Farklı dozlarda biyokömür (BC) ve kadmiyum (Cd) uygulamalarının mısır bitkisinin verimine ve besin elementleri alımına etkilerinin araştırıldığı bu çalışma, sera koşullarında üç yinelemeli olarak 3 kg kapasiteli saksılarda yürütülmüştür. Araştırmada, kuşburnu çekirdeğinden elde edilen biyokömür (%0 ve %2 w/w) ve 4 farklı Cd dozu (0 mg/kg, 2 mg/kg, 4 mg/kg ve 8 mg/kg) uygulanmıştır. Araştırmada P2088 mısır çeşidi kullanılmış ve ekimden yaklaşık 60 gün sonra hasat işlemi gerçekleştirilmiş ve mısır bitkisinin kuru madde üretimi ile Cd, azot (N), fosfor (P), potasyum (K), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsantrasyonları belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek kuru madde üretimi 27,52 g/saksı ile %2 BC ve 4 mg/kg Cd uygulamasında elde edilmiştir. Bununla birlikte, araştırmada %0 BC uygulamasında artan Cd uygulamasıyla kuru madde üretimi azalırken, %2 BC uygulamasında bütün Cd uygulamaları kontrole oranla kuru madde üretimini arttırmıştır. Mısır bitkisinin N konsantrasyonu en yüksek %2,23 N ile %2 BC ve 0 mg/kg Cd uygulamasında belirlenmişken, en yüksek P ve K konsantrasyonları (%0,39 P ve %2,54 K) %0 BC ve 2 mg/kg Cd ile %2 BC ve 0 mg/kg Cd uygulamalarında tespit edilmiştir.

Türkiye’nin toplam tarım arazisi varlığında yıllar itibariyle azalış meydana gelmesine rağmen ekonomik olarak sulanabilir nitelikte arazilerin üretime kazandırılması sayesinde mısır üretim faaliyetleri Türkiye’de yaygınlaşmıştır. Sulama imkânının olduğu alanlarda mısır; işçilik maliyetlerinin az olması, birim alanda yüksek verim avantajı sağlaması ve ürün pazarının kolaylıkla erişilebilir olması nedeniyle üretim açısından popüler bir üründür. Sulama alanlarının artışına paralel olarak üretimi yaygınlaşan mısır; ekonomik değeri yüksek fakat su tüketim miktarı da yüksek bir üründür. Bu yönüyle çalışmada işletmecilerin tarımsal faaliyetlerin sürdürülebilirliğine, mısırın ekiminden hasadına kadar geçen süreçte karşılaştıkları problemlerin çözümüne, üretim ile ilgili beklentilerine yönelik analizlerin yapılması amaçlanmıştır. Çalışmada mısır üreten tarım işletmecilerinin girdi maliyetleri, depolama olanakları ve su kaynaklarının tüketimine yönelik gelecek endişesi taşıdıkları belirlenmiştir.

Bu çalışma, farklı NaCl konsantrasyonlarının bazı şeker mısır (Zea mays L. sacharata sturt.) çeşitlerinin çimlenme ve erken fide gelişimi üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada Vega F1 (sh2), Merit F1 (su) ve Tanem F1 (su) çeşitlerinin tohumlarına 0 (kontrol), 2, 4, 6, 8 ve 10 dSm -1 konsantrasyonlarında NaCl uygulanmıştır. Tohum ekiminden 5 gün sonra çeşitlerin çimlenme oranı, 12 gün sonra kök uzunluğu, gövde uzunluğu, kök gövde oranı, kök kuru madde oranı, gövde kuru madde oranı, fide gücü indeksi ve tuz toleransı ölçümleri yapılmıştır. Araştırmada incelenen karakterler arasında istatistiki açıdan önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç olarak; farklı tuz konsantrasyonlarına çeşitler tuz oranı artıkça çimlenme oranı ve fide gelişimi özelliklerinin azaldığı tespit edilmiştir. Tanem F1 çeşit çimlenme oranı ve tuz stresine toleransı bakımından en yüksek değerlere sahipken kök ve gövde uzunluğu ve kök gövde oranı bakımından ise en düşük değerlere sahip olduğu tespit edilmiştir. Fide gücü indeksi bakımından ise sırasıyla Vega F1, Tanem F1 ve Merit F1 olduğu belirlenmiştir. Çalışmada yapılan korelasyon sonuçlarına göre, incelenen parametreler arasında istatistiki açıdan pozitif yönde önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Çimlendirme ortamından 2 dSm-1 tuzluluk düzeyine kadar tohum çimlenmesi ve erken fide gelişim parametrelerinin etkilenmezken 2 dSm-1 yüksek düzeylerde ise olumsuz yönde etkilendiği belirlenmiştir. Yetiştiricilik yapılan bölgelerde 2 dSm-1 tuzluluk düzeyine kadar suların, şeker mısır çimlenme ve erken fide gelişim dönemlerinde kullanılabileceği tespit edilmiştir.

Vuralia turcica is endemic to Turkey and currently endangered. Little molecular information is available for this plant. Previous characterization and classification of V. turcica have been based on the DNA sequences of the ITS region. Molecular markers are essential for studying of genotyping and biogeography, but any of each marker is not enough to characterize a plant species in its use alone. In this study, the chloroplast rbcL and trnL regions were amplified in V. turcica using the primers that have been published in the previous studies. Successfully amplified DNA fragments were extracted and commercially sequenced. The partial rbcL and trnL sequences were submitted to the NCBI database (accession number KX164510, KX164511, respectively). Amplified both DNA of two regions of rbcL and trnL were used to construct a phylogenetic tree.

Endojen ve eksojen faktörlere bağlı olan bitki büyüme ve gelişmesi; kuraklık, tuz, yüksek ve düşük sıcaklık derecesi, radyasyon ve ağır metaller gibi abiyotik stres faktörlerinden büyük ölçüde etkilenmektedir. Bitkilerde stresle başa çıkma, olumsuz koşullarda hücre metabolizmasında değişikler yapılması ve savunma mekanizmalarının harekete geçirilmesi ile gerçekleşmektedir. Salisilik asit (SA) bitkilerde bu mekanizmaları harekete geçiren moleküllerden biri olup, özellikle patojen saldırılarına karşı cevap oluşturulmasında etkili olan, içsel bir bitki büyüme düzenleyicisidir. Fenolik bir bileşik olan ve bir bitki hormonu olarak da tanımlanan SA, stres koşulları altında sinyal molekülü olarak görev alarak bitkinin stres koşullarında oluşturduğu cevabı düzenlemekte ve hayatta kalmasını sağlamaktadır. Özellikle eksojen SA uygulamalarının bitkilerde patojenite ile ilişkili genleri aktive ederek hastalıklara direnç sağladığı bilinmektedir. Dışarıdan uygulanan SA’in biyotik stres faktörleri yanında abiyotik stres faktörlerine karşı da bitkinin toleransını artırdığını gösteren çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Eksojen SA uygulamaları domates, biber, mısır ve fasulye gibi farklı bitkilerde uygulanmış ve tuz, yüksek ve düşük sıcaklık, kuraklık ve ağır metal streslerine cevap oluşturmada etkin olduğu belirlenmiştir. Buna karşın bazı çalışmalarda eksojen SA uygulamalarının bazı bitki türlerinde vejetatif ve biyokimyasal içeriklerde inhibe edici özelliğinin bulunduğunun gösterilmesi; SA etkilerinin uygulama dozu, bitki türü ve uygulanma şekline bağlı olarak değişebileceği sonucunu vermektedir.

In this study, DPPH free radical activity, total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS) and oxidative stress index (OSI) of wild edible mushroom Cantharellus cibarius Fr. collected from Antalya (Turkey) province were determined. Ethanol (EtOH), methanol (MeOH) and dichloromethane (DCM) extracts of C. cibarius mushroom were obtained using soxhlet apparatus. TAS, TOS and OSI values were determined by using Rel Assay kits. Free radical scavenging activity was determined using DPPH method. As a result of the studies, TAS value of the mushroom was found as 5.268±0.059 mmol/L, TOS value was 6.380±0.256 μmol/L and OSI value was 0.121±0.005. DPPH free radical activity was determined as EtOH extract 70.52±0.50, MeOH extract 64.34±1.54 and DCM extract 61.72±0.59 in 1 mg/mL extract concentration of mushroom. As a result, edible C. cibarius mushroom could be a natural antioxidant source.

Vitis labrusca L. (İsabella üzümü) dünyada sıkça tüketilen üzüm türleri arasında yer almaktadır. Kuru meyveler, yaş meyvelere oranla son yıllarda özellikle yoğun çalışan ve diyet yapan insanlarca çabuk atıştırma öğünü veya ara öğün olarak sıkça kullanılmaktadır. Bu çalışmada farklı mikrodalga güç seviyelerinde Vitis labrusca L.’nin kurutma karakteristiği incelenmiş, literatürde sıkça kullanılan kurutma modelleri kullanılarak matematiksel modellemesi yapılmış, küresel koordinatlar kullanılarak efektif nem yayılım katsayıları ve aktivasyon enerjisi hesabı yapılmıştır. Vitis labrusca L. 90, 180 ve 360 W güçte sırası ile 20, 6 ve 2 dakikada kurutulmuştur. En iyi kuruma modeli Alibas olarak belirlenmiştir ve R2,  ve hata kareleri ortalaması kare kökü (HKOK) değerleri sırası ile 0,999398 – 0,999715, 0,000182 – 0,000169, 0,010589 – 0,008675 arasında hesaplanmıştır. Kurutma genel olarak azalan hız periyotunda gerçekleşmiştir. Efektif nem yayılım katsayıları 2,11×10-7 ile 6,61×10-8 m2/s arasında aktivasyon enerjisi de 75,464 kW/kg olarak hesaplanmıştır. Enerji tüketim miktarları 90, 180 ve 360 W mikrodalga güç seviyelerinde sırası ile 108, 64,8 ve 43,2 kJ olarak belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Vitis labrusca L., kurutma, modelleme, efektif nem yayılımı, aktivasyon enerjisi.

In this study, Common Sage (Salvia officinalis L.) and Anatolian Sage (Salvia fruticosa Mill.) seeds, which are important medicinal plants, were used as plant material. The seeds of the Salvia genus have dormancy as they have seed husks containing a mucilaginous layer. For this reason, in order to improve the germination and emergence performance of seeds and to increase the quality of seeds, nine pre-sowing treatments (KNO3 application, GA3 application, polymer coating, polymer coating + KNO3, polymer coating + GA3, priming, priming + polymer coating, priming + polymer coating + KNO3, priming + polymer coating + GA3) were applied to the seeds and the effect of applications on germination rate, emergency rate, germination speed and emergency speed were investigated.

Allium scorodoprasum L. subsp. rotundum (L.) STEARN is a medical and aromatic plant which grows naturally in various countries of the world. The purpose of this study was to determine the natural antioxidant content and antioxidant activity of Allium scorodoprasum L. subsp. rotundum (L.) STEARN plant, an Allium subspecies of the Alliaceae family. Plants which grow naturally in 7 different locations of 3 cities (Samsun, Nevşehir and Tokat) of Turkey were used in the study. The purpose of this study was to determine the natural antioxidant content and antioxidant capacity of wild leek plant, an Allium subspecies of the Alliaceae family, which grows in three different cities (Samsun, Nevşehir and Tokat). The material of the study consists of 42 wild leek samples from 7 different locations of Samsun, Tokat and Nevşehir. Some physicochemical characteristics and antioxidant features of both bulbs and leaves of samples were determined separately; allicin, an organosulfur compound, was specified qualitatively and thermal behaviours of the samples were monitored through TGA/DSC analysis. As a result of the analyses conducted, in the bulb and leaf parts of the samples, total phenolic matter values were 254.51-927.81 and 1929.05-19645.24 mg/kg, FRAP was 0.80-5.20 and 14.31-47.83 mM TE/g, DPPH free radical scavenger effect was 0.99-9.02 and 36.61-241.06 µmol TE/g and ascorbic acid content was 29.14-314.01 mg/kg and 200.64-1383.16 mg/kg, respectively. These data reveal that the leaf’s of A. scorodoprasum subsp. rotundum plants are rich in antioxidants. In conclusion, it was found that the antioxidant activity of the plants differs significantly in terms of the parts of the plant and growth location.

Bu çalışmada, tüketicilerin sosyal etki, çevresel duyarlılık ve çevresel bilincinin yeşil ürün satın alma davranışı üzerindeki etkileri incelenmiştir. Bu amaçla Antalya ilinde 384 kişiye yüz yüze anket yöntemi uygulanmıştır. Araştırmada veri analizi, SPSS 22 ve AMOS 20 programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Veriler Cronbach Alpha Katsayısı yöntemi, Normallik testi, Açıklayıcı Faktör Analizi, Doğrulayıcı Faktör Analizi, Yapısal Eşitlik Modeli kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, sosyal etkinin, yeşil ürün satın alma davranışı üzerinde orta düzeyde anlamlı bir etkisi olduğu, çevresel duyarlılık ve çevre bilincinin yeşil ürün satın alma davranışı üzerinde zayıf ve anlamlı bir etkisi olduğu ortaya konulmuştur.