Bu araştırma ile Niş üretim yapısına sahip olan Azatlı Biberi ile ilgili olarak bu biberin üreticilerinin genel durumu ile yerel ekonomik kalkınma açısından değerinin belirlenmesi ve bu üretimin nasıl bir yerel kalkınma aracı olarak kullanılabileceğinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada Basit Tesadüfi Örnekleme Yöntemi ile 2020 Yılı Çiftçi Kayıt Sistemi verilerine göre toplam 113 üreticinin 52’si ile anket soru formları doldurularak çalışmanın amacına yönelik veriler elde edilmiştir. Çalışmada üreticiler 20 dekar ve daha az alanda ve 20 dekardan fazla alanda Azatlı Biberi üreten üreticiler olarak 2 gruba ayrılmış ve analizler bu 2 grup üzerinden yapılmıştır. Sonuç olarak son 10 yıl içinde Azatlı Biberi üretiminin bir artış trendinde olduğu ve üreticilerin toplam üretimin %72,81’ini toz biber olarak işlediği belirtilmiştir. 1 kg taze Azatlı Biberi maliyeti 2020 yılı için 1,02 TL, kuru Azatlı Biberi için ise 8,68 TL olarak hesaplanmıştır. Yapılan hesaplamalar üreticilerin gelirleri içerisinde Azatlı Biberi’nin önemli yer tuttuğu, bölgede önemli bir tanınmışlığa sahip olduğu ve Azatlı Biberi adının bir kalite unsuru olarak algılandığı ortaya konulmuştur. Bölgede önemli bir ekonomik değer oluşturan Azatlı Biberi üretiminin yerel ekonomik kalkınma için önemli bir potansiyel oluşturması için örgütlenme, tanıtım ve coğrafi işaret tescilinin (menşei işareti) alınmasının önemli olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışma bıldırcın rasyonlarına farklı seviyelerde multi-enzim ilavesinin yumurtlayan bıldırcınların performans, yumurta iç ve dış kalite parametreleri ile bazı serum parametreleri üzerine etkilerinin değerlendirilmesi için yürütülmüştür. Denemede 10 haftalık yaşta toplam 96 adet Japon bıldırcını dört tekerrürlü altı muamele grubuna ve her bir alt grupta dört bıldırcın olacak şekilde rastgele dağıtılmıştır. Mısır-Soya fasulyesi küspesine dayalı bazal rasyona 100, 500, 1000, 1500 ve 2000 mg/kg multi-enzim ilave edilerek toplamda 6 adet rasyon hazırlanmıştır. Deneme sonuçlarına göre rasyona farklı seviyelerde multi-enzim ilavesinin canlı ağırlık değişimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yumurta kitlesi, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranına etkisi istatistiki olarak önemsiz olmuştur. Buna ilaveten, muamelelerin kabuk kalınlığı haricinde yumurta iç ve dış kalite parametrelerine etkisi de önemsiz olmuştur. En yüksek yumurta kabuk kalınlığı 1000 mg/kg multi-enzim seviyesinde elde edilmiştir. Serum parametrelerinden glukoz, kreatinin ve kolesterol etkilenmezken AST 100 mg/kg seviyesinde ve albümin, globülin, total protein, kalsiyum ve fosfor konsantrasyonları 2000 mg/kg seviyesinde multi-enzim ilavesinde en yüksek değere ulaşmıştır. Bu sonuçlara göre rasyona yüksek seviyede (2000 mg/kg) multi-enzim ilavesinin bıldırcınların serum parametrelerini iyileştirdiğini, ancak serum parametrelerindeki bu iyileşmenin bıldırcınların performans ve yumurta kalitesine yansımadığı görülmüştür.

Crabapple (Malus tribolata C.K. Schneid.), which one of the rare wild fruit trees in Turkey. This study was carried out to determine the aroma compounds, phenolic compound, antioxidant capacity and some fruit properties of fruits obtained from 2 different crabapple genotypes. The amount of phenolic substance was done by Folin-Ciocalteu method; antioxidant analysis was done using DPPH technique. With respect to antioxidant capacities, the highest value (70.12%) was determined in 46 EL 01 genotype. We found that 46 EL 01 genotype had the highest total phenolic content (839.13 mg/100 g). Determination of volatile compounds that play a major role in fruit quality using the HS-SPME/GC/MS technique, total of 37 aroma compound, namely 7 alcohols, 2 terpenes, 5 aldehydes, 17 esters, 1 ketone, 3 acids and 2 other compounds, were found in two different crabapple genotypes. Total aroma compounds in 46 EL 01 and 46 EL 02 genotypes were calculated as 101.78 μg/L and 102.26 μg/L, respectively. As a result, it has been determined that crabapple, which is a wild fruit, has high phenolic and antioxidant contents and also has many aroma compounds.

Drying is the process of removing of the water that has destroying effect in food products by evaporation and. Research project on the basis of direct sun drying and solar greenhouse. Basic operations research in food engineering, food chemistry, food quality control and toxicology has been established over such a broad spectrum. Subjects of investigation were in accordance with all of the values of dry matter basis. The study of dry matter and water activity values of each product (aw), direct sun drying, drying in the greenhouse. It was determined comparing nutrients of samples those were applied directly to the greenhouse and drying in the sun. Sampling patterns of research were explained as follow; tomatoes drying in the sun (external environment), and greenhouse, bell peppers in the greenhouse and drying in the sun, soaked raisins (sultanas) and not-soaked (raisin), sun-dried, sun-dried fig products directly. Nutrients of the samples such as; lycopene, thiamine (B1), riboflavin (B2), retinol (A), Pyridoxine (B6), ascorbic acid (C), folic acid, magnesium (Mg), potassium (K), sodium (Na), phosphorus (P), zinc (Zn), iron (Fe), copper (Cu) were quantitatively determined. The red pepper products, dried figs and dried grapes mycotoxin amounts were in safe levels, which had not created any hazard and risk for health. Red pepper and dried figs, total aflatoxins, (B1, B2, G1, G2), ochratoxin A (OTA) levels in raisin in the European Union is set well below the limits in terms of human health hazard and the risk factor has been identified.

Artan dünya nüfusu göz önüne alındığında, protein kaynaklarının yeterli olamayacağının bilincinde olan araştırmacılar yeni protein kaynaklarına odaklanmışlardır. Bu nedenle yenilebilir böceklerin gıdada doğrudan veya bir bileşen olarak kullanılabilme potansiyeli ilgi görmeye başlamıştır. Yenilebilir böcekler Afrika, Asya ve Güney Amerika’da uzun yıllardır geleneksel gıda olarak tüketilmektedir. Ancak özellikle Avrupa ülkelerinde, tüketiciler böceklerin gıda olarak tüketilmesine karşı olumsuz tutum sergilemektedir. Yenilebilir böcekler, geleneksel hayvansal protein kaynaklarına kıyasla daha az olumsuz çevresel etkiye sahip gıda kaynaklarıdır. Yetişme alanı, su, enerji ve yem gibi kaynakları daha az tüketmelerinin yanı sıra düşük sera gazı üretimleri ekolojik sistemin sürdürülebilir özellikleri açısından önemlidir. Yenilebilir böcekler kaliteli protein, zorunlu amino asitler, yağ asitleri, mineral ve vitaminlerin kaynağı olarak alternatif gıda kaynağı olarak kabul edilmektedir. Besleyici özellikleri üzerine yapılan çalışmalar hem küresel gıda talebinin karşılanması hem de malnütrisyonun önlenmesinde çözüm olabileceğini göstermektedir. Bu derlemede, yenilebilir böcekler besleyici özellikleri açısından değerlendirilmiştir.

Tarhana is a traditional food produced by different traditional methods and the materials used in production are changing from a region to another region. The total yeast and molds, total mesophilic aerobic bacteria, Escherichia Coli and enterococci bacteria count of wet dough Kastamonu tarhana and dry powdered tarhana samples were investigated in this study. All microorganisms examined in our study were detected in one of the wet dough tarhana samples. The highest total yeast and molds, total mesophilic aerobic bacteria, Escherichia coli and enterococci bacteria counts were determined for the wet dough tarhana samples to be 2.2×106, 6.6×107, 1.2×106 and 1.9×106 cfu/g, respectively. No growth of microorganism capable of reproduction was observed in the powdered tarhana produced industrially. In addition, the Escherichia coli and enterococci bacteria were not detected for any of the dry powder tarhana samples. It was seen that the microbial load of the wet tarhana produced at home in Kastamonu was higher than the powdered tarhana. The reason for this situation was thought to be due to poor production and hygiene conditions. The presence of Escherichia coli and enterococci bacteria in samples indicates that there is possible fecal contamination of the raw materials used in wet dough tarhana production. Electron microscope images of molds obtained in our study are similar to molds producing mycotoxins. These results show that the wet dough tarhana have a greater risk for microorganism development and human health compared to dry powder tarhana.

Agricultural marketing plays a vital role in economic development and livelihood of people in developing countries. Marketing of agricultural products which provide income to most farmers and marketers in Nigeria has been characterised with a lot of deficiencies which have constrained sustainable development and economic growth. This study, therefore, analysed carrot and cucumber marketing including constraints to their effective marketing in Enugu State, Nigeria. Data collected, primarily, were analysed using descriptive statistics, marketing margin and Likert type rating technique. The result shows that vegetable marketing was dominated by females (65%) who were still in their economically active age and did not belong to a cooperative society. Half of them perform a retail marketing function, 30% perform both retail and wholesale functions while 20% perform wholesale function. Vegetable marketing contributed to marketers’ income by providing N25,667.7 (USD 66.93) per month on average. The marketing margins were 26.30% and 20.18% for cucumber and carrot, respectively. The high cost of shop rent, high transportation cost, low capital, price fluctuation, poor credit facilities and a low supply of vegetables due to seasonal variation were the major constraints faced by vegetable marketers. Vegetable marketers, therefore, need support by providing affordable credit facilities and building of modern market stalls by the government. This would give them a conducive and hygienic environment. Also, vegetable marketers should form a cooperative society where they can pool resources and get financial assistance. This would lead to efficient marketing of the product.

Bu çalışmada 32 haftalık yaştaki Japon bıldırcını sürüsünden elde edilen toplam 402 kuluçkalık yumurta, gelişme döneminde kabuk sıcaklığı, kabuk sıcaklığı ile makine sıcaklığı arasındaki fark ve oransal ağırlık (nem) kaybının kuluçka sonuçları üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla kullanılmıştır. Yumurtalar ağırlık sınıfına göre iki gruba ayrılmış (≤12 g ve >12 g) ve makine katlarına rastgele ve eşit olarak dağıtılmıştır. Beklendiği üzere, kuluçkalık yumurta ağırlığı civciv çıkış ağırlıklarını önemli ölçüde etkilemiştir. Hafif yumurtalar ağır yumurtalara göre daha fazla nem kaybetmişlerdir. Embriyo, gelişme döneminin ilk yarısında hissedilir düzeyde ısı üretememekteyse de (endotermik faz), ikinci yarısında belirgin biçimde ısı üretmeye başladığından (ekzotermik faz), kabuk sıcaklığı makine iç sıcaklığından daha yüksek olmuştur. Bu durum ağır yumurtalarda daha belirgin olmaktadır. Gelişim döneminin ilk yarısında kabuk sıcaklığı hafif yumurtalarda ağır yumurtalara göre daha yüksekken, ikinci yarıda yumurta ağırlık gruplarında belirlenen kabuk sıcaklıkları katlara göre değişmiştir. Genel olarak, büyüyen embriyonun artık belirgin biçimde ısı ürettiği bu geç dönemde iri yumurtalarda ve üst katta yer alan yumurtalarda daha yüksek kabuk sıcaklıkları belirlenmiştir. Alt kattaki hafif yumurtalar, diğer tüm kombinasyonlardaki yumurtalardan daha düşük kabuk sıcaklığı değerlerine sahip olmuşlardır. Son dönem embriyonik ölümler ağır yumurtalarda önemli ölçüde daha yüksek bulunmuştur.

This study was carried out to determine the effects of lactic acid bacteria+ enzyme (LAB+E) inoculants on the fermentation characteristics and feed values of silages prepared from alfalfa harvested at three maturity stages. Alfalfa was harvested at the early, middle and late flowering stages. Sil-All (Alltech, UK) were used as LAB+E inoculants. Inoculants were applied to the silages at the rates of 1×105, 5×105 and 1×106 cfu/g levels in 1 liter capacity plastic bags. The bags were stored at 20±2°C under the laboratory conditions. Three bags from each group were sampled for chemical and microbiological analyses on the 45th day after ensiling. The results showed that LAB+E inoculants reduced pH values and ammonia-nitrogen content, whereas increased lactic acid contents and lactobacillus count of alfalfa silages. High doses LAB+E inoculant decreased neutral detergent fiber and acid detergent fiber content, increased in vitro organic matter digestibility and metabolic energy of alfalfa silages. It has been demonstrated that the most effective application dose of LAB+E inoculant to improve fermentation and feed value of alfalfa silage was 1×106 cfu/g, but 1x105 and 5×105 cfu/g level can also be considered as effective dose.