Fruit Properties of Rose Hip (Rosa spp.) Genotypes Selected from Akkuş, Ordu Province | Ordu ili Akkuş Yöresinden Seçilen Kuşburnu (Rosa spp.) Genotiplerinin Meyve Özellikleri

Inglés. In this study, fruit properties of 19 rose hip (Rosa spp.) genotypes selected from a large number of genotypes in the natural rose hip population in Akkuş district (Ordu province) in 2014-2015 were determined. The genotypes belonged to Rosa dumalis Bechst., Rosa gallica L. and Rosa canina species. They had a range of 1.22-3.47 g in fruit weight, 10.2-16.9 mm in fruit width, 13.2-25.2 mm in fruit length, 1.25-2.09 in fruit shape index, 62-72% in fruit flesh ratio, 16-35 in seed number, 13.6-24.4% in total soluble solids, 560-1025 mg 100g-1 in C vitamin content, and 1.06-2.48 Brix° in titratable acidity. The five genotypes were less thorny plants. The two genotypes (AK-75 and AK-20) were evaluated as promising in terms of fruit weight and fruit flesh ratio. In addition, AK-63 for TSS content and AK-16 for vitamin C content were found remarkable. Findings revealed that some genotypes could be valuable as genetic material for future breeding efforts.

Turco. 2014-2015 yıllarında yürütülen bu araştırmada, Ordu ili Akkuş yöresi doğal kuşburnu popülasyonunda çok sayıda genotip arasından seçilen 19 kuşburnu (Rosa spp.) genotipinin meyve özellikleri belirlenmiştir. Rosa dumalis Bechst., Rosa gallica L. ve Rosa canina türlerine ait olan genotiplerde meyve ağırlığı 1.22-3.47 g, meyve genişliği 10.2-16.9 mm, meyve uzunluğu 13.2-25.2 mm, meyve şekil endeksi 1.25-2.09, meyve eti oranı %62-72, tohum sayısı 16-35, suda çözünebilir kuru madde miktarı 13.6-24.4 °briks, C vitamini içeriği 560-1025 mg 100g-1 ve titre edilebilir asitlik %1.06-2.48 aralığında değişim göstermiştir. Beş genotip az dikenli bulunurken, iki genotip (AK-75 ve AK-20) meyve ağırlığı ve meyve eti oranı açısından ümitvar olarak değerlendirilmiştir. Bunun yanında, suda çözünebilir kuru madde miktarı bakımından AK-63 ve C vitamini içeriği bakımından AK-16 dikkat çekici bulunmuştur. Bulgular, bazı genotiplerin gelecekteki ıslah çabaları için genetik materyal olarak değerli olabileceğini ortaya çıkarmıştır.