This study analysed the socio-economic constraints facing small ruminants’ production in West Bank Palestine. Therefore, it investigated the sites of Al-thaheryia and Facuoa and included. From primary data collected from different sources, 170 small ruminants’ rearers have been randomly selected. Additionally, two workshops have been implemented to gather both quantitative and qualitative data through discussion and brainstorming. Descriptive statistics; frequency, percentage, mean, standard deviation, Chi-square test and T-test are used to shape the socioeconomic constraints facing by small ruminants rearers. The findings revealed a need for extension system to enhance small ruminants’ productivity.

Bu araştırmada, subletal kurşun (Pb) derişiminin Nil tilapyası (Oreochromis niloticus)’nda antioksidan enzim sistemi üzerine etkilerine karşı, yeme katılan humik maddenin koruyucu etkisi incelenmiştir. Bu amaçla 1,5 mg/L kurşun nitrat Pb(NO3)2 ortam derişimi etkisindeki balıklar, %0,2 oranında humik madde katkısı bulunan yem ile beslenmişlerdir. Kontrol grubu, humik madde (HM), Pb, ve Pb+HM grublarını içeren bu çalışmada 4. ve 10. günlerde karaciğer doku örnekleri alınmıştır. Karaciğer dokusu katalaz (CAT) ve süperoksit dismutaz (SOD) enzim aktiviteleri ve lipid peroksidasyon ürünü olan malondealdehit (MDA) seviyesi, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, subletal kurşun derişimi uygulanan grupta 4. ve 10. günlerde önemli oranda arttığı belirlenmiştir. Pb grubu ile HM+Pb grubu karşılaştırıldığında, CAT ve SOD aktivitesinde önemli bir değişime neden olmadığı, ancak humik madde uygulamasının karaciğer dokusu lipid peroksidasyonu üzerine Pb toksisitesinin etkisini azalttığı belirlenmiştir. Deneme sonuçlarına göre, yeme ilave edilen %0,2 humik madde, 1,5 mg/L Pb ortam derişiminin, O. niloticus karaciğer dokusu lipid peroksidasyon üzerindeki toksisitesini belirli düzeyde azalttığı belirlenmiştir.

Yumurtacı tavuk rasyonlarına farklı seviyelerde Bor (orthoborik asit) ilavesinin bazı önemli yumurta sarısı parametreleri üzerine etkisini tespit etmek amacıyla yürütülen çalışmada, 62 haftalık 288 adet Lohman yumurtacı ticari hibrit 12 hafta boyunca 0, 50, 75 ve 150 mg/kg seviyelerde B içeren dört farklı rasyonla yemlenmişlerdir. Araştırma 18 tekerrürlü olarak yürütülmüş ve her bir tekerrürde 4 adet tavuk bulundurulmuştur. Araştırma boyunca 16 saat aydınlatma programı uygulanmış, yem ve su ad-libitum olarak verilmiştir. Yumurta sarısı lipid bileşenlerinden polarlipid, hidrokarbon+kolesterol esteri ve serbest yağ asidi oranları muameleden etkilenmemiştir. Toplam lipid içerisindeki triaçilgliserol oranı azalırken; total kolesterol, diaçilgliserol oranları ve yumurta sarısı lipid peroksidasyon düzeyleri artmıştır. Rasyona Bor (B) ilavesi yumurta sarısı protein profilinde, farklı moleküler ağırlıktaki proteinleri farklı seviyelerde etkilemiştir. Sonuç olarak, yumurtlamanın son döneminde bulunan tavukların rasyonlarına değişik miktarlarda B ilavesi yumurta sarısı lipid bileşimi ve protein miktarı ile lipid peroksidasyonunu önemli derecede etkilemiştir. Sonuç olarak, yumurtacı tavuk rasyonlarına farklı seviyelerde B ilavesinin bazı yumurta sarısı parametreleri üzerine etkisini açıklığa kavuşturmak için gelecekte konu ile ilgili daha fazla araştırma yapılması gerektiği kanaatine varılmıştır.

In this research, the effects of dam age and type of birth and sex of lambs on birth weight of Akkaraman lambs was investigated at village conditions in Konya province. Additionally, the heritability and repeatability of birth weight was estimated. The Least-squares means of birth weight was 4.07±0.04 kg. The effects of dam age, year, birth type and sex on birth weight were found statistically significant. The heritability and repeatability of birth weight were found as 0.052±0.04 and 0.130±0.04, respectively.

Genetic diversity estimation among different species is an important tool for genetic improvement to maximize the yield, desirable quality, wider adaptation, pest and insect resistance that ultimately boosting traditional plant breeding methods. The most efficient way of diversity estimation is application of molecular markers. In this study, twenty random amplified polymorphic DNA (RAPD) primers were utilized to estimate the genetic diversity between ten sunflower genotypes. Overall 227 bands were amplified by 20 primers with an average of 11.35 bands per primer. RAPD data showed 86.34% polymorophic bands and 13.65% of monomorophic bands. Genetic similarity was ranged from 50.22% to 87.22%. The lowest similarity (50.22%) was observed between FH-352 and FH-359 and the maximum similarity 87.22% was observed between A-23 and G-46. Polymorphic information content (PIC) values were varying from 0.05 to 0.12 with a mean of 0.09. Cluster analysis based on RAPD results displayed two major distinct groups 1 and 2. Group-2 contains FH-352 which was the most diverse genotype, while group-1 consists of few sub groups with all other genotypes. Ample diversity was found in all the genotypes. Present study reveals novel information about sunflower genome which can be used in future studies for sunflower improvement.

Günümüzde tüketicilerin sağlıklı beslenmeye olan ilgisi ve bu konudaki farkındalığı her geçen gün artmaktadır. Hayvansal gıdaların tüketilmesinin bazı olumsuz yönleri ve bitkisel gıdaların hem kolay erişilebilir olması hem de sağlığa birçok olumlu etki göstermesi nedenleriyle, bitkisel gıdaların tüketimi artmaktadır. Probiyotiklerin laktoz sindirilebilirliğini arttırma ve bağışıklık sistemini düzenleme gibi işlevlerinin yanında, yüksek tansiyon, kanser, bağırsak ve vajinal enfeksiyonlar gibi bazı hastalıklara karşı olumlu etkileri birçok çalışmada ortaya konmuştur. Probiyotiklerin asit dirençliliği, antimikrobiyal madde üretme yeteneği ile patojenlere karşı inhibisyon etkileri de bu mikroorganizmaların gıdalarda kullanımını teşvik edici özelliklerdir. Probiyotikler yaygın olarak süt ürünlerinde kullanılmakla birlikte, bitkisel gıdaların probiyotikler için uygun bir gıda matrisi özelliği göstermesinden dolayı, bitkisel gıdalarda da probiyotiklerin kullanımı ile ilgili çalışmalar yapılmaktadır. Bu derleme çalışmasında, probiyotik mikroorganizmaların meyve, sebze ve tahıl ürünlerinde kullanımı, yaygın olarak kullanılan probiyotikler ve bu mikroorganizmaların gıdalarda canlılığını etkileyen faktörler araştırılmıştır.

Organik ürünler genellikle tam olgun veya olgunlaşmaya yakın hasat edilirler, bu nedenle kalitelerinin yüksek olmasına karşın raf ömürleri daha kısa ve yola dayanım güçleri daha azdır. Hasat olgunluğu dışında, hasat öncesi bahçede yapılan kültürel uygulamalar organik meyve ve sebzelerin tadını, besin değerini ve raf ömrünü belirler. Ancak elde edilen yüksek kalitenin tüketiciye ulaşıncaya kadar korunması çok önemlidir. Kolay bozulabilir organik bahçe ürünlerinin kalitelerinin korunması hasat sonrası uygulamalara bağlıdır. Meyve, sebze ve çiçeklerin kalitelerinin korunması ve % 40’lara ulaşan hasat sonrası kayıpların önlenmesi için hasat sonrası fizyolojilerinin ve isteklerinin dikkate alınması gereklidir. Canlılığı hasattan sonra devam eden ürünün metabolizmasını yavaşlatma ve ömrünü uzatmada en önemli faktör sıcaklıktır. Hasat edilen ürünün yüksek sıcaklıklardan korunması, hemen soğutulması ve tüketiciye ulaşıncaya kadar soğuk zincirin kırılmaması gerekir. Sıcaklık dışında oransal nemi kontrol etmek, ürünü özenle paketlemek, yaralanmaya yol açmamak hastalık gelişimini de önler. Bu önlemler, hasat sonrası teknolojisinin sınırlı olduğu organik ürünler açısından daha da önemlidir. Sertifikalı organik ürünler için izin verilen hasat sonrası uygulamaların ele alındığı bu bildiride, organik bahçe ürünlerinde kalitenin korunmasında etkili olan faktörler, depolama ve soğutma yöntemleri, temizlik ürünleri ve dezenfektanlar, etilen ve kontrolü ile hasat sonrası çevreyle barışık diğer uygulamalara yer verilmiştir.

Bu çalışma, Devlet Su İşleri Müdürlüğü tarafından inşası tamamlanarak sulamaya açılan ve Daphan Sulama Derneği'ne devredilen Daphan Ovası birinci ve ikinci etap sulama projeleri alanlarının 2012-2016 yılları arasında sulama sistemi performansının değerlendirilmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma sonucunda yıllık net su temin oranının sulu koşullarda bitkisel üretim yapılan alan için 7,10 ile 9,90 arasında olduğu, sulamaya açılmış toplam alanda da yıllık olarak 2,19 ile 2,60 arasında değiştiği belirlenmiştir. Sulamaya açılmış toplam alan için su temin oranları 0,93 ile 1,10 arasında olup sulu koşullarda üretim yapılan alanda 3,20 ile 4,20 aralığında değişmiştir. Sürdürülebilir sulama alanı oranı %24,53 ile %33,15 arasında gerçekleşmiş, üretim değeri oranı da %19,34 ile %26,13 arasında belirlenmiştir. Karlılık oranı 4,30 ile 9,28 arasında iken mali etkinlik oranı %17,69 ile %46,82 arasında, mali yeterlilik oranı %106 ile %145 arasında gerçekleşirken tahsilât oranı %20,66 ile %34,37 arasında kalmıştır.

In this research, a preliminary study was carried out in January and February 2014 to determine the fecundity of the whiting species in Tirebolu, Eastern Black Sea. After the total length (cm) and weight (0.01 g) of the 70 fish specimens were measured in the laboratory, they were dissected for sex determination. Using the 20 ovaries at the third and fourth maturation stages, 3 sub-samples which is 2-5% of the total ovary weight (from the anterior, median and posterior parts of the ovary) were taken from each ovary to determine the fecundity, and hydrated oocytes were counted with gravimetric method. Total fecundity, total oocytes number in the ovary were computed with the formula F=(n×G)/g. The total length-weight values were 12.6-23.3 cm (mean 17.08±2.12) and 15.59-95.72 g (mean 41.07 ± 16.75), respectively, and total length-weight relationship was computed as W=0.0073L3.024 (R2=0.94) for the 70 fishes evaluated. Fecundity was computed as 3.247-30.534 (mean: 10.139±6.953) eggs and a linear relationship between fecundity and total length was calculated as F=0.0186L4.5631 (R2=0.70). In conclusion, the fecundity results of this prelaminar study were compared with similar studies on the whiting species from Black Sea and other seas.

Polyporus squamosus (Huds.) Fr., also named as Aladana, Peri Semeri, Pullu Mantar in varying by localities of Turkey, is an edible wild mushroom species widely existed in the mycobiota of the Black Sea Region. It has not been sold in the local markets. The public recognition of this mushroom may change locally in the Black Sea Region. It is widely consumed by the people in some parts of the region. It is usually appeared in the nature during May-September on the logs, dead and living trunks of the deciduous trees. Following the rainy period, it grows so fast and can produce a few kilograms fruit body within a short period. It is delicious and precious as much as meat for the nutritional value, especially during early growth stage. In this review, general knowledge on the morphological and ecological characteristics, nutritional value and medicinal properties of P. squamosus mushroom and some study results on the domestication of this mushroom have been presented in order to improve the public awareness and its consumption.