It is required to increase the amount of coagulant enzyme substitutes obtained from various sources that are equivalent to animal rennet in order to meet the rising demand for cheese. This study looked into the availability of plant-based enzymes as an alternative to rennet made from animals and microorganisms, which are frequently employed in the manufacturing of white cheese. Using animal (100% chymosin), microbial (obtained from Muchor miehei), and plant-based (Safflower seed, 80% chymosin-20 percent pepsin, purified from Cartamus tinctorius L.) enzymes, 6 varieties of raw and pasteurized milk cheese were made for this purpose. The values of SH, ripening index, water-soluble nitrogen (WSN), nitrogen dissolved in trichloroacetic acid (TCA), and yeast-mold increased after storage in cheeses made with various coagulant enzymes. During storage, the values for dry matter, pH, protein, Total Aerobic Mesophilic Bacteria (TAMB), lactobacilli, lactococci and coliforms all reduced. In terms of L*, a* and b* values, different rennet usage was discovered to be significant among cheese samples. The casein protein began to hydrolyze and the strength of the bands decreased in SDS-PAGE with the breakdown of the αs-casein and β-casein fractions on the 90th day of maturation in P1 and P4 numbered cheeses, which used plant-based enzyme made from raw and pasteurized milk. These changes in casein fractions resulted in a bitter taste in cheese made with plant-based enzymes. The use of plant-based enzymes in the manufacturing of white cheese was shown to produce results that were comparable to those of animal and microbial enzymes and did not have any negative effects on the cheese's physicochemical and microbiological quality parameters. When making fresh white cheese, the plant-based enzyme extracted from Carthamus tinctorius L. can be employed as a promising source of plant coagulants.

Peynir üretimi ile eski zamanlardan bu yana önemli bir yere sahip olan Kırklareli ilinde önemli ticari potansiyele sahip olan iki farklı peynir, Kırklareli Beyaz Peyniri (KBP) ve KBP ve KEKP üretiminde belli oranlarda koyun sütü, keçi sütü ve inek sütü karışımı kullanılmaktadır. Kırklareli peynirlerini ayırt edici kılan temel bazı özellikler mevcuttur. Bu özellikleri coğrafi yapı ve iklim koşullarına bağlı olarak ortaya çıkan doğal bitki örtüsünün getirdiği etki, peynir hammaddesi olan sütün taşımış olduğu farklılıklar, son olarak ve en önemlisi ise üretim yöntemi ve olgunlaşma sürecinde yer alan temel farklılıklar ile belirtildiği gibi süregelen tarihsel ustalık şeklinde özetlemek mümkündür. KBP ve KEKP taşıdığı farklılıkları bir zincir gibi hayvan beslenmesinden, süte, sütten peynire yansımaktadır. İlin botanik kompozisyonunu oluşturan türlerin oranları hayvanların yemini oluşturmaktadır. Botanik özelliklerine göre Kırklareli meralarında yaygın olan bitkiler buğdaygiller (Poaceae), baklagiller (Fabaceae), geniş yapraklı otlar (Asteraceae, Apiaceae, Lamiaceae vd.) ve çalılardır (Fagaceae vd.). Bu 3 farklı bitki grubunun süt ve peynir üzerine farklı şekillerde etkileri bulunmaktadır ve protein miktarı, yağ oranı vb. gibi en temel kalite kriterlerini etkilemektedir. Bunların dışında sütün mikrobiyal yükünün çok düşük olması ile başlayan ve üretim koşullarının getirdiği birçok farklılık ta mevcuttur. İlde üretilen sütlerin AB kriterlerine uygun olması, öncelikle düşük pastörizasyon sıcaklığı gibi çok önemli bir avantajı beraberinde getirmektedir. Üretimlerinde yalnızca inek sütü kullanılabileceği gibi koyun sütü, keçi sütü ve inek sütü karışımı da kullanılabilir. Karışım oranları ise %30-%45 koyun sütü, %25-%40 keçi sütü, %15-%30 inek sütü şeklindedir.