Most of the non-irrigated areas in the southeast of the Harran Plain are irrigated by groundwater. The aim of this study is to determine the importance of 13 underground irrigation water sources operating in the agricultural areas of Ohali village in southeast of Harran Plain in Sanliurfa province in terms of some quality characteristics and irrigation. In this context, the waters belonging to 13 underground wells were analysed and examined in terms of irrigation water quality. According to the results of the analysis, the electrical conductivity of water samples was measured between 1127-4090 µS/cm. The SAR value of irrigation water was found to be between 1.05-3.41 and the %Na value was between 16.2% - 31.8%. In the evaluation made according to four different classification systems, in general, waters 6, 7, 8 and 9 were determined as the worst quality in all classification systems. These waters are described “unsuitable” irrigation water. Considering that the plants which have high water consumption such as cotton and corn are cultivated in the region, it is foreseen that if the necessary precautions are not taken, the salinity in the soil will increase and yield losses will be high. It is imperative that these areas, which cannot be irrigated within the scope of GAP irrigation project, be irrigated with clean water as soon as possible. However, an appropriate drainage system must be installed in the area.

Türkiye’nin toplam tarım arazisi varlığında yıllar itibariyle azalış meydana gelmesine rağmen ekonomik olarak sulanabilir nitelikte arazilerin üretime kazandırılması sayesinde mısır üretim faaliyetleri Türkiye’de yaygınlaşmıştır. Sulama imkânının olduğu alanlarda mısır; işçilik maliyetlerinin az olması, birim alanda yüksek verim avantajı sağlaması ve ürün pazarının kolaylıkla erişilebilir olması nedeniyle üretim açısından popüler bir üründür. Sulama alanlarının artışına paralel olarak üretimi yaygınlaşan mısır; ekonomik değeri yüksek fakat su tüketim miktarı da yüksek bir üründür. Bu yönüyle çalışmada işletmecilerin tarımsal faaliyetlerin sürdürülebilirliğine, mısırın ekiminden hasadına kadar geçen süreçte karşılaştıkları problemlerin çözümüne, üretim ile ilgili beklentilerine yönelik analizlerin yapılması amaçlanmıştır. Çalışmada mısır üreten tarım işletmecilerinin girdi maliyetleri, depolama olanakları ve su kaynaklarının tüketimine yönelik gelecek endişesi taşıdıkları belirlenmiştir.

Otomasyon, insan müdahalesine ihtiyaç duyulmadan çeşitli cihaz, sistem ve programların işletilmesini sağlayan mekanik, elektronik ve bilgisayar tabanlı bir teknolojidir. Sulama otomasyonu sistemi; çevre, su kaynakları ve üretim maliyeti dikkate alınarak daha az insan gücü, daha kontrollü ve daha kaliteli tarımsal üretim ile planlanmalıdır. Sulama programını sera, tarla ve bahçe bitkileri yetiştiriciliğinde uygulama becerisine sahip olmalıdır. Sulama otomasyonu sistemi bazı işlem basamakları takip edilerek oluşturulmaktadır. Bunlar; sulama programının hazırlanması, sistem bileşenlerinin seçilmesi, projenin hazırlanması, yazılımın hazırlanarak test edilmesi ve sistemin kurulmasıdır. Bu aşamalardan geçirilen sulama otomasyon sistemi, sulama suyunun etkin kullanımını sağlar, işçiliği azaltır, sulama programını izler ve üretim maliyetlerini azaltır. Bu çalışmada, bitki su tüketimine ve bitki kök bölgesindeki nem düzeyine duyarlı sulama otomasyonu sistemlerinin tasarımına yardımcı olabilecek iş akış şemaları oluşturulmuştur.

Global warming, which has been increasing in recent years, is due to the increasing amount of greenhouse gases in the atmosphere. The agricultural sector, which has a 25% share in greenhouse gas formation, plays an important role in global warming. CO2, which has a share of 82% among greenhouse gases, is shown as the most important greenhouse gas. It is estimated that 10% of the CO2 in the atmosphere is missioned from the soil. When soil organic carbon, which is an indicator of soil fertility, is released into the atmosphere as CO2, N and S compound gases return to the earth and it causes inefficient soil as well as global warming. Organic carbon is a source of CO2 emissions when the soil is mismanaged. The organic carbon in the soil is transformed into CO2 with loosening of the soil and accumulates in the atmosphere, after it exposure to temperature and oxygen. Unconscious tillage and irrigations increase the physical and biological activity of the soil and cause CO2 emissions from the soil. CO2 emission, which is the main cause of drought, needs to be reduced with low cost, easy and practical applications. At the beginning of these applications, can be listed reduced tillage, deficit irrigation, reduction of fertilizer usage, reuse of agricultural wastes and agricultural management of wastewater. In this review, it is aimed to investigate CO2 emission effect of soil tillage depth and tools, exhaust gases of the vehicles used in soil tillage, the amount of irrigation water and irrigation methods, deficit irrigation, irrigation with wastewater, precipitation, plant factor, fertilization, properties and temperature of soil. In addition, approaches that can be applied to reduce CO2 emission are mentioned.