Günümüzde artan nüfusun beslenme ihtiyacı birim alandan alınan ürün miktarının yani verimin arttırılması ile mümkündür. Ancak en az verim ve üretimin arttırılması kadar elde edilen ürünlerin uygun şekilde değerlendirilmesi ve tüketime sunuluncaya kadar depolanması da önemli bir konudur. Depolamadaki amaç, ürünün özelliklerini ve tazeliğini korumaktır. Ancak uygun koşullar sağlanmadan yapılan depolamalar büyük miktarda kalitatif ve kantitatif kayıplara neden olmaktadır. Bu kayıplar ürüne uygun depolama koşulları ve depo yönetimiyle azaltılabilir. Bu çalışmada Toprak Mahsulleri Ofisi Hayrabolu Şube Müdürlüğü Bölgesinde önemli bir üretim payına sahip olan buğdayın depolanmasında MAYDÜ kullanımının depolama koşulları ve ürün kalitesi üzerine etkileri incelenmiştir. Çalışma sonuçlarına göre MAYDÜ’ de depolamaya etki eden etmenler ve buğday kalite özellikleri değerlendirildiğinde bu depoların kısa süreli depolamalar da kullanılması tavsiye edilebilir.

Son yıllarda gerek tarımsal ilaçların gerekse kimyasal gübrelerin bilinçsizce kullanımı bitkisel üretimde artışın yanında kalitesiz ve insan sağlığını tehdit edecek ürünlerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Söz konusu sorunlara karşı sürdürebilir tarım ve değişik tarım alternatifleri konusunda çalışmalara ihtiyaç olduğu görülmektedir. Bitkilerin farklı tarım uygulamaları altında en yaygın sorununun azot (N) kullanım şekli olduğu görülmektedir. Bitkinin N kullanım etkinliğinde, uygulanan gübrenin N dozu ve formunun önemli olduğu düşünülmektedir. Bu amaçla, sera koşullarında artan dozlarda (0 (kontrol), 100, 200, 400 ve 800 mg N kg-1) ve farklı formlarda (mineral, organik) N uygulamalarının buğday bitkisinin büyüme, yeşil aksamda klorofilin bir ifadesi olan SPAD değeri, yeşil aksam kuru madde verimi ve yeşil aksam N konsantrasyonu üzerine etkisi belirlenmiştir. Denemeden elde edilen bulgulara göre, N noksanlığından kaynaklı verim kayıplarının olduğu buna karşılık N uygulamasının söz konusu verim kayıplarının önüne geçtiği saptanmıştır. Azot uygulamasından kaynaklı verim artış oranları üzerine uygulanan N formunun da önemli olabildiği belirlenmiştir. Özellikle mineral gübre uygulamasında verim artış oranlarının %58 ile %87 arasında değiştiği buna karşılık organik kaynaklı gübre uygulamalarının verim değerlerinde kısmen düşüşe neden olduğu görülmüştür. Farklı formlardaki N uygulamaları, bitkinin yeşil aksam kuru madde veriminin aksine yeşil aksam N konsantrasyonunu arttırmıştır. Bu artışlarda, N uygulama dozunun önemli olduğu buna karşılık uygulanan gübre formunun önemli bir farklılık yaratmadığı belirlenmiştir. Sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde en etkin N uygulama dozunun 200 mg kg-1 olduğu, bunun dışında N formları içinde bitkinin büyümesinde ve N kullanım etkinliğinde en etkin formun organik kaynaklı gübre olduğu görülmüştür.

This study was conducted at Transitional Zone Agricultural Research Institute in Eskisehir, in 2017-2019 growing seasons. In the study, responses of four winter wheat cultivars (Atay85, Hat 31, Yunus and Nacibey) to nitrogen fertilization under irrigation conditions were compared with vegetation indices based on spectral reflection and In- Season Estimates of Yield calculated from these indices. GreenSeekerTM (NTech Industries, Inc., Ukiah,CA) hand-held sensor was used for this purpose. The experimental layout were used 0, 4, 8, 12, 16 and 20 kg N/da nitrogen rates 2 factor factorial in randomized complete block design in the experiment. Vegetation indices (NDVI) were obtained at growth stages Zadoks2,4, Zadoks3,0, Zadoks3,1 and Zadoks3,2. Zadoks3,0 (stem elongation) was found to be the most realistic reading time. A comparison of the system with traditional farmer applications, based on the average of 3 experiment fields, the new system was shown to give similar yields with 2,8 kg/da less N in the spring (ZD3,0), showing its economically promising value. The sensor application is determined to be 2% more economically effective than farmer application. Economic nitrogen dose respectively Atay85, Hat 31, Yunus and Nacibey was determined as the nitrogen dose 12,6 kgN/da, 14,1 kgN/ da, 14,4 kg N/da and 17,9 kgN/da.

Objective of this study is to determine plant protection problems which wheat growers encountered and their knowledge on plant protection in Sivas province. This study is carried out in the Central, Hafik, Ulas and Yıldızeli districts of Sivas province with 220 farmers. The problems which related to plant diseases, pests and weeds in wheat growers faced were also determined. Almost all farmers (99.09%) apply chemical control. Farmers decides the pesticide applications in their wheat growing areas according to own experience (84.09%), manufacturers recommendations (24.09%), the advice of agricultural experts (17.27%) and the advice of neighbours and friends (9.55%). Farmers mostly have been applying pesticides based on their own experiences. In recent years, pesticides are being used widely against diseases, pests and weeds. Some times over dose application of pesticides by farmers in judiciously resulted in environmental pollution, health problems. Also the natural enemies will be affected. Furthermore, in weed control farmers use herbicides against broad leaved weeds. It was determined that the farmers do not have knowledge about narrow leaved weeds and herbicides use against these weed species is limited. According to the results of this survey, it will be beneficial to provide training on plant protection to wheat producers in the region.

Azot ve kükürt uygulaması, ekmek yapım sürecini etkileyen buğdayın depo proteinlerinin kalitesi ve niceliği üzerinde önemli etkiye sahiptir. Bu çalışmada tarla koşullarında, vejetatif ve generatif dönemlerde, yapraktan üre, potasyum sülfat (K2SO4) ve çinko sülfat heptahidrat (ZnSO4.7H2O) uygulamalarının ekmeklik buğdayın protein kalitesi (SDS Sedimantasyon ve STK-Laktik Asit değerleri), GlutoPik parametreleri [PMT (s), BM (BE), BEM (BE) ve PM (BE)] ve hamur reolojik özellikleri [stabilite (dak), yumuşama derecesi (BU)] üzerine etkileri araştırılmıştır. Denemeler iki grup halinde yürütülmüştür. İlk denemede, yapraktan yapılan uygulamalar %0 (Kontrol); %0,5 Üre; %1 Üre; %0,5 ZnSO4.7H2O; %0,5 Üre+0,5% ZnSO4.7H2O; %1 Üre+%0,5 ZnSO4.7H2O; %0,5 K2SO4 ve %1 K2SO4 şeklinde; ikinci denemede, %0; %0,5 Üre+%0,5 K2SO4; %0,5 Üre+%1 K2SO4; %1 Üre +%0,5 K2SO4; %1 Üre+%1 K2SO4 şeklinde olmuştur.Uygulamalar arasında birinci denemede; %0,5 Üre, %1 Üre+%0,5 ZnSO4 ve %0,5 K2SO4, ikinci denemede ise %1 Üre+%0,5 K2SO4 konuları tüm özellikler bir arada değerlendirildiğinde öne çıkan uygulamalar olmuştur. Elde edilen sonuçlara göre; üre, potasyum sülfat ve çinko sülfat uygulamalarının protein kalitesi, gluten reolojisi ve hamur reolojisi üzerini etkisinin oldukça önemli olduğu belirlenmiştir.

Bifora radians M. Bieb. Dünya genelinde çok geniş yayılım alanı bulan Asya’ya özgü tek yıllık bir yabancı ottur. Geniş bir ekolojik toleransının ve yüksek rekabet yeteneğinin olması, B. radians’ı buğday yetiştiriciliği yapılan alanlarda sorun haline getirmiştir. Herbisitlere dayanıklılığın, popülasyon dinamiğinin bilinme gerekliliği ve demografik verilere duyulan ihtiyaçtan dolayı bitkilerdeki varyasyon çalışmaları önem arz etmektedir. Asetolaktat sentez inhibitörü herbisitlere dayanıklı 29 ve duyarlı 22 olmak üzere 51 lokasyondan toplanan B. radians popülasyonları morfolojik ve biyolojik farklılıklarına göre karşılaştırılmıştır. Sonuçlara göre parametre verileri dayanıklı ve hassas popülasyonlar arasında belirgin farklılığı göstermiş ve bu çeşitlilik benzer lokasyonlar için de geçerli olmuştur. B. radians genotipleri arasındaki morfolojik ve biyolojik çeşitlilik; coğrafi lokasyonlar, farklı aktif maddeli ve farklı etki tarzlarına sahip herbisit uygulamaları, yetiştirilen ürünler ve uygulanan farklı tarımsal uygulamalar nedeniyle meydana gelebilmektedir. Yabancı ot popülasyonları arasındaki farklılık biyolojik ve kimyasal mücadele çalışmalarını etkileyebilmektedir.

The main objective of the study is to determine the structure of seed usage of the wheat farms and development of its production in Isparta and Burdur provinces. The primary data used in this study were obtained by questionnaires in the region. Data obtained from the 150 of wheat cultivation farms belongs to the 2011 production period. The most important problems faced by farms were the low product prices and high input prices. Farmers pointed out that the development of wheat production can be provided by reducing the input costs such as; fertilizer, fuel, pesticide etc. The 97.3% of the wheat growing farms in the region make the seed dressing. About 52.7% of the interviewed enterprises are storing wheat and 74.7% of the farms are aware of the wheat varieties grown. About 52% of farms were found to be the use of certified seed. Certified seed usage rate is higher in the province of Isparta (69.3%) than Burdur. There is also a statistical difference in the use of certified seeds among the provinces. In the region, it was found that farms do not have enough information about the usage of certified seed and therefore it is necessary to transfer knowledge to the grower by the extension services.

For about 10 thousand years, new varieties have emerged naturally or artificial in wheat. Factors for the development of new varieties are fertilization, machine use, changing taste preferences and adaptation to climate change and exc. In the study; Apogee variety, which is one of the most recently developed varieties, has low sensitivity to vernalization and photoperiod, and Einkorn and Emmer, which is one of the oldest known varieties, and Tosunbey variety, which has been developed in our country in recent years, were compared in terms of agronomic characteristics. The research was carried out at room temperature and field conditions with spring planting. At room temperature, Apogee variety reached harvest maturity in 87 days, Emmer variety’s in 140 days, Tosunbey variety’s in 116 days. Since Einkorn variety could not meet the need for vernalization, its development ceased at stem elongation stage. All varieties have completed their development by meeting the need for vernalization in field conditions. Apogee variety reached harvest maturity in 93 days, Einkorn variety in 118 days, Emmer variety in 108 days, Tosunbey variety in 115 days. In land conditions, Apogee varieties ripen later, while other varieties ripened earlier. Thousand grain weights were 24.3 g in Apogee variety, 17.3 g in Emmer variety, 26.7 g in Tosunbey variety at room temperature conditioning, 11.3 g in Apogee variety, 20.3 g in Einkorn variety, 24.7 g in Emmer variety and 26.0 g in Emmer variety at field conditioning. In field condition, thousand-grain weights of Apogee variety decreased seriously.

This study aims to determine the economic size and standard results of the agricultural enterprises growing heat in the Kumkale plain of Çanakkale province according to the Farm Accounting Data Network (FADN) system. For this reason, 59 businesses were surveyed according to the simple random sampling method in Kumkale Plain, where wheat production is concentrated. The classification of enterprises according to economic size was made according to 5 groups. It was determined that 32.20% of agriculture al enterprises were in the 1st economic size business group, 15.25% were in the 2nd economic size business group, 18.64% were in the 3rd economic size business group, 16.95% were in the 4th economic size business group and 16.96% were in the 5th economic size business group. According to the results obtained from the businesses covered by the research, their economic size ranges between 2.14 and 98.86 ESU values. The average of businesses is 24,03 ESU. Total income of agricultural enterprises by economic size groups ranges from 32,669.96 TL (Turkish Lira) to 1,008,939.30 TL, gross operating profit, 7,953.32 TL to 754,769.83 TL, net value added of enterprises, 4,184.66 TL to 736,240.61 TL, net operating family income -13,049,82 TL to 631.720,36 TL. In the 1st and 2nd economic size groups, the net business family value was found to be negative.

This research was carried out in Haymana Research Farm of Ankara University. Three different varieties of wheat were used in the study. These varieties were; Kırgız-95, Kırkpınar-79, and Svevo. The aim of the study was to determine the relationship between soil electrical conductivity values and vegetation index. In the study, EM38, electrical conductivity sensor, and GreenSeeker, vegetation index sensor were used. The obtained values were evaluated statistically, and the relationships between the two parameters were determined. As a result of the research, the relationships between the electrical conductivity of the soil and plant growth index values were found to be negative (R2) as 0.7718 for Kyrgyz-95, 0.7675 for Kırkpınar-79 and 0.7807 for Svevo.