Bu çalışma, yetiştirme ortamına kompost ve gübre ilavesinin gerbera (Gerbera jamesonii Bolus ex Hooker f.) bitkisinin büyüme ve çiçeklenmesine etkilerini belirmemek amacıyla 2021-2022 yıllarında yürütülmüştür. Yetiştirme ortamına farklı oranlarda kompost (%0- %20 ve %40) ve farklı EC seviyelerine sahip (EC 750 µS/cm – EC 1100 µS/cm ve EC 1450 µS/cm) gübreleme uygulamaları yapılmıştır. Kompost oranlarının bitki gelişimine etkisi incelendiğinde, çiçek sap uzunluğu, çiçek sap kalınlığı, çiçek çapı, dal ağırlığı, SPAD değeri, vazo ömrü, kök uzunluğu, kök yaş ağırlığı, kök kuru ağırlığı ve verim parametrelerinde kompost uygulaması yapılmayan (%0) ortamlarda en iyi sonuçlar elde edilmiştir. Farklı gübreleme düzeylerinin etkisine bakıldığında ise, EC 1100 µS/cm gübreleme seviyesinde, çiçek sap uzunluğu, çiçek çapı, dal ağırlığı, vazo ömrü, kök uzunluğu, kök kuru ağırlığı ve verim parametrelerinde en iyi sonuçlar saptanmıştır. Farklı oranlarda kompost ve gübreleme uygulamalarının kombine edilmesi sonucunda ise, çiçek sap uzunluğu, çiçek sap kalınlığı, çiçek çapı, dal ağırlığı ve vazo ömrü parametrelerinde %0 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 750 µS/cm olduğu yetiştirme ortamlarında diğer uygulamalara kıyasla olumlu etki yaptığı görülmüştür. Bitki boyunda %40 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 1100 µS/cm, SPAD değerinde ve kök uzunluğunda %0 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 1100 µS/cm, kök yaş ağırlığında ise %0 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 1450 µS/cm olduğu yetiştirme ortamlarında en iyi sonuçlar elde edilmiştir. İki yıllık veriler kıyaslandığında ise gerbera bitkisinin gelişim özelliği ve uygulamaların da etkisiyle ikinci yılda ve büyüme ve çiçeklenmenin daha iyi olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, gerberada kompost oranının artışı genel itibariyle bitki gelişimini kısıtladığı tespit edilmiştir Gübreleme uygulamalarında ise 1100 µS/cm EC düzeyinin bitki gelişimi açısından diğer uygulamalara kıyasla daha olumlu etki yaptığı görülmüştür.

In this study; The effects of using urea as top fertilizer and "Nutrisphere-N-Urea" fertilizer, which is a nitrogen stabilizer, on some yield and quality criteria of bread wheat and corn were investigated. Experiments were carried out in the fields of the Eastern Mediterranean Agricultural Research Institute according to a randomized block design with four replications. In the wheat trial; control (no fertilizer), conventional-DAP (15 kg/da)+Urea (29 kg/da), DAP (15 kg/da)+Nutrisphere-N-Urea (15 kg/da) and DAP (15 kg/da)+Nutrisphere-N-Urea (29 kg/da) subjects including were studied. In the corn trial; 25 kg DAP/da+without top fertilizer; 25 kg DAP/da+60 kg Urea/da and 25 kg DAP/da+60 kg Nutrisphere-N-Urea/da were the subject of the research. As a result of the observations and analysis of variance, the effect of the use of "Nutrisphere-N-Urea" on yield and yield criteria in wheat, despite the classical top fertilizer (Urea) application, was found to be statistically significant. While the yield per decare was 326.88 kg in the traditional application, it was found to be 388.46 kg when Nutrisphere-N-Urea (15 kg/da) was used. In the corn trial; While the effect of the use of "Nutrisphere-N-Urea" on plant height, first ear height and hectoliter weight was found to be statistically insignificant compared to the control subject, it was seen that it caused statistically significant differences on stem diameter and yield values. The highest yield (1774.31 kg/da) and crude protein (8.95%) and low starch ratio (67.73%) were obtained from the “25 kg DAP/da+60 kg Nutrisphere-N-Urea/da” application.

The experiment was conducted in one of the unheated plastic polyethylene (PE) greenhouses of Ege University- Bayındır Vocational Training School -TURKİYE during the winter-early spring of 2019-2020. The goal of the trial was to evaluate the effects of liquid vermicompost (LVC) on Iceberg (Head salad) and Lolo rosso (Lactuca sativa) lettuce in a floating hydroponic system. Two types of growing pools were used as the growing media, one was made of galvanized steel and the other plastic polyethylene. Both pools were covered with a polyethylene at a height of 1 meter from the ground. Lettuce seedlings were transplanted into pools filled with water and a week later Liquid Vermicompost (LVC) and Hoagland Nutrient Solution (HNS) were added to the growing media according to the treatments. The trial was set up in a Randomized Block Design (RBD) with 3 treatments and 3 replications in both of the lettuce varieties. 1. Application: HNS +LVC; 2. Application (HNS); 3. Application (LVC). Lettuce leaves were harvested 84 days after the LVC and HNS applications and prepared for analysis. In this research, in order to determine the impact of liquid vermicompost on Iceberg and Lolo rosso lettuce varieties total yield, marketable yield, the number of leaves discarded, root length and root weights were determined after harvested plants. In both of the lettuce varieties, results indicated that the highest marketable yields were obtained in the first treatment (HNS+LVC). The highest root length and root weight were also determined in the first treatment. It can be concluded that adding liquid vermicompost (100 ml / 100 L water ratio) to the growing solutions of Iceberg (Head lettuce) and Lolo rosso (Lactuca sativa) lettuce varieties, high performances can be obtained.

Çalışma, endofit bakteri uygulamalarının farklı kuraklık stresi altında yetiştirilen biber fidelerinin gelişimi üzerine etkisini ortaya koyabilmek amacıyla, kontrollü koşullarda saksı denemesi şeklinde yürütülmüştür. Biber çeşidi olarak Mostar F1; endofit bakteri olarak da Ochrobactrum sp. (CB36/1) ve Bacillus sp. (CA41/1)) izolatları uygulanmıştır. Bakteri uygulaması, 109 cfu/ml yoğunluğunda iki kez (ilk uygulama 10 ml- ikinci uygulama 15 ml) yapılmıştır. Tohum ekiminden itibaren, 52 gün boyunca tüm saksılar düzenli olarak sulanmıştır. Kontrol (B0) uygulamalarında sulamalara 2 gün aralıklar ile devam edilmiş; ikinci uygulamada (B1) dört günlük bir kuraklık stresi ve son uygulamada (B2) ise 8 günlük bir kuraklık stresi uygulanmıştır. Bitki gelişim parametreleri olarak; gövde çapı, sürgün boyu ve kök uzunluğu, sürgün yaş ve sürgün kuru ağırlığı, yaprak sayısı, kök yaş ve kök kuru ağırlığı incelenmiştir. B1 ve B2 stres uygulamalarının, bitki gelişimine etkisinin genel olarak olumsuz olduğu tespit edilmiştir. Endofit bakterileri uygulamalarının ise farklı kuraklık streslerinin yol açtığı olumsuzluğa karşı nispeten olumlu düzeyde etkilere sahip olduğu belirlenmiştir.

Use of sewage sludge in agriculture is an alternative disposal technique for this waste. Accordingly, the effects of using the sludge obtained from Sivas Waste Water Treatment Plant in different doses (0%, 1%, 2%, 3%, 4%, 5% (w/w) and chemical fertilization) on the yield and nutrient concentration of tomato plants were investigated. The study was carried out with three replications according to the experimental pattern of randomized plots in the plastic pots with the capacity of 3 kg under the greenhouse conditions of Plant and Animal Production Department of Sivas Cumhuriyet University. It has been determined that the weight of the plants roots, stems and green components dry matter increases due to the increasing sewage sludge application and the highest efficiency is in the sewage sludge application of 5%. In addition, it has been determined that the concentrations of nitrogen (N), phosphorus (P) and potassium (K) which are among the macro nutrients, tend to increase depending on the increasing dose of the sewage sludge. The concentrations of copper (Cu), manganese (Mn), iron (Fe), and zinc (Zn) which are among the micro nutrients, increased with the increasing amount of sludge. In this context, it is thought that the sludge can be used in plant breeding, provided that it falls within the boundaries of the legal legislation.

In this study, plant growth, yield and sprout quality were investigated by planting at three different periods in three different Brussels sprout varieties in Çukurova Region. In this research, the effects of four different sowing and planting times on plant height (cm), main shoot diameter (mm), leaf number (number/plant), yield (g/m2), sprout weight (g), sprout diameter (mm), sprout height (mm), vitamin C (mg/100 g), antioxidant capacity [μmol trolox equivalents (TE)/g] and total phenolic content [mg gallic acid equivalent (GAE)/100 g] were investigated in Franklin Fı, Maximus Fı and Divino Fı Brussels sprout varieties. According to the research results; Maximus Fı variety was found to be longer, thicker and more leafy than the other varieties in terms of plant height, main shoot diameter and number of leaves. Based on yield, Maximus Fı variety was recorded to be more efficient (584.88 g/m2) than the other varieties (367.97 g/m2 and 259.82 g/m2 in Franklin Fı and Divino Fı, respectively). Maximus Fı was superior than the other Brussels sprout varieties, Franklin Fı and Divino Fı in terms of sprout weight, sprout diameter and sprout height. When the planting times were evaluated, it was recorded that the 1st period was more suitable in terms of both yield and sprout characteristics compared to the other periods. In the vitamin C content, antioxidant capacity and total phenolic content, Franklin Fı was showed higher rates than the other varieties and more nutrient content was detected in the late plantings.

Farklı dozlarda biyokömür (BC) ve kadmiyum (Cd) uygulamalarının mısır bitkisinin verimine ve besin elementleri alımına etkilerinin araştırıldığı bu çalışma, sera koşullarında üç yinelemeli olarak 3 kg kapasiteli saksılarda yürütülmüştür. Araştırmada, kuşburnu çekirdeğinden elde edilen biyokömür (%0 ve %2 w/w) ve 4 farklı Cd dozu (0 mg/kg, 2 mg/kg, 4 mg/kg ve 8 mg/kg) uygulanmıştır. Araştırmada P2088 mısır çeşidi kullanılmış ve ekimden yaklaşık 60 gün sonra hasat işlemi gerçekleştirilmiş ve mısır bitkisinin kuru madde üretimi ile Cd, azot (N), fosfor (P), potasyum (K), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsantrasyonları belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek kuru madde üretimi 27,52 g/saksı ile %2 BC ve 4 mg/kg Cd uygulamasında elde edilmiştir. Bununla birlikte, araştırmada %0 BC uygulamasında artan Cd uygulamasıyla kuru madde üretimi azalırken, %2 BC uygulamasında bütün Cd uygulamaları kontrole oranla kuru madde üretimini arttırmıştır. Mısır bitkisinin N konsantrasyonu en yüksek %2,23 N ile %2 BC ve 0 mg/kg Cd uygulamasında belirlenmişken, en yüksek P ve K konsantrasyonları (%0,39 P ve %2,54 K) %0 BC ve 2 mg/kg Cd ile %2 BC ve 0 mg/kg Cd uygulamalarında tespit edilmiştir.

Bu araştırma, Türkiye’de kuru dane olarak kullanımı için tescil edilen dört börülce çeşidinin bazı morfolojik ve tarımsal özelliklerini belirlenerek amacıyla 2013 ve 2014 yetiştirme sezonunda, Amik ovası koşullarında, tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek bitki boyu (221,8 cm) ve en yüksek ilk bakla yüksekliği (43,6 cm) Sırma çeşidinden; en yüksek bitkide dal sayısı (4,0 adet), en yüksek bakla uzunluğu (14,9 cm), en fazla bitkide bakla sayısı (19,8 adet), en fazla bitkide tane sayısı (113,5 adet), en fazla yüz tohum ağırlığı (22,2 g) ve en yüksek tane verimi (275,2 kg/da) Amazon çeşidinden; en fazla baklada tane sayısı (6,2 adet) ve en yüksek hasat indeksi (%39) ise Karagöz çeşidinden elde edilmiştir. Ayrıca yapılan korelasyon analizi sonucunda incelenen bazı özellikler arasında istatistiksel olarak hem olumlu hem de olumsuz ilişkiler tespit edilmiştir. Dekardaki tane verimi göz önüne alındığında Amik ovası koşullarında denemede yer alan börülce çeşitleri içerisinde Amazon çeşidinin üreticilere tavsiye edilebileceği ortaya çıkmıştır.

Bu çalışmanın amacı, fertigasyon uygulamalarında farklı gübreleme zamanlarının (her sulamada gübre: H.S.G., her ikinci sulamada gübre: H.İ.S.G., her üçüncü sulamada gübre: H.Ü.S.G.) ve mikoriza uygulamalarının biber bitkisinin verimine ve besin elementleri alımına olan etkilerini araştırmaktır. Araştırma Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü’ne ait araştırma ve deneme alanında, tarla koşullarında, iki yıl süreyle ve üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada fertigasyon uygulaması geleneksel yöntem ile karşılaştırmalı olarak yapılmış, test bitkisi olarak biber ve mikoriza türü olarak Glomus caledonium kullanılmıştır. Araştırmada biber bitkisinin verimi ile yaprakların azot (N), fosfor (P), potasyum (K), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsantrasyonları belirlenmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular, birinci yılda en yüksek verimin fosfor uygulanmış ve mikoriza aşılanmış her ikinci sulamada gübre uygulamasından elde edildiğini ortaya koymuştur (2809 kg/da). İkinci yılda ise, 2113 kg/da ile fosfor uygulanmayan mikoriza aşılanmış bitkilerde her sulamada gübre uygulamasında belirlenmiştir. Ayrıca, her sulamada gübre uygulaması diğer uygulamalarla karşılaştırıldığında, biber bitkisinin P konsantrasyonunu önemli ölçüde artırmıştır. Araştırmada genel olarak, mikoriza aşılanmış bitkilerin aşılanmamış bitkilerden daha yüksek verim ve besin elementi alımına sahip olduğu belirlenmiştir.

Çalışma, bazı nohut çeşitlerine (Aydın 92, Azkan ve Gökçe) organik (gül posası, ahır gübresi ve bakteri aşılama) ve kimyasal gübre uygulamalarının verim ve verim öğeleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla Dinar/Afyonkarahisar' da 2011 yılında yürütülmüştür. Deneme tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme düzenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, bitkide dal, bakla ve tane sayısı, bitki tane ağırlığı, biomas verimi, tane verimi, hasat indeksi, 100 tane ağırlığı ve protein oranı özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, bitki boyu 38,87-44,23 cm, ilk meyvenin yüksekliği 17,37-21,43 cm, bitki dal sayısı 2,70-3,53 adet, bitkide bakla sayısı 30,37-50,37 adet, bitkide tane sayısı 29,43-48,47 adet, bitki tane verimi 10,50-18,30 g, bitki ağırlığı 20,87-42,50 g, yüz tane ağırlığı 34,67-40,43 g, tane verimi 128,1-188,6 kg/da, hasat indeksi %32,10-53,08 ve protein oranı %22,67-25,67 arasında değişim göstermiştir. Sonuç olarak organik (gül posası, ahır gübresi ve bakteri aşılama) ve kimyasal gübre uygulamalarının nohut çeşitleri üzerindeki etkisi verim özellikleri yönünden önemli olmuştur. Tüm çeşitler içerisinde Gökçe çeşidi ve uygulamalar içerisinde ahır gübresi, kimyasal gübreleme ve gül posası ön plana çıkmaktadır.