Traditional milk desserts are one of the most essential dessert groups that Turkish society consumes. Due to foaming activity, it was aimed to investigate the feasibility of the ohmic heating system to produce a semolina dessert with milk. Hence, an ohmic heating treatment was used to heat the milk, semolina, and sugar mix from 20°C to 100°C using three different voltage gradients (15, 17.5, and 20 V/cm) and then boil for two minutes. It was found that the current value escalated from 20°C to approximately 86°C but decreased after 86°C due to foaming. Since the total consumed energy during the ohmic cooking treatment was inversely proportional to the treatment time, the total consumed energy values decreased based on the rising voltage gradient. As a result, the feasibility of the ohmic heating treatment for making a traditional semolina dessert with milk was determined in this study.

For commercial aquaculture, the obtainment of all-female salmonid populations is important in fish farms. After freezing process, variable spermatozoa maturity, higher sperm concentration, low sperm quality, and reduced fertilization success have been observed in sex-reversed female rainbow trout. For these reasons, the objective of this study was to assess effect of dilution rate and supplementation of a N-(2-Mercaptopropionyl)-Glycine (MPG)-based extender on sperm motility and fertilizing capacity of sex-reversed rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). The supplementation of MPG [0 (control, 0), 1 mM; 2 mM; 4 mM] to extenders and dilution ratio (1:9, 1:15 and 1:25) were tested in sex-reversed female rainbow trout spermatozoa during cryopreservation. For thawing, the straws (0.5 ml) were placed in a water bath at 37°C for 30 s. Our results showed that the best concentration of MPG was 2 mM for post-thaw motility duration (120.67±9.07%), fertilization (62.67±3.10%) and hatching rate (54.33±3.10%) at 1:15 dilution rate. Overall, MPG provided improvements during cryopreservation process and could be used as protective agent.

Quercetin (QU) is a flavonoid found in different fruits and vegetables. Studies report that QU may have positive effects on neurological diseases. However, the effect of QU on 4-aminopyridine (4-AP)-induced neurodegeneration in neuronal cells is still not fully elucidated. In this study, the effects of QU on 4-AP-induced hippocampal neuron damage in vitro and the possible role of oxidative stress and endoplasmic reticulum stress in this effect were investigated. The study was carried out using the HT-22 hippocampal neuronal cell line. The effect of pre-treatment with QU on cell viability after 4-AP-induced neuronal damage was determined by the XTT test. Cells were evaluated histopathologically for apoptotic nuclear change (ANC) using DAPI staining. The effects of QU on oxidative stress (total oxidant state (TOS) and total antioxidant status (TAS)) occurring after neuronal damage were evaluated with colorimetric commercial kits and endoplasmic reticulum stress markers (activating transcription factor 4 (ATF-4) and C/EBP homologous protein). (CHOP) was measured with the ELISA kits. While the cell viability rate decreased in the cells treated with 4-AP, it was determined that pre-treatment with QU reversed this situation. In terms of histopathology, treatment with 4-AP increased the number of ANC, while QU pre-treatment reduced it. In addition, in terms of biochemical evaluations, TOS, ATF-4, and CHOP increased in neuronal cells after 4-AP, and QU was determined to suppress this increase. In addition, QU normalized the decreased TAS levels following the 4-AP application. As a result, in the HT-22 cell line, it was found that QU treatment had a neuroprotective effect by suppressing oxidative stress and endoplasmic reticulum stress in 4-AP-induced neuronal damage.

Lipoxygenases (LOX) gene family is a type of nonheme iron-containing dioxygenases, which has a very important aspect in plant development and fruit quality. LOX gene, which is responsible for lipid oxidation, the main role for the biosynthesis pathway of unsaturated fatty acids. Although some studies have investigated the LOX gene family in several species including arabidopsis, soybean, peanut and apple, there is no information from Pistachio; and the phylogeny of this gene family in the Pistacia genus is still not determined. In this study, Arabidopsis thaliana LOX1 gene (NCBI Reference Sequence: NM_104376.3) was selected and used as a query sequence for performing a BLASTN search. Among all sequence query which was found by NCBI platform, 9 sequences were selected for further analysis. Phylogenetic tree of full-length LOX gene sequences from the Pistacia genus was constructed using the Maximum Likelihood method with MEGA software. By using phylogenic analysis, we identified variations in gene structure and revealed the phylogenetic evolutionary relationship of this gene family. Additionally, this may serve as a reference value for assessing the genetic relationships among various LOX genes in Pistacia genus species. This variations provides us the possibility the design the primer to achieve us to find the exact LOX gene in Pistacia genus and future research on the evolutionary history and transgenic research on LOX genes.

Gelişen sanayi faaliyetleri ile birlikte günümüzün en önemli sorunlarından biri haline gelen ağır metal kontaminasyonu tüm canlı organizmalar için ciddi bir tehdittir. Bazı funguslar ağır metallere karşı direnç mekanizmalarına sahiptir ve bu durum iyileştirme süreçleri için sürdürülebilir bir yaklaşım olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmanın amacı ağır metal kontaminasyonunun yüksek oranlarda olduğu alanlardaki dirençli fungal mikrobiyotayı belirleyerek ağır metallerin biyolojik ıslah yaklaşımlarına ışık tutmaktır. Araştırmada yüksek oranda ağır metal kirliliğine sahip Samsun Organize Sanayi Bölgesinden alınan toprak örneklerindeki Cr, Mn, Ni, Cu, Zn, Cd, Pb, As ve V ağır metal oranları ICP-OES ile tespit edilmiştir. Toprak fungal mikrobiyotası ise metagenenomik yeni nesil sekanslama teknolojisi kullanılarak belirlenmiştir. Metagenomik sekanslama için illumina MiSeq teknolojisi, istatistiksel mikrobiyom analizi için QIIME 2 2017,4 kullanılmıştır. Ağır metalle kontamine olmuş çalışma alanında en yüksek oranlarda sırasıyla Mortierella %53,90, Halokirschsteiniothelia %18,01, Rhizopogon %2,74, Cladosporium %,1,88, Aspergillus %1,62 ve Gibberella %1,12 cinsleri tespit edilmiştir. Sonuçlar metal konsantrasyonundaki fazlalığa dirençli taksonların ortamda dominant olduğunu göstermektedir.

This study used reports from various bodies to determine the competitiveness of some selected agricultural products between Kenya and other East African Community countries. Agriculture is an important sector in Kenya and the greater East African Community organization as it earns the country foreign exchange through exports. The sector possess considerable potential, and carrying out a competitive study would greatly inform the country’s efforts and policy making processes. The methods used were Market Share Index, Vollrath’s Relative Trade Advantage Indices, and Balassa’s Revealed Comparative Advantage Index. The various countries were compared using calculated indices and ranked accordingly based on their scores and market share percentages. Consequently, Kenya had a competitive advantage and dominated the international markets in tea and crude materials, whereas most East Africa Community member states had a strong comparative advantage in coffee. Generally, to stimulate the agricultural sector and diversify agricultural exports, the Kenyan government and private sector must increase high-level investments in agribusiness and transition from exporting raw materials to value-added products. Developing standard agricultural trade policies would benefit all East African Community member states, which is consistent with their goals.

The purpose of this study was to determine the dietary effects of fruit pulps (dried tomato, apple and grape) on the performance and egg quality characteristics of laying hens. In this trial, 196 Lohmann sandy layers 25 weeks of age were distributed into four groups with seven replicates for 9 weeks. Trial groups fed following diets, control group basal diet (no additive), 4 % dried tomato pulp, 4% apple pulp and 2.5% grape pulp. Feed conversion rate was not affected by any addition of fruit pulps throughout the trial. The dietary inclusion of dried tomato pulp increased feed consumption, egg weight and egg production and decreased egg yolk malondialdehyde (MDA) levels on day of 1 compared to the control. Egg yolk MDA level was decreased with the addition of 4% tomato and apple pulp to the diet, but increased with the addition of 2.5% grape pulp to the diet on the day of 28. Moreover, the addition of dried tomato pulp to the basal diet significantly increased egg weight and egg yolk yellow color (a). As a result, this study provides evidence that adding up to 4% tomato pulp to diets may be used without adverse effects on laying hens’ productivity and may improve egg quality characteristics by decreasing MDA levels in the yolk.

Bu çalışmada toprak organik madde içeriğini iyileştirmek için toprağa ahır gübresi ve biyoçar uygulanarak farklı organik madde seviyelerinin [%1,21 (kontrol) %1,5, %2,5, %3,5 ve %4,5] elde edildiği inkübe toprağın temiz su ve arıtılmış atık suyla sulanması koşullarında bir aylık ıslanma-kuruma döngüsünde topraktan CO2 ve H2O salınımı ile toprak nemi ve sıcaklığı değerleri araştırılmıştır. Çalışmanın sonuçları kontrol uygulamasına göre ahır gübresiyle toprağın iyileştirilen organik madde içeriğinde CO2 salınımının %29’dan %146’a kadar arttığını gösterirken biyoçarın %1,5 ve 2,5 organik madde seviyelerinin kontrol uygulamasıyla istatistiksel olarak benzer olduğunu ancak biyoçarla daha fazla artan organik madde katkısının kontrol uygulamasına göre salınımı %28 ve %81 arttırdığını belirlemiştir. Arıtılmış atık suyla sulama temiz suya göre %40 daha fazla CO2 salınımıyla sonuçlanmıştır. Ahır gübresi ve biyoçarla toprağın artan organik madde katkısı topraktan daha az H2O salınımı ve daha fazla toprak nemi sağlamış ve ahır gübresinin aksine biyoçarın H2O salınımını azaltıcı ve toprak nemini koruyucu etkisi belirlenmiştir. Toprak neminin daha fazla olması nemin yüksek bulunduğu uygulamalarda toprak sıcaklığını azaltıcı bir etki ortaya çıkarmıştır. Ayrıca topraktan CO2 salınımı toprak nemi ile önemli pozitif doğrusal ilişki göstermiş ancak toprak sıcaklığıyla olan etkisi önemsiz olmuştur. Toprak organik maddesini iyileştirmek için ahır gübresi yerine biyoçarın topraktan CO2 ve H2O salınımlarını azaltıcı ve toprak nemini koruyucu özelliklerinden yararlanılması önemli bir sonuç olmakla beraber özellikle atık suyla sulama koşullarında biyoçarın çevre dostu bir uygulama olarak kullanımı bu çalışmanın sonucunda önerilebilir olarak bulunmuştur.

Topraktaki yüksek kireç içeriği bitkilerin verimini ve yaşamını sınırlandıran önemli abiyotik stres faktörlerindendir. Kireçli topraklar dünyadaki karaların %30’dan fazlasını kaplarken, ülkemizde ise Karadeniz Bölgesi hariç hemen hemen tüm bölgelerimizin topraklarının kireç içeriği oldukça yüksektir. Kiraz da dâhil olmakla birlikte meyve türleri genel olarak yüksek kireç içeriğine oldukça duyarlıdır. Bu bağlamda meyve yetiştiriciliğinde topraktaki yüksek kireç içeriğine dayanıklılık sağlayan anaçların varlığı ve mevcut anaçların kirece dayanımlarının belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu amaçla, in vitro koşullarda çoğaltılan Kuş kirazı, Mahlep, MaxMa 14, CAP-6P ve PHL-C anaçlarının farklı kireç seviyelerinde (Kontrol, %1,0, %3,0 ve %5,0 CaCO3) morfolojik ve biyokimyasal tepkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Stres altındaki bitkilerde, bitki ve kök gelişimi gibi morfolojik özellikleri ile membran geçirgenliği ve yaprak oransal su içeriği gibi fizyolojik özelliklerinin yanında, peroksidaz, süperoksidaz dismutaz, hidrojen peroksit, prolin ve protein miktarı gibi biyokimyasal özellikler ve demir aktiviteleri (bitkilerde demir içeriği, aktif demir içeriği, bitkilerde demir şelat redüktaz aktivitesi ve köklerde demir şelat aktivitesi) belirlenmiştir. Denemede ortamda CaCO3 seviyesi arttıkça anaçların dayanımının azaldığı belirlenmiştir. Ancak denemenin 15. gününde yapılan ölçümlerde MaxMa-14 kiraz anacının diğer kiraz anaçlarına göre daha iyi bir gelişim gösterdiği tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı Putka Gölü Sulak Alanı’nda (PGSA) yüzey sedimentlerinde PTE konsantrasyonlarının ve muhtemel kaynakların tespit edilmesi, ekolojik risk seviyelerinin belirlenerek gelecekte bu sulak alanın sürdürülebilirliğine katkı sağlanmasıdır. Ayrıca azot, fosfor ve diğer birincil üretim indikatörlerinin konsantrasyonunun ölçülerek organik kirlilik seviyelerinin belirlenmesidir. Çalışma için göl yüzeyinde belirlenen 8 farklı noktadan yüzey sedimenti alınmıştır. Alınan örneklerde çoklu element analizleri, Klorofil Bozunma Ürünleri (CDP), Toplam Organik Karbon (TOC), Toplam Azot (TN), Toplam Fosfor (TP), Biyojenik Silika (BSi) analizleri yapılmıştır. Ekolojik değerlendirmeler için Zenginleşme Faktörü (EF), Jeoakümülasyon İndeksi (Igeo) , Toksik Risk İndeksi (TRI), Modifiye Ekolojik Risk İndeksi (mER), Modifiye Potansiyel Ekolojik risk İndeksi (mPER) indeksleri kullanılmıştır. Değişkenlerin minimum maksimum değerleri şu şekildedir. CDP için 113,37-623,82, TOC için 10,21-29,57, TN için 0,51-0,96, TP için 0,054-0,115, BSi için 0,317-0,90, Cu için 11,70-32,88, Pb için 10,25-21,65, Zn için 44,20-75,90, Ni için 18,40-50,60, Co için 3,20-10,50, Mn için 142-331, Fe için 0,80-2,73 As için 2,30-6,70, Cd için 0,15-0,25, V 15,0-56,0, Cr için 12,40-52,40, Ti için 0,01-0,04, Al için 0,74-3,49, Tl için 0,12-0,35, Hg için 0,03-0,08 bulunmuştur. Zn, Cu, Fe, Mn, Co, As, V, Ti, Al elementleri için minimum zenginleşme tespit edilmiştir. Ni, Cd, Cr, Tl için orta düzeyde zenginleşme tespit edilirken, Pb ve Hg için ise önemli düzeyde birikim bulunmuştur. Elementlerin bütünleşik ekolojik risk seviyesini ifade eden mPER ortalama değeri 584 bulunmuştur. Çok çeşitli türlere ev sahipliği yapan bu sulak alanın korunması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması için gölde izleme çalışmalarının devam ettirilerek ekosistem üzerindeki etkisinin takip edilmesi önerilmektedir.