کارایی گرمادرمانی در کنترل بیماری پوسیدگی نرم باکتریایی هویج در دوره پس از برداشت
زینب آقایی | فاطمه یوسفی کوپائی
بیماری پوسیدگی نرم هویج از بیماریهای مهم این محصول در مزرعه و در دوران بعد از برداشت است. از آن جایی که هویج مصرف تازهخوری دارد استفاده از سموم شیمیایی برای کنترل بیماری پوسیدگینرم سلامت بهداشتی محصول را تهدید میکند؛ لذا در تحقیق حاضر کارایی روش گرمادرمانی به عنوان یک روش ایمن در کنترل بیماری پوسیدگی نرم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور دو روش هوای گرم و آب گرم در دماهای 40، 45 و50 درجه سلسیوس در مدت زمانهای مختلف استفاده شد. مایهزنی نمونههای هویج با ایجاد زخم در دو محل روی هویج و غوطهورسازی نمونه در سوسپانسیون باکتری (OD600 = 0.3) انجام شد. بیستوچهار ساعت بعد از مایهزنی، تیمارهای مختلف گرمایی روی آنها اعمال شد و یک هفته بعد از مایهزنی نتایج با اندازهگیری وزن بافت له شده هر نمونه مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونههای تیمارشده با هیپوکلریت سدیم و تتراسیکلین و نمونههای بدون تیمار شیمیایی و حرارتی بهعنوان شاهد استفاده شدند. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. مقایسه میانگین با استفاده از آزمون دانکن در سطح پنج درصد انجام شد. تاثیر تیمارها در کاهش وزن هویج نیز ارزیایی شد. نتایج بیانگر تاثیر مثبت گرمادرمانی در کاهش معنیدار لهیدگی بود. از بین تیمارهای مورد بررسی موثرترین تیمار هوای گرم 50 درجه سلسیوس در مدت زمان 10 دقیقه بود. کاهش وزن هویج در این تیمار با شاهد تفاوت معنیدار نداشت.
Показать больше [+] Меньше [-]Ключевые слова АГРОВОК
Библиографическая информация
Эту запись предоставил Directory of Open Access Journals