Honey, bee venom, royal jelly, pollen, propolis and other bee products are natural products that are used to protect and maintain human health, to create a strong and dynamic health condition, and used as a ethnopharmacological medicine in the therapy of some illness. The use of different bee products to strengthen the immune system is still very common today. In this study, it was aimed to determine the in vitro effects of royal jelly samples collected from Sivas province in HUVEC cell culture conditions by determining the healing endothelial damage. In this context, royal jelly samples were obtained from the province of Sivas, where beekeeping is carried out intensively and successfully, in the 2022 harvest period. The effect of royal jelly extracts on the cell proliferation of endothelial cell culture was investigated. Repair of endothelial cell damage, cell growth and development and migration values were measured using the HUVEC cell line, and the data were evaluated with SPSS, GraphPad, ImageJ programs. Although there were significantly important increases in cell growth, development and cell viability values in HUVEC cells treated with different doses of royal jelly at the end of 24 and 48 hours, no statistically significant difference was found in terms of cell migration ratio compared to the control group.

At Banganga, Kapilbastu, Nepal, a field experiment was conducted in the spring of 2021 to determine the performances of transplanted spring rice under different weed management techniques. With five treatments and four replications, the experiment was structured as a single-factorial Randomized Complete Block Design (RCBD). The treatments consisted of Pretilachlor 50% EC (dose: 500 ml a.i. per acre) as pre-emergence herbicide, Pretilachlor 50% EC (dose: 500 ml a.i. per acre) as pre-emergence herbicide plus hand weeding at 20, 40 DAT, Hand weeding at 20 DAT, 40 DAT, 60 DAT, Cono-weeding at 20 DAT, 40 DAT, 60 DAT and control. The plots treated with Pretilachlor plus hand weeding recorded a significantly higher plant height (99cm), higher number of effective tillers per meter square (11.97), higher panicle length (26cm), and higher number of grains per panicle (200.60) at 90 DAT. The sterility percentage and the no. of grains per panicle were not affected by the weed management practices. Cono-weeding was found statistically superior in terms of grain yield (6.09 Mt ha-1) and harvest index (42.10 %). The experiment concluded that the weed management practices affect the grain yield of transplanted spring rice.

Paucity of knowledge on resistant variety, high yield loss ranging from 32- 57% and dearth of knowledge on management of Alternaria leaf spot has been the major concerns in radish production in the world. Our study will aid in multiplication and standardization of the germane variety of radish resistant to Alternaria leaf spot disease so as to escalate the production, productivity, and the competitiveness in the domestic as well as in the international market. Hence, this experiment was rendered to screen the radish genotypes against Alternaria leaf spot disease in Western Nepal in 2021. Seven genotypes namely Sparkle white F1 hybrid, Korean cross, Palak-patta 35, Pyuthane red, 40 days, Geeta 33, and Mino early were used as the treatment and experiment was laid out in one factorial RCBD design. Each treatment was assigned with 8 plants for observation with 3 replications per treatment. Parameters like days to appearance of disease, incidence of disease on seedling, disease severity (3 scorings), mean score of disease, mean AUDPC and reaction of genotypes were measured during the experiment. Our study unveiled highly significant result for the days to appearance of disease, disease severity, mean score of disease and AUDPC among the genotypes of radish. Alternaria leaf spot first appeared in Pyuthane red (18.33 days) while appeared late in Mino early. Disease severity was found harsh in 40 days at each scoring (57.33, 64.67 and 70.33 respectively); on the contrary severity was minor in Sparkle white at each scoring (26.67, 35 and 44.17 respectively). Similarly, the highest MDS (3.4) and AUDPC (449.8) was found in 40 days, whereas the lowest MDS (1.7) and AUDPC (246.5) was observed in Sparkle white. Ultimately, it is contended that 40 days was found to be moderately susceptible variety while other varieties were found to be moderately resistant.

Agricultural management is one of the main factors to ameliorate environment adverse effects. Climate change has adverse effects on water availability in drought and semi-drought regions that constrain crop survival. In order to investigate the effect of irrigation intervals on morphological characteristics and yield components of savory plant (Satureja spicigera L.), an experiment was carried out based on randomized complete block design in three levels irrigation interval treatments (7 days (I7), 14 days (I14) and 21 days (I21)) with three replications in Khorasan Razavi Agricultural and Natural Resources Research and Education Center during of 2019. Results showed that with increase in irrigation intervals, all morphological characteristics and yield components were decreased. However there was no significant differences in seed and essence yield, plant canopy area, number of main stems, number of branches and stem diameter due to I7 and I14 treatments. In drought stress (I21), seed width was more affected than seed length. The lowest percentage of survival was observed in I21 treatment which was reduced by 26% and 35% respectively, compared to treatments I14 and I7. By increasing the irrigation interval to 21 days, the highest reduction in savory characteristics occurred, so that the highest and lowest biomass and seed yield were recorded from I7 and I21 treatments, respectively. There was a significant positive correlation between biomass and plant height (r = 0.998*), total plant leaf area (r = 0.770*), number of main stems (r = 0.796*) and number of branches (r = 0.998*). It seems that savory production can be improved in acceptable amount with 14-day irrigation interval.

In this study, limit application rates and different spray nozzle positions effects on coverage rate, drop diameter and amount of tracer residue values were determined of application defoliating agent before machine harvest on cotton plant. Researches were carried on two phases as indoor area trials and laboratory analysis. In these researches, artificial cotton plants were used. Indoor area trials were conducted two different application rates (20 and 40 L da-1) and three different in spray nozzle positions (NP1, NP2 and NP3) by using conventional hollow cone spray nozzle. 27 pieces of sampling area were determined that they were included the two sides of the plant and plant center position of the upper-middle-lower in initiative area on plants. Six initiative areas were determined in order to record efficiency in initiative area on plants. For the purpose of deposition of trace amounts of substances were determined in sampling area; water-sensitive paper is placed on top that included both over the leaves and beneath the leaves in order to detect each filter paper, and drop diameter, rate of coverage. The amount of deposit on areas that were done analysis in laboratory conditions was determined to with spectrophotometer. Drop diameters and coverage rate detection were done analysis on image analysis. According to the results, it is determined that NP3 which is used generally in 40 L da-1 norm provide the best deposition and coverage rate on applications of defoliant, in addition to pesticide reach on leaf beneath in merely this spray nozzle position.

The purpose of this study was to prepare eight sub-fractions from leaves and flowers of Erica arborea L., characterize their phytochemicals constituents and investigate their potential antioxidant, in order to validate the beneficial medicinal properties of this shrub in Algeria folk medicine. Total polyphenols, flavonoids and condensed tannins contents were determined using Folin-Ciocalteu’s, aluminum chloride and vanillin reagents, respectively. The in vitro antioxidant activity was evaluated by using 2,2-diphenyl-l-picrylhydrazyl and reducing power assay. E. arborea L. contains various compounds such as polyphenols, flavonoids, tannins, quinones, anthraquinones, saponins and terpenoids in different sub-fractions. All the tested extracts showed an appreciable total phenolic, flavonoids and condensed tannins contents as well as strong antioxidant capacity. The highest total phenolic and flavonoids content was found in the ethyl acetate extracts ranging from 649.38 to 944.55 mg gallic acid equivalent/g dry extract and 65.31 to 67.15 mg quercetin equivalent/g dry extract, respectively. Whereas, the highest condensed tannins content was found in the crude extract for leaves and aqueous extracts for flowers. The ethyl acetate extract of the flowers and the crude extract of leaves exhibited the better antioxidant activity by DPPH assay (IC50 =17.72 µg/mL) and reducing power assays (IC50 = 2.91 µg/mL), respectively. Our findings indicate that leaves and flowers extracts are rich in natural antioxidant substances and have good qualities in antioxidant properties and may be beneficial against diver’s disorders related to free radicals.

Güvenilir gıdaya sürdürülebilir koşullarda ulaşılabilmesi için değişen dünya ve çevre koşullarında tarımsal üretim yapılması, teknolojik ve mekanizasyon kullanımını daha önemli hale getirmiştir. Bu çalışmada Şırnak ilinin tarımsal mekanizasyon düzeyi araştırılarak Türkiye ortalaması ile karşılaştırılmıştır. Türkiye İstatistik Kurumu istatistiki verilerine dayanarak traktör sayısı, tarım alet ve makineleri sayısı ile tarımsal mekanizasyon düzeyi göstergeleri hesaplanarak özetlenmiştir. 2012-2022 yılları arasında Şırnak ili ortalama mekanizasyon verilerine göre, kullanılan tarım alanlarında %12, traktör güç değerlerinde %16 oranında artış gerçekleşmiştir. Birim alana düşen güç 0,66 kW ha-1, 1000 ha alana düşen traktör sayısı 18,72 olmuştur. Bir traktöre düşen toplam alan 53,43 ha olurken, traktör başına düşen alet makine sayısı 3,78 olarak bulunmuştur. Şırnak ilçeleri arasında mekanizasyon düzeyi yönünden en iyi sonuçları Cizre ilçesi verirken, Uludere ve Beytüşşebap ilçeleri düşük mekanizasyon değerlerine sahip verileri ile sonuçlanmıştır. Ayrıca Şırnak ili mekanizasyon verileri, bölge illeri ile benzer mekanizasyon sonuçları vermiştir. Ortalama traktör güç değeri 47,03 kW olarak, Türkiye ortalamasından daha yüksek sonuçlar oluştururken, diğer mekanizasyon parametreleri bakımından düşük mekanizasyon sonuçlarına sahiptir. İki ülkeye sınırı bulunan ilin tarımsal potansiyelini arttırmak için mekanizasyon düzeyinin en kısa sürede yükseltilerek işletme refah seviyesi arttırılmalı ve bölge kalkınması desteklenmelidir.

Topraktaki yüksek kireç içeriği bitkilerin verimini ve yaşamını sınırlandıran önemli abiyotik stres faktörlerindendir. Kireçli topraklar dünyadaki karaların %30’dan fazlasını kaplarken, ülkemizde ise Karadeniz Bölgesi hariç hemen hemen tüm bölgelerimizin topraklarının kireç içeriği oldukça yüksektir. Kiraz da dâhil olmakla birlikte meyve türleri genel olarak yüksek kireç içeriğine oldukça duyarlıdır. Bu bağlamda meyve yetiştiriciliğinde topraktaki yüksek kireç içeriğine dayanıklılık sağlayan anaçların varlığı ve mevcut anaçların kirece dayanımlarının belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu amaçla, in vitro koşullarda çoğaltılan Kuş kirazı, Mahlep, MaxMa 14, CAP-6P ve PHL-C anaçlarının farklı kireç seviyelerinde (Kontrol, %1,0, %3,0 ve %5,0 CaCO3) morfolojik ve biyokimyasal tepkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Stres altındaki bitkilerde, bitki ve kök gelişimi gibi morfolojik özellikleri ile membran geçirgenliği ve yaprak oransal su içeriği gibi fizyolojik özelliklerinin yanında, peroksidaz, süperoksidaz dismutaz, hidrojen peroksit, prolin ve protein miktarı gibi biyokimyasal özellikler ve demir aktiviteleri (bitkilerde demir içeriği, aktif demir içeriği, bitkilerde demir şelat redüktaz aktivitesi ve köklerde demir şelat aktivitesi) belirlenmiştir. Denemede ortamda CaCO3 seviyesi arttıkça anaçların dayanımının azaldığı belirlenmiştir. Ancak denemenin 15. gününde yapılan ölçümlerde MaxMa-14 kiraz anacının diğer kiraz anaçlarına göre daha iyi bir gelişim gösterdiği tespit edilmiştir.

Bu çalışmada, Konya Seydişehir ilçesinde bulunan Seydişehir Sulama Birliği sulama işletmesi çevresel etkileri yönünden değerlendirilmiştir. Bu kapsamda birliğin sulama suyu kullanım etkinliği ile sulama kaynaklı enerji tüketimi ve buna bağlı gerçekleşen sera gazı emisyonları değerlendirilmeye çalışılmıştır. Değerlendirme 2010, 2015 ve 2020 yılları için yapılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre; sulama birliğinde su temin oranı 2010, 2015 ve 2020 yılları için sırasıyla 0,30, 0,97 ve 1,81 olarak gerçekleşmiştir. Üç yıl için ortalama su temin oranı, 1,03 olarak belirlenmiştir. Seydişehir Sulama Birliği’nde toplam enerji tüketimi, 2010 yılında 11.616.348,9 MJ/yıl, 2015 yılında 29.006.792,6 MJ/yıl ve 2020 yılında 106.083.920,9 MJ/yıl olarak hesaplanmıştır. Birim alana karşılık enerji miktarı (EA), 2010 yılında 2.172,1 MJ/ha/yıl, 2015 yılında 8.028,5 MJ/ha/yıl ve 2020 yılında 11.898,2 MJ/ha/yıl, birim sulama suyuna karşılık enerji miktarı ise (ES), üç yıl için de 1,139 MJ/m3/yıl olarak hesaplanmıştır. Seydişehir Sulama Birliği’nde toplam emisyon miktarı, 2010 yılında 788.129,9 kgCO2eşd/yıl, 2015 yılında 1.968.012,5 kgCO2eşd/yıl ve 2020 yılında 7.197.434,2 kgCO2eşd/yıl olarak belirlenmiştir. Birim alana karşılık emisyon miktarı (SGA), 2010 yılında 147,4 kgCO2eşd/ha/yıl, 2015 yılında 544,7 kgCO2eşd/ha/yıl ve 2020 yılında 807,2 kgCO2eşd/ha/yıl, birim sulama suyuna karşılık emisyon miktarı (SGS), üç yıl için de aynı değeri sahip olup, 0,077 kgCO2eşd/m3/yıl olarak hesaplanmıştır. Çalışma sonuçlarına göre, sulama birliğinde enerji tüketimi ve sera gazı emisyonu hususunda sürekli bir artışın olduğu ve özellikle 2020 yılında artış oranının bir hayli yüksek olduğu görülmektedir. Aynı şekilde su temin oranlarında yıllara bağlı olarak artış meydana gelmiştir.

Tarımsal Girdi Fiyat Endeksi, mevcut tarımsal üretimde kullanılan ürün ve hizmetlerin fiyatlarındaki değişimlerin ve geleceğe yönelik yatırımların takibi amacıyla Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından her ay hesaplanıp yayınlanmaktadır. İndeksin tahmini tarım üreticilerinin yatırım kararlarında ve ürün tercihlerinde zamanında karar almalarına imkan sağlayacak, yurt içi ve uluslararası pazarda rekabet güçlerini arttıracaktır. Bu çalışmada Tarımsal Girdi Fiyat Endeksi'ndeki değişimleri tahmin etmek amacıyla istatistiksel (ARIMA, SARIMA) ve derin öğrenme modelleri (CNN, LSTM) kullanılmıştır. CNN ve LSTM modellerinin hem doğrusal hem de doğrusal olmayan veri özelliklerini yakaladığı bilinmektedir. Tahmin sonuçları, Ortalama Karekök Hata (RMSE) ve Ortalama Karesel Hata (MSE) metrikleri ile değerlendirilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre ARIMA (RMSE: 0.16409, MSE: 0.0269247) ve CNN (RMSE: 0.16994, MSE: 0.288791) modelleri en iyi sonuçları elde etmiş olup, bunları LSTM modeli takip etmektedir.