In this study, it was aimed to determine the water-borne and food-borne boron accumulation in the liver and muscle tissues of Gold Fish (Carassius auratus Linnaeus, 1758). For each treatment, 12 individuals were. The water-borne boron treatments were applied as boron acid concentration of 1 mg/L, 10 mg/L and 20 mg/L in the aquarium water, while the food-borne boron treatments were prepared food contained the defined levels of boron (1 mg/kg, 5 mg/kg and 10 mg/kg) as boric acid. The boron levels in the tissues were determined by an ICP-MS procedure. The maximum boron concentration was found in the 20mg/L water borne boron treatment in the liver tissue (1.78±0.02 mg/kg). In the water-borne boron treatments, the maximum Transfer Factor (TF) was found in the 20mg/L boron concentration, and TF values were increased when the boron concentrations were decreasing. In the 1 mg/kg food-borne boron treatment, TF was found as 0, and increasing concentration of boron in the food caused an increase in TF reached about 0.06. This study suggested that the target organ for boron accumulation is the liver rather than the muscles and the accumulation of food-borne boron is lower when comparing water-borne boron.

Domates bakteriyel benek hastalığına neden olan Pseudomonas syringae pv. tomato, yüksek yaprak nemi, ılıman sıcaklıklar ve bakterilerin konukçu bitkiler arasında yayılmasına neden olan kültürel uygulamalarla ciddi epidemilere neden olabilmektedir. Bor, tarımsal üretimde bitki gelişimi ve sağlığı için gerekli bir mikro besin elementidir. Bu çalışmada, 5 farklı dozda (1, 5, 10, 20 ve 40 mM) 14 farklı Bor bileşiğinin in vitro koşullarda 108 hücre ml-1 yoğunluktaki P. s. pv. tomato’ya karşı etkinliği değerlendirilmiş ve en başarılı bulunan 4 farklı Bor bileşiğinin (amonyum tetrafloroborat, sodyum tetrafloroborat, çinko borat ve disodyum oktaborat tetrahidrat) 5 mM dozları ile patojen enfekteli H2274 çeşidi domates tohumları kaplanarak tohumlardaki bakteriyel popülasyonlar ve tohum çıkış oranları belirlenmiştir. Denemelerde kullanılan 14 farklı Bor bileşiği arasında, domates tohumlarında P. s. pv. tomato popülasyonlarını engellemede %92 oranında disodyum oktaborat tetrahidrat en başarılı etken madde olurken, sodyum tetrafloroborat uygulamaları ile %39 oranında başarı elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre bazı Bor bileşiklerinin iyi tarım uygulamaları kapsamında, domates tohumlarında P. s. pv. tomato’yu azaltmada ekonomik, etkin ve çevre dostu bir kimyasal olabileceği düşünülmektedir.

Pseudomonas syringae pv. tomato, the bacterial agent for tomato speck disease, can cause serious epidemics with high leaf moisture, mild temperatures, and cultural practices allowing bacterial dissemination among host plants. Boron is an essential micro-nutrient for plant growth and health in agricultural production. In this study, the effectiveness of 14 different Boron compounds at 5 different doses (1, 5, 10, 20 and 40 mM) against P. s. pv. tomato at a concentration of 108 CFU ml-1 in vitro was evaluated and the most successful 4 different Boron compounds (Ammonium tetrafluoroborate, Sodium tetrafluoroborate, Zinc borate and Disodium octaborate tetrahydrate) were coated with 5 mM doses infected cv. H2274 tomato seeds to determine bacterial populations and seed emergence rates in the seeds. Among the 14 different Boron compounds used in the experiments, Disodium octaborate tetrahydrate was the most successful active ingredient 92% ratio in inhibiting P. s. pv. tomato populations in tomato seeds, while 39% success was achieved with sodium tetrafluoroborate applications. According to the results of the research, it is thought that some Boron compounds can be an economical, effective and environmentally friendly chemical in reducing P. s. pv. tomato in tomato seeds within the scope of good agricultural practices.

Şekerpancarı üretiminde verim ve kalite için azot (N) ve bor (B) gübrelemesi önemlidir. Fakat fazla azotlu (N) gübreler kalite parametreleri üzerinde olumsuz etkilere neden olmaktadır. Hayvan yemi olarak kullanılan şeker pancarı yapraklarında nitrat birikiminin artması da olumsuz etkilenen kalite parametrelerinden birisidir. Bu çalışmanın amacı, şeker pancarına farklı dozda azot ve bor uygulamasının bitki yapraklarında nitrat birikimi üzerine etkisini incelemektir. Çalışma, Kahramanmaraş ili Elbistan İlçesinde 2017 yılında B içeriği 0,56 mg kg-1 olan bir arazide yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları faktöriyel deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Denemede 5 farklı N dozu (0, 9,18, 27, 36 kg N da-1) ve 4 farklı B dozu (0, 200, 400, 600 g B da-1) uygulanmıştır. Araştırmada temmuz, ağustos, eylül ve ekim aylarında yaprak örnekleri alınmıştır. Araştırma sonuçlarına göre N dozu arttıkça yaprakların nitrat içeriği istatistiksel olarak önemli derecede artmıştır. Bor uygulamasının yaprakların nitrat içeriği üzerine etkisi önemli bulunmamıştır. Hasat dönemine doğru yaprakların nitrat içeriği istatistiksel olarak önemli düzeyde azalmıştır. Sonuç olarak hasat sonrası şekerpancarı yapraklarının hayvan yemi olarak kullanması, nitrat bakımından hayvanlar için bir risk oluşturmamaktadır.

An experiment was conducted during Kharif-1 of 2022 at Bangladesh Institute of Nuclear Agriculture (BINA), Substation, Satkhira to know the effect of foliar application of micronutrients (zinc and boron) on the growth and yield of mungbean. There were three levels of zinc (Zn) (0.2%, 0.4%, 0.6%) and boron (B) (0.2%, 0.4%, 0.6%) along with a blanket dose of urea (35 kg ha-1, triple super phosphate (TSP) (80 kg ha-1), murite of potash (MoP) (40 kg ha-1) and Sulphur (60 kg ha-1). The growth and yield of mungbean was significantly affected by foliar application of different levels of Zn and B. Results revealed that foliar application of Zn at the rate of 0.6% and at the rate of B 0.6% along with recommended dose at 45 days after sowing increases the branches/plant, fresh weight (g), dry weight (g), chlorophyll content, flower/plant, pod/plant, seed/pod thereby increase seed yield. Therefore, the foliar spray of 0.6% Zn significantly increased and influenced 1000 seed weight (g), decreased days to flowering, increased number of seed/pod and yield ton/ha along with blanket dose of Urea, TSP, MoP, gypsum might be considered as suitable dose for mungbean production in southern region of Bangladesh.