Advancement in agricultural technologies is seen to result in the shift in production functions. The study was conducted to establish the impact of the improved rice variety on productivity in the Ejura-Sekyedumase and Atebubu-Amantin Municipalities of Ghana. The study was based on the survey of 208 rice farmers using a three-stage stratified sampling method. The study used a structured questionnaire to collect input-output data from the rice farmers. Data were analysed using the Cobb-Douglas production function. The study found that the technical change associated with the introduction of the improved rice variety was of the non-neutral type. Further, the adoption of the improved rice variety has increased rice productivity by about 46% for the adopters. The main determinants of productivity for the adopters were seed, land, fertiliser, herbicide, and education. Productivity among the non-adopters was positively influenced by seed, land, herbicide, and fertiliser. The study concluded that the improved rice variety has superior yield advantage. The study recommends for the simultaneous promotion of improved rice varieties and their recommended inputs to increase rice productivity.

The aim of the study was to evaluate the movement and accumulation of 2,6 – dinitro – NN – dipropyl – 4 - trifluoromethylanil (trifluralin) in soil under irrigated conditions. Despite its hazardous effects this herbicide is widely used in the country. The herbicide researched, is known to be one of the most resistant and least mobile pesticides used in the country. The investigations were carried out, using drainage type lysimeters with application of two different doses of trifluralin and three irrigation water levels. Irrigations were applied during three stages used as indicators for irrigation scheduling of the sunflower crop. Disturbed and undisturbed soil samples were taken from the original field in the beginning and from the tanks after completing of the study. Trifluralin analyses were completed using gas chromatography technique. The results of the study determined that the amounts of the herbicide and its degradation product (2-ethyl-4-nitro-6-trifluoromethyl-1H-benzimidazole) in the ranges of 3.04 – 0.1 and 4.128- 0.344 ppm, respectively were accumulated in the lysimeter soils during the 5-year research period. The highest amounts of trifluralin and its degradation product were measured in the 0-30 cm soil layer, of the treatment with higher applied herbicide amount and deficit irrigation.

Mercimek, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde kuru tarım yapılan alanlarda, buğday veya arpa ile münavebe yapılarak yetiştirilmektedir. Bu çalışma, mercimek üretim alanlarında bulunan yabancı ot türlerinin belirlenmesi amacıyla, Şanlıurfa ilinde yürütülmüştür. Yabancı ot türlerinin yaygınlık ve yoğunluklarının belirlenmesi amacıyla, 2014 yılında 70 mercimek tarlasında survey yapılmıştır. İncelenen tarlalardaki en yaygın türler %64,29, 55,71, 51,43, 50,00, 45,71 ve 44,29 oranlarıyla; Sinapis arvensis L. (yabani hardal), Avena sterilis L. (yabani yulaf), Cephalaria syriaca (L.) Schrader (pelemir), Triticum aestivum L. (kendi gelen buğday), Galium aparine L. (dilkanatan) ve Vaccaria hispanica (Mill.) Rauschert (arap baklası) olarak sıralanmıştır. Çalışma yapılan tarlalarda yaygın ve yoğun olmamasına rağmen bazı geofit ve endemik türlere de rastlanılmıştır. Bölgede daha önce yapılan çalışmalarla kıyaslandığında, yabancı ot türleri ile bu türlerin yaygınlık ve yoğunluklarında önemli düzeyde değişiklikler olduğu belirlenmiştir. Bu değişikliklerin bölgede sulanan alanların artmasından sonra bitki deseninin ve üretim şeklinin değişmesiyle birlikte, herbisit kullanımı başta olmak üzere bazı tarımsal uygulamaların değişmesi gibi nedenlerle gelecekte daha da artacağı tahmin edilmektedir.

Bu çalışma, farklı maltlık arpa çeşitlerinin besin değerlerinin in vitro gaz üretim tekniği kullanılarak tespit edilmesi ve in vitro metan gazı üretimlerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 3 farklı maltlık arpa çeşidi Durusu, Atılır ve Fırat kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, maltlık arpa çeşitleri arasında kuru madde (KM), ham kül (HK), ham protein (HP), ham yağ (HY), hemiselüloz (HES) ve nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), sindirilebilir organik madde (SOM) içerikleri istatistiki açıdan önemli bulunmuş fakat ADF (asit deterjanda çözünmeyen lif) ise istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Maltlık arpa çeşitlerinin gaz üretim miktarları 64,00 ile 72,50 ml/200 mg KM arasında değişmiştir. Metabolik enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) içerikleri ise sırasıyla 11,75-12,86 MJ/kg KM ve 7,16-7,98 MJ/kg KM arasında saptanmıştır. En yüksek metan (CH4) gazı üretimi 13,34 ml/200 mg KM ile Fırat çeşidinden elde edilirken; en düşük değer ise 12,16 ml/200 mg ile Atılır çeşidinden elde edilmiştir.

Even though dairy products play an important role in infant and human nutrition, they may also cause food borne diseases. Milk toxin AFM1 is one of the most important public health hazards. This toxin is produced by animals after consuming contaminated feed with AFB1 which is known for its carsinogenic effects and then excreted in milk. Same as AFB1, AFM1 is also carsinogenic, neurotoxic, nephrotoxic, hepatotoxic and immunsupressive for humans and cannot be destroyed by sterilization or pasteurization. For that reason, studies on cost effective and rapid methods for detection and detoxification of AFM1 in milk are quite popular among researchers. In this review, the worldwide prevalence of AFM1 in milk and milk products has been presented as well as the developments in techniques to detect and detoxify.

İnsülin benzeri büyüme faktörü-I (IGF-I) ve nöropeptid Y (NPY) tavuklarda üreme özellikleri ile ilişkili aday genlerdir. Bu çalışmanın amacı Ankara Tavukçuluk Araştırma Enstitüsü’nde yetiştirilen yumurtacı saf hatlarda IGF-I ve NPY genlerindeki polimorfizmlerin PCR-RFLP yöntemi kullanılarak belirlenmesidir. Bu amaçla IGF-I (5' untranslated region) ve NPY genleri için sırasıyla 621 ve 248 bç büyüklüğündeki bantlar çoğaltılmıştır. PCR ürünleri IGF-I ve NPY genleri üzerindeki tek nükleotid polimorfizmlerini (SNP) belirlemek için sırasıyla PstI ve DraI restriksiyon enzimleri ile kesildi. IGF-I geni için Brown ve D-229 dışındaki tüm hatlar polimorfik bulunmuştur. Kahverengi yumurtacı saf hatlarda IGF-I geni için A allelinin frekansı 0,344 (COL) ile 0,906 (RIRII) aralığında değişirken, beyaz yumurtacı saf hatlarda 0,781 (Maroon) ile 1,000 (D-229, Brown) aralığında bulunmuştur. Bu çalışmada NPY geni için tüm kahverengi yumurtacı saf hatlar polimorfik iken, beyaz yumurtacı tavuk hatlarında sadece Maroon hattı monomorfik bulunmuştur. NPY geni için T allelinin frekansı kahverengi yumurtacılarda 0,200 (BARI) ile 0,985 (COL), beyaz yumurtacılarda ise 0,397 (D-229) ile 1,000 (Maroon) aralığında değişmiştir. Uygulanan ki-kare testine (χ2) göre polimorfik populasyonlarda Hardy-Weinberg dengesinden sapma gözlenmemiştir. Sonuç olarak Ankara Tavukçuluk Araştırma Enstitüsü’nde yetiştirilen yumurtacı saf hatlarda IGF-I ve NPY genlerindeki polimorfizmler ilk kez gösterilmiştir.

Water buffaloes in Turkey originate from Mediterranean Water Buffaloes, a subgroup of river water buffaloes and are known as Anatolian Water Buffalo. During the 1970’s the number of water buffaloes in Turkey was one million, but in 2010 this figure dropped to about 85.000. Thanks to the incentives introduced for water buffalo husbandry in recent years, the water buffalo population has risen to 143.073 heads. Water buffalo husbandry in Turkey is performed in some provinces of the Black Sea, Marmara and Central Anatolian Regions. The provinces with the highest amount of water buffalo existence are listed as Samsun, Diyarbakır, Istanbul, Tokat, Bitlis, Muş, Afyon, Kayseri, Sivas and Amasya. Breeding style in Turkey is in the form small family business, with an average of 1-5 animals per enterprise. Family enterprises are keeping water buffaloes for their own consumption. Mostly breeding in modern enterprises formed for indoor barn breeding, the size of the herds is around 50 to 100 heads. Being done only at swamps or waterfronts in the past, water buffalo husbandry increasingly takes place in modern facilities nowadays. The colour of Anatolian Water Buffaloes is generally black and their horns curved backwards, are called arch horns in Turkey. The lactation milk yield and lactation length in Anatolian Water Buffaloes are between 800 and 1100 kg and about 180-280 days respectively. It is demonstrated that they varied according to effects of environmental factors, care and feeding. Adult water buffalo’s live weight is about 411-518 kg. The first insemination age of water buffalo is 32 to 43 months and during a lifespan the number of lactation periods is 5 to 10. For adult water buffalo at withers the height of females is being expressed as around 135 cm. Calves are generally breastfed for 3-4 months. Generally, water buffaloes are milked twice a day in the village farms by hand.

This study was carried out to determine morphological, ecological and climatic properties of Melilotus officinalis (L.) Desr. and Melilotus alba Desr. taxa located natural vegetation within the Büyükyayla in Çankırı province Yapraklı district. According to the Grid system of Davis, the study area is on the A4 square and north of the Central Anatolia Region of Turkey. The climate of the study area was determined using Emberger method. Plant and soil samples were collected during the vegetation period of 2014 in the study area. Morphologically observed characters of plant height (cm), stipule (mm), racemic (cm), in the case of fruit when I racemic (cm), flowers (units), corollo (mm), wings (mm), keel (mm), standart ( mm), fruit (mm) stamen (single) (mm) stamen (united) (mm), calyx tube (mm), calyx teeth (mm), leaves (cm), petiole (cm), leaflet teeth (mm) it is demonstrated by this study. Some morphological characters of Melilotus officinalis (L.) Desr. taxa measures for plant height, corolla, fruit by Davis (1965-1988) compliance mark, the differences between my racemic have been identified. Melilotus alba Desr. taxa measures for racem, flower, corolla by Davis (1965-1988) compliance mark, the differences between my plant height have been identified. To determine the general ecological characteristics of taxa, soil samples taken from 0-30 cm, measured soil organic matter (TOM), texture, pH, bulk density (BD), electrical conductivity (EC) and the content of CaCO3%. The characteristics of the soils pH, CaCO3 and BD levels have varied between taxa. In this case, the same types of plants growing environment indicates that the request is different.

Bu çalışma, etlik piliç rasyonuna ilave edilen fukoksantinin serumda lipid profili ve bazı metabolik parametreler üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada toplam 180 adet günlük erkek civciv (Ross 308) kullanılmıştır. Deneme 42 gün sürdürülmüştür. Gruplandırma Kontrol (K), F1 ve F2 grupları şeklinde yapılmıştır ve gruplara bazal rasyona ilave olarak sırasıyla 0, 100 ve 200 mg/kg rasyon fukoksantin katılmıştır. Biyokimyasal analizler çalışmanın sonunda (43. gününde) her gruptan 10 adet hayvandan alınan serum numunelerinde yapılmıştır. Fukoksantin uygulamasının sadece F2 grubunda serum trigliserit (TG) seviyesini arttırdığı, total kolesterol (TK), yüksek yoğunluklu lipoprotein kolesterol (HDL-K) ve düşük yoğunluklu lipoprotein kolesterol (LDL-K) seviyelerini etkilemediği tespit edilmiştir. Serum glikoz, kalsiyum, fosfor ve magnezyum seviyelerinin tüm gruplarda benzer olduğu belirlenmiştir. F2 grubunun total protein ve albümin seviyeleri K grubuna benzer olurken F1 grubuna göre önemli düzeyde azaldığı tespit edilmiştir. Ayrıca F2 grubunun ürik asit seviyesinin K grubuna göre önemli düzeyde azaldığı belirlenmiştir. Sonuç olarak fukoksantinin serum parametrelerini sınırlı düzeyde etkilediği görülmüştür.

Global olarak beslenme gibi yaşam tarzındaki hızlı değişim ile birlikte insülin direnci ve diyabet prevalansı hızla artış göstermiş ve günümüzde Tip II diabetes mellitus (Tip II DM) epidemik bir sorun haline gelmiştir. Yaşam tarzı müdahalelerinden en önemlisi olan diyetin düzenlenmesi ise tip II DM’nin ortaya çıkmasının engellenmesinde, geciktirilmesinde, komplikasyonların oluşmasında ve önlenmesinde önemli bir role sahiptir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda Tip II DM gelişimine neden olan patolojik faktörler arasında yer alan insülin aktivitesi ve insülin sekresyonunun diyabet nedenini belirlemek açısından tek başına yetersiz kaldığı ele alınmaktadır. Buna ek olarak diyabet etiyolojisinde multi-faktöriyel nedenlerin, insülinin yanı sıra farklı reseptörlerin yer aldığı ve bu durumu genetik çalışmaların desteklediği bilinmektedir. Bu reseptörlerden biri olan CD36 reseptörü ise, kardiyovasküler sağlık ve hastalıklar, kanser, diyabet, insülin direnci, tat alma duyusu ve besin seçiminde önemli rol oynamaktadır. Yapılan çalışmalarda yüksek kan CD36 düzeylerinin tip II DM patogenezinde yeni bir belirteç olarak katkı sağlayabileceği yer almaktadır. Ayrıca güncel veriler CD36 reseptörünün yağlı besin seçimi açısından farklı tat ve kokularda görev alabildiğini göstermektedir. Bu derlemede CD36 reseptörü ile insülin direnci ve diyette yağlı besin seçimi arasında ilişki incelenmiştir.