Reaction of some winter wheat varieties to cultivation in the organic system | Reakcja wybranych odmian pszenicy ozimej na uprawę w systemie ekologicznym

Английский. The aim of investigations was to evaluate the reaction of some winter wheat varieties to cultivation in the organic crop production system. The studies included analyses of the following features: yielding, dry matter accumulation, nitrogen nutrient status and the Leaf Area Index (LAI). The data came from the field experiment, which was set up in 1994 at the Experimental Station in Osiny (Lublin province) to compare different crop production systems. The investigations were carried out in 2003–2005 in the winter wheat field. Six varieties of common winter wheat (Mewa, Roma, Kobra, Sukces, Zyta and Korweta) and one variety of spelt winter wheat (Schwabenkorn) were evaluated. In 2005, three “old” winter wheat varieties (Ostka Kazimierska, Kujawianka Więcławicka and Wysokolitewka Sztywnosłoma) were additionally included. The highest yields were recorded for the varieties Mewa (4.27 t/ha) and Sukces (4.21 t/ha). The common varieties yielded by about 2 t/ha higher than the “old” ones. Var. Zyta and spelt wheat accumulated the largest amounts of dry matter. The “old” winter wheat varieties and spelt wheat were characterised by the highest LAI values. Variety Mewa was found to be in the best nitrogen nutrient status. This variety seems to be the most useful in organic farming. Also vars. Zyta and Sukces and spelt wheat, seem to have good perspectives. The efficiency of nitrogen utilization seems to be an interesting test to examine the usefulness of cereal varieties in organic farming.

польский. W pracy oceniono reakcję wybranych odmian pszenicy ozimej na uprawę w systemie ekologicznym. Przeprowadzone badania obejmowały analizę i ocenę plonowania, nagromadzania suchej masy, stanu odżywienia azotem oraz dynamiki zmian wskaźnika pokrycia liściowego (LAI). Do badań wykorzystano doświadczenie polowe założone w 1994 roku w Stacji Doświadczalnej IUNG-PIB w Osinach, którego celem jest porównywanie różnych systemów produkcji roślinnej. Badania prowadzono w latach 2003–2005 na polu pszenicy ozimej w systemie ekologicznym o powierzchni 1 ha, na glebie zaliczanej do kompleksu żytniego dobrego. W doświadczeniu testowano sześć odmian pszenicy ozimej (Kobra, Roma, Korweta, Sukces, Zyta, Mewa) oraz odmianę Schwabenkorn pszenicy orkisz. Dodatkowo w 2005 roku do uprawy w systemie ekologicznym, oprócz dotychczasowych odmian, wprowadzono 3 tzw. „stare” odmiany pszenicy ozimej: Ostkę Kazimierską, Kujawiankę Więcławicką, Wysokolitewkę Sztywnosłomą. Największe i najbardziej stabilne plony spośród testowanych odmian średnio w całym okresie badań uzyskiwała odmiana Mewa — 4,27 t/ha oraz Sukces — 4,21 t/ha. Odmiany „współczesne” plonowały średnio o około 2 t/ha wyżej niż tzw. odmiany „stare”. Największą akumulację suchej masy zanotowała wysoko plonująca odmiana Zyta, a także pszenica orkisz. Najwyższą wartością wskaźnika LAI charakteryzowała się pszenica orkisz, a także „stare” odmiany pszenicy ozimej. Spośród porównywanych odmian najlepszym stanem odżywienia azotem charakteryzowała się odmiana Mewa. Uzyskane wyniki badań wskazują, iż odmianami bardziej przydatnymi do uprawy w rolnictwie ekologicznym są oścista odmiana Mewa, a także jakościowe odmiany Zyta i Sukces. Pszenica orkisz, ze względu na wiele korzystnych cech wydaje się mieć korzystne perspektywy rozwoju w rolnictwie ekologicznym, choć z drugiej strony jej mała mrozoodporność stwarza istotne ograniczenia w jej rozpowszechnieniu w naszym kraju.