Ülkemizde mısır üretimindeki artış bir yandan sürerken, bir yandan da dünyada mısırın soyadan sonra en çok genetiği değiştirilmiş ürün olması nedeniyle tüketicinin mısır ile ilgili algısı her geçen gün daha olumsuz olmaktadır. Genetiği değiştirilmiş mısırın potansiyel olumsuz etkileri tartışılmakta iken, mısırda insan sağlığı için gözden kaçmaması gereken en büyük tehdit mikotoksinlerdir. Bu çalışmada, Türkiye’nin 24 ilinde bulunan 552 köyün 634 tarlasından toplanan mısır numuneleri GDO, aflatoksin B1, toplam aflatoksin, fumonisin B1, fumonisin B2, T-2 toksin, HT-2 toksin, zearalenon ve deoksinivalenol yönünden incelenmiştir. Tarama yapılan mısır numunelerinin hiçbirinde transgenik elemente rastlanmamıştır. Analiz edilen 634 numunenin sadece bir tanesinde Türk Gıda Kodeksi limitinin üzerinde aflatoksin B1 miktarına rastlanmış, numunelerin toplam aflatoksin değerleri Türk Gıda Kodeksi limitinin altında çıkmıştır. Paçal oluşturulan numunelerin hiçbirinde T-2 toksin, HT-2 toksin, zearalenon ve deoksinivalenol tespit edilmezken, fumonisin tespit edilen numunelerin toplam fumonisin miktarı Türk Gıda Kodeksi limitinin altında bulunmuştur. Bu sonuçlar, yerli üretim mısırların gıda güvenliği açısından uygun standartları sağladığını göstermektedir.

Probiyotikler yeterli miktarda tüketildiğinde sağlık üzerinde birçok fayda sağlayan canlı mikroorganizmalar olarak tanımlanır. Laktik asit bakterileri (LAB) süt, et, meyve ve sebze gibi gıdaların doğal florasında bulunmakta ve fermente gıdaların üretiminde kültür olarak kullanılmaktadır. Bu bakteriler insan ve hayvanların bağırsak, ağız ve deri, üriner sistemin mikrobiyotalarında da bulunurlar ve bu ekosistemlerde faydalı etki gösterebilirler. Bazı Lactobacillus türleri, Bifidobacterium spp., Saccharomyces boulardii ve diğer bazı mikroorganizmalar sağlığa yararlı olmak amacıyla, gıda takviyesi şeklinde probiyotik olarak kullanılmaktadır. Probiyotiklerin, tedavi sürecinde olan hastaların çoğunda yarar sağladığı bilinse de, bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda risklerin mevcut olduğu belirtilmektedir. Organ ve immün yetmezliği olan ve gastrointestinal bariyerde bozulmaları bulunan hastalarda probiyotiklerin kullanımının enfeksiyonlara neden olabileceğine dair bulgular giderek artmaktadır. Probiyotiklerin bir tedavi seçeneği olarak kullanılması için olumsuz etkilerinin olmadığının kanıtlarla tespit edilmesi gereklidir. Öncelikle probiyotik olarak kullanılacak LAB’nin tanımlanmasında klasik biyokimyasal testlerin yetkin bir laboratuvarda moleküler yöntemlerle tamamlanması önemlidir. Farklı antibiyotiklere direnç, virülans faktörlerinin varlığı ve biyojenik aminlerin sentezi probiyotik bakterilerin güvenilirliği için öncelikle incelenen parametrelerdir. Probiyotiklerin güvenilirliğinin değerlendirilmesinde; probiyotik suşun farmakokinetiği ve probiyotik suş ile konakçı arasındaki etkileşimler üzerine çalışmalar bulunmaktadır. Probiyotikler için güvenlik ve kullanım protokolleri ile ilgili gerekli standartlar bulunmamaktadır. Probiyotiklerin, bir hastalığın tedavisi veya önlenmesi amacıyla kullanılabilmesi için daha fazla bilgiye ihtiyaç duyulmaktadır. Probiyotiklerin olumsuz etki gösterme olasılığını belirleyebilmek için probiyotik kullanımı hakkındaki bilgilerin revizyonu önemlidir.

This study was conducted to determine about the histomorphology of anterior, middle and posterior intestines and pyloric caeca of fifth-generation Black Sea trout (Salmo labrax Pallas, 1814). The adult Black Sea trout were 29 month age and averagely weighted 1106.9±73.88g. Pyloric caeca and intestine tissue of twenty fish were taken in seawater. Intestine was divided into three sections: anterior, middle and posterior. Pyloric caeca and intestine had four layers from the inside to outside: mucosa, submucosa, muscularis and serosa. Muscularis was gradually decreased from the beginning of the anterior intestine to the end of the posterior intestine. While pyloric caeca had the lowest muscularis, anterior intestine had the highest muscularis. The highest villi length was obtained in middle 1, and also posterior intestine had two types of villi as simple and complex villi. Simple villi had lower villi length and fewer villi number. Complex villi, branched out along the intestine, contained a large of simple villi. As a result, the histomorphological structure of the midgut section of the adult Black Sea trout shown an alteration section by section.

This study was conducted to evaluate the muscles of the brisket region of the Eastern Anatolian Red (EAR) bulls in different ages subjected to different housing conditions and feeding style, and to determine the relationships among carcass traits, meat colour parameters and carcass measurements. Totally 25 bulls between 15 and 24 m of age were allocated to five groups (G1,G2,G3,G4,G5) according to feeding type, housing condition and age. The bulls were weighed fourteen days apart, feed consumption measurements were taken every morning, and slaughtered after 130 days of fattening. The differences were significant among G1-G3 for pelvic fat, total groups for conformation, among G1,G2-G3,G4,G5 for marbling, among G1,G2,G3-G4,G5 for LD area, among G1-G3,G5 for degree of fatten, among G1,G5-G2 for fat thickness over (LD) Longissimus Dorsi. The differences were significant in terms of meat colour parameters such as lightness (L*) in G1,G2,G3-G4,G5 and hue value (H*) in G1-G2,G3,G4,G5. Also, the differences among the groups are significant in terms of carcass length and width of the round. The correlation coefficients of carcass characteristic, colour score and conformation are negative with lightness (L*) and yellowness (b*). Degree fatten had a positive correlation with marbling score. Conformation were positively correlated with carcass length. Carcass ribeye area and L* showed a more desirable result in the G4 and G5 groups compared to other groups. Assessing the accumulated data of carcass traits with carcass components including carcass measurement during the slaughter or later phases of slaughter, it may be possible to use as a marker for the determining beef quality in EAR bulls.

Crucial point of fishery management is to let the fish or other species reproduce at least once during their life. Therefore it is very important to determine the length at maturity (Lm) for given species before the first capture. Focus of this study is to determine the consistency between scientific results and minimum landing size (MLS) regulations in the marine fishery of Turkey. For this purpose, 4/1 communique on commercial fishery (2016/35) published by the Republic of Turkey Ministry of Agriculture and Forestry was investigated in order to expose the MLS of given species in Turkey. Literature survey on Lm was also conducted preferably on studies which were performed in Turkish waters or from the Mediterranean basin in order to avoid regional differences. While 86 marine species were reported to be landed in the official fishery statistics, only 49 of them were appointed with a MLS in the commercial fisheries regulation. It was determined that MLS of 27 species were below the Lm according to the selected literature, 7 of them require result on Lm, status of the 2 species couldn’t be decided due to different length types and 13 (27% of the decisions on MLS) of them were found to be in accordance with the scientific literature on Lm. This study shows that MLS regulation must be revised for most of the species in the surrounding waters of Turkey and comprehensive maturity studies are urgently needed in order to fulfill the scientific gap.

Bu çalışmada, Tarm-92 iki sıralı arpa çeşidi tohumlarına uygulanan farklı dozlarda gama ışınının (200, 300, 400 ve 500 Gy) M2 bitkilerinde bazı tarımsal özellikler üzerine etkisi incelenmiştir. Araştırma Isparta’da 2016-2017 vejetasyon döneminde yürütülmüştür. M1 generasyonunda, her dozda başak ve bitki görünümüne göre normal ve anormal bitkiler ayrı hasat edilerek 9 farklı [200, 200 A, 300, 300 A, 400, 400 A, 400 A (çift başak oluşumu ve başakta dallanma eğilimi gösteren bitkiler Ç.B.) 500 ve 500 A gray] grup oluşturulmuştur. M2 generasyonunda kontrol (ışın uygulanmamış) ile toplam 10 parsel yer almıştır. Araştırma sonucunda gama ışını uygulaması bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, kavuz oranı ve protein içeriği üzerine istatistiksel olarak önemli etkisi belirlenmiştir. Gama ışını uygulaması bin tane ve hektolitre ağırlığını önemli seviyede azaltmış, kavuz oranı ve protein oranını arttırmıştır. Araştırmada her gruptaki tüm bitkilerde bitki boyu, başak uzunluğu, başakta tane sayısı ve başakta tane ağırlığı özellikleri tek bitki üzerinde incelenmiş diskriminant analizi yapılmış ve gruplar arasındaki uzaklık sonuçları belirlenmiştir. M2 generasyonuda incelenen özellikler yönünden kontrole benzeyen bitki oranı 400 Gy %7,83, 200 Gy %10, 300 Gy %19,60 ve 500 Gy %22,22 olarak hesaplanmıştır. Doğrusal ayırma fonksiyonlarını içeren katsayılar incelendiğinde en etkin özelliğin başak uzunluğu olduğu belirlenmiştir.

Currently half the world population lives in cities, and this proportion is expected to increase rapidly to 70% over the next years. Multi-storey buildings and small green areas are being created with the effect of increasing population for years. In urban areas, where there are fewer green areas compared to rural areas, human diseases are increasing. Increased health problems affect people negatively and the need for green spaces increases. According to the regulation published in 1999, the amount of green area per person is determined as 10 m2. For this reason, the green areas designed in the sites where high-rise buildings have increased in the areas opened for reconstruction in Niğde will be evaluated. Accordingly, we will be determined adequacy of the green area. This study was conducted to determine the importance of green spaces for health and to provide suggestions for further research.

Chemical quality analysis results of 5 surface and 30 groundwater resources commonly used in agricultural irrigation in Manisa province were evaluated and the possible effects on soil, plant and drip irrigation system were determined. In this context, the cation (Ca, Mg, Na, K), anion (CO3, HCO3, CI, SO4), Fe, B contents, pH and electrical conductivity values of the water resources as well as the Percentage Sodium, Sodium Adsorption Ratio and the Adjusted Sodium Adsorption Ratio determined by the calculation Permanent Sodium Carbonate, Langelier Saturation Index, Potential Salinity, Permeability Index and Hardness parameters were used. The results indicated that the potential of problem of surface water resources is higher than that of ground water. Salihli-Köseali, Necati bey farms and Alaşehir-Kasaplı underground water resources are used more serious problems than other underground water resources. According to the type of problem that may occur, recommendations were made on measures including washing, salt-resistant plant growing, addition of organic matter and natural Ca sources and the application of dilute acid.

Turunçgillerin küçük mücevheri olarak nitelendirilen kamkat (Fortunella spp.) Rutaceae familyasının Fortunella cinsi içerisinde yer almaktadır. Anavatanı Çin olup, 19. Yüzyıl’da Amerika ve Avrupa’ya getirilmiş ve subtropik iklimlere adapte edilmiştir. Dünyada Çin, Japonya ve Amerika’da yaygın olarak yetiştirilmektedir. Yapılan çalışmalarda kamkatın içerdiği askorbik asit, karotenoidler, uçucu yağlar, diyet lif ve flavonoidler gibi biyoaktif bileşenlerin sağlık üzerine olumlu etkileri olduğu bildirilmiştir. Kamkat meyvesi taze tüketiminin yanında reçel, marmelat, şarap, likör ve meyve çayı gibi farklı gıda ürünlerine işlenerek de değerlendirilmekte, uçucu yağı ve ekstraktları gıda ve kozmetik sektöründe kullanılmaktadır. Sağlık üzerine olumlu etkileri olduğu anlaşılan kamkatın ülkemizde son yıllarda yetiştiriciliği ve üretimi konusundaki çalışmalar artış göstermiştir. Bu derlemede kamkat meyvesinin önemli biyoaktif bileşenleri ve biyolojik aktiviteleri ile ilgili çalışmalar özetlenmiştir.

This study was carried out in greenhouse and laboratories of Department of Horticulture (Faculty of Agriculture, Ordu University, Ordu, Turkey) in 2013-2014 production seasons in Ordu ecological condition. Commercial garden cress standard seeds were used as plant materials. Plant densities were calculated upon the seed quantity spread on 1 m2, and seeds were sown for 1.0, 1.5, 2.0 and 2.5 g per m2. Peat: perlite mix prepared in proportion of 3:1 was used as the growing medium and filled in 50×16×14 cm sized plastic pots. The garden cress plants were harvested on the 45th day after seeding. The yield, leaf petiole length, leaf length, leaf width and chlorophyll content of the harvested plants were determined. It has been determined that quality parameters vary depending on plant density and varieties. The highest plant yield was obtained from “BT Bu-ter” garden cress variety with 2.489.2 g/m2. The plant yield in different plant densities was increased in the rates varying between 3.31% and 8.25%. The increasing plant densities caused an increase in yield but negatively affected the leaf quality in terms of both length and chlorophyll content. Leaf width, leaf length, leaf petiole length and chlorophyll content were decreased depending on the increase in plant densities. Based on the information obtained, it was considered useful to choose a plant densities based on the variety and growing season according to the growing purpose.