Struktura zachwaszczenia i produkcyjność biomasy pszenicy ozimej oraz chwastów w zależności od systemu następstwa roślin i sposobu pielęgnacji
2009
CEZARY KWIATKOWSKI
Doświadczenie polowe z uprawą pszenicy ozimej prowadzono w latach 2002–2005 w warunkach gleb lessowych środkowej Lubelszczyzny. W badaniach uwzględniono dwa systemy następstwa roślin (monokulturę i płodozmian). Drugi czynnik stanowiły sposoby pielęgnacji (intensywny i oszczędny). Intensywna pielęgnacja polegała na stosowaniu pełnej zalecanej dawki nawozów mineralnych NPK oraz herbicydów, fungicydu, insektycydu i antywylegacza. Oszczędna pielęgnacja sprowadzała się do zmniejszonego o połowę nawożenia mineralnego oraz aplikacji 1/2 dawki herbicydów i fungicydu. Określano wpływ powyższych czynników na zachwaszczenie pszenicy ozimej i produkcję biomasy zboża oraz wzajemne relacje między fitomasą komponentów łanu. Eksperyment dowiódł, że 4-letnia monokultura pszenicy ozimej powoduje istotny wzrost zachwaszczenia w porównaniu z płodozmianem. Nadto monokultura, a także oszczędna pielęgnacja sprzyjały kompensacji niektórych gatunków chwastów, zwłaszcza Stellaria media i Matricaria maritima ssp. inodora. Całkowita produkcyjność agrocenozy pszenicy ozimej w monokulturze była podobna jak w płodozmianie. Uprawa w monokulturze powodowała jednak istotne zmniejszenie fitomasy pszenicy i kilkakrotny wzrost udziału chwastów w ogólnej biomasie roślin. Wprowadzenie intensywnej pielęgnacji jeszcze wyraźniej różnicowało relacje między biomasą pszenicy i chwastów, radykalnie ograniczając procentowy udział flory zachwaszczającej. Oszczędna pielęgnacja miała mniejszy wpływ na redukcję liczby oraz masy chwastów w łanie i nie kompensowała negatywnych skutków uprawy pszenicy ozimej w monokulturze.
Show more [+] Less [-]AGROVOC Keywords
Bibliographic information
This bibliographic record has been provided by Directory of Open Access Journals