Crop yield is largely influenced by the seedling quality and establishment. Seedling density is an important factor that plays a vital role in producing quality seedlings. Seedling growth characteristics of cabbage cv. kf-65 was evaluated at four inter row and intra row spacing: 0.5cm×1.0cm, 1.0cm×1.0cm, 1.5cm×1.5cm, and 2.0cm×2.0cm in the field of Institute of Agriculture and Animal Science, Lamjung Campus during September-October, 2018. Seed germination was 96% under a partially controlled germinator in the lab whereas mean germination in the field was found to be 62%. Treatments were laid out in Randomized Complete Block Design with five replications. Data was collected after 23 days using the destructive sampling method. Plant height, leaf number, leaf area, fresh shoot and root weight and % dry matter was recorded from five samples from each replication of every treatment. Plant population had a significant effect on plant leaf area, fresh shoot and root weight and % dry weight. The 2.0cm×2.0cm spacing had significantly higher leaf area (25.3cm2), fresh shoot (1.33g) and root weight (0.06g). Dry weight % (23%) was significantly higher for 1.5cm×1.5cm spacing. The result indicates that wider spacing (≥ 2cm) was found to be favourable to obtaining robust and quality seedlings.

Dünya’da ve Türkiye’de sarımsak üretimi ve tüketimi artmaktadır. Fakat Türkiye’nin dünya sarımsak üretimi içindeki payı geçtiğimiz 30 yılda %4 den %0.4 seviyesine gerilemiştir. Benzer şekilde coğrafi işaret sahibi Kastamonu sarımsağının Türkiye üretimindeki payı da %25 seviyesinden %20 seviyesine gerilemiştir. Bu çalışmada Kastamonu’daki sarımsak üreticileri ile yüz yüze anket çalışması yapılarak üretim teknikleri ve sorunları incelenmiştir. Elde edilen veriler ışığında üretici profili ve uygulama alışkanlıkları masaya yatırılmıştır. Üretimde mekanizasyon düzeyi artmakla birlikte, üretimin her safhasında yüksek işgücü gereksinimi devam etmektedir. Küçük parsellerde, yüksek kimyasal girdilerle bilinçsiz üretim söz konusudur. Sarımsaklar ilkel depolama koşullarında saklanmakta ve kayıplar oluşmaktadır. Bölgede herhangi bir üretim planlaması olmayıp, üretim ve satışa dair ortak bir oluşum bulunmamaktadır.

Antep fıstığı, başta baklava olmak üzere birçok tatlıda sıkça kullanılan bir üründür. Özellikle öğütülmüş Antep fıstığı, talebin yüksek olması ve yüksek maliyeti nedeniyle sıklıkla tağşişe maruz kalmaktadır. Yeşil bezelye ve ıspanak, organoleptik özellikleri, renk benzerliği ve ucuzluğu nedeniyle Antep fıstığı ile karıştırılarak en çok sahtecilik gerçekleştirilen ürünler arasındadır. Ancak bu ürünlerin öğütülmüş Antep fıstığına belirli oranlarda karıştırılması durumunda sahteciliğin hızlı ve yerinde tespiti, gözle muayene gibi yöntemlerle çoğu zaman mümkün olmamaktadır. Bu nedenle mevcut çalışma, Antep fıstığındaki yeşil bezelye ve ıspanak tağşişinin, düşük maliyetli bir spektral sensör teknolojisi ve kemometrik yöntemler kullanılarak tespitini amaçlamaktadır. Bu kapsamda yeşil bezelye ve ıspanak örnekleri Antep fıstığı ile %5-50 (a/a) arasındaki konsantrasyonlarda %5’lik artışlarla karıştırılmıştır. Saf Antep fıstığı ve karışık numunelerin reflektans spektrumları 410-940 nm arasında elde edilmiştir. Numunelerdeki sahtecilik oranlarının tespiti amacıyla geliştirilen modelin eğitilmesinde derin öğrenme yöntemi kullanılmıştır. Modele beslenen verilerde boyut indirgeme amacıyla Temel Bileşenler Analizinden faydalanılmış olup, regresyon probleminin uyum iyiliğini test etmek amacıyla belirleme katsayısı (R2), hata kareler ortalamasının karekökü (RMSE) ve artıklık tahminsel sapma (RPD) istatistikleri kullanılmıştır. Sırasıyla eğitim, doğrulama ve test verileri için R2 0,85, 0,83 ve 0,80; RMSE 5,81, 6,13 ve 6,71; RPD 2,55, 2,44 ve 2,21 olarak tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular neticesinde, söz konusu ekonomik spektral sensör ve geliştirilen kemometrik yöntemin Antep fıstığında özellikle %10 üzerindeki yeşil bezelye ve ıspanak tağşiş oranının belirlenmesi için tahribatsız, hızlı ve kolay bir yöntem olarak kullanılma potansiyeline sahip olduğu ortaya konmuştur.

Polyphenols are plant-sourced compounds that exhibit important dietary features on human health. They have been defined and used either as a food source or as a raw material in the food industry to enhance functional properties and nutritional quality. They have significant positive bioactivities as; antioxidant, anti-inflammatory, anti-carcinogenic, cardiovascular health protection, immune supporter, and also benefits on digestion and brain functioning. The effects and bioactivity ranges were studied in the literature which has been discussed in the review to emphasize the importance of these natural compounds to provide insight into health and well-being.

Zeytinyağı, zeytin meyvesinden mekanik olarak elde edilen ve rafine edilmeden tüketilebilen en önemli bitkisel yağlardan biridir. Zeytinyağı, insan sağlığına faydalı olduğu bilinen yüksek oranda doymamış yağ asitleri ve antioksidan bileşikler içerir. Yeni üretilen zeytinyağı, zeytin posası parçacıkları ve sudan kaynaklanan mikro damlacıklar nedeniyle bulanık görünüme sahiptir. Bulanık görünüme neden olan katı partiküller ve su, bazı mikroorganizmaların canlılığını koruyabileceği bir ortam yaratır. Mikroorganizmaların bazıları zeytinyağının fiziko-kimyasal ve duyusal özelliklerini, yüksek enzimatik aktiviteleri sayesinde iyileştirirken, bazıları da zeytinyağının kalitesini bozar. Zeytinyağındaki mikroorganizma çeşitliliği, zeytin çeşidi, hasat yöntemi, işleme tekniği, depolama koşulları ve depolama süresi gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir. Bu çalışmada zeytinyağında bulunan mikroorganizmalar ve bunların zeytinyağı kalitesine etkileri derlenmeye çalışılmıştır.

Çukurova Yöresi ülke ekonomisine önemli katkı yapan başlıca tarımsal üretim bölgelerinden biridir. Kuraklık, sel gibi ekstrem hava olaylarının yanı sıra iklim değişikliği nedeniyle daha az ve şiddetli yağışların artan sıcaklıkla birleşmesi tarımsal üretimi olumsuz etkilemektedir. Çalışmada RegCM modelinin Türkiye için kullanılabilirliği çeşitli test ve doğrulama çalışmalarıyla denenmiş ve modelin referans dönemi için ortalama, ortalama maksimum, ortalama minimum, maksimum, minimum sıcaklıkları sırasıyla 2.8 ile -4.3, 9.2 ile -7.5, 14.6 ile -4.3, 8 ile -8.3, 14.3 ile -5.4ºC arasında değişen aralıklarda farklı benzeştirdiği gözlenmiştir. Yağış benzeşim sonuçlarının tutarlılığının topoğrafik yapıyla yakından ilgili olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada şeker fabrikası atığı olan melas ve süt farikası yan ürünü olan peynir altı suyu elma ve portakal kaplamasında kullanılarak üç hafta boyunca depolanmıştır. Depolama süresince kalite değişimleri belirlenmiştir. Kaplamada kullanılan peynir altı suyu ve melasın briks değerleri sırasıyla 30 ve 50, pH’ları ise 1 ve 7.8’dir. Çalışmada kaplanan meyvelerin ağırlık kaybı ve renk değerleri incelenmiştir. Çalışma sonucunda üç haftalık depolama periyodunda elma için melas+su, portakal için ise peynir altı suyunun etkisinin önemli olduğu tespit edilmiştir. Melas+su ile kaplanan elmalarda ağırlık kaybı %3.645 iken kaplanmayan örneklerde %6.327’dir. Peynir altı suyu ile kaplanan portakallarda ağırlık kaybı %17.860 iken kaplanmayan örneklerde ise %27.930’dur. Çalışma ile melasın elmada, peynir altı suyunun da portakalda kaplama materyali olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Özellikle ağırlık kaybı meyvelerin depolanmasında istenmeyen bir durumdur. Meyvelerin kaplanması ile bu durum minimuma indirilebilir. Kullanılan peynir altı suyu ve melas özellikle ağırlık kaybının azaltılmasında etkili olmuştur.

This research; it was established under the Sakarya ecological conditions and carried out for 2 years between 2021 and 2023 to determine the yield and quality characteristics of some fodder beet varieties. The experiment was set up with four replications in a randomized blocks trial design. Rekord, Rota, Ursus and Zentaur varieties were used in this research. In the study; in tubers; length (cm), diameter (cm), aboveground length ratio (%), yield (kg/da), dry matter content (%), dry matter yield (kg/da), crude protein ratio (%), sugar ratio (%) and weight loss in storage (%) and in leaves; yield (kg/da), length (cm), width (cm), dry matter ratio (%), dry matter yield (kg/da) and crude protein ratio (%) properties were investigated. The most positive data in the study were obtained from the Ursus variety (In tuber: length; 29.1 cm, yield; 19.309 kg/da, dry matter content; 15.9%, crude protein ratio; 9.30%, sugar ratio; 6.35%, and in leaves; length; 61.0 cm, yield; 2.585 kg/da, dry matter content; 14.0%, crude protein ratio; 23.5%).

This study was conducted to investigate the effect of Mn application on the resistance of pepper plants exposed to flood stress. The study was conducted in a climate-controlled room at Siirt University, utilizing the Mazamort three-lobed pepper variety as plant material. In the climate chamber (19 m²), conditions were established at 24±1°C during the day and 18±1°C at night, with a light/dark photoperiod of 16/8 hours. The growing medium consisted of a 2:1 (v) mixture of peat and perlite. Four treatment groups were established: control, flood stress, 2.5 mg/L manganese (Mn), and flood stress combined with 2.5 mg/L Mn. Sixty-day-old Mazamort pepper plants were subjected to continuous flooding and manganese application at each watering. The duration of flood stress was set at 0 days (control) and 10 days. The experiment was designed using a randomized complete block design with three replications, each containing 10 plants. Parameters evaluated at the end of the study included visual assessment, plant height, stem diameter, leaf number, leaf fresh and dry weight, leaf moisture content, root fresh and dry weight, root moisture content, chlorophyll content (SPAD value), ion leakage, relative water content (RWC), and turgor loss. The highest plant height was observed in the 2.5 mg/L manganese treatment (45.82 cm), while the greatest stem diameter was recorded in the control group. The highest leaf number (30.60) and SPAD value (35.34) were also noted in the control group. RWC was highest at 96.90% in the 2.5 mg/L manganese treatment. The maximum turgor loss was 5.606% in the control group, and the highest ion leakage (17.880%) was observed in the 2.5 mg/L manganese treatment. It was concluded that manganese application mitigated the negative effects of flood stress on various parameters; however, it did not fully restore the values to control group levels.