The aim of this study is to examine the effects of using under sieve beans, which is a waste product, as raw and roasted in laying quail diets on performance, egg quality, and serum metabolic profile. For this purpose, a total of 160 female Japanese quails at the age of 70 days were randomly distributed to 8 treatment groups consisting of 4 levels (0, 6, 12 and 18%) under sieve beans and 2 processing techniques (raw and roasted) with 5 replications. Compared to the control group, feed intake and feed conversion ratio were adversely affected by 12% under sieve bean level, and the negative effect was even more pronounced by 18% level. Egg mass and eggshell breaking strength were statistically affected using under sieve beans in the diet and the best results were obtained at the 6% level for these parameters. Eggshell thickness decreased significantly by 12% and 18% sieve bean levels. The serum glucose concentration of quails increased significantly with the use of 18% under sieve beans in the diet, and the serum phosphorus concentration increased significantly with the use of 6% under sieve beans. Egg production, egg mass and feed efficiency and total protein, albumin and phosphorus concentrations of serum were significantly improved by roasting of under sieve beans. The interactions between the under-sieve bean levels and the processing technique only affected the eggshell thickness and serum glucose concentration statistically. According to the results obtained from this study, it has been observed that under sieve beans can be used up to 6% in the diets of laying quails and the roasting process improves performance and serum parameters.

Bu çalışmanın amacı atık bir ürün olan elekaltı fasulyenin yumurtlayan bıldırcın rasyonlarında ham ve kavrulmuş olarak kullanılmasının performansa, yumurta kalitesine ve serum metabolik profiline etkisini incelemektir. Bu amaçla 70 günlük yaşta toplam 160 adet dişi Japon bıldırcını 4 seviye (0, 6, 12 ve 18) elekaltı fasulyenin ve 2 işlem tekniğinin (ham ve kavurulmuş) oluşturduğu 8 muamele grubuna 5 tekerrürlü olarak rastgele dağıtılmıştır. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı %12 elekaltı fasulye seviyesinde olumsuz etkilenmiş ve %18 seviyesinde olumsuz etki daha da belirgin olmuştur. Yumurta kitlesi ve kabuk kırılma direnci rasyonda elekaltı fasulye kullanımından istatistiki olarak etkilenmiş ve bu parametreler için en iyi sonuçlar %6 seviyesinde elde edilmiştir. Kabuk kalınlığı %12 ve 18 elekaltı fasulye seviyesinde önemli derecede azalmıştır. Bıldırcınların serum glukoz konsantrasyonu rasyonda %18 elekaltı fasulye kullanımı ile ve serum fosfor konsantrasyonu ise %6 seviyesinde elekaltı fasulye kullanımı ile önemli derecede artmıştır. Elekaltı fasulyenin kavrulması ile yumurta verimi, yumurta kitlesi ve yem değerlendirme ile serumun total protein, albümin ve fosfor konsantrasyonları önemli derecede iyileşmiştir. Elekaltı fasulye seviyesi ve işlem tekniğinin oluşturduğu interaksiyonları sadece kabuk kalınlığına ve serum glukoz konsantrasyonunu istatistiki olarak etkilemiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre elekaltı fasulye yumurtlayan bıldırcın rasyonlarında %6 seviyesine kadar kullanılabileceği ve kavurma işleminin performans ve serum parametrelerini iyileştirdiği gözlenmiştir.

Türkiye kuruyemiş üretimi ve tüketimi açısından dünyanın önde gelen ülkeleri arasında yer almakta ve birçok ürün kuruyemiş olarak kullanılmaktadır. Bu ürünlerden biri de karpuz çekirdeğidir. Bu çalışmada Mardin, Diyarbakır ve Batman illerinden temin edilen ve çerezlik olarak tüketilen karpuz çekirdeklerinin bazı kimyasal bileşenleri belirlenmiştir. Ayrıca Batman ilinden temin edilen karpuz çekirdekleri 140, 160 ve 180°C’de 60 dakika boyunca kavrulmuş ve kavurma işleminin karpuz çekirdeği yağının oksidatif stabilitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Karpuz çekirdeklerinin kuru madde, kül, yağ, protein, toplam tokoferol ve toplam fenolik madde miktarlarının sırasıyla %95,39-95,58, %3,10-3,38, %51,65-52,75, %32,76-34,87, 360,12-393,16 mg/kg ve 427,75-478,80 mg GAE/kg yağsız kısım aralıklarında değiştiği tespit edilmiştir. Karpuz tohumlarının yağ asidi bileşimi incelendiğinde ise elzem yağ asidi olan linoleik asit açısından (%60,74) önemli bir kaynak olduğu ve oleik asidi de (%20,48) yüksek miktarda içerdiği belirlenmiştir. Yapılan çalışmada karpuz çekirdeklerinin yağ asidi bileşiminin kavurma işleminden etkilenmediği ve peroksit sayısının ise 1,57- 3,0 meq O2/kg yağ olarak dar bir aralıkta değiştiği gözlenmiştir. Buna karşın kavurma sıcaklığının, örneklerin peroksit değeri üzerindeki etkisi istatistik açıdan önemli bulunmuştur. K232 değerleri örneklerde kavurma süresince 2,54 ile 4,01 arasında değişirken, K268 değerleri ise 4,99 ile 5,04 arasında değişmiştir. 180°C’de kavrulmuş örneklerin K232 ve K268 değerleri 140 ve 160°C’de kavrulmuş olanlardan istatistiksel olarak farklı bulunmuştur. Çalışma sonucunda karpuz çekirdeklerinin elzem yağ asidi olan linoleik asidi önemli miktarlarda içerdiği ve kavurma işleminin yağ oksidasyon parametrelerinde düşük düzeylerde değişimlere neden olduğu tespit edilmiştir.