اثر کاربرد کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفات بر کارایی مصرف عناصر و شاخص برداشت گاوزبان (Borago officinalis L.) تحت تنش کمآبی
2013
افشین کرمی | علی سپهری
波斯语. به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفات بر کارایی مصرف عناصر و شاخص برداشت گاوزبان تحت تنش کمآبی آزمایشی در بهار 1390 در کرمانشاه و به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. تنش کمآبی به عنوان عامل اصلی در چهار سطح کمآبی در مرحله رویشی، کمآبی در مرحله زایشی، کمآبی رویشی + زایشی و بدون کمآبی (شاهد) و تیمارهای کودی به عنوان عامل فرعی شامل سه سطح مصرف 100 درصد کود شیمیایی مورد نیاز مزرعه، مصرف50 درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی (نیتروکسین و بیوفسفات) و مصرف 25 درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی بود. نتایج حاصل مشخص نمود که تنش کمآبی و تیمارهای کودی تاثیر قابل ملاحظهای روی عملکرد بیولوژیک، عملکرد اقتصادی، شاخص برداشت، تلاش بازآوری و کارایی مصرف نیتروژن و فسفر داشتند و تنش کمآبی موجب کاهش شاخصهای مذکور گردید، بهطوریکه کمآبی بیدر مرحله زایشی1/45 درصد و در تنش رویشی 4/23 درصد شاخص برداشت سرشاخه گلدار را کاهش داد. در تیمارهای کودی نیز مصرف 50 درصد کودهای شیمیایی + زیستی عملکرد بالاتری در سطوح مختلف تنش کم آبی بخصوص تنش رویشی داشت و بیشترین سرشاخه گلدار (3/534 گرم در متر مربع) و دانه (9/19 گرم در متر مربع) در تیمار مذکور و در شرایط بدون تنش حاصل شد. مصرف 50 درصد کودهای شیمیایی + زیستی در مقایسه با مصرف 100 درصد کودهای شیمیایی از کارایی مصرف نیتروژن و فسفر بالاتری در شرایط تنش کمآبی و بدون تنش برخوردار بود.
显示更多 [+] 显示较少 [-]