Tomato buds of cv. Idkawy were cultured in vitro on solid MS medium with 0.2 mg-l BAP. The plantlets that were produced were exposed to different doses of gamma radiation, ranging from 100 to 200 Gy. Afterward, single pieces of nodes were cut and moved to a fresh MS medium with 0.2 mg-l of BAP. The gamma radiation caused a mortality rate of 18.75% to 52.5% among the explants. The surviving plantlets were then cut into single node pieces and transferred to an MS medium containing 0.2 mg-l of BAP, with added NaCl concentrations of either 50 or 100 mM. There was increased mortality of the vegetative buds on the explants with increased salt concentrations. It was shown that the all gamma radiation doses caused reduced the percentage of survival at saline levels. The genetic diversity was assessment by using ten primers for each SCoT and ISSR markers to six irradiated treatments grew under salt stress (100 Gy x 50 mM, 150 Gy x 50 mM, 200 Gy x 50 mM, 100 Gy x 100 mM, 150 Gy x 100 mM, 200 Gy x 100 mM). It was showed that the polymorphism percentage mean of SCoT marker (29.56%) is higher than the ISSR marker (26.78%). The average of PIC values for both markers SCoT and ISSR were 0.197 and 0.288 (PIC ˂0.5), as well as, MI values were 0.077 and 0.081, respectively. In contrast, when considering the number of alleles (Ne), Nei's genetic diversity (H), and Shannon's information index (I) parameters, it was observed that the greatest genetic variation was caused by the combined treatment of 200 Gy x 50 mM NaCl using the SCoT marker. On the other hand, with the ISSR marker, the highest induced genetic variation was seen with the combined treatment of 150 Gy x 50 mM NaCl. The obtained results demonstrate that SCoT marker was more accurate and efficient than ISSR marker for distinguishing and genetic variation analysis of irradiated tomato plantlets grew under salt stress. The relationships within treatments were estimated through cluster analysis (UPGMA) based on SCoT and ISSR analysis.

Implementing the right strategies in the agricultural supply chain in the supply of seeds, pesticides, fertilizer, energy, fuel and agricultural mechanization tools and equipment has a great role in increasing agricultural productivity. The main purpose of the study is to rank and evaluate alternatives in choosing a sustainable fertilizer supplier in the agricultural supply chain by using AHP-F and ARAS-F techniques. In an environment of uncertainty and complex supply chain structure, multi-criteria decision making (MCDM) methods are widely used to solve supplier selection problems. In this study, the importance levels and weights of the criteria in the selection of sustainable fertilizer suppliers were measured by the AHP-F method. The criteria that are important for fertilizer supplier selection were evaluated by taking expert opinions, the uncertain and uncertain opinions of the decision makers were modeled with the AHP-F approach and the weights of the criteria were determined. Among the criteria, resource consumption (FSC05) has the highest weight. Then, alternative rankings were obtained with the ARAS-F method. Fertilizer supplier alternatives in the agricultural supply chain were ranked with the ARAS-F method, using the criterion weights found with AHP-F. In the ranking of alternatives, alternative fertilizer supplier FS03 ranked first with the highest value. This study provides a resource for businesses and other stakeholders to make decisions regarding sustainable fertilizer supplier selection.

This study aims to determine the functionality and benefits of blockchain technology in food procurement. Within the scope of the study, Migros Trade Inc., a retail food supply company implementing blockchain technology in Türkiye, was examined as a case study. The study employed a qualitative research case study design, asking expert participants from Istanbul and Izmir to give their opinions on pre-designed themes, and conducting descriptive analyses of the data collected. The themes of the research are food supply chain, good agricultural practices, sustainability in food, blockchain applications in food supply and food safety. At the end of the study, it was found that the transparency and traceability principles of blockchain have a positive impact on consumers and supply chain stakeholders. However, challenges such as technical infrastructure and performance, as well as the reasons for not starting the process directly from the field, were the problems experienced. The data shows that blockchain technology is an efficient system that should be expanded in the food supply chain.

This study examines the relationships between authentic leadership perceptions and organizational commitment levels of public personnel working in the agriculture and forestry sector. Within the scope of this research, surveys consisting of ready-made scales were used. The authentic leadership scale is a scale consisting of four dimensions and 16 items. The answers given to the surveys were interpreted using the SPSS package program. When the results of the research are evaluated in general; It appears that the perception of authentic leadership has a significant effect on organizational commitment. Looking at the demographic results; According to gender, it has been determined that men have more authentic leadership perceptions than women. According to education level; It appears that authentic leadership perception and organizational commitment do not differ. When examining whether employees’ authentic leadership perceptions and organizational commitments vary according to their age; It is seen that the perception of authentic leadership and organizational commitment differ according to age. While employees between the ages of 36 and 40 have higher perceptions of authentic leadership; Organizational commitment of those between the ages of 41 and 45 was higher.

The purpose of this study was to assess the anti-genotoxic potential of thymoquinone (TQ) against DNA damage in NRK-52E cells treated with high glucose using the comet assay technique single cell gel electrophoresis method. Cells were propagated by regular passages in in vitro conditions. TQ proliferative concentration (10μM) and IC25 (3rd-hour: 550 mM, 12th-hour: 240 mM, 24th-hour: 200 mM) and IC50 (3rd-hour: 760 mM, 12th-hour: 400 mM, 24th-hour: 280 mM) values for each hour of high glucose and were determined separately with MTT method. At these concentrations, the cells were divided into control(C), Thymoquinone (TQ), high glucose(G) and high glucose plus thymoquinone (GT) groups; It was incubated with the indicated substances for 3, 12, 24 hours. DNA damage was evaluated by applying the comet assay protocol and the results were calculated as DNA damage index (DDI). While DDI levels were observed to be significantly higher (p<0.05) in all groups administered high glucose compared to the control, a significant decrease was determined in all groups in which TQ was added along with high glucose. It was determined that high concentrations of glucose had genotoxic effects on kidney cells, and TQ administration together with high glucose, depending on concentration and time, had a significant effect on reducing DNA damage. However, it was concluded that the application of only thymoquinone significantly increased the DDI value compared to the control, and this was a data worth investigating in future studies. Additionally, TQ inhibited DNA damage. These results demonstrated the importance of TQ against nephrotic syndrome with its high antioxidant properties.

Bu araştırmada, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde bulunan 12 göletin fitoplanktonik organizmaları taksonomik ve ekolojik yönden incelenmiştir. Her gölet için, sadece bir adet örnekleme istasyonu seçilmiştir. 22 Haziran 2002’de 12 istasyondan 60 μ göz açıklığındaki plankton kepçesi ile toplanan örnekler % 4’lük formaldehit ile fikse edilerek, optik mikroskopta incelenmiştir. Çalışmada tayin edilen organizmaların 15’i Cyanobacteria, 24’ü Heterokontophyta, 3’ü Dinoflagellata, 9’u Euglenophyta ve 34’ü Chlorophyta’ dan olmak üzere toplam 85 fitoplankton taksonu tespit edilmiştir. Göletler, fitoplankton taksonlarının varlık ve yokluklarına baz alınarak uygulanan kümelenme ve metrik olmayan çok boyutlu ölçeklendirme analizine göre 4 gruba ayrılmıştır. Yarı kurak iklim koşullarından etkilen göletlerdeki sığlaşmanın ve tuzluluğun fitoplankton dağılımında ana faktör olduğu değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda saptanan taksonlar, fitoplanktonik organizmalar üzerine çalışmaların mevcut olamadığı K.K.T.C tatlısu alg florasi için ilk kayıtlardır.

Yağış deseninin ve potansiyelinin doğru belirlenmesi su kaynakları yönetimi, planlaması ve geliştirilmesi açısından çok önemlidir. Yağışlar zamana ve yere göre en fazla değişkenlik gösteren iklim elemanıdır. Bu sebeple yağış ölçümlerinde diğer iklim elemanlarından daha sık ölçüm ağına ihtiyaç duyulur. Bu çalışmada yağış ölçer ağı sıklığı ve konumunun Antalya Havzasında yağış deseni, miktarı ve hacmine olan etkisinin belirlenmesi hedeflenmiştir. Bu maksatla çalışmada iki farklı veri seti kullanılmıştır. Veri Seti-1’de sadece Meteoroloji Genel Müdürlüğü (MGM) istasyonlarına ait yağış verileri kullanılmıştır. Veri Seti-2’de MGM ve Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) istasyonlarına ait yağış verileri birlikte kullanılmıştır. Veri setlerinin mekânsal enterpolasyonunda, çok yaygın bir kullanım alanına sahip olan jeoistatistik Ordinary Kriging (OK) yöntemi uygulanmıştır. Veri setlerinin sonuçları çapraz doğrulama yöntemiyle ölçülmüş ve Ortalama Mutlak Hata (MAE), Ortalama Karekök Hatası (RMSE), Belirleyicilik Katsayısı (R2) ve Nash-Sutcliffe etkinlik katsayısı (NSE) ile karşılaştırılmıştır. Veri Seti-1 ile NSE: 0.64, R2: 0,64, MAE: 123,75 ve RMSE: 145,83; Veri Seti-2 ile NSE: 0,77, R2: 0,77, MAE: 111,55 ve RMSE: 135,22 olarak hesaplanmıştır. Veri Seti-1 ile karşılaştırıldığında Veri Seti-2’nin hata miktarları daha düşük, doğruluğu ve çalışma alanını temsil etmesi daha yüksektir. MGM ve DSİ istasyonlarının birleştirilerek kullanılması çalışma alanında istasyon ağı sıklığı ve homojenliği sağlamıştır. Bu uygulama enterpolasyon metodunun da başarısını artırmıştır. Havzanın alansal ortalama yağış miktarı MGM istasyonlarıyla 763 mm, Veri Seti-2 istasyonlarıyla 887,1 mm olarak hesaplanmıştır. DSİ yağış istasyonu verilerinin kullanımı Antalya Havzanın yağış deseni ve potansiyelinde büyük farklılıklar oluşturmuştur.

Silaj grubu yemlerin, belirli kalite standartlarında muhafaza edilmeleri noktasında, bazen katkı maddesi kullanımı önemlidir. Bu çalışma kapsamında, non-toksik, antimikrobiyal, antifungal ve biyobozunur özeliklere sahip kitosan ve kitosanın asetik ve laktik asitle hazırlanan jelatinize çözeltilerinin, mısır silajında katkı olarak kullanım potansiyelinin araştırılması amaçlanmıştır. Kitosan ve organik asitli çözeltileri, mısır silajına iki farklı biçimde uygulanmıştır. Mısır silajına, %0,5 - %1,0 ve %2,0 oranlarında kitosan karıştırılmış ayrıca %2’lik asetik ve laktik asit çözeltilerine, %0,0 - %1,0 ve %2.0 kitosan ilave edilerek hazırlanan jelatinize karışımlar, %10 oranında mısır silajına püskürtülmüştür. Kitosanlı gruplarda, ham protein (HP), toplam sindirilebilir besinler (TSB) ve enerji değerleri (ME, NEL, NEM, NEG), diğer gruplara oranla yüksek bulunmuştur. NDF ve ADF’de çözünmeyen kalıntıların HP değerleri (NDICP, ADICP), %2,0 kitosanlı grupta daha yüksek bulunmuştur. Nispi yem değeri (NYD), kitosanlı gruplarda yüksek bulunmuştur. Besin maddeleri tüm gruplar arasında değişkenlik göstermiş, fakat değişkenliklerin gruplar arasındaki kolerasyonu uyumlu bulunmamıştır. Amonyak azotu (NH3-N) en fazla %2,0 kitosan grubunda görülmüştür. Bütirik asit sadece kitosanlı gruplarda tespit edilmiştir. Laktik, asetik ve propiyonik asit miktarları gruplar arasında farklılık göstermiş fakat bu farklılıklar katkı uygulama oranları nispetinde olmadığı belirlenmiştir. Küf sadece kontrol grubunda tespit edilmiş, uygulama gruplarında ise görülmemiştir. Laktik asit bakterileri (LAB) uygulama gruplarında, kontrol grubuna oranla daha az bulunmuş ve en az %2,0 kitosan grubunda görülmüştür. Enterobakteri grubu mikroorganizmalar uygulama gruplarında tespit edilmemiştir. Maya en fazla kitosanlı gruplarda görülmüştür. Sonuç olarak kitosan ve kitosanlı çözeltiler, bazı parametrelerde olumlu değişimlere sebep olsa da genel olarak fermantatif ve mikrobiyoljik kalite bakımından istenilen düzeyde iyileştirme sağlamamıştır.

Zengin bir protein kaynağı olan susam, yağ elde etmek amacıyla yetiştirilen ilk bitkilerden biridir ve dünyanın birçok ülkesinde tarih öncesi çağlardan beri kültürü yapılmaktadır. Susam tohumları yüksek oranda içerdiği yağ asitlerinin (ortalama %80) doymamış yanı sıra insan sağlığı için önemli faydaları olan sesamol ve sesamolin gibi antioksidanları da içermektedir. Ayrıca tohumları önemli bir Ca, Mg ve Se kaynağıdır. Son yıllarda yapılan çalışmalar, susam tohumları ve yağının insan beslenmesi için yüksek enerji kaynağı olmasının yanı sıra insan sağlığı açısından da anti-aging, antikanserojen, antiinflammatuar, antifungal, antimikrobiyal etkilerinin olduğu, karaciğerde alkol ayrışmasını hızlandırdığı, antihipertansif aktivite ve immün düzenleyici aktivitelere de sahip olduğunu göstermiştir. Özellikle siyah susam yağının saç beyazlamasını önlediği de yapılan çalışmalar sonucunda tespit edilmiştir. Ayrıca, susam bitkisinin farklı kısımlarının özellikle dizanteri gibi hastalıkların tedavisinde uzun yıllardan beri kullanıldığı da bilinmektedir.

Bu araştırmanın temel amacı, sendika üyesi memurların sendikal demokrasi algısı ile sendikal bağlılıkları arasındaki ilişkide etik liderlik algısının düzenleyici rolünü belirlemektir. Nicel alan araştırması niteliğinde çalışma yapılmış olup, araştırmanın evrenini Tarım ve Ormancılık Hizmet Kolunda faaliyet gösteren ve hizmet kolunda yetkili sendika konumunda olan Tarım-Orman Çalışanları Birliği Sendikası (Toç Bir-Sen)’in üyeleri oluşturmaktadır. Bu kapsamda sendika üyelerinden anket yöntemi ile veriler toplanmıştır. Araştırmanın örneklemini ankete katılan Toç Bir-Sen üyesi 2128 çalışan oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda, sendika üyelerinin örgütsel demokrasi algıları ile örgütsel bağlılıkları arasında pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişkinin var olduğu, etik liderlik algıları ile örgütsel bağlılıkları arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişkinin var olduğu, örgütsel demokrasi algısı ile etik liderlik algıları arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişkinin var olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca sendika üyelerinin örgütsel demokrasi algıları ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkide etik liderliğin anlamlı ve pozitif yönlü düzenleyici etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Dolayısı ile araştırmanın tüm hipotezleri doğrulanmıştır. Bu sonuçlara göre, sendika yöneticilerinin etik davranışlar sergilemeleri, aldıkları kararların ve uygulamalarının etik kurallara uygun olmasına özen göstermeleri, yönetim ve karar alma süreçlerinin tamamında demokratik tutum ve davranış sergilemeleri sendika üyelerinin sendikal bağlılıklarına pozitif yönde etki edecektir. Çalışma sonuçlarının, örgütsel bağlılık ile etik liderlik arasındaki ilişkiyi ve örgütsel demokrasi ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi inceleyen literatür çalışmalarına ait sonuçları desteklemesi nedeni ile literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.