The green peach aphid, Myzus persicae (Sulzer, 1776) (Hemiptera: Aphididae), has a broad host range including pepper plants and causes significant economic losses worldwide. The effectiveness of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) in inducing plant immunity against pests has recently been tested on various plant insect pests. This study aims to investigate the impact of AMF colonization on the demographic characteristics of M. persicae feeding on the Demre type pepper cultivar. AMF (Glomus spp.) was ensured to colonize the pepper plant roots and the experiments were carried out in the climate room with plant growth LEDs under 25 ± 2 °C, 65 ± 5 RH and 16:8 light:dark conditions. As a result of daily counts, raw data on the aphid biology were analyzed in the Two-sex MSChart program. The findings indicated that AMF application did not result in any statistically significant differences in the biological and life table parameters of M. persicae. Furthermore, similar results were obtained when the results were compared with the control in the 45-day population simulation. Determining the AMF-plant-insect interactions with different plant species and insect species will make a significant contribution to increasing the success of biological control and preserving the natural balance.

The availability of high-yielding varieties adapted to diverse agro-ecologies and production systems, preferred by farmers and consumers, is the key factor limiting productivity. Farmers access seeds of different quality levels from various seed systems. Studies on seed systems and rates in relation to yield and yield traits of bread wheat varieties under irrigation are limited. Therefore, an experiment was conducted in 2021 in Northwestern Ethiopia to improve the productivity of bread wheat (Triticum aestivum L.) varieties through suitable seed rates and systems under irrigation. The experiment was conducted using a randomized complete block design in a factorial arrangement of two varieties (Kakaba and Ogolcho), three seed systems (formal, intermediate and informal), and three seed rates (125, 150, and 175 kg ha-1) in three replications. SAS software was used for analysis. The results showed that the seed system and variety interaction had a significant effect (P < 0.05) on productive tiller numbers, days to 50% heading, kernel numbers per spike, and plant height. Additionally, the productive tiller numbers and days to 50% heading were significantly (P < 0.05) influenced by the interaction of variety with seed rate. However, the main effects of seed system, seed rate, and variety alone had a significant (P < 0.05) impact on physiological maturity, 1000-seed weight, kernel length, grain yield, biomass yield, and harvest index. The highest grain yields were obtained from the following main factors: seed system (intermediate (4.52 t ha-1); seed rate (150 kg ha-1 (4.71 t ha-1)); and variety (Kakaba (4.47 t ha-1)), which exceeded the average yield in irrigation (4.4 t ha-1). It is necessary to conduct experiments involving a greater number of seed rates and varieties over multiple cropping seasons and locations and sowing dates to strengthen the results.

This study aimed to determine the effects of the addition of different doses of Lactobacillus brevis to oat silage on the physical and chemical properties, aerobic stability, in vitro organic matter digestibility, and energy value of the silage.  In the study, the treatment groups were oat control (OC), 1x106 (Lb6), 1x108 (Lb8) and 1x109 cfu/kg dry matter (Lb9) L. brevis inoculated oats. Inoculation of L. brevis into oat silage increased the number of lactic acid bacteria and decreased the pH of the silage at the time of opening. This inoculation decreased the organic matter, acid detergent fiber and neutral detergent fiber contents of the silages at opening compared to those of OC, while increasing the dry matter and crude protein contents. The L. brevis inoculation into oat silage decreased the pH values and yeast counts on the fifth day after opening the silages compared to OC, without affecting the amount of CO2 production and mold count. The inoculation did not affect the in vitro organic matter digestibility and metabolizable energy value of silage; but increased the net energy lactation value compared to OC. When the L. brevis doses are evaluated independently, it can be said that 1*108 and 1*109 cfu/kg DM doses contributed more effectively to oat silage, so any of these doses can be preferred.

Phosphorus is essential for plant growth, but mishandling phosphorus-rich waste can harm the environment. This study assessed inorganic phosphorus from fruit and vegetable dumpsite soils and its relation to soil properties. Fifteen (15) soil samples were collected and homogenized into five (5) representative samples each from the dumpsites at depths of 0-15cm, 15-30cm, and 30-60cm and were analyzed for calcium-bound phosphorus (Ca-P), reductant soluble phosphorus (RS-P), Fe-bound Phosphorus (Fe-P), aluminium-bound phosphorus (Al-P), and Soluble/loosely bound P. The data obtained was analyzed using the student’s t-test to compare the different fractions in fruit and vegetable dumpsite soils. The results showed no significant differences between fruit and vegetable dumpsite soils in all the inorganic P fractions. However, vegetable dumpsite soils recorded higher soluble P, Al-P, Fe-P, RS-P, and Ca-P levels of 11.65, 36.29, 41.95, 40.75, and 41.35 mg/kg, respectively. These values were not significantly different from 9.75, 34.01, 39.28, 37.11 and 41.03 mg/kg recorded by fruit dumpsite soil for soluble P, Al-P, Fe-P, RS-P and Ca-P respectively. Results also revealed that reductant soluble P, Calcium bound P, and Na+ with an R2 value of 0.88 had a combined significant influence on the concentration of soluble P. However, the concentration of the inorganic P fractions for vegetable dumpsite soil is in the order; Fe-P> Ca-P>RS-P>Al-P>soluble P, while that of fruit dumpsite soil is in the order; Ca-P>Fe-P> RS-P>Al-P>soluble P. Soluble phosphorus significantly impacts eutrophication due to its rapid release into water. However, low levels of soluble P in fruit and vegetable dumpsite soils are not a major concern. In vegetable dumpsite soil, Fe-P would pose a greater threat during anoxic events while, in fruit dumpsite soil, Ca-P would contribute more to eutrophication due to its high concentration in this soil, especially in alkaline conditions.

Türkiye’de etlik piliç ebeveyn ıslah çalışmaları 2015 yılında saf hatlar kullanılarak yeniden başlatılmıştır. Bu çalışmalarda A1 ve A2 ana hatları ile B1 ve B2 baba hatlarında seleksiyon ve melezleme çalışmaları ile ebeveyn üretimi gerçekleştirilmiştir.  Ebeveyn ve hibritlerin verim özelliklerinin ortaya koyulmasıyla, materyal 2020 yılında “Anadolu-T” ismi ile tescil edilmiştir. Saf hatlarda 2016 yılında uygulanan ıslah programına göre büyütme döneminde; canlı ağırlık (CA), canlı ağırlık artışı (CAA), 49-63 günlük yemden yararlanma oranı (YYO), 49. gün göğüs alanı (GA) ile kanat tüylenme hızına ait kalıtımın korunması gibi özelliklere göre seleksiyon yapılmıştır. Yumurtlama döneminde ise; ana hatlarında yumurta verimi (YV), baba hatlarında ise döllülük oranı yönünden seleksiyona devam edilmiştir. Böylece farklı özelliklere sahip saf hatların hem ticari damızlık hem de ticari etlik piliç performansları geliştirilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmada, uygulanan ıslah programına göre 2017-2022 yılları arasında saf hatlardan elde edilen bazı veriler değerlendirilmiştir. 40 haftalık yaşta üretilen kuluçkalık yumurta veriminin kabul edilebilir düzeyde olduğu görülmüştür. Hem ana hem de baba hatlarında CA, YYO ve GA gibi özelliklerde saf hatlarda ilerleme sağlandığı görülmektedir. Ticari firmalardan damızlık satın alarak üretim yapan Türkiye açısından, mevcut saf hatlar önemli bir kapasite sağlayacak düzeydedir. Uygun çoğaltma ve dağıtımla ülkemiz etlik piliç damızlık ihtiyacının %10-15’inin bu materyalle karşılanması mümkündür. Özel sektör ile yapılan paylaşımda damızlıkların verim özellikleri kabul edilebilir düzeyde bulunmuş, 5 haftalık etlik piliç performansları da ticari etlik piliçlerle benzerlik göstermiştir.

Bu çalışmada aydınlatma veriminin en yüksek olduğu spektrum olan soğuk beyaz ve tam spektrum ışık kullanılarak farklı ışık şiddetleri ve sürelerinin geniş yeşil ve kırmızı yapraklı fesleğen bitkilerinin (Ocimum basilicum) gelişimi ve verimi üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Toplamda 13,5 m2 lik alanda gerçekleştirilen çalışmada, 27 ayrı, 0,5’ er m2’ lik deneme parsellerinde farklı yapay aydınlatma şiddeti ve süreleri uygulanarak azot denge indisi (NBI) ve hasat sonrasında elde edilen verim değerlerinin arasındaki ilişkiler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Çalışmada aydınlatma şiddeti faktörünün (AŞF) üç seviyesi, fotosentetik foton akı yoğunluğu (PPFD) olarak sırasıyla, 165,6 µmol m-2 s-1, 248,4 µmol m-2 s-1 ve 331,2 µmol m-2 s-1 ile aydınlatma süresi faktörünün (ASF) üç seviyesi (12-16-20 saat gün-1) denenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre geniş yeşil yapraklı fesleğen bitkisi için 331,2 µmol s-1 aydınlatma şiddeti faktörü ve 20 saat gün-1 aydınlatma süresi faktörlerinde, geniş kırmızı yapraklı fesleğen bitkisi içinse 331,2 µmol s-1 aydınlatma şiddeti faktörü ve 12 saat gün-1 aydınlatma süresi faktörlerinde en yüksek verim değerleri elde edilmiştir.

Sarımsak gerek lezzeti, gerekse sağlığa faydaları sebebiyle geniş kullanım alanı bulmaktadır. Dünyada ve Türkiye’de sarımsak üretimi ve tüketimi artmaktadır. Kuru baş sarımsak olarak tüketimi yaygın olmakla beraber toz, cips, püre, ekstrat, tablet, sos, yağ şeklinde de kullanılmaktadır. Yemeklere doğrudan katılması dışında sarımsak, sucuk, çemen, pastırma, baharat, konserve, salamura, turşu, yoğurt, salça ve benzeri gibi ürünlerin yapımında da kullanılabilmektedir. Türkiye sarımsak üretiminin yaklaşık %20 sini karşılayan Kastamonu ilinde, sarımsak bir numaralı tarımsal üretimdir. Coğrafi işaretli Taşköprü sarımsağı Kastamonu’yu çağrıştıran ilk üründür. Binlerce aile geçimini sarımsak üretimi ile sağlamaktadır ve yoğun işgücü gereksinimine ihtiyaç duymaktadır. Kastamonu’da üretilen sarımsağın büyük bölümü el bağı şeklinde pazarlarda tüketiciye ulaşmaktadır. Bunun dışında marketlerde yer alan filelenmiş sarımsak, başta sucuk-pastırma-turşu-gıda sektörlerinde kullanıma sunulan soyulmuş sarımsak, püre, siyah sarımsak gibi katma değeri yüksek ürünler de Kastamonu’daki tesislerde işlenip yurt geneline pazarlanmaktadır. Bu çalışmada Kastamonu’daki sarımsak sanayisini oluşturan tesislerin durumları incelenmiş, sorunları tespit edilip, çözüm önerileri geliştirilmeye çalışılmıştır. Taşköprü sarımsağının geleceği, Kastamonu’daki sarımsak sanayisinin gelişmesine bağlıdır. Sektöre destek olunmalı, katma değeri yüksek ürünler geliştirilerek dış pazarlara açılım sağlanmalıdır.

Bu çalışmada beç tavuklarına kapalı yetiştirme şartlarında uygulanan çevresel zenginleştirmenin besi performansı, kesim ve et kalite özellikleri ile bazı davranış özelliklerine etkilerinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Çalışma, Yozgat Bozok Üniversitesi BOZOKTUAM Yerköy Hayvancılık işletmesinde yürütülmüş olup, hayvan materyalini 200 adet günlük yaşta beç tavuğu oluşturmuştur. Bu çalışmada, çevresel zenginleştirme uygulanan ve uygulanmayan iki farklı muamele grubu oluşturulmuştur. Beç tavukları her iki muamele grubunda da 5 tekerrürlü olarak altlıklı yer sisteminde yetiştirilmiştir. Çevresel zenginleştirme grubunda tüneme tahtaları, taş materyalleri ve yeşillik yemliği objeleri yer almıştır. Beç tavukları kuluçkadan çıkıştan sonra muamele gruplarına rastgele dağıtılmış ve 13 haftalık kesim yaşına kadar aynı kümes ortamında büyütülmüştür. Çevresel zenginleştirme uygulanan grupta daha düşük kesim ağırlığı gerçekleşmiş ve yemden yararlanma oranı 10 ve 12 haftalık yaşta kontrol grubunda daha iyi bulunmuştur. Kesim ağırlığı ve sıcak karkas ağırlığı çevresel zenginleştirme uygulanan grupta daha düşük bulunmuştur. Çevresel zenginleştirme uygulanan beç tavuklarında daha yüksek eşinme, koşma, yem yeme ve su içme, kabarma ve kanat çırpma ile tüy temizleme davranışı gözlenmiştir. Tüy gagalama davranışı ve yatma davranışı ise çevresel zenginleştirme uygulanmayan (kontrol grubu) beç tavuklarında daha yüksek bulunmuştur. Bu çalışma kapalı ortamda yetiştirilen beç tavuklarında çevresel zenginleştirme uygulamalarının genel performans, karkas ve et kalite özelliklerinde önemli bir değişime neden olmadan doğal davranışların sergilenme düzeyini artırarak daha yüksek bir refaha katkı sağlayabileceğini ortaya koymuştur.

This study deals with an information system developed to effectively manage and optimize the maintenance processes of the urban furniture used in Tayfun Gürsoy Park located in Altınordu district of Ordu province. Within the framework of the study, Geographic Information System (GIS) was used to make an inventory of the equipments in the coastal parks, to determine their location and to monitor their condition. GIS was used to collect and analyze the location data of the equipments, allowing for more efficient planning of maintenance and management processes. The results of the study show that it will increase the efficiency of the maintenance and management processes of the equipments in the coastal parks and will provide savings in the use of resources.

The escalating global population, diminishing agricultural lands, and the overarching global climate crisis are significantly impacting pepper cultivation. These challenges exacerbate the vulnerability of pepper plants to various biotic and abiotic factors, particularly viral diseases, resulting in diminished yield and quality. Cucumber mosaic virus (CMV), a notable concern for peppers in the Solanaceae family, is causing substantial quality and yield losses, with no effective chemical control methods currently available. This study focuses on exploring the genetic structure of CMV isolates obtained from pepper production areas in Kilis province and comparing these regions through the High-Resolution Melting (HRM) method. CMV isolates, cultivated in tobacco plants, have their partial coat protein sequences compared with those of other CMV isolates registered in the gene bank. The nucleotide sequences of identified CMV isolates are phylogenetically grouped and compared using an HRM graph. The HRM graph effectively distinguishes Kilis 3 and Kilis 4 isolates, clustered similarly to sequence patterns, from other isolates. The study highlights the utility of HRM analyses in identifying differences between isolates before determining sequence patterns. In the gene bank comparison, Kilis CMV isolates distinguished from others. Similarities were observed with isolates from Iran's Balsam (Impatiens balsamina - LC066478), Türkiye's Radish (Raphanus sativus - LC0665051), and Wild Turnip (Rapistrum rugosum - LC066514, LC066511, LC066517). The study found that Kilis 7 CMV isolate, transferred mechanically to 24 different pepper genotypes (C. annuum) from the local population, revealed susceptibility to CMV in the 24 lines developed from the Elbeyli population in Kilis province.