Peanut allergens adversely affect the health and quality of life of millions of consumers worldwide. The seeds of the peanut plant (Arachis hypogaea L.) contain a number of allergens that trigger the production of specific IgE antibodies in allergy-prone individuals. Currently, 18 proteins found in peanuts are accepted as allergens. These allergens are named from Ara h 1 to Ara h 18. Ara h 2, Ara h 6 and Ara h 7 are from albumin, Ara h 1 and Ara h 3 are from globülin. Ara h is the abbreviation of Arachis hypogaea, the Latin name for peanut. A peanut allergy is a reaction that occurs shortly after eating to peanuts or peanut products. It has various symptoms that can go up to swelling of the tongue, itching of the palate, itching and burning in the throat, itching in the eyes and nose, nausea, vomiting, abdominal pain, shortness of breath, wheezing, bruising, chest pain, hives, low blood pressure and shock. In this review, the properties of peanut allergens and the methods of reducing the allergen effect will be reviewed.

Fire blight disease caused by Erwinia amylovora can infect almost 140 plants of the Rosaceae family and poses a great threat to pome fruits growing all over the world. It needs amylovoran and Type III secretion systems (T3SS) to cause disease in host plants. AmsB, AmsD, AmsE, AmsF, AmsG, AmsJ, AmsI and AmsK proteins are involved in the binding of different galactose, glucuronic acid and pyruvyl subunits to the lipid carrier to form an amylovoran unit. T3SS proteins secreted by E. amylovora are HrpA HrpN, HrpW, AvrRpt2EA, HopC1 and DspA/E. DspA/E, the sole effector of E. amylovora, is secreted by during the formation of pilus T3SS. The chaperone protein of E. amylovora is DsB/F, which is in the IA class. EopB (outer membrane protein) has been characterized as one of the secretory proteins of E. amylovora. In addition to the harpins, the pathogenicity protein DspE and OrfB proteins are secreted via the Hrp-secretory system of E. amylovora. E. amylovora forms a Hrp pilus, which is produced by the structural protein HrpA. Genes encoding antimicrobial proteins cloned and expressed in apples and pears for impart resistance to the pathogen, attacin E are cecropins and lysozymes. The expression of PR2, PR5 and PR8 proteins is increased with E. amylovora infection in apple. Again, the HIPM protein in apples interacts with the E. amylovora HrpN protein, and the HIPM protein is found in higher amounts in flowers than leaves and shoots. In addition, four apple proteins (DIPMs) that interact with E. amylovora effector protein DspA/E have an effective role in endurance. In order to understand the interaction between the plant and the pathogen, it will be possible to understand the proteins that recognize the pathogen in the host, as well as the signal system and plant defense mechanism resulting from the infection. In this study, the roles of proteins associated with pathogenesis as a result of infection of E. amylovora in apples were tried to be revealed.

In this study, it was aimed to investigate the quality characteristics of different dry beans (Önceler 98, Göynük 98, Yunus 90, Topçu, Aras 98, Alberto, Bermaz, Noyanbey 98, Akman 98, Göksün, Karacaşehir 98) cultivars. The research, which was planned to be 20 plants per square meter and 4 repetitions, was conducted in Eastern Anatolia (Elazig) between May and September in 2017. The grain number per plant, grain weight per the plant, 100 grain weight, protein, starch and oil ratios of bean varieties were examined. At the end of the study, the number of grains per plant, grain weight of plant, 100 grain weight, protein, starch and fat ratio of beans varieties was between 25.45-159.85 piece, 19.00-51.15 g, 21.18-49.62 g, 24.65-28.24%, 40.80-46.31% 1.02-1.77% respectively. The highest values were determined for protein ratio (%) on Noyan Bey 98 cultivar and for grain weight of plant, starch ratio, fat ratio (%) on Göynük 98 cultivar among bean varieties.

Microalgae can be regarded as an alternative and promising ingredient for food fortification or enrichment. Due to their nutritional composition, especially protein-high composition, they considered as a sustainable protein source for food. The aim of this work was to evaluate the Arthrospira platensis (Spirulina) dry biomass which is knowns as the greater protein and amino acid source in blue-green microalga, as innovative ingredient for newly formulated and produced biscuits and chocolates, for baby and children diets. All samples with Spirulina biomass showed significantly higher protein and amino acid content.

Bu çalışmada, Tarm-92 iki sıralı arpa çeşidi tohumlarına uygulanan farklı dozlarda gama ışınının (200, 300, 400 ve 500 Gy) M2 bitkilerinde bazı tarımsal özellikler üzerine etkisi incelenmiştir. Araştırma Isparta’da 2016-2017 vejetasyon döneminde yürütülmüştür. M1 generasyonunda, her dozda başak ve bitki görünümüne göre normal ve anormal bitkiler ayrı hasat edilerek 9 farklı [200, 200 A, 300, 300 A, 400, 400 A, 400 A (çift başak oluşumu ve başakta dallanma eğilimi gösteren bitkiler Ç.B.) 500 ve 500 A gray] grup oluşturulmuştur. M2 generasyonunda kontrol (ışın uygulanmamış) ile toplam 10 parsel yer almıştır. Araştırma sonucunda gama ışını uygulaması bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, kavuz oranı ve protein içeriği üzerine istatistiksel olarak önemli etkisi belirlenmiştir. Gama ışını uygulaması bin tane ve hektolitre ağırlığını önemli seviyede azaltmış, kavuz oranı ve protein oranını arttırmıştır. Araştırmada her gruptaki tüm bitkilerde bitki boyu, başak uzunluğu, başakta tane sayısı ve başakta tane ağırlığı özellikleri tek bitki üzerinde incelenmiş diskriminant analizi yapılmış ve gruplar arasındaki uzaklık sonuçları belirlenmiştir. M2 generasyonuda incelenen özellikler yönünden kontrole benzeyen bitki oranı 400 Gy %7,83, 200 Gy %10, 300 Gy %19,60 ve 500 Gy %22,22 olarak hesaplanmıştır. Doğrusal ayırma fonksiyonlarını içeren katsayılar incelendiğinde en etkin özelliğin başak uzunluğu olduğu belirlenmiştir.

The study was carried out to examine the effect of varied levels of dietary monosodium glutamate on acetylcholinesterase, specific acetylcholinesterase and total protein concentrations in the brain regions of broiler chickens. Three hundred (300) day – old unsexed Abor – acre chickens were randomly assigned to diets: A, B, C, D, E and F containing 0.00, 0.25, 0.50, 0.75, 1.00 and 1.25 g/kg MSG respectively. Each treatment was replicated 5 times with 10 birds per replicate. The birds were fed ad – libitum and provided with clean water for 8 weeks (56 days) after which 2 birds per replicates were slaughtered. The brains were removed, dissected into different regions comprising of the olfactory lobe, pineal body, optic lobe, cerebellum and the medulla oblongata. The different parts of the brain were homogenized to determine the acetylcholinesterase and total protein which were also used in the assessment of the specific acetylcholinesterase of the brain. No significant differences were observed in the acetylcholinesterase activity of the olfactory lobe, pineal body, optic lobe, cerebellum except for the medulla. Likewise, the dietary monosodium glutamate did not influence the activities of the total protein and specific acetylcholinesterase of the olfactory lobe portion of the brain. The dietary monosodium glutamate exerted significant effects on the total protein of other brain parts studied and which invariably resulted in significant changes in the specific acetylcholinesterase of the optic lobe, cerebellum and medulla except for the optic lobe. This study revealed that monosodium glutamate added to broilers diet above 0.75 g/kg significantly altered the concentration of the brain acetylcholinesterase, total protein and specific acetylcholinesterase thereby impaired brain functions.

Pestil; Türkiye’ de genellikle kış aylarında tüketilmek üzere, dut, üzüm, kayısı, erik gibi birçok meyveden elde edilebilen vitamin ve mineral içeriği yüksek bir gıdadır. Yapılan bu çalışmada pestilin üretiminde kullanılan buğday nişastasının farklı oranlarda keçiboynuzu unu ile ikame edilmesi sonucunda elde edilen geleneksel ürünün protein içeriği ve dolayısıyla fonksiyonelliğinin artırılması amaçlanmaktadır. Bunun için dut ve hurma pestilleri, %25-%50-%75 oranlarında keçiboynuzu unu ile ikame edilerek üretilmiştir. Pestillerin kimyasal kompozisyonları (nem, kül, yağ, protein, toplam karbonhidrat), enerji değerleri, kalınlık değerleri, pH, titrasyon asitliği, HMF içerikleri, renk özellikleri (L*, a*, b*), mineral içerikleri (Ca, Fe, K, Mg, Na, Zn, P) ve duyusal analizleri gerçekleştirilerek ürünlerin besinsel özellikleri ortaya konulmuştur ve analiz sonuçları tek yönlü varyans analizinden yararlanılarak istatiksel açıdan değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucunda keçiboynuzu unu ile ikame edilen pestillerin makro besin ögelerinde belirgin bir artış meydana geldiği ve dolayısıyla ürünün besleyici değerinin arttığı tespit edilmiştir. Ayrıca %25 oranında keçiboynuzu unu ikameli dut ve hurma pestillerinin duyusal açıdan renk, görünüş ve tat-koku özellikleri değerlendirildiğinde en çok beğenilen pestil örneği olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada; Trakya Bölgesi iç sularından (Bahçedere Çayı, Tekirdağ, Türkiye) izole edilen, moleküler taksonomi yöntemleri ile tanımlaması yapılan KF470792 Kabul No’lu Desmodesmus communis (E. Hegewald) E. Hegewald (Sphaeropleales) mikroalg türü için kültür ortamı ve büyüme şartları belirlenmiştir. Bu mikroalg türü, belirlenen şartlar altında (besin, pH, sıcaklık, ışık yoğunluğu ve havalandırma) kültüre edilmiş ve durgunluk fazına ulaşan kültürden besinsel ve biyokimyasal analizler için yeterli miktardaki biyokütle hasat edilerek; toplam protein, toplam yağ miktarları ile yağ asitleri ve aminoasitleri, E vitaminleri çeşit ve miktarları belirlenmiştir. Türün BG11 besin ortamında (7,5 pH, 24±2ºC, 500 ml/dak. havalandırma) 9,76x105 koloni/ml hücre yoğunluğuna, 0,762 g/l kuru biyokütle ağırlığına, 13,3 mg/l toplam klorofil a miktarına ulaştığı belirlenmiştir. Biyokütle üzerine yapılan biyokimyasal analizler sonucunda; ağırlıkça %42,59 toplam protein, %5,23 toplam yağ ve 3694,24 µg/gyağ vitamin E miktarına sahip olduğu saptanmıştır. Yağ asitleri içinde en yüksek oranın %35,18 ile linolenik asit olduğu saptanmıştır. Aminoasitler içinde en yüksek miktarda bulunan glutamik asit, 46,9 mg/g olarak belirlenmiştir.

Fire blight disease caused by Erwinia amylovora is a destructive bacterial pathogen mainly on pears, apples and quinces from Rosaceae family. In this study, it was aimed determination of total protein amounts in different apple cultivars (Braeburn, Fuji, Gala and Golden), pear cultivars (Santa Maria and Williams) and quince cultivars (Eşme and Ekmek) in the infections of two virulent E. amylovora strains (Ea234-1 and Ea240-3) according as the time. It was taken leaf samples after leaf inoculation with E. amylovora (108 CFU ml-1) at 24th, 36th and 72nd hours. For verification of the infections, re-isolations were made from bacteria inoculated plants and the agent was identified as E. amylovora by biochemical, physiological and molecular tests. In determining the amounts of total protein and in the SDS-PAGE analyses were used Bradford and Laemmli methods, respectively, and absorbance values of protein extracts derived from the leaf samples taken, were obtained at 595 nm wavelength. According to the findings obtained; after infection of E. amylovora in the apple varieties comparing to controls, total protein concentrations at 24th hours increased and a decrease in the amount of 36th to 72nd hours and Braeburn has the highest protein content was determined. In the pear varieties, while total protein concentrations at 24th and 36th hours increased, a decrease in the amount of 72nd hour, and Santa Maria variety has the highest protein content was detected. In the quince varieties, total protein concentrations at 72th hour increased and Eşme variety has the highest protein content was identified. As a result of SDS-PAGE analysis, protein fractions which have different molecular weights were obtained. The protein bands were defined approximately 55-70 kDa and 35-55 kDa molecule weight on apple and quince varieties, respectively and also approx. 55-70 kDa in pear varieties.

Sentetik ambalajların çevre üzerindeki olumsuz etkilerinin azaltılması ve gıdaların doğal yollarla korunmasına yönelik tüketici taleplerinin artması bu alanda alternatif yöntemlerin araştırılmasına öncülük etmiştir. Ambalaj teknolojisindeki yeniliklerden biri olan yenilebilir film ve kaplamalar, nem, gaz, yağ ve aroma geçişine karşı bariyer işlevi görerek gıdaların raf ömrünü uzatmak ve kalitesini iyileştirmek amacıyla kullanılmaktadır. Gıdaların yüzeyine ince bir tabaka şeklinde uygulanan veya ambalaj materyali olarak kullanılabilen yenilenebilir film ve kaplamaların üretiminde protein, polisakkarit ve lipid gibi farklı biyopolimerler kullanılmaktadır. Bu biyopolimerlere ek olarak yenilebilir film ve kaplamaların mekanik ve fonksiyonel özelliklerini geliştirmek amacıyla plastikleştirici madde, emülsifiyerler, antioksidan ve antimikrobiyal maddelerden de yararlanılabilmektedir. Filmlerin yapılma tekniği, kullanılan kaplama materyali tipi, kullanılan plastikleştirici madde cinsi ve konsantrasyonu, film hazırlama aşamasında yapılan kurutma işlemi ve çevresel faktörler (sıcaklık, bağıl nem, basınç) yenilebilir film veya kaplamaların fiziksel ve mekanik özelliklerini etkileyen önemli faktörlerdir. Bu derleme makalede yenilebilir film ve kaplamalar için kullanılan film materyalleri, film hazırlama yöntemleri, filmlerin yapısını etkileyen çevresel ve yapısal faktörler bir arada derlenmiş, bu faktörlerin filmlerin kalite özellikleri üzerindeki etkileri değerlendirilmiştir. Aynı zamanda yenilebilir filmlerin gıdalarda kullanım alanları da değerlendirilmiştir.