Drought and thirst are among the most important problems in today's world where water resources are depleted more rapidly due to global warming and climate change. The use of plant species with high water needs in landscaping causes an increase in the need for irrigation and more water consumption. For this reason, the need for xeriscape design in landscape areas has increased in recent years. The aim of this study is to examine and evaluate the xeriscape landscaping in Selcuk University Alaeddin Keykubat Campus in line with the xeriscape principles. As a result of the examinations, it was determined that the xeriscape design areas in the campus were generally created in accordance with xeriscape principles.

Sugar beet is one of the most economically important agricultural crops cultivated in many provinces of Turkey. Especially in recent years, there has been an increase in bacterial tuber rot due to factors related to climate change. In preliminary trials, soft rot disease by Pectobacterium caratovorum subsp. caratovorum (Pcc) and Pectobacterium betavasculorum (Pb) were detected predominantly in sugar beets in Central Anatolia. Today, some cultural measures and copper compounds are used against soft rot agents in sugar beet, but successful results cannot be obtained in preventing the disease. In this study, a total of 270 soil samples were taken from the rhizosphere of 10 different fields in 3 different periods in 3 different ecologically diverse districts (Çumra, Altınekin and Seydişehir) of Konya, one of the provinces with the highest amount of sugar beet production in Turkey. As a result of the isolations, a total of 3064 bacterial isolates were purified and 262 of them showed antibacterial activity against Pcc and Pb in vitro conditions. In addition, 15 antagonist bacteria with the highest inhibitory effect on the development of both pathogens were tested in greenhouse conditions, and according to the results obtained from here, 3 antagonists with the highest effect were tested in field conditions in the cultivation areas of 3 different districts named above. Biochemical, morphological and molecular diagnoses of antagonist bacteria with high efficacy were made. According to the results obtained, it has been concluded that rhizospheric bacteria with antagonistic effect have a success rate of 33-90% against Pcc and Pb pathogens, and that the biological products to be prepared in future studies can be used in ecological, climate friendly and within sustainable agricultural practices in sugar beet production areas.

Phthalate esters (PAEs) are synthetic compounds, commonly used as plasticizers and softeners in plastic material production, and they are recognized as endocrine-disrupting chemicals. This study was focused on monitoring the extent of PAEs migration in vacuum-packaged Kashar cheeses and plastic materials used in their packaging. A total of fifteen cheese samples were tested for PAEs, including benzyl butyl phthalate (BBP), dibutyl phthalate (DBP), diisononyl phthalate (DiNP), di-2-ethylhexyl phthalate (DEHP), and diisodecyl phthalate (DiDP). The quantification (LOQ) and detection (LOD) limits varied between 0.197 to 0.619 µg/mL and 0.059 to 0.185 µg/mL for all analytes, respectively. All phthalate ester concentrations in both of the cheese samples and their packaging materials were below the detectable level LOQ of the analytical method. FTIR spectra also confirmed that the packaging materials which consisted of polypropylene and polyethylene.

Çok önemli bir hayvansal protein kaynağı olan süt, dünyada ve Türkiye’de esas olarak sığırlardan elde edilmektedir. Diğer çiftlik hayvanlarında olduğu gibi sığırlarda da iyi bir hayvan refahının sağlanamaması durumunda istenilen verim düzeyine ulaşılamamakta ve önemli ekonomik kayıplar meydana gelmektedir. Son yıllarda süt sığırı çiftliklerinin sürdürülebilir üretim yapabilmesi için sığır refahının iyi bir şekilde yönetilmesine yönelik çalışmalarla birlikte birçok ülkede hayvan refahının daha etkili yönetildiği geleneksel üretim sistemleri dışındaki diğer üretim sistemlerini uygulayan çiftliklerin sayısında da önemli artışlar gerçeklemiştir. Bu üretim sistemlerinden Türkiye’de uygulananlar İTU, GlobalGap, TR-Organik ve AB-Organik sistemleridir ve özellikle Avrupa Yeşil Antlaşması’nın yayınlanmasından ve ülkemizin Paris Antlaşması’na taraf olmasından sonra bu sistemlerin daha da gelişeceği beklenmelidir. Bu noktadan hareketle bu makalede; Türkiye’de İTU, GlobalGap ve organik kapsamda üretim yapan süt sığırcılığının mevcut durumunun analizi ile birlikte bu sistemlerde uygulanan sığır refahı standartlarının hedefleri ve etkinliklerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Son yıllarda iklim değişikliği ve küresel ekonomik krizin etkisi ile tarım gittikçe daha da önem kazanmıştır. Tarımsal üretimin arttırılabilmesi ve sürdürülebilirliği için üretim faktörlerinin etkin ve verimli kullanılması gerekmektedir. Bunun gerçekleşmesinde önemli faktörlerden biri de sulamadır. Sulama, tarımsal üretimin sürekliliğini ve karlılığını artıran önemli faktörlerden biridir. Diğer üretim faktörlerinin etkinliğini arttırarak yüksek verim alınmasını ve dolayısıyla üretim değerinde artış sağlanmasında önemli paya sahiptir. Tarımda üretim değerinin artması, sulanan alanların ve birim alandan alınan ürün artışına bağlıdır. Dolayısıyla sulamaya açılan alanlarda, kuru tarım ya da nadas uygulaması yapıldığında ya da boş bırakıldığında üretim değeri kaybı meydana gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, DSİ 25. Bölge Müdürlüğü görev alanında bulunan araziler için yukarıda belirtilen üretim değer kayıplarının ortaya konulmasıdır. Çalışmanın materyalini 2015-2020 arası yıllara ait “DSİ’ce İşletilen ve Devredilen Sulama Tesisleri Değerlendirme Raporu” ile “DSİ’ce İnşa Edilerek İşletmeye Açılan Sulama ve Bataklık Islahı Tesisleri Mahsul Sayım Sonuçları” adlı raporları oluşturmaktadır. Elde edilen sonuçlara göre, ele alınan altı yılda sulanabilen arazilerde, kuru tarım yapılması, boş bırakılması ve nadasa bırakılmasından dolayı toplam 707.048.805 $ üretim değeri kaybı söz konusudur.

Bu çalışmada, inülin, gam arabik ve peynir altı suyu tozu gibi kurutucu ajanların eklenmesi ile dondurularak kurutulmuş hünnap tozunun, fiziksel özellikleri (yığın, partikül ve sıkıştırılmış yoğunluk, akabilirlik, gözeneklilik, partikül boyutu, higroskopiklik, kekleşme derecesi ve rekonstitüsyon özellikleri), kimyasal özellikleri (nem içeriği, renk, camsı geçiş sıcaklığı, toplam fenolik madde ve antioksidan aktivite) ve nem sorpsiyon izotermleri incelenmiştir. Kurutucu ajan olarak peynir altı suyu eklenmiş dondurarak kurutulmuş hünnap tozunun nem içeriği, higroskopi, Carr indeks, Hausner oranı ve kekleşme derecesi değerleri kurutucu ajan eklenmemiş (kontrol) hünnap tozundan daha düşük olmasına rağmen, camsı geçiş sıcaklığı, yığın ve sıkıştırılmış yoğunluk değerleri daha yüksek bulgulanmıştır. İnülin (74,07) ve peynir altı suyu tozu (72,07) eklenmiş hünnap tozunun parlaklık değerleri, gam arabik (66,56) eklenmiş hünnap tozu ve kontrole (65,85) göre daha parlak olduğu belirlenmiştir. Hünnap tozlarının hepsinde, nem sorpsiyon izotermleri sıcaklığa ve kurutucu ajanının tipine bağlı olarak değişmekte ve denge nem içerikleri ise artan sıcaklıkla birlikte azalmaktadır. Peynir altı suyu tozu içeren hünnap tozunun tek tabaka denge nem içeriği diğer tozlardan daha düşük çıkmış (GAB modeline göre 25°C için M0=0,072 g·g-1 kuru katı ve 40°C için M0=0,062 g·g-1 kuru katı) ve bu nem içeriğini sırasıyla inülin, gam arabik kurutucu ajan eklenmiş hünnap tozları ve son olarak kontrol grubu izlemiştir.

Sentetik ambalajların çevre üzerindeki olumsuz etkilerinin azaltılması ve gıdaların doğal yollarla korunmasına yönelik tüketici taleplerinin artması bu alanda alternatif yöntemlerin araştırılmasına öncülük etmiştir. Ambalaj teknolojisindeki yeniliklerden biri olan yenilebilir film ve kaplamalar, nem, gaz, yağ ve aroma geçişine karşı bariyer işlevi görerek gıdaların raf ömrünü uzatmak ve kalitesini iyileştirmek amacıyla kullanılmaktadır. Gıdaların yüzeyine ince bir tabaka şeklinde uygulanan veya ambalaj materyali olarak kullanılabilen yenilenebilir film ve kaplamaların üretiminde protein, polisakkarit ve lipid gibi farklı biyopolimerler kullanılmaktadır. Bu biyopolimerlere ek olarak yenilebilir film ve kaplamaların mekanik ve fonksiyonel özelliklerini geliştirmek amacıyla plastikleştirici madde, emülsifiyerler, antioksidan ve antimikrobiyal maddelerden de yararlanılabilmektedir. Filmlerin yapılma tekniği, kullanılan kaplama materyali tipi, kullanılan plastikleştirici madde cinsi ve konsantrasyonu, film hazırlama aşamasında yapılan kurutma işlemi ve çevresel faktörler (sıcaklık, bağıl nem, basınç) yenilebilir film veya kaplamaların fiziksel ve mekanik özelliklerini etkileyen önemli faktörlerdir. Bu derleme makalede yenilebilir film ve kaplamalar için kullanılan film materyalleri, film hazırlama yöntemleri, filmlerin yapısını etkileyen çevresel ve yapısal faktörler bir arada derlenmiş, bu faktörlerin filmlerin kalite özellikleri üzerindeki etkileri değerlendirilmiştir. Aynı zamanda yenilebilir filmlerin gıdalarda kullanım alanları da değerlendirilmiştir.

Görsel peyzaj kalitesi “bir peyzajın göreceli olarak estetik kusursuzluğu” olarak da tanımlanabilir ve gözlemcinin beğenisi aracılığı ile ölçülebilmektedir. Görsel peyzaj değerlendirmeleri kampüslerin gerek tasarım gerekse planlamasına önemli bir katkı sağlamaktadır. Bu düşünceden yola çıkılarak bu çalışmanın gelecekte tasarlanması veya planlanması düşünülen kampüsler için yol gösterici olması hedeflenmiştir. Çalışmanın görsel peyzaj analizi üç aşamada yapılmıştır. İlk aşama olarak kampüs fotoğraflarının çekilmesi ve Delphi tekniği ile görsel kalite tespitinde kullanılacak resimlerin seçilmesi, ikinci aşama görsel etki değerini tanımlayan kriterlerin belirlenerek anketin hazırlanması ve gönüllü kullanıcılara uygulanması son olarak da elde edilen anket verilerinin SPSS istatistik paket programı yardımıyla istatistik analizinin yapılmasıdır. Anket uygulanan kullanıcılar Selçuk Üniversitesi öğrencilerinden oluşan kullanıcı grubu ve Selçuk Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi öğretim üyelerinden oluşan uzman grup olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Bu çalışmayla, görsel kalite analizi sonucunda katılımcıların tercihleri ile parametreler arasındaki ilişki analiz edilmiş ve mekânsal tercih kriterleri belirlenmiştir. Yapılmış olan görsel peyzaj kalite analizi ve değerlendirmesi sonucunda ileride yapılacak olan kampüslerin tasarım ve planlama çalışmalarında peyzajın görsel kalitesini arttıracak unsurların ortaya konulmuştur.

The aim of the experiment is to study in vitro regeneration efficiency of international potato center (CIP)-bred salt tolerant potato genotypes under salt stress condition and to identify effective potato genotype(s) for saline belt areas of Bangladesh. An in vitro shoot bioassay of eight CIP-bred potato genotypes viz. CIP 102, CIP 106, CIP 111, CIP 117, CIP 124, BARI Alu 72 (CIP 139), and BARI Alu 73 (CIP 127) and CIP 136 were used. In this study, single node of these genotypes was cultured in MS media supplemented with 0, 80, 100, 120, 140 and 160 mM NaCl. Among the eight genotypes, BARI Alu 72 (CIP 139) showed the highest tolerance against salinity up to 160 mM NaCl (14.61 dS/m) for all studied parameters (except shoot and root initiation) with the highest plant height (9.67 cm), leaves number (13.60), nodes number (9.50), root length (6.50 cm), roots number (7.80), fresh weight of shoot (536.1 mg) and root (205.60 mg). On the other hand, CIP 106 was found the most susceptible genotype against salinity showing its highest salinity tolerance up to 120 mM NaCl (10.96 dS/m) with maximum plant height (7.17 cm), leaves number (12.50), nodes number (6.50), root length (7.50 cm), roots number (9.7), fresh weight of shoot (572.3 mg) and root (250 mg). The experiment's findings corroborated CIP's findings that they were salt tolerant, as well as recommended for their cultivation suitability in saline-affected area in Bangladesh.

The objective of this study is to investigate the planting density, nitrogen and potassium influencing on the pod characteristics of bean. The experiment is made in a Split Randomized Complete Block Design, replicated three times. Two plant densities and seven doses of nitrogen and potassium fertilizers were examined. The results reflected that density had no effect on pod attributes, except pod length in the second season, whereas significantly increased by the lower density. The plant received lower nitrogen lacking potassium increased length in the both seasons however, the higher individual potassium dose and control increased length in first and second seasons, respectively. The widest and narrowest pod diameters shown by the lower dose of nitrogen and higher dose of both fertilizers, subsequently. The separately maximum and minimum dose of potassium in the first and second season subsequently, in addition to the individual lower dose of nitrogen in the second season have a heaviest dry weight. The interaction significantly affected overall parameters, except pod diameter and dry matter in the first season. Pod dry matter is commonly constant, except with the higher density received the greatest dose of both fertilizers, whereas record significant decline. Pod length and diameter are good indicator of quality, it can be given by the lower density and lower dose of nitrogen without potassium. The combination between lower density with higher potassium dose or neutral dose of both fertilizers is a preferable for length while, the higher density with both doses of potassium or with lower nitrogen, is an appropriate for diameter. The best treatment for both, dry weight and dry matter are wobbly.