In turkey, one of the most important problem of livestock’s production is insufficiency of quality forage crop, but still few forage species are cultivated. On the other hand, conservation of plant genetic resources has become an important problem in the world today. Indeed, biodiversity is an indispensable element of human life, especially food, and it is estimated that 20% of these resources will extinct by 2030. The aim of study was to determine some quality traits of white sweet clover (Melilotus alba Desr.) collected from natural flora of Bilecik province. In this study, plants were collected at the flowering stage and investigated of 17 genotypes. The determined quality traits of genotypes as fallows; crude protein, ADF, NDF, RFV, K, P, Mg, Ca and Ca/P, and these traits were noted as11.99-21.07%, 27.70-40.53%, 43.31-55.84%, 93.44-147.02, 1.300-2.807%, 0.187-0.310%, 0.127-0.350%, 0.490-1.417% and 2.05-5.92%, respectively. As a result of the study, it has been determined that the quality of the white sweet clover genotypes collected from Bilecik natural flora have been sufficient for animal feeding and have a significant potential for future breeding activities.

Türkiye; coğrafik, topoğrafik ve ekolojik farklılığının sonucu olarak oldukça zengin bir biyolojik çeşitliliğe sahiptir. Türkiye biyolojik zenginliği nedeni ile bir biyolojik çekim merkezi ve zengin bir biyolojik materyal deposu olma özelliği arz etmektedir. Biyolojik çeşitliliğin yetkili kurumların izni olmadan toplanması ve yurt dışına çıkarılması, biyo-kaçakçılık olarak adlandırılmaktadır. Maalesef, alınan bütün tedbirlere rağmen, birçok sektör tarafından kullanım alanı olan biyolojik çeşitliliğimiz, biyolojik kaçakçılığa maruz kalmış ve kalmaya devam etmektedirler. Biyolojik çeşitliliğimizi gelecek nesillere, güvenli bir biçimde teslim etme konusunda içimizin rahat ve gönlümüzün ferah olması gerekir. Bu amaçla; i) toplumsal duyarlılığın oluşturulması, ii) uzman personellerin yetiştirilmesi, iii) yasal düzenlemelerin en üst düzeyde yapılması, iv) ulusal ve uluslararası koordinasyon ve işbirliğinin sağlanması ve canlı tutulması, v) biyolojik çeşitliliğin korunması ve sürdürülebilir kullanılmasına hizmet etme potansiyeli olan çalışmalara yeteri kadar destek verilmelidir. Bu makalenin amacı Türkiye’nin biyolojik çeşitliliğinin önemini ortaya koymak, biyolojik çeşitliliğin azalmasına neden olan biyo-kaçakçılığa Türkiye odaklı dikkat çekerek, Türkiye’de biyo-kaçakçılığın önlenmesine katkıda bulunmaktır. Dolayısıyla bu makalede biyo-kaçakçılık konusu Türkiye ölçeğinde değerlendirmiş, son yıllarda Türkiye’de kayıtlara geçen biyo-kaçakçılık olaylarını güncel örnekleri ile sunulmuş ve biyo-kaçakçılığı daha etkin bir biçimde önlemek için alınması gereken önlemler değerlendirilmiştir.

Bifora radians M. Bieb. Dünya genelinde çok geniş yayılım alanı bulan Asya’ya özgü tek yıllık bir yabancı ottur. Geniş bir ekolojik toleransının ve yüksek rekabet yeteneğinin olması, B. radians’ı buğday yetiştiriciliği yapılan alanlarda sorun haline getirmiştir. Herbisitlere dayanıklılığın, popülasyon dinamiğinin bilinme gerekliliği ve demografik verilere duyulan ihtiyaçtan dolayı bitkilerdeki varyasyon çalışmaları önem arz etmektedir. Asetolaktat sentez inhibitörü herbisitlere dayanıklı 29 ve duyarlı 22 olmak üzere 51 lokasyondan toplanan B. radians popülasyonları morfolojik ve biyolojik farklılıklarına göre karşılaştırılmıştır. Sonuçlara göre parametre verileri dayanıklı ve hassas popülasyonlar arasında belirgin farklılığı göstermiş ve bu çeşitlilik benzer lokasyonlar için de geçerli olmuştur. B. radians genotipleri arasındaki morfolojik ve biyolojik çeşitlilik; coğrafi lokasyonlar, farklı aktif maddeli ve farklı etki tarzlarına sahip herbisit uygulamaları, yetiştirilen ürünler ve uygulanan farklı tarımsal uygulamalar nedeniyle meydana gelebilmektedir. Yabancı ot popülasyonları arasındaki farklılık biyolojik ve kimyasal mücadele çalışmalarını etkileyebilmektedir.

Bu çalışmada, Türkiye opilionid faunası endemizm açısından değerlendirilmekte ve bu grubun Türkiye’nin biyolojik zenginliği içindeki mevcut durumu ve önemi ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaçla ülkemiz otbiçenleri üzerine yapılmış olan çalışmalar incelenmiş ve 6 familyaya ait 35 tür ve 2 alt türün endemik olduğu tespit edilmiştir. Bu türlerin familya ve cinslere göre dağılımı belirlenmiş ve grafiklerle gösterilmiştir.