Antep fıstığı (Pistacia vera L.) son yıllarda Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgesinde giderek artan oranda bitki deseni içerisinde yer almaya başlayan bir bitki türüdür. Toprak ve çevre faktörleri bakımından bor (B) noksanlığının yaygın olabileceği bu bölgelerde bitkilerin özellikle B noksanlığına duyarlı Antep fıstığının B ile beslenme düzeyinin belirlenmesi oldukça önemlidir. Bu noktadan hareketle bu araştırma kapsamında büyüme dönemi olarak karagöz patlamasının %20 ve meyvenin mercimek büyüklüğü döneminde olduğu iki farklı dönemde yapraktan artan dozlarda B (%0; %0,2; %0,4; %0,6 ve %0,8) uygulamasının Antep fıstığı bitkisinin yeşil aksam B konsantrasyonu ve besin elementleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla, bahçe koşullarında iki Antep fıstığı çeşidinin (Uzun ve Kırmızı) yetiştirildiği üretim alanlarındaki deneme tesadüf blokları deneme planına göre yürütülmüştür. Araştırma sonucunda bitki çeşitlerinin ve uygulanan gübre dozlarının, B konsantrasyonuna önemli düzeyde etkisinin olduğu belirlenmiştir. Bitki çeşitlerine göre tüm B uygulamaları altında B konsantrasyonunun Uzun çeşidine (%8,3) göre Kırmızı (%21) çeşidinde daha yüksek olduğu, ortalama B konsantrasyonunun Kırmızı çeşidinde 200,3 mg kg-1 iken, Uzun çeşidinde ise 176,3 mg kg-1 olduğu belirlenmiştir. Artan dozlarda B uygulaması ile bitkinin yeşil aksamındaki B konsantrasyonunun arttığı, bu artışların (%36,8) kontrole göre sadece %0,6 B doz uygulamasında istatistiksel olarak önemli düzeyde olduğu belirlenmiştir. Bor uygulamasının analizi yapılan makro (N, K) ve mikro (Zn, Fe, Mn) element konsantrasyonları üzerinde ise istatistiksel olarak önemli sayılabilecek bir etkisi saptanmamıştır.

Bu araştırmada, Adıyaman ve Gaziantep illerinde organik tarım yapan üreticilerin tarım sigortasına yaklaşımları anket yoluyla belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, Gaziantep ilinde 84, Adıyaman ilinde ise 79 adet organik tarım üreticisi ile yüz yüze anket yapılmıştır. Çalışmada, elde edilen verilerin değerlendirilmesinde ortalamalar ve Khi-kare yöntemi kullanılmıştır. Tarım sigortası yaptırıp yaptırmama durumunu etkileyen değişkenler lojistik regresyon analizi yapılarak incelenmiştir. Her iki ilde en çok sigorta yaptırılan organik ürün antepfıstığı olup, bunu zeytin, üzüm, ceviz, badem ve nar takip etmiştir. En çok sigorta yaptıran yaş grubunun 46 yaş üzeri ve ilköğretim mezun grupları olduğu görülmüştür. Adıyaman ilindeki organik tarım yapan çiftçilerin, tarım sigortası yaptırma durumunun Gaziantep ilindeki çiftçilere oranla 0,501 kat olduğu saptanmıştır. Üreticilerin tarım sigortası yaptırma nedeni olarak, ürünlerinin çok zarar görmesi, geleceğe daha güvenle bakabilmek, sürekli afet riskinin olması ve sigortaya devletin destek vermesini sebep olarak ifade etmişlerdir. Tarım sigortası yaptırmayan üreticiler gerekçe olarak, sigorta maliyetinin yüksek olması, hasar ödemelerinin zamanında yapılacağına inanmamaları ve doğal afetlerden hiç zarar görmemiş olmalarını bildirmişlerdir.

Bu araştırmada, Adıyaman ve Gaziantep illerinde organik tarım yapan üreticilerin tarım sigortasına yaklaşımları anket yoluyla belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, Gaziantep ilinde 84, Adıyaman ilinde ise 79 adet organik tarım üreticisi ile yüz yüze anket yapılmıştır. Çalışmada, elde edilen verilerin değerlendirilmesinde ortalamalar ve Khi-kare yöntemi kullanılmıştır. Tarım sigortası yaptırıp yaptırmama durumunu etkileyen değişkenler lojistik regresyon analizi yapılarak incelenmiştir. Her iki ilde en çok sigorta yaptırılan organik ürün antepfıstığı olup, bunu zeytin, üzüm, ceviz, badem ve nar takip etmiştir. En çok sigorta yaptıran yaş grubunun 46 yaş üzeri ve ilköğretim mezun grupları olduğu görülmüştür. Adıyaman ilindeki organik tarım yapan çiftçilerin, tarım sigortası yaptırma durumunun Gaziantep ilindeki çiftçilere oranla 0,501 kat olduğu saptanmıştır. Üreticilerin tarım sigortası yaptırma nedeni olarak, ürünlerinin çok zarar görmesi, geleceğe daha güvenle bakabilmek, sürekli afet riskinin olması ve sigortaya devletin destek vermesini sebep olarak ifade etmişlerdir. Tarım sigortası yaptırmayan üreticiler gerekçe olarak, sigorta maliyetinin yüksek olması, hasar ödemelerinin zamanında yapılacağına inanmamaları ve doğal afetlerden hiç zarar görmemiş olmalarını bildirmişlerdir.