Bu araştırmada yenilikçi uygulamalar olarak görülen okul bahçelerinde tarım uygulamaları ile ilgili yapılan araştırmaların gelişim sürecinin tespit edilmesi ve erken çocukluk eğitimi ve çocuk gelişimi bağlamında tartışılması amaçlanmaktadır. Araştırma, betimsel nitelikte olup, tarama modeli tipindedir. Araştırmaya Web of Science veri tabanında yer alan tüm indekslerde “school gardening” anahtar kelimesi ile taranan okullarda tarım uygulamaları konusunda İngilizce dilinde yayınlanmış makale veya bildiri şeklindeki toplam 89 akademik yayın dahil edilmiştir. Yayınlar, bilgisayar ortamına aktarılarak yıllara göre yayın sayıları, yazarların, ülkelerin ve makalelerin yayınlandığı dergilerin dağılımı, anahtar kelimelerin sıklığı gibi birçok değişkene göre ayrılarak çözümlenmiş, grafiklerle gösterilmiştir. Araştırma sonucunda; bilimsel yayınların sayısında zaman zaman düşüşler olmasına rağmen düzenli olarak artış eğiliminde olduğu, en çok Horttechnology isimli dergide yayın yapıldığı, en yüksek h indeksinin J. E. Cade isimli yazar olduğu, en çok araştırma yapılan kurumun ABD’de bulunan üniversiteler olduğu, çalışmalarda en fazla tercih edilen Web of Science veri tabanındaki micro konunun obezite, en fazla tercih edilen araştırma alanının eğitim araştırmaları, en fazla tercih edilen sürdürülebilir kalkınma amaçlarının sağlık ve kaliteli yaşam olduğu saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda; okul bahçelerinin belli bölümlerinin tarım uygulamaları için ayrılması, tüm kademelerdeki eğitim müfredatına okullarda yapılabilecek tarım uygulamalarının entegre edilmesi, eğitim ile ilgili iç ve dış olmak üzere tüm paydaşlara okul bahçeciliği ile ilgili eğitimler verilmesi, okul bahçelerinde tarım uygulamaları ile ilgili araştırma ve disiplinler arası projelerin planlanması ve uygulanması, yapılacak araştırmalarda farklı ülkelerle etkili işbirliklerinin yapılması, okullarda tarım uygulamalarının yaygınlaştırılması için kongre, çalıştay gibi akademik faaliyetlerin uluslararası işbirlikleri ile düzenlenmesi önerilmektedir.

Sustainable agricultural production depends on increasing crop productivity while preserving soil health and reducing environmental risk. The purpose of this study was to evaluate the potential of biochar (10 t ha-1) based organic and inorganic fertilizer for increasing okra productivity through a field experiment conducted in Gajuri, Dhading. A 130 m2 area was divided into six treatment groups, each with four replications, using a Randomized Complete Block Design. The following were the treatments: i) inorganic fertilizer (RF); ii) biochar plus inorganic fertilizer (BF); iii) biochar plus vermicompost (BVC); iv) biochar plus poultry manure (BPM); v) biochar (BC); vi) control; neither biochar nor fertilizer (CK). The recommended rates of urea, di-ammonium phosphate (DAP), and muriate of potash (MOP) were applied to the mineral NPK fertilizers in RF and BF. The rate whereby organic fertilizers were applied was 200 kg N ha-1. Plots treated with biochar and various fertilizer groups were compared in terms of growth and yield efficiency. The BVC treatment was found to exhibit poorer growth performance in terms of plant height, number of leaves, primary branches, and nodes compared to the combination of biochar and poultry manure. Fruit output rose by 170% over CK (7.13 mt ha-1) and by 53.26% over RF (12.58 mt ha-1) after BPM treatment (19.28 mt ha-1). While BF and RF did not significantly differ in terms of growth characteristics, BF outproduced RF by 29% and CK by 126.79% in terms of pod yield. BF and BPM offered greater financial rewards than alternative treatments.

Bu çalışma, moringa tohum çimlenmesi ve fidan gelişimi olmak üzere iki aşamadan oluşmaktadır. Öncelikle moringa tohumlarına kontrol dışında, dört farklı uygulama (a: 35°C’deki ılık suda 24 saat bekletme; b: 1000 ppm GA3 çözeltisinde 24 saat bekletme; c: -1MPa polietilen glikol (PEG) çözeltisinde 24 saat bekletme; d: 2500 ppm mikrobiyal gübre çözeltisinde 24 saat bekletme) yapılmıştır. Kontrollü koşullarda gerçekleştirilen çimlendirme denemelerinde sıcaklık, 25°C ve oransal nemi ise %80’in üzerinde olacak şekilde ayarlanmıştır. Tohum ekiminden sonra, çimlenme oranı, süresi ve çimlenme enerjisi her bir uygulama için belirlenmiştir. Çimlenmeden sonra fidanlar 1:1 oranında torf ve perlit içeren yetiştirme ortamına aktarılmıştır. Daha sonra fidanlara 15 gün ara ile altı defa NPK, NPK + 2500 ppm mikrobiyal gübre ve NPK + 5000 ppm mikrobiyal gübre uygulamaları yapılmıştır. Yetişen bitkilerde 90 gün sonra, bitki boyu, gövde çapı, klorofil miktarı, gövde, kök yaş ve kuru ağırlıkları belirlenmiştir. Araştırma bulguları, tohum çimlenme oranı, süresi ve enerjisi açısından en iyi sonucun, tohumların viyollere ekimden önce 35°C’deki ılık suda 24 saat bekletme uygulamasının verdiğini göstermiş ve bu uygulamayı 1000 ppm GA3 çözeltisinde 24 saat bekletme uygulaması izlemiştir. Fidan büyüme ve gelişmesi açısından incelenen parametreler göz önüne alındığında, standart NPK’nın mikrobiyal gübre ile birlikte kullanımı, standart NPK’ya göre daha iyi sonuç vermiştir. Araştırma sonucunda, tohum çimlenmesi açısından 35 oC’deki ılık suda 24 saat bekletme ve fidan gelişimi açısında ise standart NPK’nın mikrobiyal gübre ile birlikte kullanımı tavsiye edilmiştir.

This study was conducted to investigate the effect of Mn application on the resistance of pepper plants exposed to flood stress. The study was conducted in a climate-controlled room at Siirt University, utilizing the Mazamort three-lobed pepper variety as plant material. In the climate chamber (19 m²), conditions were established at 24±1°C during the day and 18±1°C at night, with a light/dark photoperiod of 16/8 hours. The growing medium consisted of a 2:1 (v) mixture of peat and perlite. Four treatment groups were established: control, flood stress, 2.5 mg/L manganese (Mn), and flood stress combined with 2.5 mg/L Mn. Sixty-day-old Mazamort pepper plants were subjected to continuous flooding and manganese application at each watering. The duration of flood stress was set at 0 days (control) and 10 days. The experiment was designed using a randomized complete block design with three replications, each containing 10 plants. Parameters evaluated at the end of the study included visual assessment, plant height, stem diameter, leaf number, leaf fresh and dry weight, leaf moisture content, root fresh and dry weight, root moisture content, chlorophyll content (SPAD value), ion leakage, relative water content (RWC), and turgor loss. The highest plant height was observed in the 2.5 mg/L manganese treatment (45.82 cm), while the greatest stem diameter was recorded in the control group. The highest leaf number (30.60) and SPAD value (35.34) were also noted in the control group. RWC was highest at 96.90% in the 2.5 mg/L manganese treatment. The maximum turgor loss was 5.606% in the control group, and the highest ion leakage (17.880%) was observed in the 2.5 mg/L manganese treatment. It was concluded that manganese application mitigated the negative effects of flood stress on various parameters; however, it did not fully restore the values to control group levels.

Agricultural landscapes contribute positively to the visual texture of the city and change over time. In this context, this study aims to determine the visual landscape quality of agricultural landscapes based on parameters on expert approach the hypothesis; it is important and necessary to determine the visual landscape values based on the change in agricultural landscapes over time. Within the framework of the developed hypothesis, it aims to make an expert-based visual landscape assessment of the agricultural landscapes of Tekirdağ Province, located in the northwestern part of Türkiye, based on nine subclasses created according to the CORINE land cover (CLC) classes, on the basis of 4 main parameters. Using the AHP technique, the priorities of the parameters and agricultural landscape classes and the relationships between basic parameters and visual preferences were determined. In this direction, the questions; What are the priorities of parameters that are effective in determining the visual quality of agricultural landscapes on the basis of expert approach?; What kind of changes have occurred in agricultural landscapes during the years 1990-2000-2006-2012-2018 in 9 subclasses created according to the CLC classes? and; How should the visual landscape quality values of the agricultural landscape subclasses created according to the CLC classes be ranked? The results of the study can be used as a tool in landscape planning and management studies as a factor in strengthening landscape quality.

The main goal of this study was to assess the qualitative composition of essential oil (P), a natural extract produced from wasted orange peels in the citrus processing sector. Additionally, the study aimed to investigate the alterations in fish feeds when this essential oil is incorporated and stored. The essential oil was extracted from the orange peels provided for the study using the hydrodistillation method and the Clevenger apparatus. The study determined the volatile components of the oil with 100% accuracy. The primary constituent was identified as D-limonene, comprising 59.27% of the total composition. Subsequently, experimental feed groups were established by including the essential oil in the feed rations at ratios of ‰0 (P0), ‰0.5 (P5), ‰1 (P10), and ‰3 (P30). Under storage conditions, the feeds were stored in feed sacks for 60 days. Periodic samples were collected during storage and subjected to nutritional, microbiological, structural, and oxidation tests. The results of the study show that P had no protective effect in fish diets against the growth of yeasts, molds, and other mesophilic aerobic bacteria (p > 0.05). It was shown that the nutritional values varied over time during storage. However, this variation was not substantially correlated with the amount of P in the diets (p > 0.05). There was no discernible impact of the addition of P on the structural characteristics of the feed grains. Nevertheless, the inclusion of P substantially impeded the process of lipid oxidation in the diet (p<0.05). After the two-month storage period, it was shown that adding at least 1 ‰ of P to the fish meals prevented the peroxide generated from oxidation in the feed from exceeding acceptable levels.

Implementing the right strategies in the agricultural supply chain in the supply of seeds, pesticides, fertilizer, energy, fuel and agricultural mechanization tools and equipment has a great role in increasing agricultural productivity. The main purpose of the study is to rank and evaluate alternatives in choosing a sustainable fertilizer supplier in the agricultural supply chain by using AHP-F and ARAS-F techniques. In an environment of uncertainty and complex supply chain structure, multi-criteria decision making (MCDM) methods are widely used to solve supplier selection problems. In this study, the importance levels and weights of the criteria in the selection of sustainable fertilizer suppliers were measured by the AHP-F method. The criteria that are important for fertilizer supplier selection were evaluated by taking expert opinions, the uncertain and uncertain opinions of the decision makers were modeled with the AHP-F approach and the weights of the criteria were determined. Among the criteria, resource consumption (FSC05) has the highest weight. Then, alternative rankings were obtained with the ARAS-F method. Fertilizer supplier alternatives in the agricultural supply chain were ranked with the ARAS-F method, using the criterion weights found with AHP-F. In the ranking of alternatives, alternative fertilizer supplier FS03 ranked first with the highest value. This study provides a resource for businesses and other stakeholders to make decisions regarding sustainable fertilizer supplier selection.

Hemp plants are notable for their climate resilience, and hempseed meal (HSM) is a potential high-protein feed for poultry. However, HSM has high levels of the antinutritional factor phytic acid (PA). This study aimed to evaluate the effects of heat and soaking treatments on the protein and PA content of HSM. HSM was obtained through cold pressing of whole hempseed and then subjected to heat treatment at 70°C for 24 hours. Soaking treatments involved water, water-vinegar mix, and vinegar for 1, 7, and 24 hours, followed by drying and analysis of PA and protein content. Results indicated that heating increased PA content without affecting protein levels. Soaking duration did not significantly alter protein content but did affect PA levels, with 24-hour soaking significantly increasing PA compared to 1-hour and 7-hour durations. The soaking material also influenced PA content: water soaking increased PA, while a 1-hour vinegar-water mix and 7-hour vinegar soaking significantly reduced PA. The highest PA concentration occurred with 24-hour water soaking. The protein content was highest with 7-hour vinegar soaking. In conclusion, acidic soaking solutions, particularly vinegar and vinegar-water mix, effectively reduced PA in HSM without protein loss.

Tarım sektörü, enerji kaynaklarının yoğun olarak kullanıldığı bir alandır. Gelişmekte olan ülkelerde enerji üretiminin daha çok fosil yakıtlara bağlı olması, her alanda, optimum enerji kullanımını zorunlu kılmaktadır. Sürdürülebilir bir üretim, ancak, kaynakların verimli şekilde kullanımı ile sağlanabilir. Tarımsal üretimde enerji verimliliği çıktı/girdi analizleri ile değerlendirilebilmektedir. Özellikle seralar, açık alanlara kıyasla, enerji girdisinin çok daha yüksek olduğu tarımsal üretim alanlarıdır. Bu alanda yapılacak araştırmalar, seracılıkta farklı bölgelere ve ürünlere göre, en uygun girdi kullanım düzeylerinin saptanabilmesi açısından önemli katkılar sağlayacaktır. Bu çalışma, Konya – Ereğli ilçesinde bulunan bir serada, 2022 yaz sezonunda, çiftçi şartlarında yapılan salatalık üretiminin enerji kullanım verimliliğinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Sezon boyunca tüm tarımsal uygulamalar takip edilmiş ve kayıt altına alınmıştır. Enerji kullanım etkinliği (enerji oranı) 1,14 olarak hesaplanmıştır. Toplam girdi içerisinde yenilenemeyen kaynaklar %66’lık bir oranla üretimin 2/3’ünü kapsamaktadır. Bu oranın azaltılması, fosil yakıtlardan üretilen enerjinin üretimdeki payını azaltırken, ekosistemin kaynak yetersizliği sebebiyle karşılaştığı baskıları da dengeleyecektir. Sonuçta, Konya’da, serada salatalık yetiştiriciliğinin; enerji kullanım etkinliği, başka bir deyişle üretim verimliliği, açısından değerlendirildiğinde avantajlı olduğu belirlenmiştir.

Dünya’da ve Türkiye’de sarımsak üretimi ve tüketimi artmaktadır. Fakat Türkiye’nin dünya sarımsak üretimi içindeki payı geçtiğimiz 30 yılda %4 den %0.4 seviyesine gerilemiştir. Benzer şekilde coğrafi işaret sahibi Kastamonu sarımsağının Türkiye üretimindeki payı da %25 seviyesinden %20 seviyesine gerilemiştir. Bu çalışmada Kastamonu’daki sarımsak üreticileri ile yüz yüze anket çalışması yapılarak üretim teknikleri ve sorunları incelenmiştir. Elde edilen veriler ışığında üretici profili ve uygulama alışkanlıkları masaya yatırılmıştır. Üretimde mekanizasyon düzeyi artmakla birlikte, üretimin her safhasında yüksek işgücü gereksinimi devam etmektedir. Küçük parsellerde, yüksek kimyasal girdilerle bilinçsiz üretim söz konusudur. Sarımsaklar ilkel depolama koşullarında saklanmakta ve kayıplar oluşmaktadır. Bölgede herhangi bir üretim planlaması olmayıp, üretim ve satışa dair ortak bir oluşum bulunmamaktadır.