Recently, the use of camel milk has increased as a new and alternative animal protein source for human consumption. However, there are some differences in the composition of camel milk compared with other kind of milk sources. One of these differences is that camel milk contains in high concentrations of antimicrobial agents such as lysozyme, lactoferrin, lactoperoxidase and immunoglobulins. In many studies, it was reported that camel milk is not suitable for production of fermented milk especially for yoghurt due to the high concentration of antimicrobial substances. The aim of this study, to investigate suitability of the mixture of camel milk with different ratio of cow, sheep and goat milk for yoghurt production. After preparing of milk mixtures heat treated at 90°C for 15 minutes the mixtures were cooled to 45°C. The starter culture (YC 350) was added and incubated at 42°C until the pH reached 4.7. During fermentation every hour the pH, SH and viscosity were measured. According to the results of analysis in which the highest viscosity and the fastest pH drop, mixtures were chosen as optimum points for yoghurt production. In these optimum points yoghurt production were performed and all of the samples were stored for 1., 7., 14. and 28. days at 4°C. During the storage, water holding capacity and syneresis analyses were conducted. According to the results, the optimum mixture was determined at 80% :20%cow milk:camel milk mixture. However, after 4 weeks of storage it was concluded that an increase in the syneresis and a decrease in water holding capacity (%) were found for yoghurt obtained from 80% :20:% cow-camel milk mixture.

Bu çalışma, azotlu gübre miktarı ve uygulama formunun ekmeklik buğdayın tane verimi ve kalitesi üzerine etkisinin araştırmak amacıyla Eskişehir Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nde kuru (yağmura bağımlı) ve sulu koşullarda iki üretim sezonunda yürütülmüştür. Kuru koşullarda 7 adet ve sulu koşullarda 8 adet ekmeklik buğday çeşidi materyal olarak kullanılmıştır. Üre, başaklanma döneminde, granül ve yapraktan uygulama şeklinde verilmiştir. Her uygulamada çeşitlerin tane verimi, bazı teknolojik kalite özellikleri belirlenmiştir. Her iki denemede yapraktan üre uygulaması ile SDS sedimantasyon değeri, protein oranı, gluten agregasyon enerji değeri (AGGEN) ve maksimum tork (BEM) değerlerinde artış olurken; peak maksimum zaman (PMT) değerinde azalma olmuştur. Kuru ve sulu şartlarda çeşitler arasında SDS sedimantasyon değerleri açısından istatistiki olarak önemli farklılar olduğu belirlenmiştir. Araştırmada; sulu ve kuru şartlarda yapraktan üre uygulaması ile granüle göre genotiplerden yüksek ekmeklik kalite ile ilişkili olarak Glu-A1 lokusunda 2* alt ünitesi taşıyanların tane veriminde %9,0, protein oranında %6,5, sedimantasyon değerinde %17,0 ve BEM değerinde %3,8; Glu-D1 lokusunda 5+10 alt ünitesi taşıyanların tane verimde %8, protein oranında %5,6, sedimantasyon değerinde %16,0, BEM değerinde %6,4; Glu-B1 lokusunda 7+9 alt ünitesi taşıyanların tane veriminde %7,0, protein oranında %6,0, sedimantasyon değerinde %19,6 ve BEM değerinde %7,2 artış olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, ekmeklik buğdayın tane verimi ve teknolojik kalite özelliklerinin iyileştirilmesinde başaklanma döneminde yapraktan üre uygulamasının oldukça olumlu sonuçlar verdiği görülmüştür.

Antimikrobiyal duyarlılık testleri, ilaçların keşfedilmesi, epidemiyoloji ve terapötik sonuçların tahmini için kullanılabilmektedir. Günümüzde mikrobiyal yaşamdaki dirençlilik artış göstermekte olduğu için antimikrobiyal bileşikler etkilerini kaybetmekte ve bu durum onları tehlikeye sokmaktadır. Ayrıca, antimikrobiyal ajanların etkileri, çoklu ilaca dirençli bakterilerle ilişkili tedavilerde başarısızlık göstermektedir. Bu durum, halk sağlığı için küresel bir endişe olma durumuna gelmiştir. Bu yüzden, yeni antimikrobiyal ajanların keşfedilmesi ve antimikrobiyal duyarlılık testlerinin yaygın olarak kullanılması ve geliştirilmesi gerekmektedir. Antimiktobiyal aktivitenin belirlenmesi için birçok teknik bulunmaktadır. Duyarlı mikroorganizmaları inhibe etmek amacıyla uygulanan bu tekniklerden çoğu, katı ya da yarı katı üretim ortamındaki difüzyon ile ilişkili metodlara dayalıdır. Bu teknikler arasında Cross-streak ise yeni antibiyotik keşfi için yapılan araştırmalarda kültürlerin nispeten hızlı bir şekilde taranmasını sağlayan kolay bir tekniktir. Fakat Cross-streak testinin en büyük dezavantajı, niceliksel verilerin elde edilmesindeki güçlüktür. Çünkü inhibisyon bölgesinin kenarları genellikle çok bulanık ve belirsizdir. Bazı antimikrobiyal duyarlılık test teknikleri, bu alandaki dikkat çekici adımlar belirlenerek Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI) ve European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST) tarafından standardizasyona tabi tutulmuştur. Bu test prosedürü, spesifik test koşullarının ve metotlarının kullanımına gereksinim duymaktadır. Ayrıca, besiyeri ve inkübasyon koşulları ile zaman bu gereksinimler arasındadır. Hali hazırda kullanılan aktivite belirleme yöntemlerinden Cross-streak yönteminin iyi anlaşılıp geliştirilmesi önem arz etmektedir.

Huge amount of organic wastes including agricultural field wastes, food wastes, municipal solid waste and manures can be converted into a safe and usable product that can be used as a possible substitute for chemical fertilizers. In this regard, the proposed study was designed with the aim to prepare macro and micronutrients rich vermicompost from different bio-wastes that can be used as a possible substitute to chemical fertilizers for improving plant growth. A 90 days vermicomposting experiment was conducted in wooden boxes (1×1 m) containing animal manure and waste material (grasses, brewed black tea leaf and dry leaf) mixed in 3:1 ratio with a 2.5 cm thin layer of soil. The material was at the bottom of the bed and around 10.000 earthworms of Eisenia fetida were settled in the box. The boxes were irrigated by sprinkled water daily and tilled from the top once every week for maintaining aeration and proper decomposition. The vermicompost production was continued for about 90 days in each box under 21-23°C room temperature. The results showed that by using animal manure and waste materials, the physical parameters like moisture content was increased upto50 % on day 90. Likewise, the percent increase recorded for total N, organic N, total P and soluble K content on day 90 was maximum in the vermicompost prepared from animal manure and waste material. It can be concluded from this experiment that with the help of earthworm’s, different field and garden residues, wastes and manures can be converted into a nutrient rich and environment friendly vermicompost that can be used as a possible substitute to chemical fertilizers for improving plant growth.

Most of the non-irrigated areas in the southeast of the Harran Plain are irrigated by groundwater. The aim of this study is to determine the importance of 13 underground irrigation water sources operating in the agricultural areas of Ohali village in southeast of Harran Plain in Sanliurfa province in terms of some quality characteristics and irrigation. In this context, the waters belonging to 13 underground wells were analysed and examined in terms of irrigation water quality. According to the results of the analysis, the electrical conductivity of water samples was measured between 1127-4090 µS/cm. The SAR value of irrigation water was found to be between 1.05-3.41 and the %Na value was between 16.2% - 31.8%. In the evaluation made according to four different classification systems, in general, waters 6, 7, 8 and 9 were determined as the worst quality in all classification systems. These waters are described “unsuitable” irrigation water. Considering that the plants which have high water consumption such as cotton and corn are cultivated in the region, it is foreseen that if the necessary precautions are not taken, the salinity in the soil will increase and yield losses will be high. It is imperative that these areas, which cannot be irrigated within the scope of GAP irrigation project, be irrigated with clean water as soon as possible. However, an appropriate drainage system must be installed in the area.

A total of 48 randomly selected fish farms from the coasts of Izmir and Muğla, Aegean Sea were visited face-to-face interviewing with fish farmers and a total of 329 coastal fishermen, catches around the sea-cage fish farms between July 2015 and July 2017. We asked them the reasons for fish escapes from sea-cage fish farms. Answers were concerning with the predator attacks, storms, biting of cage-nets by reared fish and seabirds, slits of the nets, drop during transfer, etc.

North Sinai governorate is one of the largest desert areas in terms of intensity of agricultural extension work, In spite of efforts by state agencies to bring about agricultural development in the governorate, agriculture is still somewhat characterized by primitive traditional methods, making agricultural development rates almost indistinguishable, And with the scarcity of extension research carried out in North Sinai in the field of environmental SWOT analysis, It was necessary to conduct the study that is trying to analyze the current situation of agricultural extension in North Sinai governorate through identifying the strengths; weaknesses, opportunities, and threats (SWOT). A participatory SWOT analysis study using open-ended qualitative-type instrument was conducted; Research data were collected through personal interviewing questionnaire with 90 respondents representing 75% of the total extension workers in North Sinai Governorate, during the period from May till October 2018. The results showed that the most important strengths of these were that a large proportion of the extension workers are specialized in agricultural extension, more than half of the guides were from rural areas and the high job satisfaction degree among of the majority of the extension workers while the most important weaknesses were Weak budget and inadequate funding for extension work, Absence of job description for the extension workers, and Lack of financial and material resources. On the other hand the most important opportunities were Availability of research institutes in the governorate, NGO-Public Sector Collaboration. While the most important threats were Decreased investments targeting the agricultural sector in general and the extension system in particular, Poor Farmer Organization, Security instability in the governorate. Depending upon SWOT outputs, some relevant strategies were discussed to develop agricultural extension system in the governorate through some dimensions that uses strengths and opportunities to overcome weaknesses and to avoid threats or minimize their effects.

The aim of this study was to evaluate the dough proofing activity of Kluyveromyces lactis (ATCC 8585) in different dough formulations and to compare it with the commercial active dry bakery yeast Saccharomyces cerevisiae. Leaving ability of yeasts was tested in lean and rich dough. For both cultures, lean and rich dough mixtures containing 0.3 g of yeast biomass (on dry weight basis) and wheat flour in 15 ml of water was prepared. Rich dough contained also either 2.0 g of sucrose, 2.0 g of lactose or 2.5 g of whey powder. Dough mixtures were incubated at 29°C and volume increase was recorded every 15 min. We determined that Kluyveromyces lactis had higher volume and leavening rates compared to commercial bakery yeast strain in lactose-rich or whey-rich dough. These results demonstrated the potential of Kluyveromyces lactis yeast strain as a suitable culture for whey fortified bread making.

Su kaynaklarının yeterli olmadığı alanlarda yağmur sularının toplanarak sera sulamasında kullanılması sürdürülebilirlik açısından büyük öneme sahiptir. Depolanacak yağış miktarının belirlenebilmesi için yağış miktarı ve bitki su tüketimi bilinmelidir. Akdeniz bölgesindeki dar sahil şeridinde su kaynakları yetersiz olup, sera üreticisi çok uzak mesafelerden borularla su taşımaktadır. Yapılan bu çalışmada Mersin iklim koşullarında düzenli olarak ısıtılmayan seralarda yapılan domates yetiştiriciliğinde aylara bağlı günlük su tüketimi farklı yöntemlere göre hesaplandıktan sonra düşen yağışın serada kullanılan aylık miktarından arta kalan kısmının depolama kapasitesi belirlenmiştir. Mersin iklim koşullarında FAO-Radyasyon yöntemine göre hesaplanan su tüketimi ve yağış miktarından gidilerek depolama kapasitesi 0,25 m3.m-2 olarak belirlenmiş ve depolanan bu su ile ile Kasım-Mayıs döneminde 7 ay boyunca bitki su ihtiyacının karşılanabileceği belirlenmiştir. Serada Bitki su tüketiminin FAO-Blaney-Criddle yöntemine göre hesaplanması durumunda depolama kapasitesi 0,19 m3.m-2 olacak ve Kasım – Nisan dönemindeki 6 aylık sürede bitki su tüketimi karşılanabilecektir.

Bu çalışma, farklı olgunlaşma sürelerine sahip bazı patates çeşitlerinin Isparta koşullarında verim performansları ile hasat sonrası depo davranışları ve depoda kalite değişimlerinin belirlenmesi amacıyla 2018 yılında yürütülmüştür. Çalışmada ülkemizde yaygın olarak tarımı yapılan Agria, Agata, Alegria, Desiree, Granola, Hermes, LadyAnna, Marabel, Morfona ve Russet Burbank patates çeşitleri kullanılmıştır. Araştırmada çeşitlerin arazi koşullarında verim performansları belirlendikten sonra her çeşitten alınan yumru örnekleri 6-8°C sıcaklıkta 6 ay süreyle depolanmıştır. Çeşitlerin yumru verimleri 2.860-5.331 kg/da, vejetasyon süreleri ise 97,7-146,6 gün arasında değişmiştir. Depolama sürecinde yumruların %50’sinde dormansinin kırılması için geçen süreler 23,3-111,6 gün arasında değişmiş, erkenci çeşitlerde dormansi daha erken kırılmıştır. Çalışmada 6 aylık depolama devresi sonunda çeşitlerin %4,13 ile %6,48 oranında ağırlık kaybettikleri saptanmıştır. Çeşitlerin depolama süresine bağlı olarak nişasta oranları, indirgen şeker içerikleri ve parmak patates verimleri değişkenlik göstermekle birlikte depolama süresi boyunca genellikle azalma göstermiştir. Araştırmada kullanılan patates çeşitlerinin depolama sürecinde parmak patates ve sofralık kalitelerinde önemli değişimlerin olduğu, cips sanayisine uygun olmayan, düşük kuru madde oranına sahip çeşitler ile erkenci özellikteki çeşitlerin depoda ağırlık ve kalite kayıplarının daha fazla olduğu belirlenmiştir. Çalışmada patates çeşitlerinin dormansi süreleri ile olgunlaşma özelliklerinin depo kalitesine önemli derecede etki gösterdiği ve bu nedenle patates depolamasında çeşit özelliklerinin dikkate alınarak depo süresinin belirlenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.