Vegetables grown in mining areas can accumulate significant amounts of heavy metals (HMs), which can cause serious developmental disorders and have long-term negative effects on public health. In the present study, the HMs contamination level in vegetables grown around the Riruwai mining area in Kano State, Nigeria, was investigated. Fifteen (15) vegetable samples were collected, including lettuce (Lacuta sativa L.), tomato (Solanum lycopersicum L.), and bean (Phaseolus vulgaris L.), as well as their corresponding soils. The levels of As, Cd, Cr, Hg, Mn, Ni, Pb, and Zn in all the samples were determined using Microwave Plasma Atomic Emission Spectrometry, and the measured concentrations were used to calculate the bioaccumulation factor (BAF). The results of the study revealed that HMs concentrations in the investigated vegetables were found to be significantly high, with the majority of levels exceeding the WHO/FAO (2007) recommended limit, and the concentration of HMs in the soil decreased in the order of Zn > Mn > Cr > Pb > As > Ni > Cd > Hg, with As, Pb, and Zn exceeding the WHO/FAO (2001) recommended limit. Pollution levels were found to significantly differ between HMs and vegetable types. BAF results revealed that cadmium is an accumulator of all the studied vegetables (BAFs > 1), while mercury was found to be an accumulator of L. sativa. Higher concentrations of these metals in vegetables and soil, particularly arsenic, cadmium, lead, and zinc, necessitate immediate scientific attention and further research to determine the optimum concentration required for human health. Planting of vegetables for human and animal consumption should be stopped until this is accomplished.

To increase meat production at a level parallel to meet the demand of the increasing world population in recent years, reproductive management in farm animals must be successful. In order to reach the desired level of fertility in sheep, particularly starting with the non-prolific breeds, anoestrus period applications should be carried out effectively. In this study, different doses of equine chorionic gonadotropin were applied to determine the effective eCG dose for underwent estrus synchronization with progesterone in anoestrus Kangal ewes whose milk and wool yield has been completely abandoned by the breeder for various reasons and whose only economic benefit is lamb production. A total of 225 Kangal Akkaraman Sheep breeds, 2 years old, with a body condition score of 2.5-3.5 and an average weight of 40-50 kg, were included in the study. In line with this purpose, ewes were divided into 3 groups, containing 75 primiparous sheep. A vaginal sponge containing progesterone was inserted into the animals in all groups on day 0. Seven days after this application (on the 7th day), vaginal sponges were removed and Prostaglandin F2α (PGF2α) was applied. When the vaginal sponge was removed and the PGF2α was administered, 400 IU of eCG was given to animals in Group 1 (n:75), 500 IU of eCG was administrated to animals in Group 2 (n:75), and 600 IU of eCG was injected to the ewes in Group 3. The effectiveness of different doses of eCG application on reproductive parameters such as estrous rate, pregnancy rate, multiple pregnancy rate, and the number of offspring was evaluated. While no statistical difference could be determined between the groups in terms of the stated reproductive parameters, numerically more offspring were obtained in the group in which eCG was applied at a low rate (Group 1). In the light of this information, it is concluded that 400 IU eCG can be as effective as 600 IU eCG in sexual stimulation of Kangal ewes in anestrus.

Bu çalışmanın amacı, Trakya Bölgesi’nde iklim değişikliğinin buğday bitkisinin verimine etkisini modellemektir. Bu amaçla, çiftçi tarlasından alınan 2020-2021 dönemi buğday verim değeri, aynı yıla ait iklim verileri kullanılarak LINTUL model ile hesaplanan verim değeri ile karşılaştırılarak kalibre edilmiş ve daha sonra HadGEM2-ES ve MPI-ESM-MR küresel iklim modellerinin RCP4.5 ve RCP8.5 senaryolarından elde edilen iklim verileri ile 2031-2040, 2041-2050, 2051-2060, 2061-2070 ve 2071-2080 dönemleri için verim değerleri tahmin edilmiştir. Ekim ve hasat tarihleri değiştirilmeden iki şekilde verim tahmini yapılmıştır: Birincisinde, ortalama en düşük ve en yüksek sıcaklık, solar radyasyon ve yağış değişimi dikkate alınarak verim hesaplaması yapılmıştır. İkincisinde ise solar radyasyon değerleri 2004-2021 dönemi için sabit tutulurken, ortalama en düşük ve en yüksek sıcaklık ve yağış değişimleri hesaba katılmıştır. Birinci yaklaşımda, HadGEM2-ES modelinin RCP4.5 ve RCP8.5 senaryoları için tahmin edilen verim değişimleri sırasıyla %1,5-%7,5 ve -%7,5-%7,5 arasında hesaplanırken, MPI-ESM-MR modeli için yine aynı sırayla %9,0-%13,4 ve %3,0-%16,4 arasında simüle edilmiştir. İkinci yaklaşımda, HadGEM2-ES modelinin RCP4.5 ve RCP8.5 senaryoları için tahmin edilen verim değişimleri sırasıyla %4,5-%9,0 ve -%7,5-%7,5 arasında hesaplanırken, MPI-ESM-MR modeli için yine aynı sırayla %10,4-%13,4 ve %4,5-%19,5 arasında tahmin edilmiştir. Verim tahminlerinde sıcaklık ve yağışla birlikte solar radyasyonun etkisinin de mutlaka göz önünde bulundurulması gerektiği; Türkiye’nin diğer bölgelerinin aksine iklim değişimi ile verimin genelde artış yönünde olacağı tahmin edildiğinden gıda güvencesi için Trakya Bölgesi tarım arazilerinin değişimine izin verilmemesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

Manda yetiştiriciliğinin avantajları ve mandadan elde edilen ürünlerin insan sağlığındaki üstünlüklerine rağmen, dünyada manda popülasyonunun azalan bir trendle düşük olduğu ve nesli tehlikede olan türler arasında olduğu belirtilmektedir. Dünyada manda yetiştiriciliği yapılan ülkeler arasında manda sayısında en hızlı azalışın gerçekleştiği ülke konumunda olan Türkiye’de, Samsun ili manda popülasyonunda geçmişten günümüze birinci sırada yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı Türkiye ve Samsun ilinde 2023-2030 yılları arasında manda popülasyonunun Çift Üstel Düzleştirme ve Holt-Winters yöntemleri ile geleceğe yönelik tahminlerini gerçekleştirmektir. Çalışmada Türkiye manda popülasyon serisi için 1929-2022 yılları arası, Samsun ili manda popülasyon serisi için ise 1991-2022 yılları arası verileri kullanılmıştır. Araştırmada serilerin durağan olmadığı belirlenmiş olup, birinci farkı alındıktan sonra seriler durağanlaştırılmıştır. Manda popülasyon tahmini için Holt-Winters modelinin veri setine en uygun model olduğuna karar verilmiştir. Bu modele göre 2030 yılında 2022 yılına göre Türkiye manda popülasyonunun %7,29 oranında artış yaşanacağı, Samsun ili manda popülasyonunun ise gelecek sekiz yıl içinde stabil kalacağı belirlenmiştir. Çalışmada, yakın gelecekte Türkiye'de manda popülasyonunun yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kalacağı belirlenmiştir. Türkiye’de manda varlığının sürdürülebilirliği için hükümet tarafından uzun vadeli ve etkili politika araçları uygulamaya konularak verilen desteklemeler artırılmalı ve tüketicilerin de manda sütü ve etinin faydaları hakkında bilinçlendirilmesi sağlanarak talep artışı sağlanmalıdır.

The aim of the experiment is to study in vitro regeneration efficiency of international potato center (CIP)-bred salt tolerant potato genotypes under salt stress condition and to identify effective potato genotype(s) for saline belt areas of Bangladesh. An in vitro shoot bioassay of eight CIP-bred potato genotypes viz. CIP 102, CIP 106, CIP 111, CIP 117, CIP 124, BARI Alu 72 (CIP 139), and BARI Alu 73 (CIP 127) and CIP 136 were used. In this study, single node of these genotypes was cultured in MS media supplemented with 0, 80, 100, 120, 140 and 160 mM NaCl. Among the eight genotypes, BARI Alu 72 (CIP 139) showed the highest tolerance against salinity up to 160 mM NaCl (14.61 dS/m) for all studied parameters (except shoot and root initiation) with the highest plant height (9.67 cm), leaves number (13.60), nodes number (9.50), root length (6.50 cm), roots number (7.80), fresh weight of shoot (536.1 mg) and root (205.60 mg). On the other hand, CIP 106 was found the most susceptible genotype against salinity showing its highest salinity tolerance up to 120 mM NaCl (10.96 dS/m) with maximum plant height (7.17 cm), leaves number (12.50), nodes number (6.50), root length (7.50 cm), roots number (9.7), fresh weight of shoot (572.3 mg) and root (250 mg). The experiment's findings corroborated CIP's findings that they were salt tolerant, as well as recommended for their cultivation suitability in saline-affected area in Bangladesh.

The depletion of minerals in agricultural soils through subsistence farming has been a major food security challenge in many parts of the world. To curtail this problem, farmers use inorganic fertilizer to boost soil fertility even though it poses a lot of environmental challenges. In this research, an alternative route to soil nutrient amendment was explored via the use of compost and nano-gel water accumulator for blending different soil samples derived from rock side soil and spent farm soils blended in different ratios of 1:0, 1:1, 1:2, and 2:1using a suitable potting media for the greenhouse production of A. spinosus L. Physicochemical values, mineral, and heavy metals concentration were evaluated on the soil and compost samples while mineral, proximate, anti-nutrients and vitamins compositions were analyzed on A. spinosus L. grown on the soils. Data obtained were analyzed using analysis of variance (ANOVA) at a 95% confidence limit using SPSS 20.0 software. The properties of the prepared compost (PC) and commercial compost (CC) varied significantly (P

The world population increasingly consumes about 300million tonnes of meat up to 2018. As this trend continues due to the increasing world population, plastic becomes necessary to preserve meat, required to meet its corresponding demands. Plastics in the meat industry were of immense benefits that have turned into an environmental burden. This is because they protect meat and other products from spoilage but contain many contaminants in the form of microplastics (MPs) additives and trapped carbons. These contaminants significantly contribute to the health risks meat pose and other global environmental concerns. A further concern is that consumers may likely not be aware of the safety risks of these MPs and their additives. Educating the meat consumers through proper labeling of the plastic packaging with straightforward and understandable terms for MPs migratory possibilities rather than industrial terminologies may likely guide the consumer against MPs consumption.

Bipolaris sorokiniana buğday ve arpada kök çürüklüğü yapan en önemli etmenlerden biridir. Buğday ve arpada tohum, başak, yaprak ve köklerde hastalık oluşturarak bitkilerde önemli ürün kayıplarına yol açmaktadır. Farklı agro-ekolojik bölgelerden toplanan kök ve kök boğazında çürüklük belirtisi gösteren buğday bitkilerinden izole edilen Bipolaris spp. izolatları morfolojik teşhis edilmiştir. Bu çalışmada B. sorokiniana, B. spicifera, ve B. australiensis olarak teşhis edilmiş olan 49 izolat kullanılmıştır. Yapılan patojenite çalışması sonucunda B. sorokiniana izolatlarının ikisi hariç hepsinin patojen olduğu ve hastalık şiddetlerinin %50 ila %90 arasında olduğu belirlenmiştir. Yalnızca bir B. spicifera izolatı bitkilerde zayıf patojen olarak belirlenmiş, B. australiensis izolatları hiçbir hastalık belirtisi oluşturmamıştır. B. sorokiniana bitkilerin yaş ağırlıklarında kontrollere oranla önemli düşüşlere yol açarken, B. spicifera'nın dört izolatının bitki ağırlığında artış sağladığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, tüm agro-ekolojik bölgelerdeki B. sorokiniana izolatlarının şiddetli kök çürüklük hastalığı yaptığı ve bitki ağırlığında önemli miktarda azalmalara neden olduğu belirlenmiştir. Diğer taraftan, B. spicifera izolatlarının buğday bitkilerinin köklerinde zayıf hastalık belirtileri oluşturduğu, B. australiensis'in ise bitkilerin köklerinde hastalığa yol açmadığı ve bitki ağırlığını olumsuz olarak etkilemediği görülmüştür.

Bu çalışma tütün üretim ve pazarlama kooperatiflerin sayıca fazla kurulduğu Adıyaman-Çelikhan’da yapılmıştır. Bu çalışmada, tütün üretim ve pazarlama kooperatiflerine üye olan ve üye olmayan üreticilerin sosyo-ekonomik özellikleri, işletme özellikleri ve tütün üretim ve pazarlama kooperatiflerinin geliştirilmesi ve yaygınlaştırılmasına katkıda bulunmak amacıyla, aynı köyde yaşayan kooperatife üye olan ve üye olmayan tütün üretimi yapan toplam 90 üretici oransal örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiş ve yüz yüze anket çalışması yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; kooperatife üye olan üreticilerin; daha fazla sözleşme yaptıkları, daha fazla çiftçi kayıt sistemine dahil oldukları, sarmalık kıyılmış tütün mamullerinden alınan ÖTV oranını daha fazla bildikleri, ortak olma nedenlerinde “ürünleri yüksek fiyata satabilmenin ilk sırada yer aldığı”,  kooperatifin en önemli fonksiyonunun ürün alımı olduğunu, kooperatifçilik konusunda eğitime ihtiyaç duydukları, teknik veya hukuki konularda ziraat odasından daha fazla bilgi aldıkları kooperatife üye olmayan üreticilerin ise, başka ürün yetiştirmeyi bilmedikleri için tütün üretimi yaptıklarını, kooperatiflerin daha iyi ve başarılı olması için devletin finansal yardım yapması gerektiğini, kooperatife üye olmak istememelerinin başlıca sebepleri arasında; mevcut kooperatifleri güvenilir olarak bulmadıklarını, başarılı olamayacaklarını belirtip, ancak bu sorunların çözülmesi halinde %83,8’i üye olabileceklerini ifade etmişlerdir. Kooperatif yöneticileri ve üyelerine hak ve yükümlülükleri ile kooperatif ve işletmecilik konularında belli periyodlarla eğitim faaliyetlerinin yürütülmesi kooperatifçiliğin devamlılığını sağlamaya katkı sağlayacaktır.