Bu çalışmanın amacı Antalya ilinde sahipli kedi ve köpeklerdeki kene ve pire türlerinin yaygınlığını ortaya koymaktır. Kasım 2021 ile Ağustos 2022 tarihleri arasında, Antalya şehri sınırları içinde muayene için özel bir veteriner kliniğine getirilen sahipli 25 kedi ve 38 köpek, kene ve pire varlığı açısından incelendi. Köpeklerin ve kedilerin tüyleri pire tarağı ile taranarak toplanan pireler %70 alkol içeren şişelere toplandı. Kene türleri, ağız parçalarına zarar vermeden uçları küt olan küçük çelik pensler yardımıyla köpek ve kedilerin başlarından kuyruklarına doğru sistematik olarak toplandı. İlgili literatürler kullanılarak pireler ve keneler teşhis edildikten sonra fotoğrafları çekildi. Muayenesi yapılan 38 köpeğin 11 (%28,9)’inin Rhipicephalus sanguineus türü kene ile 3 (%7,9)’ünün R. sanguineus ve Ctenocephalides canis ile, toplamda %36,84 oranında enfeste olduğu tespit edildi. Toplam 25 kedinin 6 (%24)’sının Ctenocephalides felis türü pire ile, 2 (%8)’sinin C. felis ve R. sanguineus ile, toplamda %32 oranında enfeste olduğu görüldü. Pireler ve keneler sadece kedi ve köpekler değil aynı zamanda diğer hayvan ve insanlara birçok hastalığın taşınmasında rol oynadıkları için önemlidirler. Halk sağlığı açısından kedi ve köpeklerdeki ektoparaziter durum gözlenmeli ve kontrol altına alınmalıdır.

Bu çalışmada mısır bitkisi örneği üzerinden bitki koruma makinası seçimi sorununa çok kriterli karar verme yöntemleri ile çözüm aranmaktadır. Belirlenen yedi kriter, üç farklı bitki koruma makinası için Analitik Hiyerarşi Süreci (AHP) değerlendirme formu ile uzmanların görüşlerine sunulmuş ve elde edilen kriter ağırlıklar dikkate alınarak sonuçlar hesaplanmıştır. Literatürden yararlanılarak belirlenen kriterler arasından bitki koruma makinesi seçimi probleminde yöntemin etkililiği (%30) en önemli kriter olmuştur. Çalışmada yer alan diğer kriterlerin önem dereceleri sırasıyla uygulama maliyeti (%23), uygulamanın bitkiye verdiği zarar (%19), uygulama süresi (%11), hava koşulları (%7), arazinin durumu (%7), çevreye zarar (%4) olarak bulunmuştur. Çalışmaya en yaygın pülverizatör çeşitleri olan traktör tahrikli pülverizatörler, sırt pülverizatörleri ve zirai insansız hava araçları gibi bitki koruma makinaları dahil edilmiştir. Mısır üretiminde zararlılar ile mücadele etmek için Mayıs-Haziran aylarında iki defa uygulama yapıldığından ve her uygulamada bitkinin fenolojik evresi farklı olduğundan dolayı çalışmada bu iki uygulama dönemi erken ve geç dönem olarak ele alınmıştır. Erken dönemde bitki koruma makinaları tercih ağırlığı birbirine yakın olup zirai insansız hava aracı için 0,35, traktör tahrikli pülverizatör için 0,34, sırt pülverizatörü için 0,31 olduğu görülmüştür. Geç dönemde yedi kriterin dördünde zirai insansız hava aracı tercih edildiği görülmüştür. Bu kriterler hava koşulları (0,78), yöntemin etkililiği (0,77), uygulama süresi (0,71) ve uygulamanın bitkiye verdiği zarar (0,77) olmuştur. Tüm kriterler birlikte değerlendirildiğinde iki dönem uygulamada da en çok tercih edilen makine zirai insansız hava aracı olmuştur.

Bu çalışma, karma yeme demir dikeni bitkisi (Tribulus terrestris) saponin ekstraktı (DDSE) ilavesinin yumurtacı tavuklarda performans, iç-dış yumurta kalite kriterleri, yumurta kolesterol düzeyleri ve bazı kan serum parametreleri üzerine etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırma grupları ticari yumurtacı karma yemine 0 (kontrol); 1 g DDSE, 2 g DDSE, 4 g DDSE ve 8 g DDSE eklenerek 5 gruptan oluşturulmuştur. Toplam 80 adet yumurtacı tavuk her bir grupta 16 hayvan olacak şekilde gruplara rastgele dağıtılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; kontrol grubu hariç diğer deneme gruplarına göre 1 g DDSE grubunda yumurta sarısı kolesterol değeri düşmüştür. Deneme ortasında 2, 4 ve 8 g DDSE grupları kontrol grubuna göre daha yüksek ak uzunluğu değerleri vermişlerdir. Performans ve kan serumu parametre değerleri bakımından gruplar arasında herhangi bir farklılığa rastlanmamıştır. Sonuç olarak DDSE tavuklarda performans, yumurta kalite kriterleri ve bazı kan parametreleri üzerine etkisi olmadığı tespit edilmiştir.

Toprak toplulaştırması, parçalanmış parsellerin bir araya getirilmesidir. Tarım topraklarının toplulaştırılması veya parçalanmanın korunması toprak yönetim araçlarındandır. Toprak toplulaştırmasının olumlu yönleri ile parçalanmanın sorun olmadığı, yararlı da olabildiğini kanıtlayan çalışmalar bulunmaktadır. Ancak mevcut çalışmalar, toplulaştırmada veya parçalılığın sürdürülmesinde yerele özgü koşulların önceden değerlendirilmesi gerektiğini tavsiye etmektedir. Ayrıca toprak yönetimi araçlarından herhangi birine karar verebilmek veya her ikisine de devam edebilmek için sosyal, ekonomik, kültürel, yasal ve çevresel koşullar arasındaki bağlantıların da değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenle bu çalışmada, tarım topraklarının parçalanma biçimleri, nedenleri ve parçalanmanın olumlu-olumsuz etkileri literatüre dayalı olarak eleştirel ve nesnel bir şekilde incelenmektedir. Amaç, belirli bir alanda herhangi bir toprak toplulaştırma yaklaşımının benimsenmesiyle ilgili koşulları ve bağlantıları belirlemektir.

Tüm dünyada toplumların gelişmesi, aralarında iş birliğinin de gelişmesine yol açmıştır. Bu gelişimin nedeni kolektif eylemin onların büyümesindeki ana faktör olmasıydı. Bu bağlamda geçmişten günümüze konumları, pazarlık güçleri, insanlar arasında malların daha verimli dağıtımına büyük ölçüde katkı sağlayarak, iş birliğinin geliştirilmesine aracı olmuştur. Yıllar içinde belirli kurallar çerçevesinde belirli amaçları hedefleyen tüm dünya ülkelerine yayılan, birçok iş birliği ve yardımlaşma modelleri ortaya çıkmıştır. Kooperatifler bu iş birliği modellerinden biridir. Bu çalışma Yunanistan’ın ulusal tarım kooperatif mevzuatının en dikkate değer özelliklerine kısa bir genel bakış sunmayı ve kooperatif mevzuatının iyileştirilmesine yönelik önerilerde bulunmayı amaçlamaktadır.

This study investigates the impact of varying planting densities on cotton plants’ morphological traits and yield. As planting density increases, there is a reduction in monopodial and sympodial branches, resulting in a more compact plant structure. The study highlights the highest yield achieved with specific planting densities, endorsing the viability of both holl and row planting methods. It suggests adopting narrow or ultra-narrow row systems to enhance yield and economize input costs. The study was conducted in 2017 at the experimental field of Aydın Adnan Menderes University in the Faculty of Agriculture’s Department of Field Crops. The material used in this study was the widely cultivated cotton variety “Gloria” in the Aegean region. The investigation was conducted using a randomized block design with 4 replications. In evaluating cotton yield and related parameters, it was observed that D1 and D2 (14.285 plants/da) achieved the highest yield concerning plant density, emphasizing the viability of both holl and row planting methods. The study concluded that augmenting the number of plants within a specific area of production significantly contributes to higher seed cotton yields. To enhance yield and economize cotton input costs, the adoption of a narrow or ultra-narrow row production system is suggested as an alternative strategy to conventional methods.

The aim of the study was to investigate the effect of submerged fermentation with Lactobacillus spp. on the nutritional composition of Agaricus bisporus cap and stem. Fresh A. bisporus was provided, and the cap and stem parts were separated and cut into small pieces. Afterward, distilled water (400 ml) and urea (8.4 g) were added to the mushroom parts (100 g) and placed in different fermentation flasks. The fermentation flasks containing mushroom caps or stems were divided into two groups, and the pH levels of the fermentation medium were adjusted to 6 and 7. Fermentation flasks were autoclaved at 121°C for 15 minutes and Lactobacillus spp. was inoculated to each flask at 1 ml (108 CFU/ml). A positive control group was formed by allocating one uninoculated flask for each replicate of each pH value. Fermentation flasks were incubated for 48 hours at 30°C. After fermentation, fermented and inoculated mushroom cap and stem were analyzed to determine the crude protein, ash content, Lactobacillus spp. count and pH value. Lactobacillus spp. count was higher (P=0.028) in the pH 6 group of mushroom cap and tended to be higher (P=0.078) in the pH 6 group of mushroom stems compared with the pH 7 group. Submerged fermentation decreased (P<0.001) the ash content of the mushroom cap and stem in both pH values except the cap with pH 7 compared with the uninoculated mushroom. Similarly, the fermented mushroom cap and stem had lower (P<0.01) final pH values in both initial pH values. Lactobacillus spp. increased (P<0.001) the crude protein content of the mushroom cap with pH 6 but did not alter the crude protein content with pH 7. Besides, submerged fermentation decreased (P<0.001) the crude protein content of mushroom stem with both pH values. The results indicate that submerged fermentation using Lactobacillus spp. can be used to improve the nutritional composition of mushroom caps with pH 6.

The purpose of the present study was to determine the effects of inclusion of an organic acid and surfactant (OS) combination on moisture optimization and energy sparing in the production of pelleted compound feeds for dairy and beef cattle. The trial was carried out in two independent private commercial feed factories (factories A and B) producing cattle feed in pellet form. Each factory produced 21 tons of commercial cattle feed (7 batches; 3 tons per batch); factory A, a dairy feed containing 2620 kcal/kg metabolizable energy (ME) with 18.90% crude protein (CP); and factory B, a fattening feed containing 2550 kcal/kg ME with 13.00% CP. Batches for the treatment groups were prepared by adding 0.5, 1.0 and 1.5 kg/ton of OS (Fylax flow) respectively to these basal feeds in the mixer. The moisture retention capacity during pelleting process of all three OS supplemented feeds increased in comparison to the basal feed, whilst moisture content of the finished feeds and energy consumed for production decreased significantly. It was observed that increasing the OS supplementation to 1.5 kg could further increase the moisture retention capacity and moisture content in pellet production compared to the feeds supplemented with 0.5 and 1.0 kg OS, due to the lower power rating of the equipment. It has thus been concluded that adding 0.5, 1.0 and 1.5 kg of OS to commercial compound feeds for dairy resulted in a profitable production with good moisture optimization and energy savings during pelleting.

Crop yield is largely influenced by the seedling quality and establishment. Seedling density is an important factor that plays a vital role in producing quality seedlings. Seedling growth characteristics of cabbage cv. kf-65 was evaluated at four inter row and intra row spacing: 0.5cm×1.0cm, 1.0cm×1.0cm, 1.5cm×1.5cm, and 2.0cm×2.0cm in the field of Institute of Agriculture and Animal Science, Lamjung Campus during September-October, 2018. Seed germination was 96% under a partially controlled germinator in the lab whereas mean germination in the field was found to be 62%. Treatments were laid out in Randomized Complete Block Design with five replications. Data was collected after 23 days using the destructive sampling method. Plant height, leaf number, leaf area, fresh shoot and root weight and % dry matter was recorded from five samples from each replication of every treatment. Plant population had a significant effect on plant leaf area, fresh shoot and root weight and % dry weight. The 2.0cm×2.0cm spacing had significantly higher leaf area (25.3cm2), fresh shoot (1.33g) and root weight (0.06g). Dry weight % (23%) was significantly higher for 1.5cm×1.5cm spacing. The result indicates that wider spacing (≥ 2cm) was found to be favourable to obtaining robust and quality seedlings.

This study conducted in Gasabo District, Nyacyonga marshland aimed to investigate the effect of water hyacinth (Eichhornia crassipes) organic fertilizer on the vegetative growth of the Royal Chantenay variety of carrot (Daucus carota). The experiment was conducted using a randomized complete block design (RCBD) with three replications. Four treatments were applied: T1 (control, no fertilizer), T2 (NPK 17-17-17), T3 (25% water hyacinth organic fertilizer + 75% NPK 17-17-17), and T4 (50% water hyacinth organic fertilizer + 50% NPK 17-17-17). The growth parameters assessed included plant height, leaf number, and root diameter. Results showed that the application of water hyacinth organic fertilizer significantly influenced the vegetative growth of Royal Chantenay carrot plants. T3 and T4 treatments enhanced plant height, leaf number, and root diameter compared to the control (T1) and NPK 17-17-17 (T2). The highest vegetative growth parameters were observed in T4, indicating that a higher concentration of water hyacinth organic fertilizer positively affected the growth of carrot plants. The findings suggest that water hyacinth organic fertilizer can be a viable alternative to chemical fertilizers in promoting the vegetative growth of Royal Chantenay carrot plants. The utilization of water hyacinth as an organic fertilizer can contribute to sustainable agricultural practices by reducing dependence on synthetic inputs.