This review investigates the effects of heat and drought stress on future food security of Turkish agriculture. Temperature average is expected to rise to 3.2°C at the end of the current century while annual precipitation will decline more than 10% in the west and south and rise by 20% in the north of Türkiye, implying that climate change will affect ecosystem sustainability. It is therefore crucial to develop strategies to mitigate and adapt to climate change such as adjusting the planting schedule, reduced tillage, fertiliser microdosing, pre-sowing seed treatment, and the application of growth promoting bacteria to improve tolerance to stress by comprehending how plants respond physiologically and biochemically under these stress conditions. Long-term heat stress may hinder photosynthetic electron transport, decreasing the plant's ability to make use of energy for photosynthesis. The immediate response of plants under drought stress involves closing stomatal openings to reduce water loss through stomatal conductance. Combined heat and drought stress have a greater adverse effect on plant development and production than their effects in isolation. Plant phenotyping can play a major role in “climate-proofing” Turkish agriculture through the identification and development of crop varities with improved prouctivity, climate resilience and input requirements. Digital agriculture will also improve the efficiency of Turkish agricultural systems as the adapt to a hotter drier climate. To ensure future food security and the viability of the agro-economic system in Türkiye steps must be taken to make Turkish agriculture more robust in preparation for the impacts of climate change.

Bu çalışma brokoli çiçeği tozunun yumurtlayan bıldırcınların rasyonlarında katkı maddesi olarak kullanımının performans ve yumurta kalitesine etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 16 haftalık yaşta, toplam 54 adet dişi bıldırcın ile 6 tekerrürden oluşan 3 muamele grubunda yürütülmüş olup her tekerrüre 3 adet bıldırcın yerleştirilmiştir. Muameleler bazal rasyona 0, 5 veya 10 g/kg seviyelerinde brokoli çiçeği tozu ilavesiyle oluşturulmuştur. Bıldırcınlar muamele rasyonları ile 8 hafta boyunca serbest olarak yemlenmişlerdir. Çalışma sonucunda rasyona brokoli tozu ilavesi bıldırcınların canlı ağırlık, yumurta verimi, kabuk ağırlığı, kabuk kalınlığı, yumurta sarı ve ak indeksleri ile Haugh birimi ve yumurta sarısı L* değerini etkilememiştir. Rasyona brokoli tozu ilavesi ile bıldırcınların yem tüketimi azalmıştır. Yumurta kitlesi brokoli tozunun 5 g/kg seviyesi ile düşmüştür. Rasyona 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi ile yumurta ağırlığı, yumurta sarısı a* ve b* değerleri artmış, yemden yararlanma oranı ise azalmıştır. Bu sonuçlara göre yumurtlayan bıldırcın rasyonlarına 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi kabuk kalitesini etkilemeksizin performansı ve yumurta sarısı rengini iyileştirmede etkili olmuştur.

Bu çalışmada, modifiye atmosfer paketleme (MAP) ve 1-metilsiklopropen (1-MCP) ‘Farfia’ kayısı çeşidi meyvelerinin hasat sonrası dayanımlarına etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma; a) Kontrol, b) MAP, c) 1-MCP, d) MAP + 1-MCP, e) RipeLock™ MAP ambalaj + 1-MCP olacak şekilde beş farklı uygulama gerçekleştirilmiştir. 1-MCP, 24 saat 625 ppb olarak uygulanmıştır. ‘Farfia’ kayısı çeşidine ait meyveler 8 hafta süreyle 0°C’de %90 nemde depolanmıştır. Depolama öncesi ve süresince 2 haftalık periyotlarla alınan örneklerde ambalajların ağzı açılarak 2 gün raf ömründe (20°C) bekletildikten sonra ağırlık kaybı, renk, meyve eti sertliği, suda çözünür kuru madde miktarı, asitlik, pH, toplam fenol miktarı, antioksidan aktivitesi, solunum hızı, etilen salınımı, duyusal değerlendirme ve çürüklük gelişimi belirlenmiştir. MAP’ın yer aldığı uygulamalar, kayısı meyvelerinin ağırlık kaybını depolama ve raf ömrü süresince önemli derecede azalttığı görülmüştür. Meyve eti sertliğinin korunmasında, MAP ile 1-MCP’nin birlikte uygulamaları etkili olmuştur. MAP’ın yer aldığı uygulamalarda meyvelerin solunum hızları daha düşük bulunmuştur. MAP ve 1-MCP’nin teksel ve birlikte uygulanmaları kayısı meyvelerinin etilen salınımını yavaşlatmıştır. Çalışma sonucunda MAP ile 1-MCP’nin birlikte yapıldığı uygulamalardaki ‘Farfia’ kayısı meyvelerinin 42 gün başarıyla saklanabileceği saptanmıştır.

This study was conducted as both petri dishes and pot experiments on four different salt-sensitive cotton genotypes (Laser, May 505, May 455 and Selin) in order to investigate the role of exogenous salicylic acid applications in reducing the effects of salt stress. Six saline treatments; 0, 30, 60, 90, 120 mM NaCl were used. Each group divided into three sub-groups (hydo-primed control, 0.5 mM and 1.0 mM SA) on the basis of seed priming treatments. They were applied in three replications according to the randomized block design. In all genotypes, 90 mM and 120 mM salt stress negatively affected germination and seedling development. In salt stress up to 60 mM, it was recommended to May 505 and Selin genotypes with 0.5 mM salicylic acid pre-application to the seeds.

Bu araştırmanın amacı, Gümüşhane ili Kelkit, Şiran ve Köse ilçelerinde şeker fasulyesi yetiştiriciliği yapılan işletmelerde demografik ve yapısal faktörlerin dekar başına brüt kar üzerindeki etkilerini belirlemektir. Bu kapsamda brüt kâr ile bazı demografik ve yapısal özellikler arasındaki ilişkiler araştırılarak, bu faktörlerin kârlılık üzerindeki etkileri Karar Ağacı yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma bölgesinde, ata tohumu olan ve diğer şeker fasulyesine göre yöreye has özellikleri barındıran Kelkit şeker fasulyesi için coğrafi işaret tescili alınmıştır. Ancak son yıllarda yöre çiftçisi ata tohumunu kullanmak yerine çevre bölgelerden elde ettikleri şeker fasulyesi tohumunu kullanmaktadır. Tescillenen Kelkit şeker fasulyesi ile geleneksel şeker fasulyesi üretiminde brüt kar üzerinde hangi demografik ve yapısal faktörlerin etkili olduğunu ortaya koymak bu araştırmanın temel sorusunu oluşturmaktadır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; toplam ekili alandaki şeker fasulyesi payı, toplam ekili alan, Cİ’li Kelkit şeker fasulyesi üretim durumu, mülk arazi büyüklüğü, hanede tarımla uğraşan birey sayısı, toplam tarımsal üretim değeri içerisinde şeker fasulyesinin payı ve üretici yaşı elde edilen brüt kar üzerinde etkili faktörler olarak belirlenmiştir.

Turkey has vast agricultural lands and diverse climatic conditions, and different plant species can be cultivated. Especially, Konya province, located in the Central Anatolia Region, is an important agricultural centre in Turkey. Konya province, which has a polyculture production pattern, stands out in the production of medicinal and aromatic plants due to its favourable climatic conditions and soil structure. In Turkey, 26.33% of cumin, which is among the medicinal and aromatic plants, is produced in Konya province. This study aims to determine the factors affecting cumin production. For this purpose, 65 cumin producers determined by proportional sampling method were interviewed. The data obtained through these interviews were analysed by using the Analytic Hierarchy Process (AHP) method to determine the weights of the criteria affecting the cumin production decision of the agricultural enterprises. In the process of determining the criteria influencing the cumin production decision, the opinions of subject experts working in universities, public institutions and organizations and producers were taken. Among the criteria determined as yield, price, labour requirement, water requirement, ease of marketing, mechanisation, input costs, cultivation knowledge, soil structure and subsidies, the most important criterion was found to be price with 28.11%. Price criterion is followed by input cost 22.57%, water requirement 12.13%,  yield 8.71%, cultivation knowledge 8.43%, subsidies 6.82%, ease of marketing 4.74%, soil structure 3.63%, mechanisation 2.54% and labour requirement 2.25%. It is thought that the solution of the mechanisation problem will make a significant contribution to cumin production as it will reduce the need for labour force.

The aims of this study were i) to evaluate the seasonal changes in births of Anatolian buffaloes, ii) to examine the changes of some milk [lactation milk yield (LMY) and lactation length (LL)] and fertility [first calving age (FCA) and calving interval (CI)] according to seasons and iii) to investigate the effects of seasons on the growth traits of calves [birth weight (BW0), live weight at 6 mo (LW6) and live weight at 12 mo (LW12)]. A total of 8614 to 15605 yield records were evaluated including milk yield and fertility traits of buffalo cows and growth traits of calves between 2012 and 2023. The mean temperature, relative humidity, the duration of sunshine, and temperature humidity index (THI) values were calculated for these years. While the highest birth rate was observed in the summer season (34.27%), the lowest birth rate was determined in the winter season (11.99%). The BW0, LW6 and LW12, LMY, LL, FCA, and CI values of the calves were determined as 30.8±0.04 kg, 107.6±0.23 kg, 172.6±0.27 kg, 994.7±2.05 kg, 262.6±0.22 d 1175.5±3.46 d and 561.7±1.84 d, respectively. Except for CI, all characteristics were significantly affected by seasonal changes (P<0.001). The growth traits of the calves born in autumn were higher than the other seasons. The LMY values in spring and winter were higher than those determined in the different seasons. Also, the highest FCA was obtained in heifers born in the winter. It was concluded that the season could affect both some fertility and milk yield characteristics of buffalo cows and the growth performance of calves.

Bu çalışmada, hıyarda fide kalitesi üzerine paklobutrazolun farklı uygulamalarının etkisi araştırılmıştır. Denemede paklobutrazolun 30, 40, 50 ve 60 ppm dozları 2 faklı miktarda (0,5-1,0 ml) ve 2 farklı şekilde uygulanmıştır. Birinci uygulama kotiledon yaprakları yere paralel olduğu dönemde yapılmış ve sonrasında herhangi bir uygulama yapılmamıştır (1+0). İkinci uygulama kotiledon yaprakları yere paralel olduğu dönemde ve ilk gerçek yapraklar 0,5 cm çapa ulaştığında olmak üzere iki sefer (1+1) yapılmıştır. Kontrol parsellerinde bitkilere saf su verilmiştir. Fidelerin gübrelenmesinde Hoagland besin solüsyonu modifiye edilerek kullanılmıştır. Fide yetiştirme dönemi boyunca çözeltinin pH’sı 6,3±2’ye ayarlanmıştır. Tohum ekiminden 35 gün sonra hıyar fidelerinin yetiştiriciliği tamamlanmış ve fidelerde gözlemler yapılmıştır. Çalışmada fide boyu (cm), gövde uzunluğu (cm), gövde çapı (mm), yaprak sayısı, fide yaş ağırlığı (g), fide kuru ağırlığı (g), kök yaş ağırlığı (g) ve kök kuru ağırlığı (g) incelenmiştir. Paklobutrazol uygulamaları fide boyu ve gövde uzunluğunda önemli düzeyde kısalmaya neden olmuştur. Paklobutrazol miktarı arttıkça fide boyu ve gövde uzunluğundaki azalış devam etmiştir. Denemede 30 ve 40 ppm paklobutrazolun fide başına 0,5 ml ve 1+1 şeklinde verilmesi en etkili sonuç olarak belirlenmiştir. Paklobutrazol uygulamaları ile gövde çapı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Benzer şekilde uygulamalar ile yaprak sayısı arasında da bir ilişki bulunmamıştır. Sonuç olarak, paklobutrazolun fide kalitesini önemli düzeyde artırırken, uygulama şekli, uygulama dozu ve miktarına bağlı olarak fide kalitesinde önemli gerilemeler de meydana gelmektedir.

The global population is increasing at a rapid pace, posing significant challenges to sustainable development and food security. This review paper examines the advantages and challenges of organic farming as a potential solution to address the pressing issues in modern agriculture and food production. Organic farming offers a range of benefits, including improved soil fertility, higher profitability, reduced external input usage, land reclamation, improved market access, and enhanced farmer capacity and self-reliance. Organic farming practices prioritize environmental sustainability by reducing chemical usage and reliance on biological methods of pest control, as well as enhancing biodiversity, which strengthens ecological balance and resilience against pests and diseases. However, organic farming also faces challenges that need to be addressed for its widespread adoption. These challenges include uncertainty surrounding legislative environments, psychological and sociological costs of conversion, financial risks during the transition period, securing marketing channels for organic produce, and diminishing profit margins. Efforts should be made to provide farmers with the necessary support, including technical assistance, subsidies, and access to markets, to overcome these challenges. Despite the challenges, the potential of organic farming in promoting sustainable agriculture and ensuring a secure food system cannot be overlooked. It offers a natural and environmentally friendly approach to food production, prioritizing the health of both humans and the ecosystem.

It is critical that Bangladesh faces water scarcity during the dry season, affecting lentil (Lens culinaris Medik.) yield and some yield components during seedling and flowering stages. Thus, a two-factorial pot experiments (The experiment comprises Factor A: three fertilization levels i.e. F1 = Control [inorganic], F2 = poultry litter-based compost [20 ton/ha], F3 = poultry litter-based compost [30 ton/ha]; Factor B: two irrigation levels such as W1 = 100% field capacity [FC] and W2 = 70% FC) were designed at Hajee Mohammad Danesh Science and Technology University, Dinajpur, from November 2018 to April 2019. And it was investigated how the poultry litter-based composts affected the morpho-physiology, yield and yield components of the lentil (BARI Masur-4) variety under different irrigation stress levels. Obtained results revealed that the tallest plant (30.7 cm at 75 DAS) and maximum branch number per plant (14.1 at 65 DAS), leaf chlorophyll a (0.30 mg/g), highest RLWC (70.28%), lowest proline content (1.57 µ moles g-1 FW), maximum number of pods per plant (39.4 at 75 DAS) and total grain yield (3.62 kg/m2) were recorded from compost F3 (poultry litter-based compost 30 tons/ha) with W1 (100% FC). Results also showed that the yield contributing attributes and yield of lentils were drastically reduced by water stress conditions with different rates of fertilization. In drought conditions (W2 = 70% FC), F3 (30 ton/ha poultry litter-based compost) fertilization produced the highest plant height (30.20 cm at 75 DAS), number of branches (11.5 at 65 DAS), stem dry weight (0.35 g), lowest proline (3.88 µ moles g-1 FW), highest pod number per plant (33.1), weight of 100-seed (2.36 g), total grain weight (2.77 kg/m2), harvest index (58.84%) compared to other fertilizations (F1 and F2). In summary, F3 (30 tons), a compost made from poultry litter, provides better soil conditions under drought conditions compared to F1 and F2 in the year of 2018-19 at the 0 and 20 tons/ha, respectively under the field conditions.