Bu araştırma, süt sığırcılığı işletmelerinde yem tüketimi ve yem dönüşüm oranının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler Hatay ilinde 141 adet süt sığırcılığı işletmesinden derlenmiştir. İşletmelerde ortalama yem bitkileri üretim alanı 18,13 da olup, yem bitkileri ekim alanlarının bitkisel üretim deseni içindeki payı %31,07 olarak belirlenmiştir. İncelenen işletmelerde ortalama büyükbaş hayvan varlığı 11,02 baş, sağmal inek sayısı ise 4,87 baş olup, sağmal inek başına süt verim değeri 5.619 lt/baş, süt geliri ise 2.811 ABD$/baş olarak hesaplanmıştır. İşletmelerinde bir süt ineğinin bir laktasyon döneminde kaba yem tüketimi 3.139,67 kg, tüketilen yemin parasal değeri ise 371,61 ABD$, kesif yem ve kırma yem tüketimi 2.958,90 kg, tüketilen yemin parasal değeri ise 1.118,57 ABD$ olarak tespit edilmiştir. İncelenen işletmeler genelinde toplam masraf tutarı yaklaşık olarak 1,9 milyon ABD$ olarak gerçekleşmiştir. Toplam masraf içinde değişen masrafların payı %64,26 olup, sabit masrafların payı %35,74 olarak hesaplanmıştır. Yem masraflarının değişen masraflar içindeki payı ise %80,56’dır. Yapılan araştırma bir laktasyon döneminde sağmal ineklere verilen 1 kg kesif ve kırma yem tüketimine karşılık elde edilen süt miktarının 1,90 lt olduğunu ortaya koymuştur. İşletmeler ortalaması dikkate alındığında; 100 ABD$ yem tüketimi karşılığında süt sığırcılığının brüt üretim değeri için 236,02 ABD$, süt geliri için de 195,72 ABD$ olarak tespit edilmiştir. Yapılan araştırmada işletme büyüklük grupları arasında süt verimi ile kaba yem ve dane yem tüketim miktarı bakımından istatistiki yönden bir farklılıklar bulunduğu tespit edilmiştir. Yürütülen araştırma; incelenen işletmelerde hayvan başına daha yüksek süt verimi ve gelirine ulaşabilmek için özellikle işletmelerin yem ihtiyacını kendi işletmelerinden sağlamaları gerektiğini ortaya koymuştur.

This research was carried out to determine the feed consumption and feed conversion ratio in dairy cattle farms. The data used in the research were gathered from 141 dairy cattle farms in the Hatay province. According to the research results, the average forage crops production area size in the enterprises was 18.13 da, and the share of forage crops cultivation areas in the crop production pattern was determined as 31.07%. The average cattle stock was 11.02 heads, the number of dairy cattle was 4.87 heads, the milk yield per dairy cattle was 5.619 lt/head, and the milk income was calculated as 2.811 US$/head. The roughage consumption of a dairy cattle in the lactation period was 3,139.67 kg, the monetary value of the consumed roughage feed was 371.61 US$, the consumption of concentrated feed and crushed feed was 2958.90 kg, and the monetary value of the consumed concentrated feed was determined as 1118.57 US$. In the research area, the total expense amount was approximately 1.9 million US$. The proportional share of variable costs in the total cost was calculated as 64.26%, and the share of fixed costs was calculated as 35.74%. The proportional share of feed costs in variable costs was 80.56%. The research revealed that 1.90 liters of milk was obtained by the 1 kg of concentrate and crushed feed that was given to a dairy cow in the lactation period. Considering the average of the enterprises; for 100 US$ of feed consumption, the gross production value of dairy cattle was calculated as 236.02 US$, and the milk income was calculated as 195.72 US$. In the study it, was determined that there were statistical differences between the farm size groups in terms of milk yield and the amount of roughage and grain feed consumption. Within the research it was revealed that the feed needs of the enterprises should be provided by their own enterprise in order to achieve higher milk yield and income per animal.

Araştırma serbest sistem yumurta tavukçuluğunda kullanılacak uygun tavuk materyalini belirlemek üzere yürütülmüştür. Bu amaçla yerli kahverengi yumurtacı Atak-S genotipi ile YB kodu verilen yabancı kahverengi ticari yumurtacı genotip verim ve yumurta özellikleri bakımından karşılaştırılmıştır. Araştırmada her bir genotipten 150’şer adet olmak üzere toplam 300 adet tavuk kullanılmıştır. Her genotip kendi arasında üç parsele ayrılmış ve her parselde 50 tavuk barındırılmıştır. Derin altlıklı yer sistemli kümes içerisinde birim alanda (m2) 5 tavuk yetiştirilirken, otlatma alanında ise tavuk başına 4 m2 alan ayrılmıştır. Aynı gün kuluçka çıkışı yapılmış olan yarkalar 16 haftalık yaşta özel bir firmadan temin edilmiştir. Araştırma 80 haftalık yaşa kadar sürdürülmüş olup bu süre zarfında verim ve yumurta kalite özellikleri tespit edilmiştir. Bu özelliklerden, %50 yumurta verim yaşı, yumurta ağırlığı, tavuk-gün yumurta verimi, tavuk-kümes yumurta verimi, yaşama gücü, ak indeksi, sarı indeksi, haugh birimi ve sarı rengi bakımından genotipler arasında farklılık bulunmamıştır. Buna karşın, 18-80. hafta canlı ağırlığı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, şekil indeksi, kabuk kalınlığı, kabuk direnci, et-kan lekesi oranı ve kabuk rengi bakımından ise genotipler arasındaki farklılığın önemli olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada, genotiplerden herhangi birisinin bütün özellikler bakımından öne çıkmadığı belirlenmiştir. Ancak, piyasa şartları dikkate alınarak yapılan ekonomik analiz sonuçları ve hayvan hassasiyetleri bakımından yapılan gözlemler neticesinde Atak-S genotipinin serbest sistem yumurta tavukçuluğuna daha uygun olduğu sonucuna varılmıştır.

This research was conducted for 42 days, in order to determine the effects of fluctuate lighting program on production and carcass characteristics of broiler chickens. 300 day old Ross 308 chicks were used. Chicks were randomly distributed to 2 lighting groups which were normal lighting (control) and fluctuate lighting, and each group was divided in to 3 replicates containing 50 chicks. For both groups lighting was arranged as 23 hours of lighting versus 1 hour of dimming. Control group was subjected to constant lighting of 20 lux/m2 for the days 0-21, and 5 lux/m2 for the days 22-42; while in the fluctuate lighting group was subjected to lighting of 5 lux/m2 for 45 minutes and additional 20 lux/m2 for 15 minutes every hour. There were no differences of final body weight, weekly body weight gain, cumulative feed intake, cumulative feed conversion ratio, viability, foot and leg problems, hot and cool carcass weight, thigh weight, breast weight, wing weight, back weight, liver or heart weights. However, there were statistically significant differences of gizzard weight and abdominal fat weight between two groups. In conclusion, gizzard and abdominal fat weights of broilers subjected to fluctuate lighting are less than control. This suggests that fluctuate lighting can be used to lower abdominal fat which is an important problem in broilers.