One hundred-twenty (120) heads of day-old Cornish-cross broiler chicks were used in the study, which employed a Completely Randomized Design (CRD). The purpose of the study was to evaluate the growth performance of broiler chickens in response to cinnamon powder supplementation. There were four treatments which were replicated three times having 10 broiler chicks per replication. Treatment 1 (T1) had 50g cinnamon powder as feed additives, Treatment (T2) with 75g cinnamon powder, Treatment 3 (T3) with 100g cinnamon powder and the Control group (T0) had a basal diet of commercial feeds with no feed additives. The study investigated the growth parameters of broiler chickens for 30 days, after the termination of the study the chickens were slaughtered and weighed to determine the carcass performance of the chickens. After the period of experimentation broiler chickens from Treatment 3 (T3) with 100 grams of cinnamon powder obtained the highest live weight compared to other treatments. Also, it was observed in the study that broiler chickens from Treatment 3 (T3) had the highest return on investment with 64%.

With its culinary use dating back more than six thousand years, amaranth is known as the ancient grain and the food of the future. Recently recommended for consumption by FAO/WHO, the amaranth plant is a prominent, “forgotten,” functional food that can be used in human nutrition because of its drought-resistant cultivation, gluten-free, and protein and fiber-enriched content. This study evaluates amaranth's botanical character, functional properties, impacts on health, preparation-cooking methods, and use in local and traditional Turkish cuisines. Numerous studies have indicated the association between amaranth’s chemical composition and its anti-oxidative, anti-tumor, gluten-intolerance, and cholesterol-lowering properties, and its assistance with intestinal flora and protein digestibility. Manifold dishes can be made using amaranth seeds and flour in traditional cuisines. Raw and cooked amaranth grains are used in rice, soup, and breakfast cereal. In the food industry, it is a crucial grain alternative to various bakery products, such as bread, pasta, cookies, manti, noodles, biscuits, and crackers, made from amaranth flour. There is a need for alternative recipes to increase the use of amaranth in the kitchen. In this context, it is thought that awareness should be increased by applying it to recipes that can replace semolina and bulgur in traditional cuisines. For this purpose, this study aims to increase the consumption of the ancient grain amaranth by including it in recipes in traditional Turkish cuisine.

In this study, it was aimed to establish the correlations between actual dry matter intake (DMI) and some animal (body weight, (BW)) and pasture (crude protein (CP); neutral detergent fiber (NDF); in vitro dry matter digestibility (IVDMD); dry matter yield (DMY); herbage allowance (HA); herbage mass (HM); metabolizable energy (ME); relative forage quality (RFQ); total digestible nutrients (TDN)) based factors to formulate precise regression equations for DMI prediction. For this purpose, data (n = 36, 2 years × 3 blocks × 6 data collection) were utilized for two grazing seasons (2020–2021) on cocksfoot (Dactylis glomerata), meadow fescue (Festuca pratensis) and tall fescue (Festuca arundinacea) mixed pastures with Karayaka male lambs at an average age of 2 months for 60 days in each season. Positive correlations were determined between DMI and BW (0.777), HA (0.814), DMY (0.844), and NDF (0.609), while DMI had negative correlations with IVDMD (-0.738), RFQ (-0.357), CP (-0.209), TDN (-0.177) and ME (-0.039). In addition, animal and pasture–based factors were evaluated by principal component analysis to determine the in–cooperating variables in variance. As a result, equations were developed by using parameters with high correlation coefficient and the best–fit 3 equations for predicting DMI of lambs grazing cocksfoot, meadow fescue and tall fescue pastures: (I) -1224.09 + 39.90BW (kg) + 33.69HA (kg DM/ kg BW) + 8.22NDF (% of DM), r2=0.815, II) -701.47 + 18.96BW (kg) + 673.61DMY (kg/ per square meters) + 8.19NDF (% of DM), r2=0.807, III) -325.32 + 43.49HA (kg DM/kg BW)-2.21IVDMD (%) + 8.57NDF (%), r2=0.786).

Keten bitkisi ülkemizin hemen hemen her bölgesinde yetişebilmesi, kullanım alanlarının çeşitliliği, hem lifinden, hem de yağından faydalanılması gibi özellikleri ile ön plana çıkan önemli bir endüstri bitkisidir. Çalışmada farklı azot dozlarının keten bitkisinin verim ve verim özelliklerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma Tokat-Kazova şartlarında 2020 ve 2021 yılı vejetasyon döneminde kuru şartlarda yürütülmüştür. Çalışma Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada yağlık Atalanta çeşidi ve 750 tohum/m2 bitki sıklığı kullanılmıştır. Çalışmada 5 farklı azot (N) dozu (kontrol (0), 7, 10, 13, 16 kg/da) yer almıştır. Çalışmada; bitki boyu, bitki başına dal sayısı, bitkideki kapsül sayısı, kapsüldeki tohum sayısı, bin tohum ağırlığı, tohum verimi, yağ oranı ve yağ verimi parametreleri incelenmiştir. Yıllar ortalamasına göre bitki boyu 49,88-52,11 cm, dal sayısı 2,6-3,2 adet/bitki, bitkideki kapsül sayısı 23,55-34,00 adet/bitki, kapsülde tohum sayısı 5,25-5,66 adet/kapsül, bin tohum ağırlığı 5,17-5,29 g, tohum verimi 54,68-90,30 kg/da, yağ oranı %33,01-35,55 ve yağ verimi 17,98-31,84 kg/da arasında değişmiştir. Tokat-Kazova’da kuru şartlarda ketende azot dozlarının etkisinin araştırıldığı çalışma sonucunda; dekara tohum ve yağ verimi bakımından 10-13 kg/da azot dozları ön plana çıkmıştır. Gübre tasarrufunu düşünerek 10 kg/da azot dozunun kullanılmasının daha uygun olacağı düşünülmektedir.

Tarla Deneme Tekniği, tarımsal araştırmaların yapılması ve değerlendirilme kurallarını, istatistik bilimini merkeze alarak belirler. İyi bir planlama, gözlem ve ölçümlerle rasyonel sonuçların elde edilebilmesi için esastır. Tarla denemelerinde küçük alanlarda çalışılır, ancak sonuçları büyük alanlar için önerilmektedir. Özellikle yetiştirme tekniği ile ilgili yürütülecek çalışmalarda işlemlerin birbirine karışmaması ve birbirini etkilememesi için parseller arası boşluklar bırakılır. Bu durumda her parselin kenarlarına gelen bitkilerin ortadakilere nazaran daha fazla su, ışıklanma, besin maddesi alımı, havalanma gibi nedenlerle daha farklı rakamlar verme olasılığından hareketle kenar tesir denilen bir kavram ortaya çıkar. Parsellerin dört bir tarafından atılan, değerlendirme dışı bırakılan yani rakam elde edilmeyen kısımlara “Kenar Tesir” denir. Ülkemizde Cumhuriyetin ilk yıllarında kenar tesiri bırakma ihtiyacına yönelik yayınlara rastlanmaktadır. Ancak sonraki yıllarda konu üzerinde yeterince çalışma olmadığı fark edilmiştir. Bu makalede, bazı tarla bitkilerinde kenar tesirlerde yer alan bitkiler ile parsel net alanlardaki bitki verilerinin istatistiki karşılaştırılması yorumlanmıştır. Baklada 7 farklı kültürel uygulamanın 3 bloklu denendiği çalışmada; parsel aralarında 1 m, blok araları 1,5 m boşluk bırakılmıştır. Baklada ve 100 tane ağırlığı gözlemleri alınmıştır. Yapılan varyans analizine göre; yüz tane ağırlığı hariç bitki boyu, dal sayısı, taze meyve verimi, taze hasatta meyve sayısı, kuru hasatta bitkide bakla sayısı, kuru tane verimi istatistiki olarak (P<0.01) net alandaki verilerden farklı olduğu belirlenmiştir. Diğer denemede buğdayda 2 mikro elementin 7 farklı kombinasyonu 3 tekrarlamalı tesadüf bloklarında incelenmiştir. Parsel ve blok aralarında 1’er metre boşluk bırakılmıştır. Başak uzunluğu ve ağırlığının net alanda kenar tesire nazaran daha yüksek olduğu (P<0,01) belirlenmiştir. Üçüncü deneme 5 farklı mikrobiyal gübrelemenin kuru fasulyede bitki boyu, bakla sayısı ve bitkide tane verimine etkisi araştırılmıştır. Parsel ve blok aralarında 2 m mesafe bırakılmıştır. Varyans analizi sonucu kenar sıralardaki tane veriminin orta sıradakinden istatistiki olarak (P<0,05) daha yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Görüldüğü gibi farklı uygulama ve bitkilerde sonuçlar değişmektedir. İster daha yüksek ister daha düşük veriler elde edilsin denemelerde kenar tesir yapma sağlıklı sonuçların alınmasını garanti etmek için bir gerekliliktir. Geliştirilen yeni genotipler, uygulanan tekniklerin değişmesi kenar tesir konusunda daha çok bilgiye ihtiyaç duyulduğunu göstermektedir.

Germination is the first stage of a plant’s life. The seeds of grain legumes are used both as food and as seedlings. The vitality of the seeds is crucial for both uses. This study was conducted to determine the effect of storing seeds of the Lara variety of Faba bean (Vicia faba L.), harvested in 2023, in different periods (4, 6, 8, 10 and 12 months) and different storage medium (paper bag, plastic bag, glass jar and plastic bottle) on their biological value. The experiment was set up in a completely randomized design with three replications. Germination was done in 2 different materials (sand and paper) in room conditions. Germination speed, germination power, length of plumula and radicle, dry matter of them, seedling vigour index, allometric coefficient, germination energy were observed. On the 4th day, which is considered in determining the germination rate for faba beans, no germination value was determined in any process. Germination power values varied between 72.7% and 97.3%. The highest germination value was obtained from seeds stored for 8 and 10 months. The highest value was recorded in plumula and root length values in 12 and 8-month-old stored seeds, respectively. It was determined that storage medium did not have a single effect on the observed measurements for these experiments. However, statistical differences between storage period and storage material interactions were found to be significant. The statistical differences between storage period and storage material interactions were found to be significant. As a result, it was concluded that the germination rate of the faba bean was early on the 4th day, the counting day, and this value should be studied. It has been concluded that the loss of germination power is very low in about 1 year of storage of faba bean, which have strong germination ability.

Vernalizasyon bazı bitkilerin erken gelişme dönemlerindeki düşük sıcaklık ihtiyacıdır. Bu bitkilerin vejetatif dönemden generatif döneme geçiş yapabilmesi için belli bir süre düşük sıcaklıkta kalmaları gerekir. Bu çalışma bazı arpa çeşitlerinin vernalizasyon uygulamalarına tepkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Dört kışlık, iki alternatif ve iki yazlık arpa çeşidinin kullanıldığı bu araştırma tesadüf parsellerinde faktöriyel deneme desenine göre üç tekerrürlü yürütülmüştür. Arpa çeşitlerinin çimlenmiş tohumları torf içeren küçük kaplarda 0, 4, 5 ve 6 hafta süreyle 2°C’de vernalizasyon uygulaması için bekletilmiştir. Gelişen fideler saksıya aktarılmış ve serada 22 saat ışık/2 saat karanlıkta 22°C sabit sıcaklıkta yetiştirilmiştir. Bitkilerde sapa kalkma süresi, başaklanma süresi, olgunlaşma süresi, fertil kardeş sayısı, başakta tane sayısı ve bin tane ağırlığı belirlenmiştir. Vernalizasyon uygulamalarının incelenen bütün karakterlere etkisi çeşitlere göre önemli derecede değişmiştir. Araştırmada kullanılan kışlık çeşitler Sladoran, Alba, Dicktoo ve Aydanhanım vernalizasyon ihtiyacı karşılanmadan başaklanamamışlardır. Bu çeşitlerde başaklanma süresi göz önüne alındığında dört haftalık vernalizasyon uygulamasının yeterli olduğu belirlenmiştir. Dört haftalık vernalizasyon, alternatif çeşitler Tokak 157/37’de 9 gün, Kearney’de ise 40 gün daha erken başaklanma sağlamıştır. Yazlık çeşitlerde vernalizasyon uygulaması belirgin bir değişikliğe neden olmamıştır. Vernalizasyon uygulaması süresince geçen süre de göz önüne alındığında bütün kışlık çeşitler için dört haftalık vernalizasyon süresi en uygun süre olarak görülmektedir. Alternatif çeşitler için vernalizasyon uygulaması ise genotipe bağlı değişken olduğundan dolayı, bu çeşitlerin ıslah programlarında kullanımı durumunda mutlaka vernalizasyon sürelerinin belirlenmesi gerekmektedir.

The objective of this study was to ascertain the impact of ultrasound application on the probiotic characteristics and antioxidant activity of yeasts. In this context, the pH changes, probiotic properties and antioxidant activities of K. marxianus (Km), S. boulardii (Sb) and S. cerevisiae (Sc) were determined by ultrasound application at different durations (5, 15, 30 and 60 minutes at 24 kHz). The lowest pH values were determined for cultures of Km (ultrasound non-applied K. marxianus), Sb-30 (30 min. ultrasound applied S. boulardii) and Sc-5 (5 min. ultrasound applied S. cerevisiae) as 4.48, 5.15 and 5.26, respectively. The hydrophobicity values of the yeast strains varied between 6% and 24%, increased with ultrasound application. Although S. boulardii had the highest tolerance to low pH and bile salts, the resistance of all yeast to low pH and bile salts decreased with ultrasound application. K. marxianus had the least survival under in vitro conditions, but ultrasound application increased survival of K. marxianus strains and slightly affected the survival rate of S. boulardii and S. cerevisiae. Increasing of duration time of ultrasound application resulted higher antioxidant activity and so the highest antioxidant activity was determined for Sb-60. Finally, ultrasound application could be used for the development of hydrophobicity and antioxidant properties of yeast cultures.

The purpose of this research was to determine the effectiveness of alternatives of dormex on apricot budbreak and their effect on apricot fruit quality. Our study was carried out on five-years old “Canino” apricot at Badr district, El Behira Governorate, Egypt, during the two seasons 2022 and 2023, respectively. Twenty-four uniform apricot trees were selected and sprayed to the runoff once on 20 and 25 January during 2022 and 2023, respectively, by following treatments: control, mineral oil at 2%, low pyrite urea at 2%, ammonium nitrate at 1.5%, potassium nitrate at 2%, mineral oil combined with low pyrite urea at the same concentration of 2%, mineral oil at 2 % combined with ammonium nitrate at 1.5 %, mineral oil combined with potassium nitrate at the same concentration of 2%. For each of the treatments that were used, 0.05% (v/v) of the non-ionic surfactant tween 80 was applied. In both seasons, the use alternatives dormex chemicals resulted in better budbreak than control trees especially the formulation of mineral oil at (2%) plus potassium nitrate (2%).

Haor regions are inhabited by one of the most economically disadvantaged communities, which rely on agriculture and endure numerous challenges due to its vulnerability. This article analyzes the data obtained from Key Informant Interviews (KIIs) and Focus Group Discussions (FGDs), which were subsequently connected to prior publications to identify the nature of the agricultural land-related problems in the Netrokona Haor basin. Multiple concerns and their nature have been uncovered through the examination. Among those, difficulties in irrigation systems pose the greatest challenge for regional producers. Additional challenges encompass land fragmentation, pollution, erosion, fishing-related concerns, drainage infrastructure, and flood. This study discusses probable solutions with the directive to new research that claims collaborative venture through government and private agencies. Carefully designed research-based policy framework prioritizing strict implementation of existing laws is crucial to effectively mitigate the problem.