The effects of ground flaxseed (0-0.5%) and pH (3.88-8.12) on the emulsion properties of beef were studied using a model system. A central composite rotatable design was used to determine the response surface. pH, flaxseed and their interactions had significant effects on the emulsion properties of beef. pH and the interaction between pH and flaxseed increased emulsion capacity (EC). Flaxseed and pH increased emulsion stability (ES) until a critical point, which was reached at a flaxseed level of 0.42% and a pH of 7.02. pH decreased emulsion density (ED) and increased emulsion activity (EA). Moreover, the interaction between pH and flaxseed on EA was found to be significant. pH and flaxseed increased emulsion viscosity (EV), and the increasing rate was higher in basic medium than acidic.

Bu çalışmada kiraz ve kayısı ağaçlarından sızan reçineler yenilebilir kaplama materyali olarak kullanıldı. Reçinelerin yenilebilir kaplama olarak uygun olup olmadıkları bazı kimyasal özellikleriyle incelendi. Karbon, hidrojen, azot ve kükürt yüzdeleri elementel analiz ile belirlendi. Yapılan analizler sonucunda her iki reçinenin de fenolik madde bakımından zengin olduğu bulundu ve antioksidan kapasitelerinin yüksek olduğu tespit edildi. Termal analizlerle reçinelerden elde edilen filmlerin ısıya karşı davranışları ve ağırlık kayıpları belirlendi. Bu analizlere göre, filmlerin 400°C’ye kadar ısıya dayanıklı oldukları bulundu. Filmlerin SEM ile elde edilen yüzey görüntülerinin homojen ve düzgün bir yapıda oldukları görüldü. Daha sonra, reçinelerden elde edilen film çözeltileriyle çilek ve yenidünya meyveleri kaplandı. 4±1°C’de buzdolabında muhafaza edilen kaplamalı/kaplamasız meyveler; raf ömrü, organoleptik ve mikrobiyolojik özellikler bakımından karşılaştırıldı. Filmlerin kaplanmış meyvelerin raf ömrünü uzattığı görüldü. Depolama sonunda kaplamasız örneklerin toplam bakteri, maya-küf ve koliform bakteri düzeyleri en yüksek seviyedeydi. Ayrıca, kaplamalar meyvelerin organoleptik özelliklerini olumlu etkiledi. Duyusal analiz testine göre kaplamalı meyveler, kaplamasız meyvelerden daha yüksek puanlara sahip oldular. Kiraz ve kayısı ağacı reçineleri yenilebilir kaplama olarak kullanıma uygun materyallerdir.

This study was conducted to evaluate the effects of In ovo injection of β-Alanine which is a modified form of the alanine amino acid on hatchability, hatching weight, chick quality score and survival in broiler breeder eggs. For this purpose, 120 fertile eggs from Ross 308 breeder (32-week-old) were allocated randomly to four groups with 3 replicates. Except the negative control group eggs (non injected; NC), to the amniotic fluid of the eggs in the other 3 groups were injected with 1 ml solutions 0.9% salt (Positive control, PK), 0.75% (0.75βA) or 1.5% (1.5βA) by using 19 mm and 27 gauge needle. Death rates at the different stages of embryonic development, hatching yield, weights and quality scores of chicks and mortalities were recorded at hatching day. Hatching weight of the chicks in the 0.75βA group was higher than other two control groups. Accessing feed, determined as an indicator of chick quality, was better in the 0.75βA group. Conversely, mobility score of chicks in the NC group was higher than other groups. Hatching yield, chick quality score and mortalities of the first week were not affected from In ovo βA injection. Results of this study demonstrated that In ovo βA injection can be used up to 1.5% without any deteriorations on weight, quality and mortalities of chicks but 0.75% βA injection induced better hatching characteristics.

Atık metal işleme sıvısına maruz bırakılan siyez buğdayında metal birikim seviyeleri gövde ve kökte ICP-OES ölçümleri le ayrı ayrı belirlenmiştir. Kökte özellikle demir, manganez ve krom kontrol grubuna göre deneme gruplarında metal işleme sıvısının miktarına bağlı olarak iki katına kadar yükselmiştir. Gövdedeki demir, mangan ve alüminyum iki kat artmış, ayrıca çinko ve nikel de artış eğilimi gözlenmiştir. Siyez buğdayının büyümesi önemli derecede engellenmiştir. Metal işleme sıvısı oranı arttıkça bitkinin gelişimi azaldı, 1MS/20 su deneme grubunda bitki canlılığını kaybetmiştir. Ekosistemde yağmur suyu, yüzey suları ve akiferler için atık metal işleme sıvısı ciddi bir tehdit oluşturabilir.

Food insecurity in Sub - Saharan Africa (SSA) is on the rise due to soil fertility depletion and in Kenya, Nitrogen (N) is one of the widely deficient nutrients. Biological nitrogen fixation (BNF) can replenish N into the soil system. A study was carried out in acid soils at Koyonzo and Ligala sites of western Kenya to determine the effectiveness of different inoculants after agricultural lime application in enhancing BNF and yields of groundnuts (Arachis hypogea L.) and maize (Zea mays L.) intercrop. Red Valencia groundnut variety was intercropped with Hybrid 513D maize variety. A6w, W1w and V2w indigenous rhizobia strains were tested alongside a commercial rhizobia strain called biofix. Nitrogen treatment was included as a positive control. The results showed that inoculation significantly increased nodule number and weight per plant. There were significant differences among indigenous rhizobia in fixing N. Rhizobia inoculation accounted for 58.91% and 78.95% increase in the amount of N fixed above the control at Koyonzo and Ligala respectively. The strain that fixed the highest amount of N was A6w followed by V2w and W1w at both sites under the dolomitic soil amendment with the values of 14.67, 9.56, 3.53 and 11.37, 8.20 and 1.50 kg N ha-1, respectively at Koyonzo and Ligala sites. Rhizobia inoculation accounted for 80.96% and 47.09% maize yield increase at Koyonzo and Ligala respectively. The best inoculant A6w, gave maize yields of 3.76 and 2.78 t ha-1 at Koyonzo and Ligala, respectively. In conclusion soil amendment with dolomitic lime and inoculating groundnuts with rhizobia strain A6w resulted in increased groundnut and maize yields. This practice can, therefore, be adopted by farmers in western Kenya to improve the productivity of the groundnut maize intercropping systems.

This study was carried out to investigate the possibilities of making silage from fruit juice industry waste.For this purpose, orange, lemon and tangerine pulp silage quality have been determined by comparing silage with maize and beet pulp silage.Treatment groups; 1) orange, 2) tangerine, 3) lemon, 4) maize and 5) sugar beet pulp. The silages were evaluated after 2 months from ensiling in the following areas: subjective evaluation, pH, dry matter, organic matter, crude protein, acid detergent fiber, neutral detergent fiber, ether extract and energy values (metabolizable energy) and net energy for lactation were calculated. As a result, it was determined that fruit juice industry residues were lower in terms of dry matter, but they contained higher energy due to their high organic matter content, digestibility and low cellulose content. In addition, it was determined that citrus pulp was evaluated as silage without any contribution.

Bu çalışmanın amacı, Karayaka koyunlarında dönem içi gonadotropin salgılatıcı hormon (GnRH) uygulamasının kızgınlık gösterme oranı ve ovaryum aktivitesi üzerine etkisini belirlemektir. Çalışmada en az iki doğum yapmış ve benzer vücut ağırlığına sahip 20 baş Karayaka ırkı koyun hayvan materyali olarak kullanılmıştır. Deneme başında tüm koyunlara ovaryum üzerinde mevcut olabilecek olan korpus luteum (CL)’un yıkımı için 1 ml PGF2α kas içi enjekte edilmiştir. PGF2α uygulamasından 9 gün sonra ise koyunlar rastgele iki eşit gruba ayrılmıştır. Birinci gruptaki koyunlara (n=10) 40 mg flugestone asetat içeren sünger vajina içine yerleştirilmiştir ve bu uygulamadan 14 gün sonra süngerler çıkartılarak, 1 ml PGF2α kas içi enjekte edilmiştir. PGF2α enjeksiyonunu takiben 36 saat sonra 1 ml GnRH kas içi enjekte edilmiştir. İkinci gruptaki koyunlara (n=10) ise mevcut olabilecek olan korpus luteum (CL)’un yıkımı için 1 ml PGF2α kas içi enjeksiyonun dışında herhangi bir uygulama yapılmamış olup, bu grup çalışmamızın kontrol grubunu oluşturmuştur. Bu işlemleri takiben her iki gruptaki bütün koyunlar Karayaka koçuna verilmiş ve 72 saat boyunca kızgınlık gösteren koyunlar belirlenmiştir. Kızgınlık taramasının sonunda bütün koyunlar kesime sevk edilmiş ve her iki ovaryum üzerindeki küçük (1-3 mm), büyük (>3 mm) ve toplam folikül sayısı ve CL sayısı belirlenmiştir. GnRH uygulaması yapılan koyunlar (%100) kontrol grubundaki koyunlara (%70) göre daha yüksek oranda kızgınlık göstermişlerdir. GnRH uygulaması yapılan koyunların her iki ovaryumundaki küçük ve toplam folikül sayısının ve CL sayısının, kontrol grubundaki koyunlarınkinden daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ancak büyük folikül sayısı bakımından deneme grupları arasında bir farklılık tespit edilmemiştir. Sonuç olarak bu çalışmada mevsim içi dönemde Karayaka koyunlarında sünger uygulaması sonrasındaki GnRH uygulamasının kızgınlık gösterme oranını yükselttiği ve ovaryum aktivitesini arttırdığı tespit edilmiştir.

This research was conducted during 2016-2017 awheat growing season to investigate the effects of different rates of seed coating of an organic acid mixture (citric acid, glutamate, and proline) on yield and quality of wheat. The field experiments were established in Dogankent and Haciali locations of Eastern Mediterranean Agricultural Research Institute in Turkey. Study was carried out with randomised complete block design with 4 replications and Ceyhan-99 bread wheat variety was used as seed material. Before seeding, wheat seeds were coated with organic acid mixture product (0.75% citric acid, 0.25% glutamate, 0.25% proline, 2% Zn and 96.75 water), in three different doses (500 ml ton-1, 1 l ton-1, 1.5 l ton-1) to compare with control (uncoated). There were statistically significant differences at 5% level in 1000 grain weight and grain yield values in Dogankent location and 1000 grain weight, grain yield and number of spikes in Hacialilocation. Highest yield values were obtained from 500 ml t-1 application dose for both locations. With 500 ml t-1 application dose at Dogankent location, grain yield was 11.9 t ha-1 which was 8.97% higher over control. In Hacali location, 500 ml t-1 application dose was increased yield by 15.96% compared to control which resulted with 10.5 t ha-1 grain yield. No statistically significant difference was observed in quality characteristics (protein, gluten, hardiness and sedimentation) in trials.

Bu çalışma üzüm üretiminde organik ürün aşaması olan 2006 ve 2007 yıllarında Manisa Bağcılık Araştırma Enstitüsü’ne ait Alaşehir-Yeşilyurt işletmesindeki, sulanabilir şartlarda, 15 yaşındaki Sultani Çekirdeksiz parselinde gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma, Sultani Çekirdeksiz üzüm üretiminde önemli bir potansiyele sahip olan Manisa Alaşehir yöresinde organik ve konvansiyonel üretim yöntemlerinin yaprak ayası ve yaprak sapının besin elementleri içeriği (N, P, K, Ca, Mg, Fe, Zn ve Mn) üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulan denemede organik ve konvansiyonel yetiştirme tekniği yöntemleri uygulanmıştır. Araştırma sonucunda Sultani Çekirdeksiz üzüm çeşidinin beslenmesi içeriği açısından konvansiyonel ile organik üzüm üretim yöntemleri birbirleriyle karşılaştırıldığında organik üretim yönteminde asmanın yaprak ayası ve yaprak sapının bitki besin maddesi içeriklerinin konvansiyonel yönteme göre daha yüksek değerlere sahip olduğu tespit edilmiştir.

This research was done to determine the effect of increasing Humic acid application on some nutrient element contents of cress (Lepidium sativum L.) plant. For this purpose according to randomize block experimental design, an experiment was done with three replications in greenhouse conditions. Cress plant seed was sowed 1.5 g/ m2. Four humic acid doses (I. dose: 0 mL /m2, II. dose: 8 mL /m2, III. dose: 16 mL /m2 and IV. dose: 24 mL /m2) were applied to cress plant. Then cress plants were harvested 30 days after planting. Dry matter yield and some nutrient (N, P, K, Ca, Mg, S, Fe, Cu, Zn and Mn) contents of plants were determined. According to the results, important increases some nutrient element contents of plants were determined with increasing humic acid applications. These increases were found 1. dose 5.52%, and 4. dose 6.04%, for N element, respectively. Other macro elements P (0.70%, and 0. 82%); K (6.85%, and 7.67%); Ca (1.72%, and 2.01%); Mg (0.13% and 0.15%) and S (1.04%, and 1.17%), respectively. Some micro element (Fe, Cu, Zn and Mn) contents of cress plant, 1. dose: 89.86, 9.59, 59.50 and 56.20; 4. dose: 102.17, 11.03, 67.67 and 76.63 mgkg-1, respectively. These increases were found statistically significant at the level of 5% for each nutrient element, except Mg.