Bioequivalence of some Sulphonamide formulations following oral administration in Broilers | Ağızdan kullanılan bazı Sülfonamid preparatlarının Broilerlerde biyoeşdeğerliği

英语. In the present study, 40 unmedicated 28 daily-old chicks (Ross 308) were used. Animals were divided into 4 experimental groups each containing 10 chicks. The combination (100 mg/kg BW SMZ plus 20 mg/kg BW TMP) was given to Group I via intravenous route and Group II, III and IV via intracrop route. Blood samples were taken into sterilized tubes at 5, 15, 30 and 45th minutes and 1, 1.5, 2, 3, 4, 6, 9, 12, 18, 24 and 36th hours following drug administration. Plasma SMZ and TMP concentrations were measured by HPLC following ethylacetate extraction process. Sulphaquinoxaline standart (IS) was used as internal standart for extraction. The plasma concentration-time curve, determined following the administration of both drug samples intravenously, showed that both drugs distributed according to two-compartment open model. The sensitivity of the extraction method was detected with a lower limit of 0.021 μg/ml, for SMZ and 0.016 μg/ml for TMP; the mean recovery value of the extraction procedure was about 93.97% for SMZ and 95.33% for TMP. The mean retention time for TMP, SMZ and IS were obtained at 3.3, 4.8 and 13.7 min, respectively. When compared the drugs of Group III (reference; A) and Group IV (test; B) for SMZ and TMP bioequivalence mean AUC and Cmax values were decreased versus unchanged tmax values. Minimum, maximum and mean AUC and Cmax values for SMZ and TMP were found to be in acceptable ranges (80-125%). Data obtained by the present study showed that both drugs had similar bioequivalence. As a result it was concluded that both drugs could be used instead of each other as an 'inter-changeable drug'.

土耳其. Çalışmada 28 günlük, ilaç uygulanmamış, 40 adet (Ross 308 ırkı) etçi piliç kullanıldı. Hayvanlar her grupta 10 hayvan olacak şekilde 4 deneme grubuna ayrıldı. Grup 1'dekilere damar içi, Grup II, Grup III ve Grup IV'deki hayvanlara kursak içi yoluyla (100 mg/kg c.a dozunda sülfametoksazol ve 20 mg/kg c.a dozunda trimetoprim) ilaç verildi; ilaç verildikten sonra 5, 15, 30 ve 45. dakikalar ile 1, 1.5, 2, 3, 4, 6, 9, 12, 18, 24 ve 36. saatlerde steril tüplere kan örnekleri alındı. Plazma SMZ ve TMP yoğunlukları etilasetat ile özütleme işleminden sonra HPLC kullanılarak belirlendi. Özütleme aşamasında internal standart olarak sülfakinoksalin standardı (İS) kullanıldı. Her iki etkin maddenin damar içi verilmesini takiben belirlenen plazma yoğunluğu-zaman eğrisinden iki bölmeli dışarıya açık modele göre dağıldıkları anlaşıldı. Yöntemin duyarlılığı SMZ için 0.021 μg/ml, TMP için ise 0.016 μg/ml; geriye kazanç SMZ için %93.97±7.57 ve TMP için %95.33±5.58 olarak tespit edildi. Trimetoprimin ortalama 3.3 dakika; SMZ 4.8 dakika; İS ise 13.7 dakikada pik verdikleri belirlendi. Biyoeşdeğerliğin değerlendirilmesinde Grup III (referans, A ilacı) ve Grup IV (test, B ilacı) ilaçları karşılaştırıldığında SMZ ve TMP için EAA ve Ydoruk ortalama değerlerinde bir azalma görülürken, tdoruk değerlerinin değişmediği görüldü. Sülfametoksazol ve TMP için A ve B ilacında EAA ve Ydoruk değerlerinin alt, üst sınırların ve ortalamalarının karşılaştırılmasında üç değerin de kabul edilebilir sınırlar içerisinde (%80-125) olduğu görüldü. Çalışmadan elde edilen veriler iki ilacın birbirleriyle eşdeğer olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak bu iki ilacın birbirinin yerine, yani 'değiştirilebilir ilaç' olarak kullanılabileceği söylenebilir.