Diğer hayvancılık kollarında olduğu gibi kanatlı hayvan yetiştiriciliğinde de işletmelerin masraflarının en önemli kısmını yem masrafları oluşturmaktadır. Özellikle, gelişmekte olan pek çok ülkede önemi artan, bulunması zorlaşan ve pahalı hale gelen yem masrafları birçok küçük ölçekli kümes hayvancılığı işletmesinin kapanmasına ve kümes hayvanı üretiminin toplam maliyetinin artmasına neden olmaktadır. Bu durum, kanatlı ürünleri olan tavuk eti ile yumurta fiyatlarının artmasına, gelişmekte olan ve az gelişmiş pek çok ülkede birincil hayvansal protein kaynağı olan kanatlı eti ve ürünlerinin tüketiminin ve alım gücünün düşmesine, yetersiz ve dengesiz beslenme gibi pek çok olumsuz duruma yol açmaktadır. Yem masraflarını düşürmek, dolayısıyla kanatlılardan elde edilen ürünlerin maliyetini azaltmak için alternatif bir yem madde arayışı çok önemlidir. Anavatanı Asya olan Moringa oleifera, besin maddeleri açısından oldukça zengin olan ve soya fasulyesi, mısır gibi geleneksel hayvan rasyonunda kullanılabilen yem maddelerinin bir kısmının yerini alabilecek bitkilerden biridir. Afrika ve Asya’da Moringa oleifera’nın kanatlı performansı ve ekonomik verimlilik üzerindeki etkisini araştıran pek çok araştırma yapılmıştır. Belirli bir oranda Moringa tohumlarının veya yapraklarının rasyona dahil edilmesinin, üretim performansını, et kalitesini, hayvan sağlığını ve refahını artırdığını, ancak daha yüksek miktarlarda kullanıldığında ise hayvanın yaşamını zorlaştırıp, üretim parametrelerinin azalmasına yol açtığı bildirilmiştir. Yapılan çalışmalarda; kanatlı rasyonlarına %5-10 arasında Moringa ilavesinin performansı olumlu etkilediğini gösterirken, rasyona %10’un üzerinde Moringa ilave edildiğinde ise hayvanların performansının kötüleştiğini belirtmişlerdir. Bu derleme, alternatif bir yem maddesi olan Moringa oleifera’nın yapraklarının ve tohumlarının kanatlı hayvanların performansı üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla hazırlanmıştır.

Diğer hayvancılık kollarında olduğu gibi kanatlı hayvan yetiştiriciliğinde de işletmelerin masraflarının en önemli kısmını yem masrafları oluşturmaktadır. Özellikle, gelişmekte olan pek çok ülkede önemi artan, bulunması zorlaşan ve pahalı hale gelen yem masrafları birçok küçük ölçekli kümes hayvancılığı işletmesinin kapanmasına ve kümes hayvanı üretiminin toplam maliyetinin artmasına neden olmaktadır. Bu durum, kanatlı ürünleri olan tavuk eti ile yumurta fiyatlarının artmasına, gelişmekte olan ve az gelişmiş pek çok ülkede birincil hayvansal protein kaynağı olan kanatlı eti ve ürünlerinin tüketiminin ve alım gücünün düşmesine, yetersiz ve dengesiz beslenme gibi pek çok olumsuz duruma yol açmaktadır. Yem masraflarını düşürmek, dolayısıyla kanatlılardan elde edilen ürünlerin maliyetini azaltmak için alternatif bir yem madde arayışı çok önemlidir. Anavatanı Asya olan Moringa oleifera, besin maddeleri açısından oldukça zengin olan ve soya fasulyesi, mısır gibi geleneksel hayvan rasyonunda kullanılabilen yem maddelerinin bir kısmının yerini alabilecek bitkilerden biridir. Afrika ve Asya’da Moringa oleifera’nın kanatlı performansı ve ekonomik verimlilik üzerindeki etkisini araştıran pek çok araştırma yapılmıştır. Belirli bir oranda Moringa tohumlarının veya yapraklarının rasyona dahil edilmesinin, üretim performansını, et kalitesini, hayvan sağlığını ve refahını artırdığını, ancak daha yüksek miktarlarda kullanıldığında ise hayvanın yaşamını zorlaştırıp, üretim parametrelerinin azalmasına yol açtığı bildirilmiştir. Yapılan çalışmalarda; kanatlı rasyonlarına %5-10 arasında Moringa ilavesinin performansı olumlu etkilediğini gösterirken, rasyona %10’un üzerinde Moringa ilave edildiğinde ise hayvanların performansının kötüleştiğini belirtmişlerdir. Bu derleme, alternatif bir yem maddesi olan Moringa oleifera’nın yapraklarının ve tohumlarının kanatlı hayvanların performansı üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla hazırlanmıştır.

Proteins consumed by poultry turns into ammonia as a result of microbial activities depending on the pH, temperature, moisture content of the litter, litter type, manure condition, relative humidity and ventilation condition and spreads to the environment as ammonia gas. Ammonia gas, which is one of the problems caused by poultry breeding, is a harmful gas in terms of animal welfare, health of employees and its effects on the environment. In this article, ammonia gas emission in poultry and practices to reduce this emission have been discussed and recommendations have been made.

In this study, it was aimed to determine the organizational structure, current state and problems of the dairy cattle breeding enterprises in the province of Uşak and to develop solutions to these problems according to the number of cattle they have. In the study, a questionnaire consisting of 95 questions was applied to 165 enterprises owners selected by multi-stage random sampling method and the obtained data were evaluated with the help of SPSS program package. Enterprises are grouped by animal assets; the enterprises having 1-9 heads cattle were classified as the first group, the enterprises having 10-20 heads cattle were classified as the second group and the enterprises having 21 heads and more cattle were classified as the third group. It was found that the daily milk yield varies significantly among the groups. It was determined that 16.80 kg/day in the 1st group, 19.50 kg/day in the 2nd group and 22.60 kg/day milk yield was obtained in the 3rd group. It was determined that many activities and parameters related cattle production in the 3rd group are highly good. However, it was determined that the main problems experienced particularly in small-scale enterprises are the supply of concentrate feed and coarse fodder, high cost of basic inputs such as feed and failure in marketing the produced products at a value price. It can be suggested that if the feed intake is supplied within the organization and the produced products are directly marketed, then these problems can be alleviated. It has been determined that dairy cattle businesses, which are mostly small scale family type enterprises in Uşak province, should be developed to large scale commercial enterprises where intensive production is carried out by providing various incentives and support.

The efficiency of chelated forms of trace minerals in poultry nutrition and the trace minerals requirements of poultry were discussed in this review. Trace minerals are essential for all farm animals, and these minerals, individually or together with other mineral, take part in many events such as metabolic activities, development and repair of different tissues, growth, immune and reproductive systems. In the last years, lots of studies related to different organic forms of trace minerals on the effects of broiler and laying hens were carried out. The results of these studies have showed that organic trace minerals added to poultry diets at lower levels than inorganic trace minerals are more efficient than inorganic trace minerals and they provide some advantages in poultry nutrition. One of the most important advantages is the reduction of mineral amount excreted in faces. In addition, the results of researches conducted especially in the last few years have shown that the chelated forms of trace minerals strengthen the poultry immune system, and increase the use of other nutrients. However, there are inconsistent between the effects of different forms of trace minerals used in poultry diets on the performance.

The poultry industry in the developing countries is facing some challenges, one of which is an increase in the cost of feed because of high prices of protein and energy sources. Moringa oleifera is a rich source of protein and crude fiber content. The crude protein (CP) content of Moringa ranges from 7.12 to 39.17%. Negligible content of tannins and other anti-nutritive compounds and offers an alternative source of protein to ruminants and non-ruminants. Although rich in nutrients such as protein and minerals, Moringa oleifera is one of those plants that have not been studied for many years. In addition, they are also faced with the problem of the development of antibiotic resistant pathogens due to unwise and excessive use of antibiotics. In this paper, feeding studies made on the Moringa oleifera used in nutrition of poultry and ruminant species have been reviewed.

Araştırma, Amasya İli Damızlık Manda Yetiştiricileri Birliği üyesi olan 69 üretici ile yüz yüze gerçekleştirilen anket verilerine dayanmaktadır. Anket sonuçlarına göre, manda işletme sahiplerinin yaygın olarak ürettikleri kaba yemler %26,1 oranında silaj ve yonca, %20,3 oranında fiğ, %10,1 oranında ise yonca ve fiğdir. Kaba yemler arasında en çok kullanılanlar ise kuru ot, kuru yonca, saman ve silajdır (%36,1). Manda yetiştiricileri genellikle kendi kaba yemlerini üreterek maliyetlerini düşürmeyi tercih etmektedir (%65,2). Yetiştiriciler, mandaların beslenmesinde çoğunlukla kesif yem olarak fabrika yemi kullanmakta olup, yetiştiricilerin %59,4’ü fabrika yemi teminini fabrikalardan sağlamaktadır. Besleme sistemleri yemleme ve mera kullanımının bir birleşiminden oluşmaktadır (%100). Mandalar genellikle günde iki kez beslenmekte (%72,5) ve bu beslemenin %56,5’i sağımdan önce yapılmaktadır. Mandalara çoğunlukla (%68,1) günde 5 kg’dan az kesif yem verilmektedir. Mandalar genellikle Nisan ayında (%85,5) meraya çıkarılmakta ve Kasım ayında (%71) tekrar ahıra alınmaktadır. Mandalarda sağım genellikle günde iki kez (%68,1) yapılırken, sağım öncesi meme temizliği %50,7 oranında gerçekleştirilmekte, sağım sonrası meme temizliği ise genellikle yapılmamaktadır (%91,3). Üretilen sütün %92,8’i satılmakta, süt çoğunlukla plastik bidon ve güğümlerde (%56,5) depolanmaktadır. Hayvan satışı bakımından, damızlık dışı dişiler genellikle 36 aydan sonra (%95,7) satılmaktadır. İshal (%56,5) en yaygın görülen hastalık olup hastalık durumunda çoğunlukla (%95,7) veteriner hekim çağırmaktadır. Düvelerin tohumlanması genellikle 20 ile 30 aylık yaş aralığında (%89,9) gerçekleşmektedir. Anket sonuçlarına göre, malak ölümleri nadiren görülmekte olup (%1,4), en fazla görülen hastalık ishaldir (%56,5).

In the study, the growth performances of the Shibot fish (Tor grypus) with an average weight of 2.38 g were evaluated by feeding them with 3 different protein-containing feeds for 45 days. In order to create these evaluations, the experimental groups were designed as G1 (33%), G2 (37%) and G3 (41%) fed with different protein levels. Effects on body weight gain (BWG), Feed conversion rate (FCR), Specific growth rate (SGR), Survival rate, Economic conversion rate (ECR) and Economic profit index (EPI) as growth parameters has been researched. At the end of the study, the offspring reached a weight of 3.42±0.16 g, 4.17±0.06 g and 4.50±0.02 g, respectively. G3 and G2 group individuals showed similar performance in terms of end-trial FCR, EPI and ECR.

Proteins consumed by poultry turns into ammonia as a result of microbial activities depending on the pH, temperature, moisture content of the litter, litter type, manure condition, relative humidity and ventilation condition and spreads to the environment as ammonia gas. Ammonia gas, which is one of the problems caused by poultry breeding, is a harmful gas in terms of animal welfare, health of employees and its effects on the environment. In this article, ammonia gas emission in poultry and practices to reduce this emission have been discussed and recommendations have been made.

In the present study, it is aimed to determine the current state of the goat raising businesses operating in the city of Uşak and in its provinces, their problems and to come up with suggestions for solutions to these problems. In the current study, as the sampling of the study, 132 goat-raising businesses were selected by means of stratified random sampling method and they were administered a questionnaire consisted of 83 questions. The data obtained from the analysis of the questionnaires have revealed that high majority of the goat-raisers are elementary school graduates (86.4%) and they generally raise Hair goat (89.4%). Moreover, it has also been determined that for the mating of goats, male goats are brought into the herd in September and October and this mating process occurs in the form of free insemination, the age for female goats to be used as stock is 15-18 months old, additional feeding and synchronization are not generally practiced and weaning of baby goats occurs when they are 3-4 months old. Births are usually given in February-March and milking also starts in this period and lasts 6 months on average, the lactation milk yield is 60-80 liters, milking is performed once a day with hand and the produced milk is mostly used in cheese production. Moreover, in goat raising, transhumance is not a common practice and high majority of the breeders apply regular protective vaccines. As in many other regions, many problems such as high feed prices, the difficulty in finding a shepherd and price fluctuations force goat breeders to quit. For goat raising to be sustainable, technical and economic supports given to breeders should continue and improve. If the feed can be supplied with the internal resources of the businesses and if their products can be marketed directly without using intermediaries then some of the problems can be alleviated. Putting greater emphasis on this issue and developing incentive policies will make contributions to goat raising. As a result of the present study, it was concluded that developing goat raising businesses operating mostly as small-scale family businesses in the city of Uşak to large-scale businesses where intensive production is made by providing the necessary incentives and subsides is of great importance.