Leonardite and compost are used as soil conditioner materials. Gyttja is a material which contains 30-40% lime and 40-50% organic matter with a reserve of approximately 4.8 billion tons in Afşin-Elbistan Thermal Power Plant basin. These materials are used in the production of organomineral (OMG) fertilizers. Zinc (Zn) is one of the micronutrients that plants need. Available Zn deficiency is observed in approximately 49% of Turkish soils. The aim of this study was to determine the Zn adsorption properties of gyttja, leonardite and compost used in OMG fertilizer production. The study was conducted under laboratory conditions. In order to determine the optimum adsorption conditions, the effect of pH, particle size, temperature, shaking time and solution concentration were determined. Then, adsorption properties were determined using linear Langmuir isotherm under optimum conditions. According to Langmuir isotherm, the maximum sorption capacity (qmax) was found to be 14.10 mgg-1 for gyttja, 13.74 mgg-1 for leonardite and 15.67 mgg-1 for compost. In conclusion, Zn sorption values of gyttja, leonardite and compost were consistent with Langmuir and Freunlich isotherms. The maximum sorption capacity (qmax) of these materials is very close to each other. When these data are taken into consideration, it is seen that 1 kg of organic material can sorbed about 15 g Zn. It is useful to take these basic data into account in OMG fertilizer production and sustainable Zn fertilization.

Azot ve kükürt uygulaması, ekmek yapım sürecini etkileyen buğdayın depo proteinlerinin kalitesi ve niceliği üzerinde önemli etkiye sahiptir. Bu çalışmada tarla koşullarında, vejetatif ve generatif dönemlerde, yapraktan üre, potasyum sülfat (K2SO4) ve çinko sülfat heptahidrat (ZnSO4.7H2O) uygulamalarının ekmeklik buğdayın protein kalitesi (SDS Sedimantasyon ve STK-Laktik Asit değerleri), GlutoPik parametreleri [PMT (s), BM (BE), BEM (BE) ve PM (BE)] ve hamur reolojik özellikleri [stabilite (dak), yumuşama derecesi (BU)] üzerine etkileri araştırılmıştır. Denemeler iki grup halinde yürütülmüştür. İlk denemede, yapraktan yapılan uygulamalar %0 (Kontrol); %0,5 Üre; %1 Üre; %0,5 ZnSO4.7H2O; %0,5 Üre+0,5% ZnSO4.7H2O; %1 Üre+%0,5 ZnSO4.7H2O; %0,5 K2SO4 ve %1 K2SO4 şeklinde; ikinci denemede, %0; %0,5 Üre+%0,5 K2SO4; %0,5 Üre+%1 K2SO4; %1 Üre +%0,5 K2SO4; %1 Üre+%1 K2SO4 şeklinde olmuştur.Uygulamalar arasında birinci denemede; %0,5 Üre, %1 Üre+%0,5 ZnSO4 ve %0,5 K2SO4, ikinci denemede ise %1 Üre+%0,5 K2SO4 konuları tüm özellikler bir arada değerlendirildiğinde öne çıkan uygulamalar olmuştur. Elde edilen sonuçlara göre; üre, potasyum sülfat ve çinko sülfat uygulamalarının protein kalitesi, gluten reolojisi ve hamur reolojisi üzerini etkisinin oldukça önemli olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada farklı oranlarda toprağa karıştırılan vermikompostun, çörek otu bitkisinin çinkolu gübre ihtiyacına etkisi araştırılmıştır. Sera şartlarında yürütülen denemede; çörek otu bitkisine mikoriza inokülasyonunun etkisi de belirlenmiştir. Bu amaçla yetiştirme toprağına %0; 2,5; 5, 10 ve 20 oranlarında vermikompost karıştırılmış ve 2 dozda çinkolu gübre (0-0,75 kg Zn/da) uygulanmıştır. Tohum ekimi sırasında kök bölgesine G. Mosseae türü mikoriza eklenmiş ve bitki gelişimi takip edilmiştir. Olgunlaşma dönemine gelen ve tohum teşekkülü gerçekleşen bitkiler hasat edilmiştir. Kökte spor ve hif sayısının vermikompost uygulamaları ile önemli oranda değiştiği belirlenmiştir. Bitkide kapsül sayısı, tane sayısı, tane ağırlığı, bitki boyu, biyomas, tane K, P içeriği ve Zn içeriği vermikompost uygulamaları ile önemli oranda etkilenmiştir Tane P, K, Fe ve Zn içerikleri de çinko uygulamaları ile önemli farklılıklar göstermiştir. Vermikompost ve mikoriza etkileşimi de kapsül tane sayısı, tane ağırlığı, tane K ve Fe içeriğinde önemli farklılık göstermiştir. Yapılan vermikompost, mikoriza ve Zn uygulamalarının üçlü interaksiyonu da bitki boyu ve tanede Zn içeriği dışındaki tüm parametrelerde önemli bulunmuştur. Sonuç olarak vermikompost uygulamasının bitki gelişim parametrelerini diğer dozlara göre olumlu yönde etkilediği ve %2,5 dozunun ekonomik olması nedeniyle tavsiye edilebileceği tespit edilmiştir.

Bu çalışma, oğlakların rasyonuna eklenen inorganik bakır ve çinko ile inorganik formlarına göre %50 oranında daha düşük düzeylerde eklenen organik bakır (Cu) ve çinko (Zn) minerallerinin canlı ağırlık artışı, serum ve kıl ortalama değerleri ile dışkıda atılan miktar üzerine etkisini değerlendirmek için gerçekleştirilmiştir. Oğlaklara verilen rasyonun içerdiği bakır ve çinko minerallerine göre organik (deneme, n=12) ve inorganik (kontrol, n=12) olarak iki gruba ayrılmıştır. Kontrol grubuna bakır-sülfat 7 mg/kg KM, çinko-sülfat 20 mg/kg KM, deneme grubuna ise bakır-şelat (2-hydroxy–4-methylthiobutyrate) 3,5 mg/kg KM ve çinko-şelat (2-hydroxy–4-methylthiobutyrate) 10 mg/kg KM verilmiştir. Çalışma sonunda her iki grubun serum bakır ve çinko ile kıl bakır ve çinko ortalama değerlerinin deneme başına göre daha yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır. İki gruba ait canlı ağırlık, serum bakır ve çinko ile kıl bakır ve çinko ortalama değerleri arasındaki farkın istatistiksel açıdan önemli olmadığı belirlenmiştir. Serum bakır ve çinko ile kıl bakır ortalama değerlerinin organik grubunda, kıl çinko ortalama değerinin ise inorganik grubunda rakamsal olarak daha yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Araştırmada dışkı çinko ve bakır ortalama değerlerinin organik grubunda inorganik gruba göre önemli oranda daha düşük olduğu görülmüştür. Sonuç olarak oğlakların rasyonuna organik bakır ve çinko inorganik formlarına göre %50 oranında daha düşük düzeylerde eklenmesine rağmen canlı ağırlık artışı, serum ve kıl ortalama değerleri bakımından inorganik bakır ve çinko ile benzer değerler elde edilmiştir. Bu değerler organik minerallerin daha iyi emildiklerini göstermektedir. Ayrıca organik mineral grubunda dışkı bakır ile dışkı çinko ortalama değerlerinin daha düşük düzeyde belirlenmesi, çevreye daha az miktarda saçıldıkları ve dolayısıyla çevreyi daha az kirlettikleri kanaati oluşturmuştur.

In this study, a total of 202 surface (0-20 cm) soils were collected from the lands of the producers who made contractual production with private companies in the villages where tobacco cultivation is intensively carried out in the Erbaa district of Tokat province. Basic soil properties, macro phosphorus (P), potassium (K), calcium (Ca), magnesium (Mg) and sodium (Na) and micro nutrient (Fe), zinc (Zn) copper (Cu) and manganese (Mn) concentrations of soil samples were determined. Spatial distributions of clay content, pH, EC, calcium carbonate, macro and micro nutrient concentrations of tobacco growing lands were modeled using geostatistical methods and spatial distributions were mapped. The coordinates of the sampling locations were recorded using a precise GPS. Soils were mostly neutral and slightly alkaline. Neutral soil pH is desired for sustainable tobacco production. Plants may not be able to uptake some of nutrients in soils with moderate alkalinity. In this case, the use of acid character fertilizers is recommended. All of the macro nutrients are at sufficient levels in the tobacco growing lands. Copper and iron concentrations were at sufficient levels in all fields. Plant available manganese was sufficient in almost half of the sampled lands, while it was insufficient in the other half. Available zinc concentration was well below the sufficient level in most of the lands. In order to increase the production to the desired level, fertilizers should be applied based on the plant requirement and soil analysis results. The registration of the soil sampling locations provides an opportunity to create a very useful database for researchers, producers and suppliers who want to understand how the quality of the tobacco growing lands has changed over time.

The aim of this study is to determine the effect of zinc (Zn), which is a common nutritional problem for both plant and human health, on corn and wheat plants. In the research carried out in greenhouse conditions, Zn (Zn0: 0 mg Zn kg-1, Zn5: 5 mg Zn kg-1) was applied to Çukurova and Niğde soils having a natural Zn deficiency and yield and mineral nutrient concentrations of wheat and corn plants were determined. Shoot dry matter yields of wheat and corn plants in both soils significant increased by Zn application. Zinc application caused to 20 and 76% shoot dry matter yield increase for wheat in Çukurova and Niğde soils. The increase in corn pants were greater which was 174% in Çukurova soil and 127% in Niğde soil. The Zn concentration was significantly increased with the increased shoot dry matter yield, while shoot Fe, Mn and Cu concentrations were decreased with Zn applications.