Bu çalışmada; Trakya Bölgesi iç sularından (Bahçedere Çayı, Tekirdağ, Türkiye) izole edilen, moleküler taksonomi yöntemleri ile tanımlaması yapılan KF470792 Kabul No’lu Desmodesmus communis (E. Hegewald) E. Hegewald (Sphaeropleales) mikroalg türü için kültür ortamı ve büyüme şartları belirlenmiştir. Bu mikroalg türü, belirlenen şartlar altında (besin, pH, sıcaklık, ışık yoğunluğu ve havalandırma) kültüre edilmiş ve durgunluk fazına ulaşan kültürden besinsel ve biyokimyasal analizler için yeterli miktardaki biyokütle hasat edilerek; toplam protein, toplam yağ miktarları ile yağ asitleri ve aminoasitleri, E vitaminleri çeşit ve miktarları belirlenmiştir. Türün BG11 besin ortamında (7,5 pH, 24±2ºC, 500 ml/dak. havalandırma) 9,76x105 koloni/ml hücre yoğunluğuna, 0,762 g/l kuru biyokütle ağırlığına, 13,3 mg/l toplam klorofil a miktarına ulaştığı belirlenmiştir. Biyokütle üzerine yapılan biyokimyasal analizler sonucunda; ağırlıkça %42,59 toplam protein, %5,23 toplam yağ ve 3694,24 µg/gyağ vitamin E miktarına sahip olduğu saptanmıştır. Yağ asitleri içinde en yüksek oranın %35,18 ile linolenik asit olduğu saptanmıştır. Aminoasitler içinde en yüksek miktarda bulunan glutamik asit, 46,9 mg/g olarak belirlenmiştir.

This study aims to investigate the effects of nitrogen fertilizer application on tomato yield by using econometric models. The data obtained by questionnaire from 53 farmers who produce tomatoes in Tokat province constitute the main material of the study. The Simple Random Sampling Method was used to determine the sample size with a 90% confidence interval and 10% margin of error. Nine models were tried to determine the best model to explain the effect of nitrogenous fertilizer usage in tomato cultivation. The data in the models were used to calculate the growers’ optimal fertilizer amount of use (physical optimum and economical optimum values were calculated) and the results were compared to the ones suggested by the experts. As a result, through the statistical studies, quadratic model was found to be the most suitable one. It has been determined that tomato farmers use less (10.54 kg da-1) or excess (23.48 kg da-1) N fertilizer than the level at which economic optimum is achieved.

In this paper, we investigate the causal relationship in terms of labor productivity among GDP and its constituent three main sectors, e.g. agricultural, industrial and services sectors, in Turkey for the period of 1988-2015. In the study we employed Granger causality/block exogeneity Wald test, Impulse Response and Variance Decomposition analysis. The results showed that both agriculture and industry have positive effects on the labor productivity in services sector, and industry has a positive effect on the labor productivity in agriculture sector, while industrial labor productivity is not affected by the others. The main aim of the paper is examine the question of whether agriculture could serve as an engine of growth. Accordingly, the results indicated that labor productivity in agriculture sector increased during the course of study, and contributed to the labor productivity in services sector, as well. To our knowledge, although this method has been applied in various areas, sectoral causality has not been studied for Turkey before.

Restoration of soil has been identified as the option; to ensure crop sustainability. However, as per Trophobiosis Theory of French Scientist F. Chaboussou, focus on development of healthy plants is necessary to abate pest and disease invasion so as to ensure sustained crop performance, even under unfavorable environmental conditions. The present study, in randomized block design with green gram as test crop; was undertaken in Krishi Vigyan Kendra (Howrah, West Bengal) to evaluate the effectiveness of Inhana Rational Farming (IRF) Technology towards crop yield and soil quality development under different sustainable models viz. organic cultivation, integrated soil with organic crop management and non- chemical crop management; as compared to conventional farming practice. Highest yield was recorded under organic (933 kg ha-1) followed by integrated (921 kg ha-1) and non- chemical plant management (902 kg ha-1). The results were well corroborated with the plant development index obtained under these treatments. Favorable trend of soil quality under sustainable models especially in terms of microbial properties indicated the role of quality compost towards speedy rejuvenation of soil dynamics. The study indicated that reduction of synthetic fertilizers and qualitative management of soil is essential to restrict yield decline. However, plant management shall be prerequisite for ensuring crop sustainability without any time lag and under the changing climatic patterns. In this respect the potential of IRF Technology has been well accounted.

Günümüzde piyasada bulunan probiyotikler, genellikle fermente süt ürünleri şeklindedir. Süt tüketimi, süt ürünlerinin kolesterol içeriği ve laktoz intoleransı sebebiyle sınırlanmaktadır. Ayrıca, bazı gelişmekte olan ülkelerde fermente ürünlerinin kullanımını kısıtlayan gelenekler ve ekonomik nedenler, alternatif gıdaların probiyotikler için taşıyıcı olarak kullanılması fikrini öne çıkarmaktadır. Bu sebeplerle et ürünleri, tahıllar, baklagiller, meyveler ve sebzeler, probiyotik mikroorganizmaların substratları olarak tüketicilerin ilgisini çekmektedir. Bu ürünlerin geliştirilmesi hem endüstriyel, hem de bilimsel açıdan önemli bir araştırma alanıdır. Bu çalışmada, süt kaynaklı olmayan probiyotik gıdalar hakkında bilgiler verilmiş ve bu alanda yapılan araştırmalar vurgulanmaya çalışılmıştır.

Propolis, bitkilerin tomurcuk ve yaprak kısımlarından toplanan maddelerden bal arıları tarafından üretilen doğal reçineli bir karışımdır. Propolis antikanser, antiinflamator, antibiyotik, antioksidatif, antibakteriyel, antiviral, antifungal, anestetik, immunostimulan ve sitotoksik etkilere sahiptir. Bu derlemede doğal bir ürün olan propolisin fiziksel, kimyasal ve biyolojik özellikleri, bitkisel kaynakları ile balıklarda kullanımı ve uygulama şekiller hakkındaki bilgilerin bir araya getirilmesi amaçlanmıştır.

This paper analyses the production of functional chicken meat products from economic perspectives. It analyses and compares the economics and investment feasibility on different size groups of processing plants in India. The primary data on input use and output yield were taken from studies of NRCM and data was analysed using economic analysis and investment appraisal techniques like NPV, IRR(%), BC ratio, and Break even analysis. The results indicated that the cost of production of functional products was 5.2 and 5.18 and 4.59 US dollars per kg on small, medium and large scale units respectively. All the processing units are found to be economically feasible with NPV of US$ 12727, 64661 and 153703, IRR of 26%,31% and 42% and B-C ratio was estimated as 1.56, 1.78 and 2.29 for small, medium and large scale units respectively. Economies of scale is evident form all perspectives like production costs, profits, discounting measures and breakeven point. The study found the feasibility of functional meat products in India for commercial production.

Rosa canina L. çelikleri sonbahar mevsiminde Ondokuz Mayıs Üniversitesi Kurupelit Kampüsü florasından temin edilmiştir. Yarı odunsu çelikler, sisleme ve alttan ısıtma sistemi olan köklendirme masasına, 1:1 oranında torf ve perlit karışımına dikilmiştir. Çalışmada 10 farklı rizobakteri (bitki gelişimini düzenleyen) izolatı tek başına ve 1000 ppm oksin (Indole-3-butyric acid-IBA) ile birlikte uygulanmıştır. Çelikler 6 saat bakteri uygulamasından sonra, dikim öncesi 10 saniye IBA çözeltisinde bekletilmiştir. Köklenme oranı, kök yumağı eni, kök boyu ve ana kök sayısı saptanmıştır. En yüksek köklenme oranı Bacillus megaterium, Bacillus megaterium ve Pseudomonas flourescens uygulamalarında %30 olarak saptanmıştır. Kontrolde %10 oranında köklenme görülürken, IBA bazı bakterilerin etkisini değiştirmemiş (Bacillus subtilis, Agrobacterium rubi, Paenibacillus polymyxa), bazılarında hafif düşüşe yol açmış (Bacillus megaterium), buna karşın tek başına hiç köklenme sağlamayan 3 bakteri izolatı (Bacillus megaterium, Bacillus subtilis, Pseudomonas putida) %10 oranında köklenme göstermiştir. Bakteri uygulamaları genel olarak, köklenme oranı dışında köklenme kalitesini (kök yumağı eni, kök boyu ve ana kök sayısı) artırmıştır.

Dioxins is one of the chemicals groups that cause liver toxicity, live weight reduction, immune suppression, reproductive impairments, eggshell thinning, birth defects, cancers and death in animals. The 2,3,7,8- tetrachlorodibenzo-p-dioxin (TCDD) is the most poisonous environmental chemical and many studies were showed high dosage of TCDD affects all animal group. Also TCDD increase cancer risk in human so this chemical described as carcinogenic by International Agency for Research on Cancer. Dioxins are stored in animal foods such as meat, milk, eggs and fish, because they are soluble in oil and remain in these products for many years. Dioxins can dissolve in fat and high stability therefore it can be infected to meat, milk, egg, and fish and store there for long time as a result people could be contained with dioxin during daily life. Animal feed additives such as organic acids, pH modifiers, starch, sugar, vegetable oil, fat, fruit and by-products of plant, kaolinite, rendering products, pelleting aids cause dioxin contamination. The maximum dioxin content in plant-origin feedstuffs and their by-products is 0.75 ng toxic equivalent/kg body weight. In this rewiew, the effects of dioxins on livestock feeding was examined.

Günümüzde giderek önemi artan ve alternatif turizm çeşitlerinden biri olan agro-turizm, tarım ve turizmin bir araya gelmesi ile ortaya çıkmıştır. Agro-turizm, yoğun şehir yaşantısından uzaklaşmak isteyen bireylerin genellikle çiftlik tarzı evlerde konakladığı, organik ürünlerden faydalandığı doğa ile iç içe yapılan bir turizm faaliyetidir. Özellikle gelişmiş ülkelerde oldukça yaygın olan bu turizm çeşidinin ekonomik, sosyolojik ve biyolojik açıdan birçok katkısı bulunmaktadır. Agro-turizm ülkemizde özellikle Ege ve Akdeniz Bölgesinde yaygın olarak faaliyet göstermektedir. Gümüşhane, Doğu Anadolu ve Karadeniz Bölgesi arasında kalan, bu iki bölgenin iklimini yaşayan ve 113 bin ha’lık tarıma elverişli araziye sahip bir bölgedir. Diğer yandan gerek doğal güzellikleri gerek kültürel mirası ile hâlihazırda bir turizm potansiyeline sahip olan Gümüşhane ilinin agro-turizm açısından da değerlendirilmesi gerektiği düşünülmektedir. Bu bağlamda çalışmada, ilin agro-turizm potansiyeli değerlendirilerek, agro-turizm açısından SWOT analizi yapılmış ve son olarak ilin agro-turizm potansiyelinin geliştirilmesi kapsamında öneriler sunulmuştur. Bu amaçla, ikincil kaynaklardan yararlanılarak veri toplanmıştır.