Toxoplasma gondii and Neospora caninum are obligate intracellular protozoan parasites that can affect different warm-blooded species worldwide. In this study, it was aimed to detect T. gondii and N. caninum using PCR method in brain tissues of aborted sheep fetuses. Brain specimens were collected from 50 Morkaraman sheep fetuses that had undergone abortion at various stages of pregnancy, within the lambing seasons of 2023 in Muş. Approximately 1 cm³ of brain tissue from the right cerebral hemisphere was excised and subsequently frozen at -20°C for DNA extraction. DNA extraction and PCR amplification were then performed. As a result of this study, 11 (22%) of 50 brain tissues were positive. All brain samples examined in this study were negative for Neospora caninum. Based on the results of this study, it is possible to say that T. gondii is an important abortion agent in sheep in this region. Although N. caninum was not detected in this study, larger scale studies are recommended. Moreover, this study provides important information to breeders and veterinarians in the field in the evaluation and management of abortion.

The aim of this study is to cover the design-implementation processes of the museum interiors of the museum building in Selçuk University campus, which consists of foyer, temporary and permanent exhibition areas that can realize the aims and functions of the museum in accordance with the culture of the institution to which it is affiliated. Two types of materials were used within the scope of the study. The first type of material is theoretical and visual information based publications, thesis studies, lecture notes, architectural and interior design printed publications and internet resources. The information scanned and analyzed was handled from general to specific. The second material is the analysis of the Selçuk University Museum building located in Selçuk University Alaeddin Keykubat Campus by the authors with the on-site identification stages, interviews with the relevant people, the requirements of the museum foyer, temporary, permanent exhibition areas and existing interior photographs. The method followed in the study is observation and detection. As a result of the researches and observations made by utilizing publications, thesis studies, course notes, architectural and interior architectural printed publications and internet resources on the subject, an identification study was carried out in the existing museum building. As a result of the research, it was stated that the museums within the university campus have an important place in terms of establishing a bond between the public and the university, apart from the educational areas affiliated to the institution.  Apart from education and training structures, from a different perspective, it was mentioned that they are common multi-purpose areas and the positive aspects they add to the institution to which they are affiliated. The interior revisions made in the determined areas of the museum building, the project design process and the implementation phases were mentioned.

Supercritical-CO2 extraction, Soxhlet extraction, and ultrasound-assisted extraction methods were conducted in this study to recover valuable components, specifically phenolic antioxidant compounds, from orange peels. Basic operating parameters such as temperature and pressure, which affect the extraction efficiency of phenolic substances in orange peel with supercritical-CO2, were designed using the central composite design methodology. In the Soxhlet and ultrasound-assisted extraction methods, 2-hour extraction processes were carried out using ethanol at different concentrations (50%, 80% and 100%) as a solvent. Yield comparison was made by performing total phenolic content, antioxidant activity and total flavonoid content analyses in the extracts. The total phenolic content (TPC) in the extracts was determined to be 5034 mg GAE/L for supercritical-CO2 extraction at 61.5°C and 20 MPa. In comparison, Soxhlet extraction yielded a TPC of 1728 mg GAE/L, while the ultrasound-assisted extraction method resulted in a TPC of 4056 mg GAE/L. It was determined that the optimum operating parameters of supercritical-CO2 extraction were 60°C and 26.4 MPa in case all the responses were maximized. The best phenolic recovery was obtained at 100% ethanol in Soxhlet extraction and 80% ethanol in ultrasound-assisted extraction. Although supercritical-CO2 extraction is an environmentally friendly application, the recovery rate of valuable components from raw materials is lower than in Soxhlet extraction and ultrasound-assisted extraction. However, since the volume of the extracts obtained from the supercritical-CO2 extraction is small, the ratio of phenolic compounds is higher.

Animal wastes are not stored correctly and are used haphazardly without control in agricultural lands. As a result, it causes many irreparable environmental pollution, especially water pollution. These wastes, which are described as diffuse pollution, cause pollution of both underground and surface water resources directly or indirectly and even make them unusable. In this research, waste generation as a result of animal breeding in Karaman province, its districts, neighborhoods and villages and the effects of animal wastes on environmental pollution were evaluated with distributed pollutant load calculations. In the study, the number of 1019277 ovine and 81368 bovine in Karaman in 2022 was used. The total nitrogen (TN) produced annually by the animals has been calculated as 1,723.23 tons/year, and the total phosphorus (TP) amount is determined as 124.23 tons/year. Additionally, for large ruminant animals, the annual total amount of dry manure is 130,305.77 tons, and for small ruminant animals, it is 41,984.27 tons. To prevent environmental pollution, these wastes should be stored in closed areas in compliance with standards, and processes such as composting, drying, and biogas production should be applied. By doing so, not only can environmental pollution be mitigated but also economic value can be obtained. The proper management and utilization of these wastes have high economic potential and can contribute to sustainable development, supporting the country’s economy. In addition, this study is a source for researchers working in the field in calculating the pollution load of animal wastes and is thought to be a guide for decision makers and practitioners.

The maize weevil (Sitophilus zeamais Motschulsky) causes significant quantitative and qualitative losses during storage. To identify resistant varieties of maize against this pest, an experiment was conducted in a Completely Randomized Design (CRD) with 11 varieties in free and no-choice conditions. The study measured weight loss, mean bored grain, debris, and weevil numbers at 30, 60, and 90 days. The findings showed that BG13Y-POP, Manakamana-7, and RML-19/RML-6 were the most resistant varieties, with weight loss percentages of 1.99%, 1.47%, and 1.74%, respectively, and final weevil numbers of 104, 72, and 73. Ganesh-2 and ZM-401 were the most susceptible varieties, with weight losses of 7.34% and 6.05%, respectively. The maximum debris weight was found in RML-761/RL-105 (1.98 g), while the minimum was found in Manakamana-7 (0.26 g). The highest number of bored grains was observed in Ganesh-2 (81), while the lowest number was observed in Rampur-4 (51). Similarly, ZM-401 (158) and Ganesh-2 (165) exhibited the highest weevil population, while the lowest count was found in Rampur-4 (72). Overall, using resistant varieties, such as Manakamana-7, BG13Y-POP, and RML-19/RML-6, can be an effective approach for reducing post-harvest losses from weevil infestation.

Bu çalışmada, geleneksel yöntemle üretilmiş zeytin ve elma sirke biyofilmlerindeki bakteriyel popülasyon farklılıkları; türlerinin izolasyonu, bakteriyel 16S rRNA geninin V3 bölgesinin PZR (Polimer Zincir Reaksiyonu) amplifikasyonu ve ardından DGJE (Denatüre Edici Gradyan Jel Elektroforezi) ile PZR DGJE (Polimeraz Zincir Reaksiyonu Denatüre Edici Gradyan Jel Elektroforez) yöntemiyle belirlenerek, DNA dizi analizleriyle tanımlanmıştır. Elde edilen diziler, BLAST (Basic Local Alignment Search Tool = Temel Bölgesel Hizalama Arama Aracı) analizi ile hizalanmıştır. Filogenetik analiz için MEGA X (Molecular Evolutionary Genetics Analysis, X) programı kullanılmıştır. Zeytin sirkesi örneklerinde Komogataeibacter rhaeticus baskın tür olarak, elma sirke örneklerinde ise sirke bakterisi olarak bilinen Komogataeibacter xylinus (Gluconacetobacter) baskın tür olarak tespit edilmiştir. Geleneksel üretim yöntemiyle üretilen sirkelerdeki bakteriyel türlerin tanımlanması ve izolasyonu ile bu bakteriler kültür olarak depolanmıştır.

Sıçanlarda paklitaksel (PTX) kaynaklı akciğer hasarına karşı misoprostol’ün (MP) koruyucu etkilerinin incelendiği bu çalışmada, yirmi bir adet dişi Sprague-Dawley cinsi sıçan kullanıldı. Bu hayvanlardan rastgele bir seçimle Kontrol, PTX ve PTX + MP olmak üzere 3 grup (n=7) oluşturuldu. Kontrol grubuna 1 mL %0,9 NaCl intraperitoneal (i.p.) ve 1 mL %0,9 NaCl oral yolla 6 gün boyunca verildi. PTX ve PTX + MP gruplarına çalışmanın 0., 2., 4. ve 6. günlerinde her sıçana 2 mg/kg PTX i.p. olarak verildi. PTX + MP grubuna ayrıca 6 gün süreyle 0,2 mg/kg/gün MP oral olarak verildi. Doku numuneleri sıçanlardan anestezi altında alındıktan sonra bu numunelerde biyokimyasal ve histopatolojik analizler yapıldı. Yapılan analizlerde PTX grubu sıçanlarda akciğer dokusundaki süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) aktiviteleri ile glutatyon (GSH) düzeyinin azaldığı, malondialdehit (MDA) düzeyinin ise yükseldiği belirlendi. Yapılan histopatolojik incelemelerde ise, PTX grubu sıçanlarda alveol yapısında düzensizlik ve kalınlaşma, perivasküler ödem ve perivasküler alanda inflamatuar hücre infiltrasyonu gibi histopatolojik değişikliklerin şekillendiği tespit edildi. PTX + MP grubunda ise, PTX grubunda tespit edilen patolojik değişikliklerin büyük oranda önlendiği görüldü. Elde edilen bu sonuçlar; PTX’in neden olduğu akciğer hasarının önlenmesinde MP’nin etkili olduğunu göstermekte olup, kanser tedavisinde bu iki ilacın birlikte kullanılmasının faydalı olacağını düşündürmektedir.

Bu çalışmada, topraksız tarım koşullarında farklı tuz stresi ve kalsiyum dozlarının domateste verim ve kalite üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmada üç farklı tuz dozu (2, 4 ve 6 dS/m) ve dört farklı kalsiyum dozu (0, 50, 100 ve 200 ppm) modifiye edilmiş Hoagland besin solüsyonu ile birlikte bitkilere uygulanmıştır. Standart Hoagland çözeltisi 2 dS/m olarak hazırlanmış ve yüksek tuz konsantrasyonları için (4 ve 6 dS/m) NaCl kullanılmıştır. Yüksek tuzluluk (4 ve 6) pazarlanabilir verimde düşüşe neden olurken, yüksek kalsiyum dozları (100 ve 200 ppm) tuzluluğun verim üzerindeki etkisini önemli ölçüde azaltmıştır. En yüksek tuz konsantrasyonunda (6 dS/m) kalsiyumun 100 ppm'den 200 ppm'e yükselmesi pazarlanabilir verimi 122,51 ton/ha'dan 199,74 ton/ha'a çıkarmıştır. Yaprak klorofil içeriği (SPAD) tuz konsantrasyonundan etkilenmezken, artan kalsiyum dozları klorofil içeriğinde artışa neden olmuştur. Özellikle yüksek tuz stresi altında (6 dS/m) kalsiyumun klorofil artışına etkisi daha belirgin olmuştur. Meyvede elektriksel iletkenlik, suda çözünebilir kuru madde miktarı (Brix) ve titre edilebilir asit miktarı tuzluluk arttıkça artarken, pH azalmıştır. Yüksek tuzlulukta kalsiyum arttıkça Brix ve titre edilebilir asit miktarı azalmıştır. Sonuç olarak, besin solüsyonunun tuz konsantrasyonunun yüksek olması pazarlanabilir ve toplam verimde önemli düzeyde düşüşe neden olurken, tuz stresi altında yüksek kalsiyum uygulaması verim kaybını azaltmıştır. Tuz stresi x kalsiyum interaksiyonu meyve kalite parametrelerini önemli düzeyde etkilemiştir.

Boyutları 1-100 nm arasında değişen organik ve inorganik yapılar olan nanoparçacıklar, günlük hayatımızın bir parçası olup, tarım, çevre ve tıp gibi alanlarda büyük ilgi görmektedir. Metal nanoparçacıklar arasında optik, elektriksel ve antimikrobiyal özelliklere sahip olan gümüş nanoparçacıklar (AgNP'ler) en fazla araştırılan ve kullanılan parçacıklardır. Günümüzde ileri gıda teknolojisi uygulamalarında, gıdaların besin içeriğini geliştirmek ve raf ömrünü uzatarak gıda bileşenlerinin veya nihai gıda ürününün stabilitesini artırmak amacıyla nanoparçacık ve nanoparçacık içerikli katkı maddelerinden yararlanılmaktadır. AgNP’ler, benzersiz özellikleri sayesinde patojenik mikrobiyal aktiviteye karşı mücadelede ve gıda endüstrisinde mevcut problemlerin çözümünde lider olarak görülmektedir. AgNP’ler, geniş bir patojenik bakteri spektrumunun yanı sıra antibiyotiğe dirençli bakterilerin antimikrobiyal aktivitelerini yavaşlatma konusunda da güçlü bir etkiye sahiptir. Bu derlemede, gümüş nanoparçacıkların üretiminde kullanılan fiziksel, kimyasal ve biyolojik yöntemler, parçacıkların fonksiyonları ve etki mekanizmaları, gümüş nanoparçacıkların et ve et ürünlerinde ve onların yeni nesil paketleme sistemlerinde koruyucu olarak kullanımı ayrıntılı olarak sunulmaktadır.

Gelişen sanayi faaliyetleri ile birlikte günümüzün en önemli sorunlarından biri haline gelen ağır metal kontaminasyonu tüm canlı organizmalar için ciddi bir tehdittir. Bazı funguslar ağır metallere karşı direnç mekanizmalarına sahiptir ve bu durum iyileştirme süreçleri için sürdürülebilir bir yaklaşım olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmanın amacı ağır metal kontaminasyonunun yüksek oranlarda olduğu alanlardaki dirençli fungal mikrobiyotayı belirleyerek ağır metallerin biyolojik ıslah yaklaşımlarına ışık tutmaktır. Araştırmada yüksek oranda ağır metal kirliliğine sahip Samsun Organize Sanayi Bölgesinden alınan toprak örneklerindeki Cr, Mn, Ni, Cu, Zn, Cd, Pb, As ve V ağır metal oranları ICP-OES ile tespit edilmiştir. Toprak fungal mikrobiyotası ise metagenenomik yeni nesil sekanslama teknolojisi kullanılarak belirlenmiştir. Metagenomik sekanslama için illumina MiSeq teknolojisi, istatistiksel mikrobiyom analizi için QIIME 2 2017,4 kullanılmıştır. Ağır metalle kontamine olmuş çalışma alanında en yüksek oranlarda sırasıyla Mortierella %53,90, Halokirschsteiniothelia %18,01, Rhizopogon %2,74, Cladosporium %,1,88, Aspergillus %1,62 ve Gibberella %1,12 cinsleri tespit edilmiştir. Sonuçlar metal konsantrasyonundaki fazlalığa dirençli taksonların ortamda dominant olduğunu göstermektedir.