اثر سطوح مختلف تفاله هویج در جیره بر تولید گاز، گوارش‌پذیری مواد مغذی و تخمیر شکمبه در شرایط برون‌تنی
2019
ایوب عزیزی | مظاهر هاشمی | افروز شریفی
پژوهش حاضر به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و ارزش تغذیه‌ای تفاله هویج و سپس تعیین تأثیر گنجاندن سطوح مختلف آن در جیره بر قابلیت هضم و فراسنجه‌های تخمیر برون‌تنی انجام شد. ابتدا ترکیب شیمیایی و فراسنجه‌های تخمیر برون‌تنی تفاله هویج با کاه گندم و یونجه مقایسه شد. سپس، اثرات جایگزینی بخش علوفه جیره با سطوح صفر، 50، 100، 150 و 200 گرم تفاله هویج در کیلوگرم ماده خشک بر فراسنجه‌های تخمیر برون‌تنی بررسی شد. بیشترین حجم تولید گاز در زمان‌های اولیه انکوباسیون (16 و 24 ساعت) و نرخ تولید گاز (c) با انکوباسیون تفاله هویج و کمترین مقدار آن برای کاه گندم مشاهده شد (05/0<em>P</em><). به هر حال، بیشترین مقدار تولید گاز در سایر زمان‌های انکوباسیون و نیز بیشترین پتانسیل تولید گاز (b) مربوط به یونجه و کمترین آن مربوط به کاه گندم بود (05/0<em>P</em><). بیشترین مقدار گوارش‌پذیری ماده خشک و ماده آلی، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر و پروتئین میکروبی به وسیله تفاله هویج و کمترین مقدار آن با انکوباسیون کاه گندم مشاهده شد (05/0<em>P</em><)، هر چند بین تفاله هویج و یونجه اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. با جایگزینی تفاله هویج به جای بخش علوفه‌ای جیره تا سطح 20 درصد، به جز غلظت نیتروژن آمونیاکی که به طور خطی کاهش و سنتز پروتئین میکروبی که به طور خطی افزایش یافت، سایر فراسنجه‌های تخمیر تحت تأثیر قرار نگرفت (05/0<<em>P</em>). با توجه نتایج حاصل از این پژوهش، تفاله هویج دارای ترکیب شیمیایی و ارزش تغذیه‌ای مطلوبی بوده و استفاده از آن به عنوان یک ماده خوراکی جایگزین در تغذیه دام توصیه می‌شود. به هر حال، تأیید نتایج حاضر نیازمند انجام آزمایشهای بیشتر و به ویژه در دام زنده است.
显示更多 [+] 显示较少 [-]