Poultry Farmers’ Training Needs Analysis in Edo State, Nigeria | Kümes Hayvanı Çiftçilerinin Nijerya, Edo Eyaletindeki Eğitim İhtiyaç Analizi

英语. This study assessed the training needs poultry farmers in Egor Local Government Area of Edo State. The objectives were to describe the socio-economic characteristics of the poultry farmers, examine the perceived training needs of the poultry farmers, ascertain the sources of information to poultry farmers, determine the sources of assistance to poultry farmers and identify the constraints to the training of poultry farmers. A quota sampling technique was used to select 84 respondents. The study results revealed that the mean age of the respondents was 33years and more of the respondents were male. More of the respondents were married and had an average household of 6 persons. The respondents were educated up to the secondary education level with a mean farming experience of 8 years and extension visits were annual. This study unveiled that respondents lacked competence among others in feed formulation (85.7%) and medication provision (76.2%). The majority of the poultry farmers possess a high level of awareness from cooperative society (75%) as the highest source of information while few of them possess low-level awareness from extension workers (47.6%). Self- help (mean = 3.26) was the highest source of assistance to the poultry farmers. The constraints such as inadequate farming fund (mean = 3.19), inadequate training provision (mean = 3.10) and inadequate input support (mean = 3.08) were considered to be the most serious. It was recommended that extension workers should be ready to make themselves available to farmers monthly.

土耳其. Bu çalışmada, Edo Eyaleti Egor Yerel Yönetim Bölgesi'ndeki kümes hayvanı çiftçilerinin eğitim ihtiyaçlarını değerlendirilmiştir. Çalışmanın amacı, kümes hayvanı çiftçilerinin sosyo-ekonomik özelliklerini tanımlamak, kümes hayvanı çiftçilerinin algılanan eğitim ihtiyaçlarını incelemek, kümes hayvanı çiftçilerine bilgi kaynaklarını tespit etmek, kümes hayvanı çiftçilerine yardım kaynaklarını belirlemek ve eğitimin önündeki kısıtlamaları belirlemektir. kümes hayvanı çiftçileri. 84 deneği seçmek için bir kota örnekleme tekniği kullanılmıştır. Çalışma sonuçları, katılımcıların ortalama yaşının 33 olduğunu ve katılımcıların daha fazlasının erkek olduğunu ortaya koydu. Ankete katılanların çoğu evli ve ortalama haneleri 6 kişiden oluşmaktadır. Ankete katılanlar, ortalama 8 yıllık bir çiftçilik deneyimi ile orta öğretim seviyesine sahiptir ve yayım ziyaretleri yıllık gerçekleşmiştir. Bu çalışma, katılımcıların yem formülasyonu (% 85.7) ve ilaç sağlama (% 76.2) konularında diğerleri arasında yeterlilikten yoksun olduğunu ortaya koymuştur. Kümes hayvanı çiftçilerinin çoğunluğu, en yüksek bilgi kaynağı olarak kooperatif toplumundan yüksek düzeyde bir farkındalığa (% 75) sahipken, bunların birkaçı, yayım çalışanlarından düşük düzeyde farkındalığa (% 47.6) sahiptir. Kendi kendine yardım (ortalama = 3,26) kanatlı çiftçilere en yüksek yardım kaynağı durumundadır. Yetersiz tarım fonu (ortalama = 3.19), yetersiz eğitim sağlanması (ortalama = 3.10) ve yetersiz girdi desteği (ortalama = 3.08) gibi kısıtlamalar en ciddi olanlar olarak kabul edilmektedir. Yayım çalışanlarının, aylık olarak çiftçilere hizmet vermeye hazır olmaları önerilmektedir.