Bu çalışmada; Türkiye'de kırsal alanlarda ısınma amaçlı olarak kullanılan yenilenebilir enerji kaynaklarından güneşte kurutulmuş sığır gübresi külünün (SGK) farklı oranlarda çimento yerine kullanılmasının, hafif betonun basınç dayanımı üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada, hafif agrega olarak pomza bağlayıcı olarak da CEM I 42,5 R tipi çimento ve SGK ikamesi kullanılmıştır. Karışımlara çimento yerine ağırlıkça belirli oranlarda (%0, %5, %10, %15 ve %20) SGK ikame edilerek 5 grup halinde toplam 45 adet 150×150×150 mm’lik küp numune üretilmiştir. Taze beton deneyleri olarak-birim ağırlık deneyleri; serleşmiş beton deneyleri olarak da kuru birim ağırlık, su emme ve basınç dayanımı deneyleri yapılmıştır. SGK kullanılan numunelerde, SGK ikamesinin artması ile kontrol örneklerine göre su emme miktarında bir miktar artış, basınç dayanımlarında ise bir miktar düşüş görülmüştür. %5, %10, %15 ve %20 oranlarında SGK ikamesi ile üretilen numunelerin 28 günlük basınç dayanımı düşüş değerleri kontrol örnekleri ile karşılaştırıldığında sırasıyla %4, %4,6, %5,5 ve %6 olarak belirlenmiştir. Çimento yerine %20 SGK ikamesinin uygulanması, numunelerin 28 günlük basınç dayanımlarında %6’lık bir azalma gözlemlenmiştir.

Limited studies have focused on plant growth performance using organic-based solutions complemented with mineral elements in a hydroponic system. Thus, this study aimed to investigate the growth performance of lettuce (Lactuca sativa L.) as influenced by cow dung extract combined with a hydroponic nutrient solution. Treatments considered as four different levels of aerated cow dung extracts (C), viz., C1 = 50 g l-1, C2 =100 g l-1, C3 =150 g l-1 and C4 =200 g l-1 and four strengths of standard nutrient solution (S), viz, S1 = 30% of standard nutrient solution, S2 = 40% of standard nutrient solution, S3 = 50% of standard nutrient solution and S4 = 60% of standard nutrient solution. The experiment was carried out using a deep flow technique in a semi-greenhouse. Various growth and physiological parameters were measured in this experiment. The obtained data were subjected to statistical analysis with 4 replicates by analysis of variance (ANOVA) using SPSS. In the case of growth parameters, the tallest plant (23.54 cm), maximum number of leaves per plant (17.01) broadest leaf (13.32 cm), and the highest fresh weight (112.05 g/plant) were recorded from C3 while the lowest in C1. For hydroponic nutrient solution, the tallest plant (23.13 cm), the maximum number of leaves per plant (16.66), the widest leaf breath (14.17 cm), and the highest fresh weight (116.0 g/plant) were recorded from S4 while the lowest in S1. On the other hand, physiological traits viz. leaf area, net assimilation ratio, and relative growth rate were statistically higher in C3 and lowest in C1. In the nutrient solution, all physiological parameters were highest in S4 and the lowest in S1. In the case of the interaction effect, the highest fresh weight and almost all the parameters were found best in C3S4 and the lowest in C1S1. Therefore, the analysis showed that in terms of growth promotion properties hydroponic nutrient solution along with cow dung extract had a substantial impact and C3S4 was the most preferable treatment combination. Based on these findings, in a hydroponic system, an inorganic nutrient solution combined with organic liquid fertilizer derived from cow dung extract (as an alternative nutrient source) requires further improvements to achieve optimal growth and yield.

Dahi is a fermented milk product containing probiotic lactic acid bacteria. This study aimed to isolate, identify, and characterize lactic acid-producing bacteria from native Dahi and evaluate their viability in orange juice using natural prebiotics. Dahi samples were obtained from local shops in Chattogram and Bogura, Bangladesh. Lactic acid-producing bacteria were isolated using MRS (de Mann Rogosa and Sharpe) medium. The isolated bacteria were identified through colony morphology, biochemical tests, and probiotic characteristics. Molecular identification was performed using polymerase chain reaction (PCR) targeting conserved 16S rDNA regions. Isolates of the genus Lactobacillus and Lactococcus lactis sp. Lactis were confirmed and used to develop probiotic orange juice. Prebiotics (Asparagus falcatus and Zingiber officinale) were added to the juice to support probiotic growth. The inoculated cell’s viability and the juice’s physicochemical parameters were evaluated during fermentation (48 hours) and storage (28 days). All fruit juice samples showed a mean number of viable cells of at least 1×105 CFU/mL during the 48-hour fermentation and 28-day storage in the refrigerator. Using natural prebiotics positively affected the survival of lactic acid bacteria, as demonstrated by bacterial colony growth on Petri dishes. Developing probiotic fruit juice enriched with prebiotics could be an effective alternative for individuals allergic or intolerant to milk-based products. Incorporating lactic acid bacteria from native Dahi into orange juice, combined with natural prebiotics, resulted in viable probiotic cells throughout fermentation and storage.

The study, conducted in 2023 at the vineyard of the Agricultural Research and Application Center of Tokat Gaziosmanpaşa University, focused on the Alphonse Lavallée grape variety, a significant cultivar among table grapes. The research aimed to assess the impact of berry density on various quality parameters. Grape berries were selected across five different density categories (Y0-Y4), including a control group, to evaluate their physical characteristics (including width, length, weight, firmness, and skin color), chemical properties (pH, total titratable acidity, and soluble solids content), and phytochemical attributes (encompassing total phenol content, total antioxidant capacity, and total monomeric anthocyanin levels). The findings revealed that critical quality indicators—namely, soluble solids content, pH, total antioxidant capacity, and total monomeric anthocyanin—were maximized under the Y4 treatment. In contrast, the highest total phenol content was recorded in the Y2 and Y3 treatments. These results underscore the importance of berry density and berry/skin volume as key determinants of grape berry quality. The study contributes valuable insights into the role of these factors in enhancing the overall quality of table grapes, particularly in the context of the Alphonse Lavallée variety.

The experiment was conducted in Banke, Nepal, from February 2021 to May 2021 to find suitable spacing and weed management practices for spring maize. The experiment was conducted in a split-plot design in which main plots consisting of two spacings (S1:60 cm × 25 cm and S2:60 cm × 30 cm) and subplots consisting of five weed management practices as, W1: weedy check, W2: weed free, W3: atrazine @ 2 kg a.i. ha-1 as pre-emergence herbicide, W4: atrazine as pre-emergence herbicide followed by single-hand weeding at 30 DAS, and W5: straw mulch. Observations were taken for different parameters, that are, cob length, cob circumference, number of grains per cob, number of ears per hectare, thousand-grain weight, and grain yield. Based on spacing non-significant variations were found for all traits except for the number of ears per hectare. The highest number of ears per hectare (61667 ears ha-1) was found in S1 (60 cm × 25 cm). Based on weed management practices all the traits were significantly different, except the number of ears per hectare and thousand grain weight. The highest value of grain yield (6.15 mt ha-1) was found in straw mulch, and the lowest grain yield (3.72 mt ha-1) was found in the weedy check. A positive correlation was observed between yield and different weed management practices (WEM) (r = 0.5**) and other yield-attributing traits, that are, number of ears per hectare (NE) (r = 0.62**), the number of grains per cob (NK) (r = 0.82**), cob length (CL) (r = 0.47**), cob diameter (CD) (r = 0.68**), and total grain weight (TGW) (r = 0.52**). A negative correlation was observed between yield and spacing (S) (r = -0.41*).

Bu çalışma, acı baklanın (Lupinus albus L.) acılığı giderme sürecinde bir ön işlem yöntemi olarak ultrasonun etkinliğini araştırarak, genel kalitesini ve besin profilini iyileştirmeyi amaçlamaktadır. Acı bakla tohumları protein ve diğer temel besin maddeleri bakımından bol miktarda bulunur, ancak başta acı bakla ve lupinidin olmak üzere acı alkaloidler içerirler ve bu da bunların gıda ve yem olarak kullanılmasında zorluklar yaratır. Geleneksel acılık giderme yöntemleri, zaman alıcı olan ve besin kayıplarına yol açabilen suya batırmayı içerir. Ultrason, besin bütünlüğünden ödün vermeden acılık giderme sürecini hızlandırma kabiliyeti nedeniyle umut verici bir alternatif olarak ortaya çıkıyor. Bu araştırmada, acılık giderme verimliliğini optimize etmek için acı bakla tohumlarına çeşitli koşullar altında ultrason ön işlemi uygulandı. Ultrason gücü, işlem sıcaklığı ve süresi gibi parametreler, alkaloitlerin uzaklaştırılması ve besin içeriğinin korunması üzerindeki etkilerini belirlemek için sistematik olarak değerlendirildi. Ön işleme tabi tutulmuş Lupin numuneleri daha sonra alkaloit konsantrasyonları, protein içeriği ve diğer besin özelliklerindeki değişiklikler açısından analiz edildi. Uygulanan ultrason destekli ekstraksiyon yöntemi yeni bir bakış açısı getirmiş ve ısıtma işlemi ultrasonla uyarlanarak acılık giderme işlemi daha kısa sürede gerçekleştirilmiştir. Ön sonuçlar, acı bakla tohumlarındaki acılık seviyelerini ve alkaloid konsantrasyonlarını azaltmada ultrason ön işleminin etkinliğini göstermektedir. Üstelik süreç, Lupin'de bulunan temel besin maddelerini korur ve böylece insan tüketimi ve hayvan yemi için değerli bir protein ve diğer besin kaynağı olma potansiyelini artırır. Bu çalışma Lupin için sürdürülebilir ve verimli ön arıtma yöntemlerinin geliştirilmesine katkıda bulunarak gıda, yem ve çeşitli endüstriyel uygulamalarda daha geniş kullanımının yollarını açıyor.

This study aimed to determine the effect of ultrasonic sound waves on modifying the chemical structure of biodiesel to bring its physical properties closer to petroleum diesel. In this direction, safflower oil was selected because its fatty acid composition is similar to fatty acid esters of petroleum diesel and is a sustainable source. Refined safflower oil, the free fatty acid content of which was determined, was reacted with methanol under NaOH catalyst to perform the transesterification reaction. After biodiesel production, samples were incubated in an ultrasonic bath for 60, 120, and 180 minutes. FTIR, density, free fatty acid content, flash point, viscosity, and cloud point analyses investigated the effect of incubation times on biodiesel's chemical structure and properties. FTIR spectra showed that ultrasonic sound waves partially decomposed fatty acid methyl esters and increased the number of volatile components in biodiesel. The flash point of biodiesel has been associated with a decrease of 89°C, and the low flash point is expected to increase fuel efficiency. Kinematic viscosity values were measured in the 3.4583-3.5115 mm²/s range, and density values were measured in the 0.8820-0.8872 g/ml range. These values show that biodiesel complies with national and international standards. As a result, the ultrasonic bath process applied to biodiesel showed a similar result to chemical modification methods by affecting the structure of fatty acid chains. Thus, it brought the physical properties of biodiesel closer to petroleum diesel. It is seen that this method is a more efficient alternative for biodiesel production because it does not use additional chemicals, and the process is faster. In conclusion, by increasing the production of the drought-resistant safflower plant, sustainable energy resources will be contributed, while its waste can be evaluated as animal feed. Ultrasonicated safflower biodiesel can also be used as an efficient, environmentally and mechanically friendly alternative fuel source.

Yumurta her toplumda ve yaş grubunda severek tüketilen besin değeri yüksek bir gıda maddesidir. Yumurta ve yumurta ürünlerinin gıda endüstrisinde yaygın kullanımı insan sağlığı açısından tüketim süresi yanında hijyenik kaliteyi de ön plana çıkarmaktadır. Gıda kaynaklı zehirlenmelere, hastalıklara ve hatta ölümlere kadar giden vakalarda özellikle salmonelloz salgınlarının yarıya yakını yumurta ve yumurta ürünleri tüketimi ile ilişkilendirilmektedir. Diğer taraftan kabuklu yumurtanın tüketim süresini belirleyen iç ve dış kalitesinin korunması gıda kaybı ve atık miktarlarının azaltılması açısından büyük önem taşımaktadır. Sofralık yumurtalarda depolama süresini/raf ömrünü uzatmak amacıyla yumurtaların yağ veya mum içeren çözeltilerle kaplanması çok eski zamanlardan beri uygulanan bir yöntemdir. Günümüzde yenilebilir film veya kaplamalar olarak adlandırılan bu yöntemde amaç yumurtanın iç ve dış kalitesi ile mikrobiyolojik kalitesini koruyarak raf ömrünü uzatmak, ayrıca yumurta kabuğunun mukavemetine de katkı sağlamaktır. Bu derlemede, sofralık yumurtaların kaplanmasında kullanılan protein, lipit ve polisakkarit bazlı biyomoleküller özetlenerek olumlu ve olumsuz yönlerine vurgu yapılmıştır.

Bu derleme, tıbbi ve aromatik bitkilerin abiyotik stres toleransını artırmada biyostimülantların rolünü araştırmak amacıyla hazırlanmıştır. Biyostimülantlar, bitki büyümesini teşvik eden ve çevresel stres koşullarına karşı dayanıklılığı artırmada önemli rol oynamaktadır. Kuraklık, tuzluluk, sıcaklık ve ağır metal stresi gibi abiyotik stres türlerinin bitkiler üzerindeki olumsuz etkileri, bu ürünlerin kullanımı ile azaltılabilmektedir. Bu derlemede, biyostimülantların çeşitli türlerini, bu ürünlerin bitki metabolizması üzerindeki etkilerini ve bu uygulamaların bitki kalitesi üzerindeki sonuçları ele alınmıştır. Biyostimülantların tarımda kullanımı, doğal kaynakların korunması, toprak sağlığının iyileştirilmesi ve su kullanımının optimize edilmesi gibi avantajlar sunmaktadır. Ancak, standartlaşma eksikliği, yetersiz bilgi ve farkındalık, regülasyon süreçleri gibi bazı zorluklar, bu ürünlerin yaygın kullanımını sınırlamaktadır. Gelecekte, biyostimülantların etkinliğini artırmak için daha fazla araştırma yapılması ve yeni uygulama stratejilerinin geliştirilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Sonuç olarak, biyostimülantlar, tıbbi ve aromatik bitkilerin verimliliğini artırma potansiyeline sahip önemli araçlardır ve sürdürülebilir tarım uygulamalarının bir parçası olarak dikkate alınmalıdır.

Evaporasyon işlemi sıvı gıda ürünü içerisinde bulunan suyun fiziksel olarak uzaklaştırılmasıdır. Bu işlemde geleneksel ısıtma teknikleri sonucunda istenmeyen bileşen oluşumu, kalite kaybı ve aroma kayıpları meydana gelmektedir. Bu nedenle gelişen teknoloji ile geleneksel gıda işlemi uygulamalarının yerini alternatif teknikler almaktadır. Bu tekniklerin başında ohmik ısıtma işlemi gelmektedir. Ohmik ısıtma işlemi iki elektrot arasında alternatif akım geçirilerek ürünün ısınma prensibine dayanmaktadır. Bu çalışmanın ana amacı üç farklı voltaj gradyanı kullanılarak elde edilen dut pekmezinin renk değerlerinin incelenmesidir. Örnekler ohmik evaporasyon işlemi ile üç farklı voltaj gradyanında atmosferik koşullar altında %22,2 Suda Çözünür Kuru Madde (SÇKM) içeriğinden %68 SÇKM değerine kadar evaporasyon işlemine tabi tutulmuştur. Örneklere ait L*, a*, ve b* renk değerleri ölçülmüştür. Elde edilen L*, a*, ve b* değerlerinden beyazlık ve kahverengileşme gibi bazı renk indeksleri hesaplanmıştır. Beyazlık indeksi (Bİ) ve kahverengileşme indeksi (Kİ) incelendiğinde, en yüksek değerler geleneksel yöntemde elde edilirken en düşük değerler 15 V/cm voltaj gradyanında elde edilmiştir. Toplam renk değişim değerinin 3,73-8,97 arasında değiştiği, en düşük renk değişim değerinin geleneksel yöntemle elde edildiği ve bu değerin yükselen voltaj gradyanı ile arttığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, dut pekmezi örnekleri renk değişimleri açısından incelendiğinde genel anlamda voltaj gradyanın artmasından olumsuz etkilendiği tespit edilmiştir. Bununla birlikte fiziksel kalite değerlerinin başında yer alan renk değerleri bakımından nispeten daha düşük voltajlı ohmik evaporasyon işleminin kullanılabileceği düşünülmektedir.