Swimming syndrome in two labrador puppies | İki labrador yavrusunda yüzme sendromu

Inglés. Swimming puppy syndrome, is an uncommon developmental abnormality observed in neonatal dogs in which the hind limbs and sometimes the front legs, are splayed laterally. Affected animals often remain in sternal recumbency exhibit swimmer like movements at the time of trying to ambulate that are more pronounced on smooth surfaces. The cause of the syndrome is unknown, although various undocumented theories have been formulated. Twenty five-day-old, two Labrador retriever littermates constituted the study material. Clinically, inability of stand or move about, extended limbs, swimming like movement on sternal recumbency and inability of adduction in the limbs were observed. Neurological examination was considered normal. Bilateral lateral patellar luxation was observed in both cases. Before starting to the treatment, a soft rug, 3 cm in thickness, was spread over the floor of the whelping box. In the treatment process, physiotherapy of both hind limbs was initiated and performed for 5 min, three times daily. Gentle passive flexion, extension and adduction of the hock, stifle and hip joints were performed. At the end of the 6th week of treatment process, functional activity of the limbs was observed in both cases. As a result it was concluded that, both puppies were able to walk as good as their littermates at the end of the 6th week of the therapy process as mentioned in the previous studies, and prognosis is good with lack of concomitant pectus excavatum.

Turco. Yüzme sendromu, yeni doğan köpek yavrularında genellikle arka bacaklar, ve bazen de ön bacakların laterale kayması ile karakterize olan nadir bir gelişimsel anomalidir. Yüzme sendromu gözlenen köpek yavrularının yüzüstü pozisyonda yattıkları, özellikle düz ve kaygan olan zeminlerde ayağa kalkmaya çalışırken yüzücü benzeri hareketler sergiledikleri gözlenir. Etiyolojide farklı birçok teoriden bahsedilse de, henüz tam olarak açıklığa kavuşturulmuş bir nedeni bildirilmemiştir. Çalışma materyalini 25 günlük iki adet labrador yavrusu oluşturdu. Klinik olarak, ayakta duramama ve yürüyememe, bacaklarda ekstensiyon ve addüksiyon ile yüzüstü pozisyonda yüzme benzeri hareketler gözlendi. Nörolojik muayenede herhangi bir anormallik gözlenmedi. Her iki olguda da bilateral lateral patellar luksasyon gözlendi. Sağaltıma başlamadan önce yavruların bulunduğu kutunun zeminine 3 cm kalınlığında bir halı altlık serildi. Sağaltımda, her iki ekstremiteye günde üç defa olmak üzere beşer dakikalık fizyoterapi uygulandı. Her iki ekstremitenin topuk, diz ve kalça eklemini içine alacak şekilde pasif fleksiyon, ekstensiyon ve addüksiyon hareketleri yapıldı. Altıncı haftanın sonunda her iki olguda da fonksiyonel iyileşme gözlendi. Sonuç olarak tedavinin altıncı haftasının sonunda her iki köpek yavrusunun da diğer kardeşleri kadar iyi yürüyebildikleri, bu bulguların literatür verilerle uyumlu olduğu ve pektus ekskavatum yokluğunda prognozun olumlu olduğu kanısına varıldı.