Çalışmanın amacı, Siirt ili kentsel alanda tüketicilerin sert kabuklu kuruyemiş tüketim alışkanlıkları ve satın alma davranışlarını belirlemektir. Çalışmanın ana materyalini Siirt ili kentsel alanda yaşayan 150 tüketiciden anket yoluyla toplanan veriler oluşturmaktadır. Verilerin analizinde, frekans tabloları ve tüketicilerin ailelerinde yeterli miktarda kuruyemiş tüketip tüketmedikleri düşüncesi logit model yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırmada, ankete katılanların %62,7’si erkek, %63,3’ü 25-40 yaş grubunda, %64,0’ü evli, %62,0’si 2001-4000 TL gelir grubunda, %49,3’ü ailede yeterli miktarda kuruyemiş tüketildiği, %56,0’sı kuruyemiş tüketiminin faydaları hakkında bilgiye sahip olduğu ve %78,7’sinin kuruyemişi, kuruyemişçilerden satın aldığı belirlenmiştir. Çalışmada ayrıca ailede yeterli miktarda kuruyemiş tüketildiğini düşünme ile kuruyemiş tüketmenin faydalarını bilme arasında pozitif, cinsiyet arasında ise negatif bir ilişkini olduğu tespit edilmiştir.

Sahlep powder is obtained by drying and grinding after the plant tubers of the Orchidaceae family removed from the soil. Sahlep powder, which is unique to Turkey, is used in Maras ice cream, sahlep beverage and medicine production. There is a growing interest in healthy nutrition in the world. This increasing is increased the demand for functional food. Whey proteins are increasingly used in foods in recent years due to the functional compounds they contain. In this study, it was tried to increase the functional properties of sahlep using Whey proteins. For this purpose, different Sahlep powder was prepared by using Whey protein concentrate (WPC 35%), demineralized whey protein powder, milk powder, sahlep, sugar, starch, cinnamon and ginger. The different Sahlep produced were made into sahlep beverage with water and pH, viscosity and sensory analysis were made. As a result of the analyzes made, the use of Whey proteins statistically affected the viscosity value of the sahlep beverage. It was determined that the use of different whey proteins affected the color, taste and smell values of Sahlep. As a result of the sensory evaluation performed by the panelists, sahlep beverage produced in 25% whey protein concentrate (WPC 35%) + 75% milk powder mixture was preferred. It is may be suggested to produce sahlep powder and sahlep beverage by using 25% whey protein concentrate (WPC 35%) + 75% milk powder mixture.

In the present study, we aimed to evaluate the anticancer activities of Cetraria islandica (C.islandica) extracts on MCF-7 breast cancer cell lines. Cell viability, protein levels, apoptotic cells number, F-actin distribution were measured. Cell viability of MCF-7 breast cancer cells was found to be reduced in a dose-dependent manner.EC50 values of C.islandica on MCF-7 cells were found to be 9.2047 E-5 g/ml (cell amount) by using intelligence system. Expressions of p53, caspase 3 and Bcl-2, were shown to be elevated after low doses of extract and diminished after high dose treatments. PPAR- protein level was decreased, although AMP-activated kinases-α1 (AMPK-α1) protein level was increasedin its extract groups. ERK1/2 protein level was also elevated in its extract groups. 125 mg/ml of extract treated cells show a low decrease in actin filament density. MCF-7 cells with C.islandica treatment for 24 h increased the apoptotic cell percentage, though the cells-treated with C.islandica for 48 was high necrotic cells percentage. Consequently, the C.islandica extract treatment causes to elevate ERK1/2 and AMPK-α1 protein levels, resulting in PPAR- and then triggers the apoptosis by modulation caspase-3 and P53 protein levels. Therefore, C.islandica might be a good candidate for anticancer tissue, especially soft tissue tumours.

The study was carried out between May 2014 and April 2015 with the aim of determining the anionic detergent pollution and some physico-chemical properties PH, temperature, conductivity, salinity, dissolved oxygen (DO), total hardness (TH), chemical oxygen demand (COD), PO4-3-P, total nitrogen (TN)] of the Sırakaraağaçlar creek in Sinop. According to the results of one year measurement, it was established that the minimum and maximum values of the anionic detergent concentration vary between 0.02 and 0.98 mg/l, respectively. The results were classified according to Turkey’s Water Quality Management Regulation criteria (2008 and 2016). Sırakaraağaç creek water has been determined high quality water and slightly dirty water (class I and II) acording to the pH, temperature and phosphorus concentrations. It was found to be high quality water in terms of total nitrogen and COD parameters. Additionally, creek water is equivalent to polluted water (class II and III) according to anionic detergent concentration and DO values. High anionic detergent and low oxygen content can pose a hazard to sensitive aquatic organisms. Thus, the creek is especially under pressure in terms of anionic detergent and DO. Results of this study showed that the sources of pollution threatening the creek may be primarily the environmental factors that include human and agricultural activities.

The experiment was conducted to assess the integrated effects of pre-emergence herbicides and hand-weeding on weed control, yield components, yield, and their economic feasibility for cost effective weed control in faba bean. The experiment consisted of 12 treatments viz. pre-emergence s-metolachlor (1.0, 1.5 and 2.0 kg ha-1) and pendimethalin (1.0, 1.25 and 1.5 kg ha-1), each at three rates metolachlor, s-metolachlor + one-hand-weeding, pendimethalin + one-hand-weeding, two-hand-weeding, complete weed free and weedy checks arranged. The weed flora consisted of broadleaved and sedge with the relative densities of 81.02 and 18.98 % at Haramaya district, and 80.83% and 19.17%, at Gurawa district, respectively. Application of s-metolachlor and pendimethalin 1.0 kg ha-1 each supplemented with hand weeding 5 WAE significantly (p ≤0.01) affected the broadleaved weeds, sedges and weed dry weight at both sites. S-metolachlor 1.0 kg ha-1 supplemented with hand weeding 5 WAE gave the lowest total number of weeds (8.29 m-2) following the weed free check. Higher grain yield (3555.8 kg ha-1) was produced with s-metolachlor 1.0 kg ha-1 supplemented with one-hand-weeding 5 WAE following complete weed-free at Gurawa. The benefit gained from s-metolachlor and pendimethalin at 1.0 kg ha-1 each supplemented with one hand weeding 5 WAE were greater than the value recorded from the weedy check by 216% and 198 %, respectively. S-metolachlor 1.0 kg ha-1 supplemented with hand weeding 5 WAE treatment resulted in the highest grain yield and economic benefit. However, in case labour is constraint and s-metolachlor herbicide is timely available, pre emergence application of s-metolachlor at 2.0 kg ha-1 should be the alternative to preclude the yield loss and to ensure maximum benefit.

Bu çalışma, ökse otu (ÖO) olarak bilinen (Viscum album L.)’nin yem değerinin ortaya konulması amacı ile yürütülmüştür. Bu nedenle, kayısı (Purunus cinsi) ve badem (Amygdalus communis L.) ağaçlarından alınan ÖO numuneleri; bütün bitki, sap, yaprak ve meyveler olmak üzere dört alt gruba ayrılmıştır. Kesimhaneden alınan rumen sıvısı ve içeriği kullanılarak In vitro gaz üretim tekniği ile ÖO örnekleri 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat süre ile inkübe edilmiştir. Örneklerin In vitro organik madde sindirilebilirliliği (OMS), metabolize olabilir enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) değerleri 24 saatlik gaz çıkışına bağlı olarak hesaplanmıştır. Kayısı ağacından toplanan ÖO bitkisinin farklı kısımlarındaki (bütün bitki, sap, yaprak ve meyveler) ham protein, ham yağ, ADF ve NDF içerikleri, 90,25 ile 120,82, 80,05 ile100,13, 190,29 ile 330,17, 280,85 ile 500,86 g kg-1 KM aralığında bulunurken badem ağaçlarından toplanan ÖO bitkilerinin aynı ham besin madde içerikleri sırasıyla 100,37 ile 140,67, 80,42 ile 100,35, 200,45 ile 360,87, 340,29 ile 530,10 g kg-1 KM olarak bulunmuştur. Kayısı ağaçlarından toplanan ÖO’nun OMS, ME ve NEL değerleri, 0,60 ile 0,74, 9,0 ile 11,17 ME kg-1 KM ve 6,08 ile 7,71 NEL kg-1 KM iken badem ağaçlarından toplanan ÖO In vitro gaz testinden hesaplanan aynı parametreleri sırasıyla 0,63 ile 0,76, 9,40 ile 11,26 ME kg-1 KM ve 6,39 ile 7,98 NEL kg-1 KM arasında değişmiştir. Ökse otunun farklı bölümlerinin OMS, ME ve NEL değerlerinde istatistiksel olarak farklılıklar elde edilmiştir. Genel olarak, ÖO protein ve lif açısından uygun, kaba yemlerle karşılaştırıldığında ham yağ içeri bakımından yüksek ve ME ve NEL içeriğin bakımından ise hayvan beslemede hammadde olarak kullanılacak kadar iyi olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, sağlık ve performans üzerindeki zararlı etkileri beslenme denemelerinde gösterilmedikçe ökse otu, geviş getirenlerin rasyonlarında kullanılabilecek iyi bir potansiyel yem maddesidir.

Pestil; Türkiye’ de genellikle kış aylarında tüketilmek üzere, dut, üzüm, kayısı, erik gibi birçok meyveden elde edilebilen vitamin ve mineral içeriği yüksek bir gıdadır. Yapılan bu çalışmada pestilin üretiminde kullanılan buğday nişastasının farklı oranlarda keçiboynuzu unu ile ikame edilmesi sonucunda elde edilen geleneksel ürünün protein içeriği ve dolayısıyla fonksiyonelliğinin artırılması amaçlanmaktadır. Bunun için dut ve hurma pestilleri, %25-%50-%75 oranlarında keçiboynuzu unu ile ikame edilerek üretilmiştir. Pestillerin kimyasal kompozisyonları (nem, kül, yağ, protein, toplam karbonhidrat), enerji değerleri, kalınlık değerleri, pH, titrasyon asitliği, HMF içerikleri, renk özellikleri (L*, a*, b*), mineral içerikleri (Ca, Fe, K, Mg, Na, Zn, P) ve duyusal analizleri gerçekleştirilerek ürünlerin besinsel özellikleri ortaya konulmuştur ve analiz sonuçları tek yönlü varyans analizinden yararlanılarak istatiksel açıdan değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucunda keçiboynuzu unu ile ikame edilen pestillerin makro besin ögelerinde belirgin bir artış meydana geldiği ve dolayısıyla ürünün besleyici değerinin arttığı tespit edilmiştir. Ayrıca %25 oranında keçiboynuzu unu ikameli dut ve hurma pestillerinin duyusal açıdan renk, görünüş ve tat-koku özellikleri değerlendirildiğinde en çok beğenilen pestil örneği olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada yaygın nanolif elde etme yöntemi olan elektroeğirme yöntemi ile Maclura pomifera meyve özütü kullanılarak kitosan-etilendiamin tatraasetik asit/polivinilalkol (CS-EDTA/PVA) polimerleri ile nanolif sentezlenmiştir. Elde edilen nanoliflerin yapısı ve çapları taramalı elektron mikroskopu (SEM) kullanılarak görüntülenmiştir. Kimyasal bağlanma özellikleri ise Fourier Dönüşümlü Kızılötesi Spektroskopisi (FT-IR) ile belirlenmiştir. Nanolifin sıcaklığa bağlı kütle değişimi Termogravimetrik Analiz (TGA) analizi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın son aşamasında ise özüt ve nanolifin toplam fenolik madde içerikleri belirlenmiştir. Nanolife ait toplam fenolik madde içeriklerinin zamana bağlı olarak değişimleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar Maclura pomifera yüklü nanolifin oluştuğunu göstermiştir. Bu nanolifin sıcaklığa dayanıklı bir yapısı olduğunu ortaya çıkmıştır. Ayrıca fenolik bileşiklerin özütten az miktarda nanolife geçtiği ancak nanolif oluştuktan sonra toplam fenolik madde miktarlarında önemli bir değişiklik olmadığı belirlenmiştir.

Biyojen aminler, amino asitlerin mikrobiyel dekarboksilasyonu yoluyla veya aldehit ve ketonların aminasyonu ve transaminasyonu yoluyla oluşan, başta proteince zengin gıdalar olmak üzere birçok gıdada bulunabilen azotlu organik bileşiklerdir. Enterococcus, Lactobacillus, Leuconostoc ve Enterobacteriaceae ailesi gibi dekarboksilaz pozitif mikroorganizmaların gıdalardaki faaliyetleri sonucunda oluşmaktadırlar. Histamin, tiramin, putresin, kadaverin, triptamin, β-feniletilamin, spermin ve spermidin gıdalarda en fazla bulunan biyojen aminler arasındadır. Biyojenaminler yüksek konsantrasyonlarda alındıklarında toksik etki göstermekte ve hipo- ve hipertansiyon, migren, mide bulantısı, kusma, ateş ve solunum sıkıntısı gibi gıda zehirlenmesi semptomları benzeri önemli sağlık sorunlarına neden olabilmektedirler. Biyojen aminlerin sahip oldukları bu toksik etkilere rağmen, gıdalarda bulunma limitlerine dair henüz ortak bir yasal düzenleme bulunmamaktadır. Günümüzde güvenli gıdalara olan ilginin giderek artması, biyojen amin gibi bileşiklerin tespit edilmesini zorunlu hale getirmiştir. Bu amaçla son yıllarda birçok moleküler tabanlı teknik geliştirilmiştir. Bu derlemede, mikrobiyel faaliyetler sonucu oluşan biyojen aminler ele alınmış olup, bu biyojen aminlerin bulundukları gıda grupları ve sağlık üzerine etkileri incelenmiştir.

Bu çalışmada polifag bir tür olan Malacosoma neustria’nın son larva döneminde toplam diyet tüketim miktarı, pupa ağırlıkları, pupaların lipit ve protein miktarları ve gelişme sürelerine sekonder maddelerin sinerjistik etkisi araştırılmıştır. Kontrol diyetine farklı konsantrasyonlarda (%1, 3, 5) tanik asit, galik asit ve p-Kumarik asit katılarak 9 diyet hazırlanmıştır. Kontrol diyetine %3 konsantrasyonda tanik asit, galik asit ve p-Kumarik asit katılarak ikili kombinasyonlu 3 diyet hazırlanmıştır. Üçlü kombinasyonda bir diyet yapılarak toplamda 14 diyet ile tercihsiz beslenme deneyi yapılmıştır. Lipit miktarının belirlenmesinde kloroform kullanılmıştır. Protein analizi semi-mikro Kjeldahl metodu ile Kjeltec Auto 1030 analizörü (Tecator, Sweden) ile yapılmıştır. İstatistik analizlerde ANOVA-Dunnet testi kullanılmıştır. Kontrol grubuna göre hem tanik asit hem de p-Kumarik asit içeren diyetlere ilave edilen madde konsantrasyonu arttıkça, M. neustria larvalarının toplam diyet tüketim miktarlarında, pupa protein ve lipit miktarlarında azalma olduğu bulunmuştur. Gallik asit ilave edilen diyetlerde gallik asit konsantrasyonu arttıkça toplam tüketim miktarının arttığı belirlenmiştir. Diyete ilave edilen tanik asit konsantrasyonu arttıkça gelişim süresinin uzadığı bulunmuştur. Bu çalışmada kullanılan sekonder maddelerin ilgili konsantrasyonlarına ve kombinasyonlarına larvaların dirençli olduğu ve pupa dönemine ulaşabildikleri gözlemlenmiştir.