An experiment was carried out at the Agronomy Field Laboratory, Department of Agronomy, Hajee Mohammad Danesh Science and Technology University, Bangladesh during the rabi season (December to May), 2012-13 to study the effect of different organic and inorganic fertilizers on growth and development of hybrid maize (Denali). The experiment was laid out in Randomized Complete block Design with three replications with 30 plots. Ten fertilizer treatments (T1= Compost, T2= Cow dung, T3= Poultry manure, T4= Recommended fertilizer dose, T5= Compost + Half recommended fertilizer dose, T6= Compost + Full recommended fertilizer dose, T7= Cow dung + Half recommended fertilizer dose, T8= Cow dung + Full recommended fertilizer dose, T9= Poultry manure + Half recommended fertilizer dose, T10= Poultry manure + Full recommended fertilizer dose. The recommended fertilizer dose was 500 Kg ha-1 urea + 250 Kg ha-1 TSP + 200 Kg ha-1 MP + 15 Kg ha-1 ZnSO4 + 6 Kg ha-1 Boric Acid. And the rate of Compost, Cow dung and Poultry manure was 10t/ha. The effect of different manure and fertilizer doses on the yield and yield attributes were significant. The plant height, number of leaves per plant, weight of stem per plant, weight of leaves per plant, length of cob, grain weight per cob, diameter of cob, no. of grains per row, no. of total grains per cob, 1000-grain weight, yield plant-1, yield ha-1 were significantly affected by different manures and fertilizer uses with different doses. The treatments T1, T2, T3, T4, T5, T6, T7, T8, T9 and T10 gave grain yield 10.16, 9.09, 8.49, 14.34, 13.35, 18.12, 11.99, 17.09, 11.40 and 15.98 t ha-1, respectively. The T6 Treatment gave higher grain yield (18.12) t ha-1 and the T3 treatment performed lowest grain yield (8.49 t ha-1). The application of compost and full dose fertilizer is higher yielding. Balance nutrition with enough organic matter enrichment of the soil is the cause of this result.

Araştırmada İzmir ili Balıklıova beldesinde bulunan bir üretim çiftliğinden temin edilen çipuralardan alınan sperm örnekleri 0°C’de buz içinde muhafaza edildikten sonra her altı saatte bir faz kontrast tip mikroskopta incelenmiştir. Çalışmada sperm muhafaza süreleri, hız, konsantrasyon, meristik karakterler ve sperm hacmi ile ilgili datalar elde edilmiş ve bu sonuçlar ebeveyn ile ilişkilendirilmiştir. Denemelerde kullanılan balıkların ağırlıkları 405-625 g, boyları ise 25-37 cm sperm hacmi 3,1-8,3 ml.kg-1 olarak tespit edilmiştir. En yoğun konsantrasyon 5,35x109 spz.ml-1 ile 2 numaralı denekte, en düşük sperm konsantrasyonu 0,16×109 spz.ml-1 ile 24 numaralı denekte saptanmıştır. Çalışma süresince tüm denek ve zamanlarda baş boyuna endeksli en yüksek hız 35.5 baş boy.sn-1 (210,16 µm.sn-1), en düşük hız 2,6 baş boy.sn-1 (15,39 µm.sn-1) olarak belirlenmiştir. Çalışma toplam 126 saat sürmüştür. En kısa muhafaza süresi 26-50 saat, en uzun muhafaza süresi 126-150 saat olarak tespit edilmiştir.

N (nitrogen) is an essential element that is very complex to manage. Adjustment to different application methods of N containing urea can be a crucial option for effective management of N. The experiment was carried out at the BRAC Agricultural Research and Development Centre, Gazipur during 2012/2013 and 2013/2014 growing seasons with the objectives to find out the response of genotypes and different urea fertilizer application methods on growth parameters, yield and yield attributes of Boro rice. The experiment was arranged in split-plot design with three replications having two genotypes viz. (i) V1 = GSR I Sal Y 1242 and (ii) V2 = BRRI dhan28 placed in main plot and four urea application methods viz. (i) T1 = 220 kg ha-1 PU at three equal splits (ii) T2= 2% foliar spray @ 80 kg ha-1 (iii) T3= 75 kg N ha-1 USG (2.7 g) and (iv) T4= LCC based urea @ 67.5 kg ha-1 placed in sub plot. Results showed that genotypes had non-significant influence for most of the growth parameters and yield components, whereas urea fertilizer application methods had significant effect on all growth parameters, yield and yield attributes except plant height at 40 DAT and 50% flowering stage. . With different methods of urea application, T4 achieved significantly the highest value of all growth parameters, yield and yield components with total N content hill-1 (3.859%) and harvest index (50.70%) except filled grain panicle-1 (82.98) at harvest. Among the interactive treatments, the highest number of tillers m-2 (351.66), dry weight hill-1 (88.13 g), panicle number m-2 (340.83), panicle length (23.33 cm) and grain yield (7.32 t ha-1) was obtained at V1T4. So, in aspect of yield and other parameters, V1T4 was the best treatment under the present study.

Nanoteknolojik yöntemlerle nano boyuta indirgenen metal partiküller temelde biyomedikal ve fizikokimya olmak üzere eczacılık, elektrik-elektronik, otomotiv sanayi, gıda sanayi gibi pek çok farklı alanda karşımıza çıkmaktadır. Fiziksel, kimyasal ve biyolojik olmak üzere üç farklı üretim yöntemi bulunan nanopartiküller ağırlıklı olarak kimyasal yöntemlerle üretilmektedir. Ancak fiziksel ve kimyasal yöntemler yüksek sıcaklık, yüksek basınç ve toksik kimyasalların kullanımını gerektirdiği için çevre dostu ve ekonomik değildir. Bu nedenle yeşil teknoloji olarak da adlandırılan, çevre dostu ve sürdürülebilir bir yaklaşım olan biyolojik yöntemlerle metal nanopartiküllerin üretimine olan ilgi son yıllarda artmıştır. Bazı bitki ekstraktlarıyla ve mikroorganizmaların hücre içi ve hücre dışı salgılarıyla birtakım indirgenme reaksiyonları gerçekleşmekte ve metal nanopartikülleri üretilmektedir. Bakteriler doğadaki çeşitlilikleri, kolay izole edilebilir olmaları ve nanopartikül üretimindeki kolaylıkları sebebiyle son yıllarda etkin birer nano fabrika görevi görmektedirler. Bu makalede, metal nanopartiküllerin bakteriyel yöntemlerle üretimleri ve uygulama alanları derlenmiştir.

Hatay iline bağlı kayısı alanlarında ve ev bahçelerinde 2014 yılı yaz aylarında arazi çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Arazi çalışmaları sırasında sararma, solgunluk ve kök çürüklüğü gibi belirtiler gösteren kayısı bitkilerinden örnekler alınmıştır. Hastalıklı bitki dokuları yüzeyden dezenfekte edildikten sonra içinde tetrasiklin bulunan PDA ortamına ekilmiştir. Beş günlük inkübasyonun ardından, gelişen fungal koloniler mikroskobik ve makroskobik özelliklerine göre teşhis edilmiştir. Toplam 30 izolat Macrophomina phaseolina olarak teşhis edilmiştir. Tüm izolatlar tek mikrosklerot ya da hif ucu yöntemleri ile saflaştırılmış ve +6°C’de saklanmıştır. Her bir izolattan 10mm çapında diskler alınarak PDA ortamına transfer edilmiş ve 15, 20, 25 ve 30, 35 ve 40°C sıcaklıklarda gelişmeye bırakılmıştır. Optimum gelişme sıcaklığı 25 ve 30°C olarak tespit edilmiştir. Klorat fenotiplerini belirlemek amacıyla tüm izolatlar 120mM potasyum klorat içeren minimal ortamlarda geliştirilmiş ve sonuçta 30 izolatın 21’i sıkı, 6’sı parçalı ve 3’ü ise sınırlı gelişim göstermiştir. Lokasyon ile fenotip arasında herhangi bir ilişkiye rastlanmamıştır. Patojenisite testinde, tüm izolatlar kayısı, yerfıstığı, soya, mısır ve kavun bitkilerine inokule edilmiş ve 21 günlük inkübasyon süresinin ardından hastalık şiddeti 0-4 skalası kullanılarak belirlenmiştir. Hastalık şiddeti en yüksek 3,87 ile kayısı bitkilerinde oluşurken, yerfıstığı, soya, mısır ve kavun fidelerinde orta düzeyde hastalık şiddetinin oluştuğu ve aralarında istatistiksel olarak bir farkın olmadığı tespit edilmiştir. Moleküler çalışmalarda 14 farklı RAPD primeri kullanılmış olup, agaroz jel üzerinde oluşan 51 bandın 14’ü polimorfik olarak bulunmuştur. Filogenetik ağaç üzerinde 2 temel grup gözlenirken, bu iki grupta pek çok alt grubun oluştuğu gözlenmiştir. Oluşan gruplar ile lokasyonlar, sıcaklık tepkileri, klorat fenotipleri ve patojenisiteleri arasında herhangi bir ilişkinin bulunmadığı tespit edilmiştir.

In order to identify the effects of nutrients on gene expression and to assess the interactions between genes and nutrition by means of various cutting-edge technologies, the interdisciplinary branch ‘Nutrigenomics’ was created. Therefore, nutrigenomics corresponds to the use of knowledge and techniques of nutrition, genomics, transcriptomics, proteomics, epigenomics, and metabolomics to seek and explain the cross-talk between nutrition and genes in molecular level. Macronutrients are important dietary signals that control metabolic programming of cells and have important roles in maintaining cellular homeostasis by influencing specific gene expression. Recent advancements in molecular genetics studies, for instance, use of next-generation sequencing, microarray and qPCR array to investigate the expression of transcripts, genes, and miRNAs, has a crucial impact on understanding and quantitative measurement of the impact of dietary macronutrients on gene function. This review will shade a light on the interactions and mechanisms how the dietary source of macronutrients changes the expression of specific mRNA and miRNA. Furthermore, it will highlight the exciting recent findings in relation to animal performance characteristics which eventually help us to identify a dietary target to improve animal production.

Oils constitute a major source of plant-based protein. A major limitation to optimal oil consumption in sub-tropical region is fungal infestation and consequent mycotoxin contamination. Ten refined and eight unrefined vegetable oils were randomly purchase from open markets and screened for microbial contamination using standard microbial procedures. Twenty six fungi isolates were obtained from the vegetable oil samples, the isolates were identified as Aspergillus fumigatus (43.0%), Mucor (17.9%), Saccharomyces cerevisiae (10.7%), Aspergillus niger (7.1%), Aspergillus flavus (7.1%), Penicillium spp (7.1%), Aspergillus oryzae (3.6%), Mucor (17.9%) and Rhizopus spp (3.6%). Five out of the ten refined vegetable oil samples had no fungal contamination. A. flavus and A. oryzae were absent in all the refined oil samples while A. niger was absent in all the unrefined oil samples. Isolation of mycotoxigenic fungi such as Aspergillus spp. is of vital importance in the food industry. Education and training of processors and consumers is recommended.

Bu çalışma yabani ve ticari bezelye çeşitlerinin (Utrillo ve Bolero) çaprazlaması sonucu elde edilen melez bitkiler üzerinde yapılmıştır. F1 ve F2 generasyonu 2016 yılında Bayburt Üniversitesi, Gıda Tarım ve Hayvancılık Uygulama ve Araştırma Merkezi arazisinde yetiştirilmiştir. Araştırmada bakla boyu, ilk bakla yüksekliği, dal sayısı, gövde çapı, bakla uzunluğu, bakla genişliği, bitkideki bakla sayısı ve bakladaki tane sayısı özellikleri üzerine korelasyon katsayısı analizi uygulanmıştır. F1 ve F2 melez bezelye materyaline ait sonuçlar birlikte değerlendirilerek korelasyon analizi göz önüne alındığında, bitki boyu ile dal sayısı (0,4779*), bitki boyu ile ilk bakla yüksekliği (0,4188*) arasında, gövde kalınlığı ile bakla boyu (0,4397*) ve gövde kalınlığı ile bitki başına bakla sayısı arasında (0,6185**) olumlu ve önemli bulunmuştur. Ayrıca dal sayısı ile bitki başına bakla sayısı arasında (0,5774**), bakla boyu ile bakla eni arasında (0,4691*) ve bitki başına bakla sayısı ile baklada tane sayısı arasında (0,4662*) olumlu ve önemli ilişkiler bulunmuştur.

In present study, some soil characteristics of Sesamum indicum L. (Sesame) and its adjacent blank field (control) were compared in a growing season as pre (PreC and PreS) and post (PostC and PostS) harvest in Adana, Turkey. Soil macro (C, N, P and K) and micronutrients (Cu, Zn, Mn and Fe), carbon (Cmin) and nitrogen mineralizations and soil aerobic bacteria and fungi counts were determined in before and after harvest soils. Soils were humidified at 80% of their field capacity and then monitored for 45 days at 28 °C to determine soil carbon (Cmin) and nitrogen (Nmin) mineralization. Generally, macro and micronutrients (Cu, Zn, Mn and Fe) were higher in control than sesame field except phosphorus (P2O5) and there were found significant differences between them before and after harvest. Aerobic bacteria and fungi populations were decreased after harvest while fungi populations were increased in sesame soils compared to control. Soil CO2-C evolution was higher in sesame field than control. Rates of carbon mineralization was in order as following PostC < PreC < PostS< PreS. Rate of Nmin was significantly higher in sesame soils before harvest but it was lower after harvest compared to control. Carbon mineralization rates in sesame grown soils were significantly decreased and it was in order as following PostC < PreC < PostS < PreS. Decrease in soil carbon mineralization after harvest can be explained with decrease in soil microbial populations in short term.

Analysis of consumer preferences for cowpea varieties in Osun State was carried out with a view to identifying attributes that determine price variation among cowpea varieties and the effect on consumer’s willingness to pay for those varieties. A multistage sampling technique was used to randomly select 240 respondents for the study, comprising 180 cowpea consumers and 60 retailers. Primary data were collected on cowpea varieties, their attributes and the consumer’s willingness to pay for cowpea varieties using well structured questionnaire. Data collected were analysed using both descriptive and inferential statistics. The results showed that out of thirteen varieties found in the area, only nine varieties of cowpea were common in the market. The quality of each variety differs which explained variation in their price. In terms of preference the Oloyin variety is preferred most by 78% of consumers. Weevil resistance had the highest rank among the cowpea attributes. Oloyin had the highest WTP followed by Milk and Drum with ₦303, ₦237 and ₦213 per kg, respectively. Hedonic pricing methods provide a statistical estimate of premiums and discounts for cowpea attributes. Results indicated that weevil resistance was the most important attribute to consumer. Cowpeas with weevil damage tolerance, brown colour, large grain size and short cooking time commanded price premium for almost all the varieties. The consumer discounted prices for insect damage, small size, white colour, smooth skin and grain colour mixed together. The study concludes on the need for breeders and research institutes to incorporate these cowpea attributes that attracted price premium into their cowpea breeding programmes.