In this study, the effects of pre-slaughter fasting periods (8, 12, and 16 h) on stress levels, body weight loss, slaughter, carcass, and meat quality characteristics were investigated in broiler chickens with different growth rates (medium and fast-growing). In the experiment, 15 male and 15 female broilers each from the ANADOLU-T A1 (medium growing) dam line and ROSS-308 hybrid (fast growing) at 42 days of age were used. Body weight losses did not differ significantly among fasting periods, but medium-growing broilers exhibited higher body weight losses across all fasting groups (P<0.05). The carcass yield was higher in fast-growing broilers (P<0.05), while abdominal fat ratios were higher in medium-growing broilers (P<0.05). The amount of residual feed in the gizzard, digestive system, and gizzard ratios decreased with increasing fasting duration (P<0.05). Digestive system ratios also differed between genotypes (P<0.05). An increase in breast ratio was observed with longer fasting periods (P<0.05). On the other hand, the fast-growing genotype had higher breast ratios, lower wing ratios, lower back ratios, and lower neck ratios (P<0.05). Fasting periods did not significantly affect the L*, a*, and b* color values of breast and thigh meat, but differences between genotypes were significant, with higher values observed in the fast-growing genotype (P<0.05). Breast pH values did not differ among fasting periods but were higher in the fast-growing genotype (P<0.05). Thigh pH values, however, varied significantly between fasting periods and genotypes (P<0.05). The medium-growing genotype had higher thigh pH values, and thigh pH increased with longer fasting periods (P<0.05). White striping and woody breast scores in breast muscles were higher in the fast-growing genotype, with partial increases observed as fasting duration increased. In conclusion, the results indicate that a 12-h pre-slaughter fasting period is sufficient for digestive tract clearance and carcass quality. However, meat quality defects in fast-growing genotypes should be monitored.

Urban and peri-urban agriculture is vital for enhancing food security in rapidly growing cities by bridging the food production gap between urban and rural areas. This study employed a snowball sampling technique to gather data from urban farmers in Mogadishu to assess the constraints and opportunities for growing horticultural crops in the city. Utilizing this sampling method, the research identifies key challenges and motivating factors for urban horticulture. Findings indicate that temperature, wind, pest and disease outbreaks, and limited irrigation water significantly restrict production. Farmers using greenhouses experience fewer obstacles due to enhanced protection from environmental factors, improving crop quality. In contrast, those farming in open fields struggle with high irrigation demands, pest infestations, and low-quality yields unattractive to buyers. Leaf miner (Tuta absoluta) and whiteflies are the most prevalent insect populations, sometimes requiring the removal of infested plants to control their spread. The study also observed that urban farmers use two conventional protected farming types, plastic greenhouses and net houses with steel frames, in which plastic greenhouses face issues such as inadequate gutter height and poor ventilation. To combat extreme temperatures, farmers employ primitive methods such as fogging, applying lime solutions, and adjusting greenhouse openings. Additionally, factors like increased market availability, the rise of supermarkets and hotels, rural displacement, diaspora return, and drought-induced vegetable scarcity in rural areas have motivated urban residents in Mogadishu to pursue farming within and around the city.

Şekerpare, Türkiye ve Orta Doğu mutfağının önemli tatlılarından biri olup, genellikle irmik kullanılarak hazırlanmaktadır. Ancak irmiğin gluten içermesi, çölyak hastalarının bu tatlıyı tüketmesini engellemektedir. Bu çalışmada, gluten içermeyen mısır unu, pirinç unu, patates unu, mısır nişastası ve tapyoka nişastası kombinasyonları kullanılarak glutensiz şekerpare formülasyonları geliştirilmiştir. Ayrıca, bu formülasyonlara eklenen soya proteini, bezelye proteini ve transglutaminaz (TG) enziminin şekerpare hamuru ve son ürün özellikleri üzerindeki etkileri incelenmiştir. Çalışma kapsamında, hamurların pH, sertlik, yapışkanlık, adhezyon işi ve hamur kuvveti gibi özellikleri değerlendirilirken son ürünlerde ise renk, sertlik, kırılganlık ve duyusal analizler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlar, kullanılan protein ve TG enziminin hamur özellikleri üzerindeki etkisinin kullanılan un kombinasyonuna bağlı olarak değiştiğini göstermiştir. Mısır ve patates unu ile hazırlanan hamurlar en yüksek sertlik değerine sahipken, tüm örneklerde kontrol grubu hamurları en düşük sertlikte olmuştur. Soya ve bezelye proteini, hamurun yapışkanlığını azaltırken, TG enziminin bezelye proteiniyle birlikte kullanımı yapışkanlık düzeyini önemli ölçüde artırmıştır. Duyusal analizde panelistler, %62,5 mısır unu ve %37,5 pirinç unundan oluşan MuPr reçetesiyle hazırlanan şekerpare örneklerini, hem yapı hem de lezzet açısından en beğenilen ürün olarak değerlendirmiştir. Bununla birlikte, kullanılan protein türü ve TG enzimi duyusal özellikler üzerinde genel anlamda önemli bir fark yaratmamıştır.

A study conducted in Phalelung rural municipality, Panchthar, Nepal, in 2023 examined agricultural practices and the economic analysis of large cardamom. A total of 60 households were randomly selected, and data were collected through primary and secondary sources using surveys, focus group discussions, key informant interviews and field observations to assess the large cardamom economy, package of practices and various challenges faced by farmers. The study revealed that 28% of farmers grew the Ramsai cultivar, with over 82% having access to irrigation. Most farmers (77%) managed shade well and maintained their orchards effectively. However, only 50% used specialized harvesting tools, and 63% employed improved kiln (bhatti), though more education is needed. 68% of farmers received subsidies for constructing improved kiln (bhatti). Notably, 70% of farmers lacked knowledge about cardamom grading, and 90% were unaware of value-added practices. Farmers predominantly used jute bags for packaging. Major issues identified included plant wilt, furkey, rhizome rot, and stem borer infestations. The total production cost was NPR. 114,460.5 per hectare, with a BC ratio of 1.54.  Having high market value, large cardamom provides promising opportunity to uplift the economic and social condition of farmers and stakeholders. This study provides an overview of the status of large cardamom production, processing practices, best cultivation practices to be adopted, disease pest incidence on large cardamom, storage, grading with various cultural practices to be adopted and feasibility of large cardamom cultivation area. This study would help both governmental and non- governmental agencies to make effective plans for large cardamom cultivation to meet Phyto-Sanitary status and minimum requirements to enter export and import system of cardamom in global market.

Geleneksel yöntemlere kıyasla, makine öğrenimi ile desteklenen sistemlerin, daha hassas sulama kararları verebildiği tespit edilmiştir. Bu çalışmada, veri bilimi alanında sıkça kullanılan veri paylaşım platformu olan Kaggle’dan faydalanılmıştır. Sulama durumu tahmini için “Weather Data” veri kümesi kullanılmıştır, Veri kümesinde eksik ve aykırı veriler düzeltilmiş, bağımlı (sulama durumu) ve bağımsız (hava sıcaklığı, nemi, toprak nem değeri, yağış durumu) parametreler elde edilmiştir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki illere (Adıyaman, Batman, Diyarbakır, Gaziantep, Kilis, Mardin, Siirt, Şanlıurfa ve Şırnak) odaklanılarak farklı koşullarda algoritmaların doğrulukları test edilmiştir. Her bir il için ayrı ayrı yapılan analizlerde, makine öğrenimi algoritmalarından Karar Ağaçları, Destek Vektör Makineleri, Rastgele Orman, Naive Bayes, Gradyan Artırma, Lojistik Regresyon, K-En Yakın Komşu ve Yapay Sinir Ağı modelleri kullanılarak sulama durumu tahmini gerçekleştirilmiştir. Veri kümesi üzerinde yapılan tahminler sonucunda algoritmalar, doğruluk (accuracy) metriği kullanılarak karşılaştırılmış ve en etkili algoritmaların Rastgele Orman (%95) ,Karar Ağacı (%97), Gradyan Artırma (%93) ve Yapay Sinir Ağı (%98) modeli ile tüm şehirlerde %90’ın üzerinde sulama durumu tahmini doğruluğu elde edilmiştir. Diğer algoritmalar da yüksek doğruluk oranları ile (%75 üzeri) dikkate değer performans sergilemişlerdir. Her bir il için yapılan analizlerde, algoritma performans sıralamasının benzer olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma makine öğrenimi algoritmalarının tarımsal sulamada oldukça yüksek bir performansla kullanılabileceğini göstermektedir.

Bu çalışma, Şavak Akkaraman koyunlarının sütlerinde ve yemlerinde bazı kimyasal parametrelerin incelenmesi, ağır metallerden kurşun (Pb), kadmiyum (Cd), cıva (Hg), bakır (Cu) ve arsenik (As) düzeylerinin belirlenmesi ve yemin, süt üzerindeki ağır metal içeriğine etkisinin değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Süt örneklerinde kuru madde (%17,63), ham kül (%1,03), ham protein (%5,69), ham yağ (%5,62), yağsız kuru madde (%12,01), asitlik (%0,34 L.A.) ve pH (6,62) değerlerinin ortalamaları belirlenirken, yem örneklerinde ise kuru madde (%92,08), ham kül (%7,63), ham protein (%7,56), ham yağ (%2,00), ham selüloz (%22,82) ve nötral deterjan fiber (NDF) (%43,30) değerlerinin ortalamaları tespit edilmiştir. Şavak Akkaraman koyunlarına ait süt örneklerinde Cu düzeyi ortalama olarak 0,248 mg/kg olarak tespit edilmiş, ancak Pb, Cd, Hg ve As tespit edilememiştir. Yem örneklerinde ise Pb, Cd, Cu ve As düzeyleri sırasıyla 0,057, 0,021, 1,916 ve 0,040 ppm olarak belirlenmiş olup, Hg varlığı tespit edilmemiştir.  Korelasyon analizi sonuçlarına göre, kuru madde ile ham kül (r=0,684), kuru madde ile yağsız kuru madde (r=0,989) ve ham kül ile yağsız kuru madde (r=0,664) arasında pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ayrıca yem Pb ile yem As arasında (r = 0,938) ve süt ham yağ ile NDF arasında (r = 0,927) güçlü pozitif korelasyonlar tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular, literatürde bildirilen verilerle genel olarak uyumlu bulunmuş ve normal sınırlar içinde değerlendirilmiştir. Şavak Akkaraman koyun sütü örneklerinde tespit edilen Cu ve yem örneklerinde tespit edilen Cu ve As seviyesinin risk oluşturmayacak seviyede olması, bölgedeki çevresel kirlilik seviyesinin düşük olabileceğini ve koyun sütü tüketiminin halk sağlığı açısından önemli bir risk taşımadığını düşündürmektedir.

This study investigates the long-term trends and variability of temperature and precipitation in Muğla Province, located in southwestern Türkiye, using daily data from 1956 to 2024. The analysis was conducted using the hydroTSM package in R, enabling the transformation of raw meteorological data into meaningful climatic indicators. Results indicate a statistically significant warming trend, with an approximate 2.5°C increase in annual mean temperatures over the study period. Seasonal analyses reveal an earlier onset and delayed end of the summer season, alongside milder winter evidence of a shifting climatic regime. Concurrently, precipitation patterns exhibit increasing irregularity, with dry summers becoming more pronounced and extreme rainfall events intensifying, especially in recent years. These dynamics have critical implications for agricultural water demand, irrigation planning, and disaster risk management. It is concluded that Muğla is becoming increasingly vulnerable to both drought and flood risks, necessitating adaptive water resource management strategies. These include revising irrigation schedules, integrating early warning systems, and exploring alternative water sources to ensure resilience against climate-induced challenges.

Bu çalışmada, Türk fındığı (Corylus colurna L.) üzerine aşılı 15 farklı fındık çeşidinin fizyolojik bir gösterge olan yaprak gaz değişim parametreleri [stoma iletkenliği (gs), net asimilasyon oranı (Anet), terleme oranı (TO) ile su kullanım verimliliği [anlık su kullanım verimliliği (ASKV= Anet/TO), içsel su kullanım verimliliği (İSKV= Anet/gs)] değerlendirilmiştir. Araştırma materyali olarak Düzce, Trabzon, Samsun ve Kastamonu illerinden temin edilen fındık çeşitleri 2020 yılında Türk fındığı anaçları üzerine aşılanmış ve bu fındık çeşitlerinin yaprak gaz değişim parametrelerine ait ölçümler 2024 yılının Ağustos ayında 5 tekrarlı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre, gs, Anet ve TO değerlerinde en yüksek fotosentetik performans Türk fındığı, Allah Verdi (AV) ve Okay çeşitlerinde gözlenmişken en düşük değerler Çakıldak, Palaz ve Kara fındık çeşitlerinde elde edilmiştir. ASKV ve İSKV açısından Sivri, Giresun Yabanisi, Palaz ve Yomralı çeşitleri öne çıkmıştır. Sonuç olarak, Türk fındığı üzerine aşılı fındık çeşitlerinin fotosentetik performans açısından önemli varyasyonlara sahip olduğunu göstermektedir. Türk fındığının kendi üzerine aşılanması en iyi fotosentetik performans göstermesi yanında AV ve Okay çeşitlerinin diğer çeşitlere göre gösterdikleri performansla gelecekteki gelişimlerinin daha iyi olabileceği düşünülmektedir. Hem verimli hem de ticari değeri yüksek olan bu iki fındık çeşidi, gelecekte sulama problemi olmayan alanlarda kurulacak fındık bahçesi çalışmalarında daha fazla tercih edilebilir. Ancak, kuraklık etkisinin giderek arttığı düşünüldüğünde bu çeşitler için kuraklığa dayanıklılık testlerini içeren bilimsel araştırmaların yapılması ve bu veriler ışığı altında fındık bahçelerinin kurulması daha doğru olacaktır.

A field experiment was conducted at Nilkantha Municipality-12 Dhadingbesi, Dhading from March to July 2024, with a set of seven hybrid maize genotypes. Three replications of a RCBD were used to assess the genotypes and samples were taken for several characteristics like plant height, days to 50% plant emergence, days to 50% plant tasseling, days to 50% silking, anthesis-silking interval, cob height, leaf number, stem girth, number of cobs/plant, cob length, cob girth, number of kernel row/cob, number of kernel/row, test weight and grain yield. The highest days to the emergence of seedlings is Rampur Hybrid-8 (9.33 day) and the lowest days is C.P.808 (6.33 day). The plant height was significantly higher in Rampur Hybrid-10 (290.73 cm). Days to 50% tasseling and silking are relatively earlier in Rampur Hybrid-8 (63 day) and Rampur Hybrid-10 (65.33 day) respectively which is at par with C.P.808 and Anthesis-silking interval is comparatively lower in Rampur Hybrid-10 (1.33 day). Leaf number below the main cob was found higher in Rampur Hybrid-14 (9.30), whereas leaf above the main cob was found to be non-significant. Cob height was found to be lowest in C.P.808 (139.97 cm). Stem girth was found to be higher in C.P.808 (9.07 cm) followed by Rampur Hybrid-10 (8.38 cm). Similarly, Rampur Hybrid-14 had the most cobs per plant (1.53). Cob length and cob girth was found to be non-significant. Number of rows in a cob was higher in C.P.808 (16.33) followed by Rampur Hybrid-10 (15.97). Number of kernel/row was higher in C.P.808 (35.93) followed by Rampur Hybrid-12 (34.04). Similarly grain yield was higher in C.P.808 (10.44 Mt/ha) followed by Rampur Hybrid-10 (9.80 Mt/ha). Test weight was highest in Rampur Hybrid-10 (347.75 g). Looking at the performance of these varieties C.P.808 and Rampur Hybrid-10 can be recommended for the Dhading district.

Cheddar cheese, one of the earliest and most commercially significant dairy products, provides an excellent platform for functional food innovation due to its stable matrix and widespread consumer acceptance. This study explores the incorporation of Eucheuma cottonii, a nutrient-rich red seaweed, into Cheddar cheese and evaluates its effects on physicochemical properties during refrigerated storage. The research also aims to promote sustainable use of local marine resources and support the livelihood of seaweed farmers in Sri Lanka’s coastal regions. Cheddar cheese was manufactured using buffalo milk, with seaweed extract incorporated at three concentrations: 1%, 3%, and 5% (v/v). A control sample without seaweed was also prepared. Over a four-week storage period, pH, titratable acidity, and protein content were monitored. Results showed a significant increase in pH values in seaweed-fortified samples compared to the control, with the 5% treatment exhibiting the highest values. This suggests that seaweed components may provide buffering capacity and influence microbial activity during ripening. Titratable acidity decreased across all treatments, with the 1% seaweed cheese showing the highest acidity at week four. Protein content declined over time, but the 3% seaweed treatment maintained the highest protein levels throughout storage. Cheese yield was not significantly affected by seaweed addition; however, the 1% treatment displayed the highest average yield. Although no sensory evaluation was conducted, the 1% seaweed cheese exhibited the most favorable combination of pH, acidity, and protein retention, indicating improved overall quality. This study demonstrates that seaweed-fortified Cheddar cheese is both technologically feasible and strategically beneficial. It offers a value-added dairy product that enhances nutritional properties while providing economic support to Sri Lanka’s seaweed industry. Future research should investigate consumer acceptance, sensory properties, and long-term storage behavior to further develop this functional food innovation.