Bu çalışma 2021 yılında Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi bünyesindeki tam otomasyonlu ısıtmalı bir serada yürütülmüştür. Bu çalışmanın amacı, farklı dozlarda mikoriza ve organik gübre uygulamalarının biber fidelerinin gelişimi üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışmada Bulut F1 biber çeşidi kullanılmıştır. Araştırma, tesadüf parselleri deneme desenine uygun olarak 3 tekrarlı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, biber fidesi yetiştiriciliği için torf-perlit karışımına mikorizalı ve mikorizasız farklı dozlarda besin solüsyonu ve vermikompost uygulanmıştır. Fideler bir buçuk ayda sökümü yapılmıştır. Bu araştırmada, fide boyu, hipokotil uzunluğu, gövde çapı, yaprak sayısı, yaprak yaş ağırlığı, yaprak kuru ağırlığı, kök yaş ağırlığı ve kök kuru ağırlığı özellikleri incelenmiştir. Çalışma bugularına göre, gövde çapı üzerinde vermikompost+mikoriza+EC uygulamalarının daha iyi sonuç vermiştir. Vermikompost dozları arttıkça fide boyu ve hipokotil uzunluğunda bir artış olduğu ancak vermikompost uygulamalarının etkisinin olmadığı görülmektedir. Genel olarak tüm uygulamalara bakıldığı zaman vermikompost uygulamalarına göre EC ve EC+mikoriza uygulamalarının etkisinin daha fazla olduğu görülmektedir.

Demre Sivri, Dogal Sarı Sivri and Dogal Carliston pepper (Capsicum annuum L.) species were used as test plants in the study. The research was carried out in a total of 9 plots with 3 replications according to the randomized blocks experimental design. Seeds were made into seedlings by regularly watering for about 60 days in the prepared peat and perlite mixture (1:1 V/V) in viols and planting was carried out in the greenhouse environment when they had 3-4 leaves. Irrigation processes in the research were carried out by drip irrigation method, and irrigation was carried out every 3 days during the 20 days period from planting to 7 leaves of pepper plants. In other processes, irrigation was done every 2 days until the plants were harvested. Considering the results of soil analysis in the research, fertilization was done by fertigation method (fertilization with drip irrigation) for pepper purely at 20 kg N da-1, 6 kg P2O5 da-1, 20 kg K2O da-1. In the study, nitrogen (N) ammonium sulfate (NH4)2SO4, phosphorus (P) MKP (monopotassiumphosphate) and potassium (K) potassium nitrate (KNO3) forms were applied. N, P, K, calcium (Ca), magnesium (Mg), iron (Fe), zinc (Zn), manganese (Mn) and copper (Cu) analyzes were made in the leaf samples taken when the pepper plant reached half of the fruit size and yield were determined. According to the results of the research, Dogal Carliston stood out in the first year in terms of yield (2987 kg da-1), while Demre Sivri (2788 kg da-1) gave the highest yield in the second year.

Arbuscular mycorrhizal fungi (AMF), which are beneficial soil organisms, have an important role in the uptake of plant nutrients by roots and thus help to healthy plant growth. The aim of this study was to determine the effects of AMF inoculation on the development of water-deficiency applied pepper plants. In this study, Tesla F1 pepper cultivars, Glomus etunicatum inoculated and without Glomus etunicatum, were exposed to four different irrigation regimes (25I, 50I, 75I, 100I). At the end of the experiment these plants were compared in terms of some vegetative and fruit properties. For this purpose, at the end of the trial; shoot length (cm), root length (cm), root spread (cm), number of leaves, leaf width and length (mm), stem diameter (mm), fruit width (mm), fruit length (mm), root and shoot weights (g), fruit pH, total soluble solid content and chlorophyll index were measured. P (phosphorus) and K (potassium) contents of leaves samples taken from plants were determined. As a result, it was determined that 75I irrigation regime gave the best results in terms of both plant growth and fruit properties in all mycorrhizal and non-mycorrhizal plants. It was also concluded that 75% irrigation level is sufficient for plant growth.

Bu çalışmanın amacı, fertigasyon uygulamalarında farklı gübreleme zamanlarının (her sulamada gübre: H.S.G., her ikinci sulamada gübre: H.İ.S.G., her üçüncü sulamada gübre: H.Ü.S.G.) ve mikoriza uygulamalarının biber bitkisinin verimine ve besin elementleri alımına olan etkilerini araştırmaktır. Araştırma Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü’ne ait araştırma ve deneme alanında, tarla koşullarında, iki yıl süreyle ve üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada fertigasyon uygulaması geleneksel yöntem ile karşılaştırmalı olarak yapılmış, test bitkisi olarak biber ve mikoriza türü olarak Glomus caledonium kullanılmıştır. Araştırmada biber bitkisinin verimi ile yaprakların azot (N), fosfor (P), potasyum (K), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsantrasyonları belirlenmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular, birinci yılda en yüksek verimin fosfor uygulanmış ve mikoriza aşılanmış her ikinci sulamada gübre uygulamasından elde edildiğini ortaya koymuştur (2809 kg/da). İkinci yılda ise, 2113 kg/da ile fosfor uygulanmayan mikoriza aşılanmış bitkilerde her sulamada gübre uygulamasında belirlenmiştir. Ayrıca, her sulamada gübre uygulaması diğer uygulamalarla karşılaştırıldığında, biber bitkisinin P konsantrasyonunu önemli ölçüde artırmıştır. Araştırmada genel olarak, mikoriza aşılanmış bitkilerin aşılanmamış bitkilerden daha yüksek verim ve besin elementi alımına sahip olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı, fertigasyon uygulamalarında farklı gübreleme zamanlarının (her sulamada gübre: H.S.G., her ikinci sulamada gübre: H.İ.S.G., her üçüncü sulamada gübre: H.Ü.S.G.) ve mikoriza uygulamalarının biber bitkisinin verimine ve besin elementleri alımına olan etkilerini araştırmaktır. Araştırma Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü’ne ait araştırma ve deneme alanında, tarla koşullarında, iki yıl süreyle ve üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada fertigasyon uygulaması geleneksel yöntem ile karşılaştırmalı olarak yapılmış, test bitkisi olarak biber ve mikoriza türü olarak Glomus caledonium kullanılmıştır. Araştırmada biber bitkisinin verimi ile yaprakların azot (N), fosfor (P), potasyum (K), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsantrasyonları belirlenmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular, birinci yılda en yüksek verimin fosfor uygulanmış ve mikoriza aşılanmış her ikinci sulamada gübre uygulamasından elde edildiğini ortaya koymuştur (2809 kg/da). İkinci yılda ise, 2113 kg/da ile fosfor uygulanmayan mikoriza aşılanmış bitkilerde her sulamada gübre uygulamasında belirlenmiştir. Ayrıca, her sulamada gübre uygulaması diğer uygulamalarla karşılaştırıldığında, biber bitkisinin P konsantrasyonunu önemli ölçüde artırmıştır. Araştırmada genel olarak, mikoriza aşılanmış bitkilerin aşılanmamış bitkilerden daha yüksek verim ve besin elementi alımına sahip olduğu belirlenmiştir.

Çalışma, endofit bakteri uygulamalarının farklı kuraklık stresi altında yetiştirilen biber fidelerinin gelişimi üzerine etkisini ortaya koyabilmek amacıyla, kontrollü koşullarda saksı denemesi şeklinde yürütülmüştür. Biber çeşidi olarak Mostar F1; endofit bakteri olarak da Ochrobactrum sp. (CB36/1) ve Bacillus sp. (CA41/1)) izolatları uygulanmıştır. Bakteri uygulaması, 109 cfu/ml yoğunluğunda iki kez (ilk uygulama 10 ml- ikinci uygulama 15 ml) yapılmıştır. Tohum ekiminden itibaren, 52 gün boyunca tüm saksılar düzenli olarak sulanmıştır. Kontrol (B0) uygulamalarında sulamalara 2 gün aralıklar ile devam edilmiş; ikinci uygulamada (B1) dört günlük bir kuraklık stresi ve son uygulamada (B2) ise 8 günlük bir kuraklık stresi uygulanmıştır. Bitki gelişim parametreleri olarak; gövde çapı, sürgün boyu ve kök uzunluğu, sürgün yaş ve sürgün kuru ağırlığı, yaprak sayısı, kök yaş ve kök kuru ağırlığı incelenmiştir. B1 ve B2 stres uygulamalarının, bitki gelişimine etkisinin genel olarak olumsuz olduğu tespit edilmiştir. Endofit bakterileri uygulamalarının ise farklı kuraklık streslerinin yol açtığı olumsuzluğa karşı nispeten olumlu düzeyde etkilere sahip olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışma 2021 yılında Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi bünyesindeki tam otomasyonlu ısıtmalı bir serada yürütülmüştür. Bu çalışmanın amacı, farklı dozlarda mikoriza ve organik gübre uygulamalarının biber fidelerinin gelişimi üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışmada Bulut F1 biber çeşidi kullanılmıştır. Araştırma, tesadüf parselleri deneme desenine uygun olarak 3 tekrarlı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, biber fidesi yetiştiriciliği için torf-perlit karışımına mikorizalı ve mikorizasız farklı dozlarda besin solüsyonu ve vermikompost uygulanmıştır. Fideler bir buçuk ayda sökümü yapılmıştır. Bu araştırmada, fide boyu, hipokotil uzunluğu, gövde çapı, yaprak sayısı, yaprak yaş ağırlığı, yaprak kuru ağırlığı, kök yaş ağırlığı ve kök kuru ağırlığı özellikleri incelenmiştir. Çalışma bugularına göre, gövde çapı üzerinde vermikompost+mikoriza+EC uygulamalarının daha iyi sonuç vermiştir. Vermikompost dozları arttıkça fide boyu ve hipokotil uzunluğunda bir artış olduğu ancak vermikompost uygulamalarının etkisinin olmadığı görülmektedir. Genel olarak tüm uygulamalara bakıldığı zaman vermikompost uygulamalarına göre EC ve EC+mikoriza uygulamalarının etkisinin daha fazla olduğu görülmektedir.

Demre Sivri, Dogal Sarı Sivri and Dogal Carliston pepper (Capsicum annuum L.) species were used as test plants in the study. The research was carried out in a total of 9 plots with 3 replications according to the randomized blocks experimental design. Seeds were made into seedlings by regularly watering for about 60 days in the prepared peat and perlite mixture (1:1 V/V) in viols and planting was carried out in the greenhouse environment when they had 3-4 leaves. Irrigation processes in the research were carried out by drip irrigation method, and irrigation was carried out every 3 days during the 20 days period from planting to 7 leaves of pepper plants. In other processes, irrigation was done every 2 days until the plants were harvested. Considering the results of soil analysis in the research, fertilization was done by fertigation method (fertilization with drip irrigation) for pepper purely at 20 kg N da-1, 6 kg P2O5 da-1, 20 kg K2O da-1. In the study, nitrogen (N) ammonium sulfate (NH4)2SO4, phosphorus (P) MKP (monopotassiumphosphate) and potassium (K) potassium nitrate (KNO3) forms were applied. N, P, K, calcium (Ca), magnesium (Mg), iron (Fe), zinc (Zn), manganese (Mn) and copper (Cu) analyzes were made in the leaf samples taken when the pepper plant reached half of the fruit size and yield were determined. According to the results of the research, Dogal Carliston stood out in the first year in terms of yield (2987 kg da-1), while Demre Sivri (2788 kg da-1) gave the highest yield in the second year.

There are many viruses that infect pepper and limit its production. Among these viruses, Tomato spotted wilt tospovirus (TSWV) infects crops in 35 plant families that are economically important, including pepper. In the present study; totaly 156 leaf samples were collected, including 57 from pepper plants showing virus-like symptoms and 99 from weeds and/or plants other than peppers in and around the greenhouse, through surveys carried out in pepper greenhouses in Kumluca district of Antalya province, from September to December 2020. Then, the plant leaf samples were tested to determine TSWV infections by the Double Antibody Sandwich Enzyme-linked Immunosorbent Assay (DAS-ELISA) method. According to result of the tests, it was determined that 55.76% of the tested leaf samples were infected with TSWV, while this rate was determined as 96.49% for pepper samples and 32.32% for other plant samples. During the survey studies, it was revealed that the leaf samples of 13 out of 31 weed and different plant species except pepper were infected with at least one of the viruses. In addition, pepper plants showing symptoms TSWV-like symptoms in pepper greenhouses were counted during the survey, and the prevalence of this virus disease was calculated on the basis of Kumluca district and neighborhoods. As a result of these calculations, the prevalences of TSWV; for Kumluca, Mavikent, Beykonak, Salur, Hacıveliler, Adrasan, Merkez, and Kavakköy were determined as 26.93%, 26.92%, 32.27%, 20.66%, 21.13%, 17.66%, 13%, and 25%, respectively.