In turkey, one of the most important problem of livestock’s production is insufficiency of quality forage crop, but still few forage species are cultivated. On the other hand, conservation of plant genetic resources has become an important problem in the world today. Indeed, biodiversity is an indispensable element of human life, especially food, and it is estimated that 20% of these resources will extinct by 2030. The aim of study was to determine some quality traits of white sweet clover (Melilotus alba Desr.) collected from natural flora of Bilecik province. In this study, plants were collected at the flowering stage and investigated of 17 genotypes. The determined quality traits of genotypes as fallows; crude protein, ADF, NDF, RFV, K, P, Mg, Ca and Ca/P, and these traits were noted as11.99-21.07%, 27.70-40.53%, 43.31-55.84%, 93.44-147.02, 1.300-2.807%, 0.187-0.310%, 0.127-0.350%, 0.490-1.417% and 2.05-5.92%, respectively. As a result of the study, it has been determined that the quality of the white sweet clover genotypes collected from Bilecik natural flora have been sufficient for animal feeding and have a significant potential for future breeding activities.

Bu çalışma, 2015–2016 yılları arasında, Ortaca (Muğla) ilçesinde halk arasında kullanılan bazı bitkileri tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Çalışma alanından doğal olarak yetişen 28 familyaya ait 38 taksonun halk tarafından kullanıldığı tespit edilmiştir. Bunlardan 23’ü tıbbi, 19’u yiyecek, 3’u baharat, 3’ü süs, 2’si yem, 2’si dini, 2’si diğer (kaşık yapımı, tarım ilacı yapımı) amaçlarla kullanılmaktadır. Yöre halkının bu bitkilerden bazen sadece bir amaçla bazen de birkaç değişik amaçla yararlandığı tespit edilmiştir.

A study covering cherry, walnut, apple, almond and pear orchards in Edirne, Kırklareli and Tekirdağ provinces was carried out in 2015-2018 with the aim of determination of weed flora, weed frequencies and densities. Total of 64 species belonging to 30 families were identified in fruit tree orchards. Among all the families the most members were in Asteraceae 13 species, Poaceae, 11 species, Brassicaceae 5 species and Lamiaceae 3 species families. The dominant weed species were Amaranthus retroflexus L., Polygonum aviculare L., Capsella-bursa pastoris L. (Medik)., Concolvulus arvensis L., Lepidium draba L., Raphanus raphanistrum L., Chenopodium album L., Cichorium intybus L. in Tekirdağ while Datura stramonium L. distribution in Edirne Uzunköprü and Kırklareli was remarkably high. Semi parazitic weed Viscum album and full parasite Cuscuta campestris Yunck were also detected in some orchards. V. album was widespread among pear trees while Cuscuta campestris Yunck was detected only in suckers emerged in apple and cherry orchards. According to density A. retroflexus has received the first order with 76 plant/m2, following C. album with 54 plant/m2, Lactuca serriola with 27 plant/m2, D. stramonium L. with 24 plant/m2, Portulaca oleracea with 21 plant/m2

Mercimek, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde kuru tarım yapılan alanlarda, buğday veya arpa ile münavebe yapılarak yetiştirilmektedir. Bu çalışma, mercimek üretim alanlarında bulunan yabancı ot türlerinin belirlenmesi amacıyla, Şanlıurfa ilinde yürütülmüştür. Yabancı ot türlerinin yaygınlık ve yoğunluklarının belirlenmesi amacıyla, 2014 yılında 70 mercimek tarlasında survey yapılmıştır. İncelenen tarlalardaki en yaygın türler %64,29, 55,71, 51,43, 50,00, 45,71 ve 44,29 oranlarıyla; Sinapis arvensis L. (yabani hardal), Avena sterilis L. (yabani yulaf), Cephalaria syriaca (L.) Schrader (pelemir), Triticum aestivum L. (kendi gelen buğday), Galium aparine L. (dilkanatan) ve Vaccaria hispanica (Mill.) Rauschert (arap baklası) olarak sıralanmıştır. Çalışma yapılan tarlalarda yaygın ve yoğun olmamasına rağmen bazı geofit ve endemik türlere de rastlanılmıştır. Bölgede daha önce yapılan çalışmalarla kıyaslandığında, yabancı ot türleri ile bu türlerin yaygınlık ve yoğunluklarında önemli düzeyde değişiklikler olduğu belirlenmiştir. Bu değişikliklerin bölgede sulanan alanların artmasından sonra bitki deseninin ve üretim şeklinin değişmesiyle birlikte, herbisit kullanımı başta olmak üzere bazı tarımsal uygulamaların değişmesi gibi nedenlerle gelecekte daha da artacağı tahmin edilmektedir.