Probiotics are defined as live microorganisms that provide beneficial effects when consumed in sufficient quantities. Currently available probiotics are bacteria such as Lactobacillus, Bifidobacterium and Bacillus. In recent years, yeast has presented great potential for the development of new probiotics. Saccharomyces cerevisiae var. boulardii is the only yeast that has been recognized and characterized as probiotic until today. This raises the question of whether other yeast species have probiotic properties. Recent investigations show that some species with probiotic evidence are Kluyveromyces marxianus and Pichia kudriavzeii, except S. cerevisiae. Most of the enzymes produced by the preserved yeast are involved in the metabolism of complex compounds in foods, thus forming the nutritional value and organoleptic properties of fermented foods. EFSA has given the QPS statue, the "food additive," only a few yeasts. In order to verify interesting properties, probiotic working of yeasts needs to be examined in more detail.

Bu çalışma, farklı NaCl konsantrasyonlarının bazı şeker mısır (Zea mays L. sacharata sturt.) çeşitlerinin çimlenme ve erken fide gelişimi üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada Vega F1 (sh2), Merit F1 (su) ve Tanem F1 (su) çeşitlerinin tohumlarına 0 (kontrol), 2, 4, 6, 8 ve 10 dSm -1 konsantrasyonlarında NaCl uygulanmıştır. Tohum ekiminden 5 gün sonra çeşitlerin çimlenme oranı, 12 gün sonra kök uzunluğu, gövde uzunluğu, kök gövde oranı, kök kuru madde oranı, gövde kuru madde oranı, fide gücü indeksi ve tuz toleransı ölçümleri yapılmıştır. Araştırmada incelenen karakterler arasında istatistiki açıdan önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç olarak; farklı tuz konsantrasyonlarına çeşitler tuz oranı artıkça çimlenme oranı ve fide gelişimi özelliklerinin azaldığı tespit edilmiştir. Tanem F1 çeşit çimlenme oranı ve tuz stresine toleransı bakımından en yüksek değerlere sahipken kök ve gövde uzunluğu ve kök gövde oranı bakımından ise en düşük değerlere sahip olduğu tespit edilmiştir. Fide gücü indeksi bakımından ise sırasıyla Vega F1, Tanem F1 ve Merit F1 olduğu belirlenmiştir. Çalışmada yapılan korelasyon sonuçlarına göre, incelenen parametreler arasında istatistiki açıdan pozitif yönde önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Çimlendirme ortamından 2 dSm-1 tuzluluk düzeyine kadar tohum çimlenmesi ve erken fide gelişim parametrelerinin etkilenmezken 2 dSm-1 yüksek düzeylerde ise olumsuz yönde etkilendiği belirlenmiştir. Yetiştiricilik yapılan bölgelerde 2 dSm-1 tuzluluk düzeyine kadar suların, şeker mısır çimlenme ve erken fide gelişim dönemlerinde kullanılabileceği tespit edilmiştir.

Endojen ve eksojen faktörlere bağlı olan bitki büyüme ve gelişmesi; kuraklık, tuz, yüksek ve düşük sıcaklık derecesi, radyasyon ve ağır metaller gibi abiyotik stres faktörlerinden büyük ölçüde etkilenmektedir. Bitkilerde stresle başa çıkma, olumsuz koşullarda hücre metabolizmasında değişikler yapılması ve savunma mekanizmalarının harekete geçirilmesi ile gerçekleşmektedir. Salisilik asit (SA) bitkilerde bu mekanizmaları harekete geçiren moleküllerden biri olup, özellikle patojen saldırılarına karşı cevap oluşturulmasında etkili olan, içsel bir bitki büyüme düzenleyicisidir. Fenolik bir bileşik olan ve bir bitki hormonu olarak da tanımlanan SA, stres koşulları altında sinyal molekülü olarak görev alarak bitkinin stres koşullarında oluşturduğu cevabı düzenlemekte ve hayatta kalmasını sağlamaktadır. Özellikle eksojen SA uygulamalarının bitkilerde patojenite ile ilişkili genleri aktive ederek hastalıklara direnç sağladığı bilinmektedir. Dışarıdan uygulanan SA’in biyotik stres faktörleri yanında abiyotik stres faktörlerine karşı da bitkinin toleransını artırdığını gösteren çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Eksojen SA uygulamaları domates, biber, mısır ve fasulye gibi farklı bitkilerde uygulanmış ve tuz, yüksek ve düşük sıcaklık, kuraklık ve ağır metal streslerine cevap oluşturmada etkin olduğu belirlenmiştir. Buna karşın bazı çalışmalarda eksojen SA uygulamalarının bazı bitki türlerinde vejetatif ve biyokimyasal içeriklerde inhibe edici özelliğinin bulunduğunun gösterilmesi; SA etkilerinin uygulama dozu, bitki türü ve uygulanma şekline bağlı olarak değişebileceği sonucunu vermektedir.

Vitis labrusca L. (İsabella üzümü) dünyada sıkça tüketilen üzüm türleri arasında yer almaktadır. Kuru meyveler, yaş meyvelere oranla son yıllarda özellikle yoğun çalışan ve diyet yapan insanlarca çabuk atıştırma öğünü veya ara öğün olarak sıkça kullanılmaktadır. Bu çalışmada farklı mikrodalga güç seviyelerinde Vitis labrusca L.’nin kurutma karakteristiği incelenmiş, literatürde sıkça kullanılan kurutma modelleri kullanılarak matematiksel modellemesi yapılmış, küresel koordinatlar kullanılarak efektif nem yayılım katsayıları ve aktivasyon enerjisi hesabı yapılmıştır. Vitis labrusca L. 90, 180 ve 360 W güçte sırası ile 20, 6 ve 2 dakikada kurutulmuştur. En iyi kuruma modeli Alibas olarak belirlenmiştir ve R2,  ve hata kareleri ortalaması kare kökü (HKOK) değerleri sırası ile 0,999398 – 0,999715, 0,000182 – 0,000169, 0,010589 – 0,008675 arasında hesaplanmıştır. Kurutma genel olarak azalan hız periyotunda gerçekleşmiştir. Efektif nem yayılım katsayıları 2,11×10-7 ile 6,61×10-8 m2/s arasında aktivasyon enerjisi de 75,464 kW/kg olarak hesaplanmıştır. Enerji tüketim miktarları 90, 180 ve 360 W mikrodalga güç seviyelerinde sırası ile 108, 64,8 ve 43,2 kJ olarak belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Vitis labrusca L., kurutma, modelleme, efektif nem yayılımı, aktivasyon enerjisi.

In this study, it is aimed to obtain a new and functional product as a result of adding the remaining black carrot into powder form in different proportions (10, 20 and 30%). Biscuits without waste fermented carrot powder (WFCP) were taken as control group. When ascorbic acid, total phenolic content and antioxidant activity values of WFCP were examined, it was found 1032.75 mgAA / 1000g, 4254.92 mg GAE / kg dry weight and % inhibition 43.30, respectively. The textural properties of the biscuit dough with the addition of AFHT were investigated. Moreover, the effect of adding WFCP on colour values, water activity, moisture, ash, ascorbic acid, total phenolic content, antioxidant activity and textural properties of biscuits were determined. With the addition of WFCP, L* and b* values were decreased and a* values were increased in biscuits compared to control sample. Water activity and ash values increased as WFCP rate increased in biscuits. Ascorbic acid, total phenolic and antioxidant activity (DPPH) values of biscuits added with WFCP (30%) increased by 4.89, 7.22 and 4.04 times, respectively, compared to the control group. The addition of WFCP also improved the textural properties of the biscuits, while the hardness value of control group was found to be 4175.87 g force, the highest hardness value was obtained as 6494.09 g force for 20% WFCP added biscuits. In sensory evaluation, the biscuits with the addition of 10% WFCP gained the highest likelihood with 5.6 in terms of general acceptability.

The improvement and use of sustainable energy technologies are developing by the reason of increasing energy demand. Due to the fossil fuels negative effects on the environment, energy efficient building and their industrial applications have become an important research topic. To increase energy efficiency in the food industry, the reduction of specific energy consumption is needed. Food production facilities using energy for heating, cooling, drying, and specific processes which requires high temperature. In this study, six energy system models have been suggested, and presented for the use in food processing applications. These models are based on renewable energy, waste heat management, solar energy, and efficient heat pump, ice storage heat pump, thermal energy storage heat pump, drying with heat recovery and dehumidification. In addition to carbon footprint reductant, the latest trend technologies are presented and the advantages are also discussed. Especially hybrid systems that are combined with phase change materials and biomass are investigated.

South-eastern Anatolia has the largest agricultural areas and the countryside living in this region are engaged in agriculture. Loans extended to agriculture by banks are considered to contribute to regional development as a support to the sector. In this paper, the relationship between the GDP of the South-eastern region and the loans extended by the banks to the agricultural sector in this region were investigated in the period of 1988-2017. Lee-Strazicich structural break test and Dolado-Lütkepohl and Bootstrapt causality test was applied to determine the causal relationship between the variables in the analysis. Unlike the others this paper contributes to the literature as it examines the effect of agricultural loans on the development of the region and different tests are used. As a result of the study, the breaking years of the series were determined and interpreted economically. In addition, bi-directional causality relationship between regional growth and agricultural loans was determined. It can be said that agricultural loans contributed to regional development in the South-eastern Anatolia region. It can be presented as a policy proposal that increasing the loans extended to the sector in the region. The effectiveness of agricultural loans can be increased by controlling the use of loans by supervision of on-site use of.

Because of its high nutritional value and pharmaceutical effects, oyster mushroom (Pleurotus ostreatus (Jacq. ex Fr.) P. Kumm.) is collected from nature and cultivated in large scale. This therapeutic mushroom is consumed as a functional food or food additive in soups, cereal and dairy products, and commercially used in nutraceuticals and dietary supplements. The mycochemicals including polysaccharides (crude fiber and β-glucans), essential amino acids, ergothioneine, peptides, (glyco)proteins, lectins, phenolic compounds, polyketides (lovastatin), (tri)terpenoids, and enzymes are naturally found in the fruiting bodies and mycelial biomass of P. ostreatus. The major bioactive compounds concentration of this mushroom may be increased by modification of the substrate composition and cultivation or postharvest conditions. The goal of this review is to evaluate the results of the studies about the biochemical composition and medicinal properties of edible wild and cultivated P. ostreatus. Furthermore, the advanced novel cultivation techniques, biotechnological processes, and postharvest treatments were given in order to increase its nutritional and nutraceutical values.

Bu çalışmada, Osmanlı çileğinin ana ebeveyn, yerel (Karaçilek, Tüylü, Deli) ve standart (Kabarla, Sweet Ann ve Sweet Charlie) çilek çeşitlerinin tozlayıcı olarak kullanıldığı ıslah çalışması sonucu seçilen elli iki adet F1 genotipi ve ana ebeveynleri kullanılmıştır. Elde edilen meyvelerde suda çözünebilir kuru madde miktarı (%), pH, titre edilebilir asitlik (TA) (%), toplam kuru madde miktarı (%), kül tayini, askorbik asit içeriği (mg/100g) ve toplam fenol miktarı (µg GAE/g ta) belirlenmiştir. Araştırma sonuçları incelendiğinde SÇKM değerlerinin %5,80 ile %14,60; pH değerinin 2,69-3,90; titre edilebilir asit miktarının %0,58-1,79 arasında değiştiği belirlenmiştir. Askorbik asit en yüksek DB-119 genotipinde 55,61 mg/100g bulunurken, en yüksek toplam fenolik madde miktarı DC-42 genotipinde 3887,07µg GAE/g ta bulunmuştur. Meyve yapısının genetik faktörlerden etkilendiği ancak çevre koşularının etkileşimi ile meyve yapısında değişiklik olduğu bilinmektedir. Çalışma sonucunda belirlenen kriterler incelendiğinde melez bireylerin ana ebeveynlerine yakın değer aralığında olduğu belirlenmiştir.

In this study, it was aimed to determine the organizational structure, current state and problems of the dairy cattle breeding enterprises in the province of Uşak and to develop solutions to these problems according to the number of cattle they have. In the study, a questionnaire consisting of 95 questions was applied to 165 enterprises owners selected by multi-stage random sampling method and the obtained data were evaluated with the help of SPSS program package. Enterprises are grouped by animal assets; the enterprises having 1-9 heads cattle were classified as the first group, the enterprises having 10-20 heads cattle were classified as the second group and the enterprises having 21 heads and more cattle were classified as the third group. It was found that the daily milk yield varies significantly among the groups. It was determined that 16.80 kg/day in the 1st group, 19.50 kg/day in the 2nd group and 22.60 kg/day milk yield was obtained in the 3rd group. It was determined that many activities and parameters related cattle production in the 3rd group are highly good. However, it was determined that the main problems experienced particularly in small-scale enterprises are the supply of concentrate feed and coarse fodder, high cost of basic inputs such as feed and failure in marketing the produced products at a value price. It can be suggested that if the feed intake is supplied within the organization and the produced products are directly marketed, then these problems can be alleviated. It has been determined that dairy cattle businesses, which are mostly small scale family type enterprises in Uşak province, should be developed to large scale commercial enterprises where intensive production is carried out by providing various incentives and support.