Dünya üzerinde yaşayan en kalabalık canlı grubu olan böcekler, doğal yaşam alanlardan başka yerlere taşınmaları durumunda önemli sorunlara neden olabilmektedirler. Son elli yılda Türkiye’de başka ülkelerden ve hatta kıtalardan taşınan böcek ve mantarların da aralarında bulunduğu birçok biyotik unsur önemli düzeyde hasara neden olmuş ve olmaya da devam etmektedir. Bu çalışmada, Türkiye’den kayıtları belirtilen ve istilacı olduğu tespit edilen Coleoptera takımına ait; Phoracantha semipunctata (Fabricius, 1775), Phoracantha recurva (Newman, 1840), Cordylomera spinicornis (Fabricius, 1775), Xylotrechus stebbingi (Gahan, 1906), Phryneta leprosa (Fabricius, 1775), Anoplophora chinensis (Forster, 1771), Anoplophora malasiaca (J. Thomson, 1865), Batocera rufomaculata (De Geer, 1775), Dendroctonus micans (Kugelann, 1794), Rhynchophorus ferrugineus (Olivier, 1790), Leptinotarsa decemlineata (Say, 1824), Harmonia axyridis (Pallas, 1773), ve Xylosandrus compactus (Eichhoff, 1875) taksonlarının; taksonomisi, biyomorfolojisi  ekofaunası, Türkiye ve dünyadaki dağılımı belirtilerek, ülkemizdeki istilacı türlerin varlığı, etki alanları ve riskleri analiz edilerek değerlendirilmeleri amaçlanmaktadır.

Çanakkale Ezine İlçesine bağlı olan Geyikli beldesi Çanakkale’nin batısında bulunmaktadır. Yörede, doğadan toplanarak tüketilen pek çok bitkiden birisi olan Deniz Börülcesi (Salicornia europaea); Türkiye’de farklı bölgelerde de toplanıp sebze olarak kullanılmaktadır. Türkiye’de aktif olarak kültüre alınmamış olmakla birlikte bazı bilimsel denemelerde yer almıştır ve önemli bir halofittir. Deniz börülcesi pek çok besleyici özelliği olduğuna inanıldığından dolayı sık olarak tüketilmekte ve ticarete konu olmaktadır. Bu bitkinin yöreden toplanıp önemli özelliklerinin değerlendirilmesi bölgenin tarımsal anlamda gelişimi ve bitki ile yapılabilecek diğer tarımsal çalışmalara yol göstermesi açılarından önemli bir konudur. Çalışmanın amacı Çanakkale Ezine İlçesi, Geyikli beldesinde doğal ortamından toplanan S. europaea bitkisini askorbik asit, toplam karotenoid, suda çözünen kuru madde, pH, titre edilebilir asitlik parametreleri ve luteolin, apigenin, naringin, kateşin flavonoidleri açısından incelemektir. Böylece bölge tarımına katkıda bulunmak ve bu bitki ile yapılabilecek çeşitli çalışmalara yol göstermektir. Çalışma sonucunda değerlendirilen S. europaea popülasyonunun flavonoid içeriklerinin çoktan aza sırasıyla apigenin (649,461 mg/kg), naringin (117,51 mg/kg), kateşin (13,574 mg/kg) ve luteolin (0,984 mg/kg) olarak sıralandığı belirlenmiştir. Bunun yanı sıra yüksek bir suda çözünen kuru madde (°Briks) içeriğine (%11,7) sahip olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada çekirdekli ve çekirdeksiz nar taneleri (Punica granatum L.) ince tabaka halinde farklı sürelerde ultrason ön işlemi (US) uygulandıktan sonra 70 °C’de 1,3 m/s hava hızında kurutulmuştur. Nar tanelerinin kuruma kinetiğinin incelenmesi amacıyla literatürde çok kullanılan ancak karmaşık ve verilerin dönüştürülmesini gerektiren çok parametreli modeller yerine en çok iki parametreli modeller kullanılmıştır. Bu modeller Lewis (Newton), Page, Modifiye Page I, Weibull, Weibull I ve Modifiye Çift Terimli III modelleridir. Kurutma işlemlerini en iyi açıklayan modelin seçilmesi amacıyla hata kareleri ortalamasının kare kökü (RMSE) ve belirleme katsayısı (R2) değerleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre çekirdekli nar tanelerinin kurutulmasını tüm işlem koşullarında en iyi Page modelinin açıkladığı belirlenmiştir. Çekirdeksiz nar tanelerinde ön işlemsiz ve 10 dakika US ön işlemli nar tanelerinin kurutulmasını en iyi açıklayan modelin Page modeli, 20 ve 30 dakika US ön işlemli nar tanelerinin kurutulmasını en iyi açıklayan modelin ise Weibull modeli olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte, kurutma öncesinde uygulanan farklı sürelerdeki US ön işlemlerinin çekirdekli ve çekirdeksiz nar tanelerinin kuruma sürelerini önemli ölçüde azalttığı belirlenmiştir.

Bu çalışma, Erzurum ili Aşkale İlçesindeki süt sığırcılığı işletmelerinde hayvan sağlığı uygulamaları ve sığır yetiştiricilerinin hayvan refahı konusunda görüşleri hakkında bilgi elde etmek üzere yürütülmüştür.  Çalışmanın materyalini 221 işletmeci ile yüz yüze yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, yetiştiricilerin %79,8’nin gebe ineklere septisemi aşısı yaptırmadığı saptanmıştır. Ayrıca, işletmelerin sadece %20,7’sinin veterinerlik hizmetlerinden yararlandığı tespit edilmiştir. İşletmelerin %68,6’sında ecza dolabı ve ilkyardım kitleri bulunduğu ve en yüksek oranda bu ekipmanlara sahip işletmelerin 41-50 baş hayvana sahip işletmeler olduğu belirlenmiştir. Yıllık sağlık harcamaları bakımından işletmelerin yarıdan fazlası 1000-5000 ₺ harcamada bulundukları ve 31-40 baş hayvana sahip işletmelerde bu harcamaların en fazla (%46,7) olduğu saptanmıştır. Ayrıca, işletmelerin %44,6’sının yeme vitamin-mineral-tuz takviyesi yaptığı ve söz konusu işletmelerinde vitamin takviyesinin daha yüksek oranda (%66,7) yapıldığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, hayvanlar üzerindeki sıcak ve soğuk stresi gidermek amacıyla genellikle sıcak havalarda su ile serinletme (%92,2) yapıldığı, soğuk havalardan korunmak için ise ahır izolasyonuna (%84,2) önem verdikleri saptanmıştır. Ayrıca, Yetiştiricilerin %95,0’i hayvan refahının gerekliliğini belirtmiş ve hayvan refahında en önemli unsurun ise genellikle hayvanlar için stressiz bir ortamın oluşturulması (%59,4) olduğunu ifade etmişlerdir. Yetiştiricilerin çoğunluğu işletmelerinde hayvan refahını sağladıklarını (%78,1) ve hayvanlarının gayet sağlıklı olduğunu (%89,5) bildirmişlerdir.

Ülkemizde ağaç bamya olarak bilinen Araujia sericifera Güney Amerika’ya özgü istilacı, yaprak dökmeyen ipeksi bir bitkidir. . Birçok sebze sahip olduğu biyoaktif bileşenleri ile sağlık üzerinde olumlu etkiler göstermektedir. Sebzelerin içermiş olduğu biyoaktif bileşenler pişirilme işlemi sırasında olumsuz etkilenmektedir. Çalışmada farklı pişirme tekniklerinin Araujia sericifera bitkisinin biyoaktif özellikleri üzerine etkisini belirlemek ve çok kriterli karar verme yöntemiyle en iyi biyoaktif özelliğe ve genel kabul edilebilirliğe sahip pişirme yöntemini tespit etmeyi amaçlamıştır. Farklı pişirme yöntemleri uygulanan ağaç bamya örneklerinin toplam fenolik madde miktarları 4,75-15,15 mg GAE/g aralığında değişim gösterirken sotelenmiş örneklerin diğer pişirme yöntemlerine göre daha yüksek fenolik madde içeriğine sahip olduğu tespit edilmiştir. Çok kriterli karar verme teknikleri sonuçlarına göre ağaç bamyayı pişirmek için yapılan soteleme yönteminin biyoaktivite ve genel kabul edilebilirlik açısından en iyi yöntem olduğu belirlenmiştir.

The aim of this study was to determine some reproductive and growth characteristics and was to analyses some environmental factors the growth and survival performance of lambs between 2017 and 2020 reared within the framework of the National Small Ruminant Project in Altunhisar district of Nigde. The data of the study were collected from 24000 heads ewes and 24869 male and female lambs raised in 25 different farms. The average of infertility, fertility, fecundity, litter size, single and twining rates of Akkaraman ewes were found to be 7.90, 92.10, 1.04, 1.13, 87.49 and 12.51%, respectively. The effects of year of birth, type of birth, age of dam and gender on birth, 60th day and 120th day live weights of Akkaraman lambs were found to be statistically significant (P<0.001). It was also determined that the effect of type of lambing, gender, year of birth and dams age on the survival of lambs at 60th and 120th days was significant (P<0.01). The average survival rate of lambs at 60th and 120th day was 96.2 and 95.3.%, respectively. As a result, it was concluded that while the reproductive characteristics of Akkaraman ewes were in accordance with the literature reports, the effects of the environmental factors on the live weights and survival of lambs were significant and these factors were partially affected by slower growth.

Radish is a widely cultivated root crop susceptible to chemicals for its growth and development. The experiment was conducted to study the effect of different sources of organic fertilizers on growth and yield parameters in the Tokinashi variety of radish. The experiment was laid out using one factorial completely randomized block design with six treatments replicated four times. Vermicompost, goat manure, chemical fertilizers (NPK), poultry manure, farmyard manure and control were the applied treatments. Various growth and yield parameters of radish were measured and assessed at 15-day intervals. Various growth and yield parameters of radish were measured and assessed at 15-day intervals. Growth parameters were observed at 15, 30, 45, and 60 days after sowing. For yield parameters, destructive samples were taken and observed at 30 DAS and 45 DAS and harvested at 60 DAS. The assessments of plant growth and yield parameters showed that poultry manure (PM) treatments were superior. At the time of harvesting, the treatment comprising poultry manure had considerably greater plant height (30.55 cm), leaf length (29.44cm), leaf breadth (10.78cm), leaf number per plant (9.23), root diameter (10.33cm) and root length (20.16cm) with superior yield per ha (33.59 mt ha-1). Poultry manure significantly enhanced root yield and was positively correlated with all growth parameters. The highest benefit-cost (B: C) ratio was recorded in chemical fertilizer (3.99), which was statistically at par with poultry manure (3.81), suggesting that poultry manure might potentially replace chemical fertilizers for the Tokinashi variety of radish cultivation.

Examining the inputs to agricultural production and analyzing their energy implications is a crucial method for assessing environmental challenges and promoting sustainability. The agricultural industry utilizes energy in diverse ways, both directly and indirectly, encompassing pesticides, electricity, fertilizers, farm equipment, irrigation systems, fuel, and human labor. This research focused on assessing the agricultural inputs utilized in cabbage cultivation within one of the most cabbage cultivated area in Türkiye, gathering data on these inputs, and identifying the energy efficiency associated with this production process. In the study, information on the overall energy inputs was gathered from numerous white cabbage producers in the Niğde province using the face-to-face survey method, a quantitative research approach. According to the results of the research, the total energy input equivalent in cabbage production was determined as 4407.87 MJ da-1 and the total output value was determined as 6348.60 MJ da-1. The energy productivity was determined as 1.20 and the energy balance as 1940.73 MJ da-1. According to the findings, with 33.4% of diesel oil, 23.81% of fertilizer, and 23.06% of machinery make up the majority of this production's inputs. Also, 89.19% of the total energy inputs in cabbage production determined as non-renewable and 10.79% of them as renewable energy inputs. In conclusion, the inputs are efficiently utilized in cabbage production within the Niğde province of Türkiye.

A survey was conducted in three selected kebeles of Kombolcha Regiopolitan City in South Wollo Zone. The selected kebeles were in proximity to brewery factory, Ethiopia. A semi-structured questionnaire was used to collect perception data from purposively selected three kebeles and a total of 57 randomly selected dairy farmers. Data collected  were analyzed with a statistical package for social sciences (Version 20) and Microsoft Excel (2010). Smallholder dairy farmers had average herd size of 10.7 and 0.08 hectare total dairy farm per household. Average daily milk yield and lactation length of dairy cows was 10.8 liter/day and 9.5 months, respectively. The majority of farmers (59.6%) reared dairy cows with 50-75% exotic blood. The most smallholder dairy farmers satisfied their feed demand from the market and had a trend of providing both dense and poor quality affordable feed ingredients. Smallholder dairy farmers gave priority to feed different kind of cattle in the order of lactating cows, calve, pregnant, heifers and dry cows and used (100%) wet brewery spent grain as a source of dairy feed. Though, there was a brewery by-product supply deficit for  half of year. The majority smallholder dairy farmers delivered brewery by-product directly from the brewery factories and followed by wholesalers and retailers. The majority of smallholder dairy farmers (96.4%) stated that the brewery spent grain was fed and stored freshly using different conservation techniques, and the remaining stored in ensiled (1.8%) and dried (1.8%) forms. Smallholder dairy farmers had no brewery spent grain ensiling practice and feeding brewery yeast to dairy animals. Smallholder dairy farmers indicated that high price due to abnormal market chain and shortage of brewery spent grain supply were the major challenges to sustain dairy industry in the study area, and the majority (40.6%) claimed to get swift solutions at high cost and less accessible brewery by-product.

Many allelopathic crops are cultivated in agricultural fields, and these plants can influence the growth of other plants in the cultivation environment with their phytotoxic compounds. One of these plants is the faba bean. In this study conducted under the ecological conditions of Sakarya/Arifiye, the allelopathic effects of Eresen-87, Salkim, Bilecik, and Sakarya faba bean genotypes on weeds such as Johnson grass (Sorghum halepense L.), curly dock (Rumex crispus L.), purslane (Portulaca oleracea L.), and wild mustard (Sinapis arvensis L.) were investigated. Weed seeds used in the experiment were collected from agricultural fields in the Sakarya province. Extracts from dried plant parts of faba bean genotypes were prepared and applied to petri dishes containing weed seeds at concentrations of 5% and 10%, with four replications. At the end of the research, it was observed that all faba bean genotypes at all application doses caused a decrease in germination rate (%), root length (cm), and shoot length (cm) parameters in the four weed species tested. The best results were determined as Eresen-87 and Bilecik at 10% concentration. When the activities of fresh and dry extracts of faba bean genotypes was compared, it was determined that dry application had a higher allelopathic effect.