Anıt ağaçlar, korunması gereken doğal miraslardır. Fiziksel ve sosyo-kültürel özellikleri ile sıradan ağaçlardan ayrılırlar. Bir ağacın yüksekliği, taç çapı, gövde çapı ve yaş ölçümleri, ilginç kök ve gövde oluşumları, dağılım alanının aşırı sınırlarda bulunması ve yörede ağaca atfedilen hikayeler, tarihte özel bir yerinin bulunması o ağacı olağanüstü yapan özelliklerdir. Doğanın mirası olarak adlandırılan bu ağaçlar, bilimsel çalışmalarda kullanılabilir, insanların çevre bilincini arttırabilir ve ekoturizm faaliyetlerine katkı sağlayabilir. Bu nedenle anıt ağaçların belgelenmesi ve korunması gerekmektedir. Bu çalışmada Ordu İli sınırları içerisinde tescillenmiş 49 adet anıt ağaç, bulundukları çevre ile birlikte değerlendirilmektedir. Çalışmada kullanılan verilere Sit Alanlar Yönetim Sistemi (SAYS)ve 2022 yılı Çevre Durumu Raporundan ulaşılmıştır. Tescillenmiş anıt ağaçların nitelik ve nicelik bilgileri ile elde edilen bulgular, bulundukları konum ve güzergâh bilgileri ve ekoturizme katkı sağlayan diğer kaynak değerleri hakkında bilgi verilmiştir. Güzergahlar ve diğer doğal kaynakların birbirleri ile uzaklıkları dikkate alınarak Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ortamında rota oluşturulmuştur. Yapılan çalışma mevcut anıt ağaçların korunması ve tanıtılmasına katkı sağlamayı hedeflemektedir. Ayrıca, anıt ağaçlar hakkında bilinç oluşturmayı amaçlamaktadır.

A cassava starch extraction machine was designed and fabricated to perform a quadruplet action of grating, washing, sieving and separation. The study was necessitated based on concerns that most locally manufactured cassava processing machines are without provision for the extraction of starch. Food processors mainly depend on the manual pressing of cassava to obtain starch and this has significantly increased the cost of the product in the local market. Materials for construction were locally sourced and the machine was powered by a 2 hp electric motor through a v-belt-pulley transmission system and operating at a speed of 547 rpm. Fresh cassava tubers were harvested from Ikot Akpaden, a rural community in Mkpat Enin, Akwa Ibom, South-South of Nigeria, and used for the experiment. Results from the experiment showed that the quantity of wet starch extracted increased from 0.64 to 1.48 kg as the volume of water mixed with 2 kg of the product increased from 1 to 5 Liters. The rate of water usage and throughput capacity increased from 0.0005 to 0.0025 m3/kg and 35.29 to 46.75 kg/h respectively as volume of water increased. The optimum machine efficiency was 74%. The machine was fabricated at a cost of N 150,200 (equivalent of $100). Minimal time consumption, ease of operation and low production cost were some of the features that made the machine economically viable when compared to other conventional methods of extracting starch from cassava.

Animal manure pollution constitutes a significant environmental issue, particularly in areas with intensive livestock activities. Manure, due to its various pollution loads such as nitrogen, phosphorus, heavy metals, and pathogens, can have adverse effects on soil, water resources, and air quality. Among manure management practices, sustainable methods such as composting, biogas production, and advanced treatment techniques stand out. These methods offer effective solutions for reducing the environmental impact of manure, while also holding the potential to be valued as valuable resources for agriculture and energy production. The growth in the global population along with urbanization has intensified the demand in commerce, industry, and agriculture sectors. This need to satisfy the supply-demand dynamics has led to increased production activities, subsequently giving rise to significant waste management challenges. This review examines the environmental impacts of pollution originating from animal manure, current management strategies, and research developments (R&D) in this field.

Bu araştırmanın temel amacı, sendika üyesi memurların sendikal demokrasi algısı ile sendikal bağlılıkları arasındaki ilişkide etik liderlik algısının düzenleyici rolünü belirlemektir. Nicel alan araştırması niteliğinde çalışma yapılmış olup, araştırmanın evrenini Tarım ve Ormancılık Hizmet Kolunda faaliyet gösteren ve hizmet kolunda yetkili sendika konumunda olan Tarım-Orman Çalışanları Birliği Sendikası (Toç Bir-Sen)’in üyeleri oluşturmaktadır. Bu kapsamda sendika üyelerinden anket yöntemi ile veriler toplanmıştır. Araştırmanın örneklemini ankete katılan Toç Bir-Sen üyesi 2128 çalışan oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda, sendika üyelerinin örgütsel demokrasi algıları ile örgütsel bağlılıkları arasında pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişkinin var olduğu, etik liderlik algıları ile örgütsel bağlılıkları arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişkinin var olduğu, örgütsel demokrasi algısı ile etik liderlik algıları arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişkinin var olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca sendika üyelerinin örgütsel demokrasi algıları ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkide etik liderliğin anlamlı ve pozitif yönlü düzenleyici etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Dolayısı ile araştırmanın tüm hipotezleri doğrulanmıştır. Bu sonuçlara göre, sendika yöneticilerinin etik davranışlar sergilemeleri, aldıkları kararların ve uygulamalarının etik kurallara uygun olmasına özen göstermeleri, yönetim ve karar alma süreçlerinin tamamında demokratik tutum ve davranış sergilemeleri sendika üyelerinin sendikal bağlılıklarına pozitif yönde etki edecektir. Çalışma sonuçlarının, örgütsel bağlılık ile etik liderlik arasındaki ilişkiyi ve örgütsel demokrasi ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiyi inceleyen literatür çalışmalarına ait sonuçları desteklemesi nedeni ile literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Bu çalışma, farklı dozlarda elma posası ilavesinin yonca silajlarının kimyasal kompozisyonu, fermentasyon profili, mikrobiyolojik özellikleri, sindirilebilirlik ve enerji değerlerinin incelenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma kapsamında, 1-3 cm boyutlarında parçalanan yoncalar anaerob plastik kaplara, kontrol grubuna herhangi bir katkı eklenmeden, muamele gruplarında ise %5 (EP5) ve %10 (EP10) oranlarında elma posası ilave edilerek silolanmıştır. Araştırma sonunda, elma posası ilavesi yonca silajlarının kuru madde, etanol, asetik asit, propiyonik asit, bütirik asit içeriği ve pH değerini düşürürken, Nötral Deterjanda Çözülmeyen Ham Protein (NDICP), laktik asit ve maya sayısını artırmıştır. Yonca silajlarının sindirilebilirlik, enerji değerleri, ham protein, ham yağ, ham kül, nişasta, NDF, ADF, ADL, Asit Deterjanda Çözülmeyen Ham Protein (ADICP) ve laktik asit bakterileri içeriklerine elma posası muamelesiyle önemli bir fark olmadığı tespit edilmiştir. Elma posası katkılı gruplarda küf içeriği saptanmamış, Clostridia ise sadece EP10 grubunda gözlemlenmiştir. Sonuç olarak gıda sanayi yan ürünü olan elma posasının olumsuz çevresel etkilerinin azaltılması, yem maliyetlerinin ucuzlatılması ve yonca silajlarının kalitesine pozitif yönde etkisi nedeniyle kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.

Bu çalışmada, Türkiye’nin Doğu Anadolu Bölgesi için alansal ve zamansal bazlı iklim sınıfı ve ETo haritalarının oluşturulması amaçlanmıştır. Öncelikle, bölgedeki 15 şehrin De Martonne kuraklık indeksi yöntemine göre ay bazında iklim sınıfları belirlenmiştir. Daha sonra bölgedeki mevcut meteoroloji istasyonları tarafından ölçülen iklim verilerinin uzun yıllar ortalama değerleri kullanılarak, FAO-56 Penman-Monteith yöntemi tabanlı CROPWAT yazılımı ile şehir bazında aylık ortalama ETo değerleri hesaplanmıştır. Elde edilen iklim sınıfı ve ETo değerlerinin alansal ve zamansal değişimini gösteren haritaların oluşturulmasında ise AutoCAD yazılımı kullanılmıştır. Bu haritalardan okunan ETo değerleri, T.C. Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü (TAGEM) tarafından hazırlanan “Türkiye’de Sulanan Bitkilerin Bitki Su Tüketimleri” isimli rehberde bölge şehirleri için verilen ETo değerleri ile karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma kriteri olarak ortalama mutlak göreceli hata oranı (MAPE) dikkate alınmıştır. ETo haritaları kullanılarak doğruluk oranı %89,85 (MAPE= %10,15) düzeyine ulaşan günlük ortalama ETo değerleri tahmin edilmiştir. İklim sınıfı ve ETo değerlerinin konum ve zamana bağlı olarak kolaylıkla belirlenebildiği bu haritaların özellikle ETo hesaplamaları için gerekli olan güncel iklim verilerinin ölçülemediği veya temin edilemediği kırsal kesimlerdeki ETo’a dayalı bitki su tüketimi (ETc) ve sulama programı çalışmaları ile sulama sistemleri ve su iletim yapılarının tasarımı ve projelendirilmesinde kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

This study investigated the effects of different processing techniques and sol-gel coating on the physical properties of biocomposite material. Two dispersion series from corn starch, clay, and sorbitol were prepared by conventional and microwave-assisted processing, and casting technique. One film from each series was sol-gel coated by immersion. All the samples were subjected to moisture content (MC), water solubility (WS), water absorption (WA), FT-IR, DSC, and SEM/digital microscopy tests. The results showed that the coated films contained higher MC (11.5±0.5%) than the non-coated films (5.3±0.6%) and absorbed less water (44.7±12.4%), compared to the non-coated ones (166.3±2.5%). Non-coated films exhibited less solubility in water (26.1±0.2%) than the coated ones (51.0±0.7%). FT-IR test detected cross-linking (1723 cm-1 ester) in the microwave-assisted coated film. The sol-gel coating increased the latent heat of melting and specific heat values by 14.9% and 19.4% for conventionally fabricated samples, and 22.3% and 25.3% for microwaved films, respectively, whereas it reduced the temperature of melting by 23.1% for conventionally fabricated ones, and 6.6% for microwaved ones. Microscopic tests revealed that microwaved compact morphology indicated better gelatinization of starch. Overall, microwaving and sol-gel coating need further investigation to improve the physical properties of biocomposite materials for food packaging.

In the present study, 47 PMEI type 1 genes and 57 PMEI type 2 genes were identified with bioinformatic analysis. The PMEI genes were localized separately on chromosomes 1, 2, 3, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 20, 21 and 22, but mainly at the level of the scaffold. The biological functions of the PMEI type 1 genes were found to be in the areas of biological regulation, metabolism and cellular functions. Their cellular localization appears to be associated with cell parts. For the PMEI type 2 genes, the biological functions were determined as biological regulation, metabolic and cellular functions. A total of 393 Arabidopsis miRNAs targeting 47 olive PMEI type 1 genes were identified. Two specific miRNAs targeting the OePMEI1-07 gene were found (ath-miR8168 and ath-miR774b-5p). For the PMEI type 2 genes, 269 Arabidopsis miRNAs were found, including 14 specific miRNAs targeting OPMEI2-02, OPMEI2-03, OPMEI2-27, OPMEI2-28, OPMEI2-29, OPMEI2-30, OPMEI2-40 and OPMEI2-54. These results suggest that PMEI genes in olives may not only play a role in cell development, germ cell formation and plant growth, but also play an important role in abiotic and biotic stress conditions in the olive.

Since the ban on the use of antibiotics to promote growth in animal production in 2006, there has been a growing interest in alternative feed additives for animal production. Postbiotics, which have been utilized for this purpose in recent years, are highly promising feed additives that substitute banned substances like antibiotics. In recent years, there have been numerous studies on the utilization of postbiotics in ruminant animal nutrition. This article includes the definition of postbiotics, their properties, methods of obtaining them, and their potential applications in ruminant animal nutrition and health.

Diğer hayvancılık kollarında olduğu gibi kanatlı hayvan yetiştiriciliğinde de işletmelerin masraflarının en önemli kısmını yem masrafları oluşturmaktadır. Özellikle, gelişmekte olan pek çok ülkede önemi artan, bulunması zorlaşan ve pahalı hale gelen yem masrafları birçok küçük ölçekli kümes hayvancılığı işletmesinin kapanmasına ve kümes hayvanı üretiminin toplam maliyetinin artmasına neden olmaktadır. Bu durum, kanatlı ürünleri olan tavuk eti ile yumurta fiyatlarının artmasına, gelişmekte olan ve az gelişmiş pek çok ülkede birincil hayvansal protein kaynağı olan kanatlı eti ve ürünlerinin tüketiminin ve alım gücünün düşmesine, yetersiz ve dengesiz beslenme gibi pek çok olumsuz duruma yol açmaktadır. Yem masraflarını düşürmek, dolayısıyla kanatlılardan elde edilen ürünlerin maliyetini azaltmak için alternatif bir yem madde arayışı çok önemlidir. Anavatanı Asya olan Moringa oleifera, besin maddeleri açısından oldukça zengin olan ve soya fasulyesi, mısır gibi geleneksel hayvan rasyonunda kullanılabilen yem maddelerinin bir kısmının yerini alabilecek bitkilerden biridir. Afrika ve Asya’da Moringa oleifera’nın kanatlı performansı ve ekonomik verimlilik üzerindeki etkisini araştıran pek çok araştırma yapılmıştır. Belirli bir oranda Moringa tohumlarının veya yapraklarının rasyona dahil edilmesinin, üretim performansını, et kalitesini, hayvan sağlığını ve refahını artırdığını, ancak daha yüksek miktarlarda kullanıldığında ise hayvanın yaşamını zorlaştırıp, üretim parametrelerinin azalmasına yol açtığı bildirilmiştir. Yapılan çalışmalarda; kanatlı rasyonlarına %5-10 arasında Moringa ilavesinin performansı olumlu etkilediğini gösterirken, rasyona %10’un üzerinde Moringa ilave edildiğinde ise hayvanların performansının kötüleştiğini belirtmişlerdir. Bu derleme, alternatif bir yem maddesi olan Moringa oleifera’nın yapraklarının ve tohumlarının kanatlı hayvanların performansı üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla hazırlanmıştır.