Chemical composition and biological value of kale depending on the varied mineral fertilization | Skład chemiczny i wartość biologiczna jarmużu średniowysokiego w zależności od zróżnicowanego nawożenia mineralnego

英语. The increase in human awareness of healthy nutrition is related to an intensification of vegetable species’ demand with high nutritional value. Kale (Brassica oleracea L. var. acephala) is a valuable plant due to its rich chemical composition, biological value, and small agrotechnical requirements. In the greenhouse experiment, the effect of the K2SO4 dose (0.4, 0.8, 1.2, 1.6 g K·dm–3) was analyzed against the background of two doses of calcium carbonate (5 and 15 g CaCO3·dm–3) on yielding, chemical composition and biological value of kale. The largest kale yield was obtained after applying 1.2 g K·dm–3 in the medium; both higher and lower potassium doses reduced the yield. Kale is a good source of vitamin C. Studies have shown that the content of this substance in the leaves was from 130 to 216 mg·100 g–1 f.m. and depended on the dose of potassium. Increasing potassium doses also resulted in higher protein concentrations in plants. A significant increase in the content of nitrogen and potassium in plants was found, along with an increase in potassium sulfate dose.

抛光. Wzrost świadomości człowieka odnośnie do zdrowego żywienia przekłada się na intensyfikację zapotrzebowania na gatunki warzyw o wysokiej wartości odżywczej. Jarmuż (Brassica oleracea L. var. acephala) to cenna roślina ze względu na bogaty skład chemiczny i małe wymagania agrotechniczne. W doświadczeniu szklarniowym analizowano wpływ dawki K2SO4 (0,4, 0,8, 1,2, 1,6 g K·dm–3 podłoża) na tle dwóch dawek węglanu wapnia (5 i 15 g CaCO3·dm–3 podłoża) na plonowanie, skład chemiczny oraz wartość biologiczną jarmużu. Najwyższy plon świeżej masy wykazano po zastosowaniu 1,2 g K·dm–3 podłoża, zarówno większa, jak i mniejsza dawka potasu powodowały obniżenie plonu. Zawartość witaminy C w liściach jarmużu wynosiła od 130 do 216 mg·100 g–1 św.m. i zależała od dawki potasu. Zwiększanie dawki potasu powodowało zwiększenie koncentracji białka w roślinach. Stwierdzono istotny wzrost zawartości azotu i potasu w jarmużu wraz ze wzrostem dawki siarczanu potasu.